Bert Mulder schreef:

memento schreef:Hoewel ik Melanchton als theoloog heel hoog heb staan (hij was de theoloog die kerkmuren oversteeg en zocht naar eenheid, ook is zijn "ontdekking" van wet (ontdekking) en evangelie (verlossing) geniaal, en ook terecht overgenomen in de HC), ben ik het niet met hem eens wat betreft de doop. Hij ziet, net als Luther, de doop uiteindelijk als het bad der wedergeboorte. Dat heeft nogal gevolgen voor de leer van de rechtvaardiging (synergisme) en de praktijk van de prediking (niet: Gij moet verlost worden, maar: Gij zijt verlost).

Melanchton was een geniaal theoloog, een groot voorbeeld. Een theoloog die qua formaat zijn leermeester Luther ver achter zich liet, en die voor een Calvijn niet onder doet. Toch meen ik, dat we voor onze visie op het verbond niet bij hem in de leer moeten gaan. Zijn visie zet de deur wijdt open naar verbondsautomatisme. Hij leert (heel kort door de bocht): Door de doop bent u wedergeboren. Daarin heeft God u de kracht gegeven om te kunnen lopen. Of u nu naar Hem toeloopt, of van Hem afloopt, is uw keuze. Loopt gij van Hem af, dan kunt u niet zeggen dat God u verloren laat gaan, want gij kiest er zelf voor. Kiest u om naar God te lopen, dan is dat niet uw verdienste, maar die van God. Gij had immers niet de kracht om te lopen, die kracht heeft God u genadig gegeven in de doop. Nu gij dan naar Hem loopt, zeg ik u: Gij zijt geredt.

Kortom, ik ga liever in de leer bij Calvijn en Bullinger, dan bij Melanchton, als het gaat om het verbond.

PS> Vanuit deze visie vindt ik het ook niet zo geslaagd als predikanten het voorbeeld van Luther in aanvechting naar voren halen. Luther wijst de satan dan op de woorden die hij op zijn muur had staan: Ik ben gedoopt. Want slechts vanuit een Lutherse visie op wedergeboorte en verbond kan dit gezegd worden, niet vanuit een gereformeerde visie. Het gereformeerde (zoals bv de HC, maar ook door Luther gebruikt) antwoord op de Satan is: Indien gij om mijn zonden komt, dan moet ge bij Christus wezen.

Verder mist dit artikel, dat het Bijbelse dopen dippen en sprenkelen is. Dus, Bijbels gezien, is het sprinkelen mijns insziens meer correct dan het onderdompelen. Vergelijk het dopen met bloed, in de handelingen van de priesters in de OT tempeldienst, hetwelk dippen in het bloed, en sprenkelen met het bloed was.

Niet dat de hoeveelheid water belangrijk is....

memento schreef:Bert, hoe kom je daar bij? De Bijbel hint richting de onderdompeling (zie bv de doop van Jezus door Johannes). De Didache, slechts een 30-tal jaar na het schrijven van het laatste evangelie, zegt dat doop door onderdompeling in stromend koud water de voorkeur verdient:

1 As for baptism, baptize in this way:
Having said all this beforehand, baptize in the name of the Father and of the Son and of the Holy Spirit, in running water.
2 If you [sg. through vv. 2–4] do not have running water, however, baptize in another kind of water; if you cannot [do so] in cold [water], then [do so] in warm [water].
3 But if you have neither, pour water on the head thrice in the name of Father and Son and Holy Spirit.

Niederwimmer, K., & Attridge, H. W. (1998). The Didache : A commentary. Hermeneia--a critical and historical commentary on the Bible (125). Minneapolis: Fortress Press.

Bert Mulder schreef:

memento schreef:Bert, hoe kom je daar bij? De Bijbel hint richting de onderdompeling (zie bv de doop van Jezus door Johannes). De Didache, slechts een 30-tal jaar na het schrijven van het laatste evangelie, zegt dat doop door onderdompeling in stromend koud water de voorkeur verdient:

1 As for baptism, baptize in this way:
Having said all this beforehand, baptize in the name of the Father and of the Son and of the Holy Spirit, in running water.
2 If you [sg. through vv. 2–4] do not have running water, however, baptize in another kind of water; if you cannot [do so] in cold [water], then [do so] in warm [water].
3 But if you have neither, pour water on the head thrice in the name of Father and Son and Holy Spirit.

Niederwimmer, K., & Attridge, H. W. (1998). The Didache : A commentary. Hermeneia--a critical and historical commentary on the Bible (125). Minneapolis: Fortress Press.

Onderzoek de Schriften, in dit geval specifiek het Oude Testament....

Bert Mulder schreef:Lev. 4:6

Lev. 4:17

Lev. 14:16

Lev. 14:51

Num. 19:18

Onder andere. Het bloed van de offeranden wijst natuurlijk op Christus en Zijn bloed. Net zoals het water in de doop. Ook in deze voorbeelden is het bloed een teken van reiniging, net zoals het water in de doop.

Het anti-teken, daartegenover, is de onderdompeling. Israel is NIET in de Rode Zee ondergedompeld, maar wel Farao en zijn leger. Net zoals Noach en zijn gezin niet in de zondvloed ondergedompeld is, maar daarentegen alle anderen wel.

memento schreef:

Bert Mulder schreef:Lev. 4:6

Lev. 4:17

Lev. 14:16

Lev. 14:51

Num. 19:18

Onder andere. Het bloed van de offeranden wijst natuurlijk op Christus en Zijn bloed. Net zoals het water in de doop. Ook in deze voorbeelden is het bloed een teken van reiniging, net zoals het water in de doop.

Het anti-teken, daartegenover, is de onderdompeling. Israel is NIET in de Rode Zee ondergedompeld, maar wel Farao en zijn leger. Net zoals Noach en zijn gezin niet in de zondvloed ondergedompeld is, maar daarentegen alle anderen wel.

Sorry, ik vind dit niet echt overtuigend. Het onderdompelen van Naäman in de Jordaan zie ik meer als OT beeld van de doop. In de NT wordt gedoopt door onder te dompelen (zie Johannes die Jezus doopt).

Bert Mulder schreef:

memento schreef:

Bert Mulder schreef:Lev. 4:6

Lev. 4:17

Lev. 14:16

Lev. 14:51

Num. 19:18

Onder andere. Het bloed van de offeranden wijst natuurlijk op Christus en Zijn bloed. Net zoals het water in de doop. Ook in deze voorbeelden is het bloed een teken van reiniging, net zoals het water in de doop.

Het anti-teken, daartegenover, is de onderdompeling. Israel is NIET in de Rode Zee ondergedompeld, maar wel Farao en zijn leger. Net zoals Noach en zijn gezin niet in de zondvloed ondergedompeld is, maar daarentegen alle anderen wel.

Sorry, ik vind dit niet echt overtuigend. Het onderdompelen van Naäman in de Jordaan zie ik meer als OT beeld van de doop. In de NT wordt gedoopt door onder te dompelen (zie Johannes die Jezus doopt).

1 tegenover zoveel dus....

memento schreef:Neem je eerste voorbeeld. Dopen is heel wat anders dan bloed richting het voorhangsel sprengen.

Bert Mulder schreef:

memento schreef:Neem je eerste voorbeeld. Dopen is heel wat anders dan bloed richting het voorhangsel sprengen.

Mijn eerste voorbeeld, Ex. 24:8

Niet het voorhangsel, maar daarentegen het volk werd besprengt, als teken van het verbond, net zoals wij met het doopwater, als teken van het verbond, besprengt zijn.... In beide gevallen ook wijst het (offerbloed en water) op het bloed van Christus ter afwassing der zonden.

huisman schreef:Prachtig artikel in het RD
http://www.refdag.nl/opinie/toegespitst ... g_1_515289

Ik neem het onderstaande over omdat over doop en verbond daar mooie Bijbelse zaken in worden besproken.

Melanchthon geeft andere argumenten voor de kinderdoop. Christus zegt dat de kinderen niet verhinderd mogen worden om tot Hem te komen, omdat het rijk van God hun toebehoort. De belofte van vergeving komt hun toe en dus ook het teken van de belofte. Christus is niet alleen voor de volwassenen maar ook voor de kinderen gestorven. In de kerk is het Woord met de sacramenten. Daarbuiten is geen heil. Daarom moeten de kinderen worden ingelijfd in de kerk. Zij delen in het geloof van de geloofsgemeenschap.

Dat is ook de gedachte achter de peter en de meter, die op het schilderij naast Melanchthon staan. Als getuigen beantwoorden zij de doopvragen. In plaats van het kind leggen zij de geloofsbelijdenis af. Zo wordt het kind opgenomen in de kerk der eeuwen.

De pedagoog van de reformatie vindt wel dat de ouders verantwoordelijk zijn voor de geestelijke vorming van hun kinderen. Zij moeten hun kinderen de beloften zo leren dat zij die hun leven lang onthouden en zich ermee troosten.

Ondergang

De kinderdoop door onderdompeling is geen uitvinding van de Reformatie. Tot in de zestiende eeuw is het in grote delen van Noord- en West-Europa gebruikelijk om de zuigelingen helemaal onder te dompelen. De besprenkeling is pas massaal opgekomen als reactie tegen de dopersen. De baptisten vinden een doop zonder onderdompeling niets.


In romeinen 6 spreekt Paulus over hen die in Christus

Het probleem met de anabaptisten is volgens Melanchthon dat zij te individualistisch denken. Zij spreken over het verbond, maar bedoelen de belofte van de gelovige om de kwade lusten te doden, heilig te leven en het kruis geduldig te dragen. Zij zien volgens Melanchthon helemaal over het hoofd dat God een verbond met ons sluit, waarin Hij ons Zijn genade toezegt.

Bovendien onderschatten zij de macht van de zonde. De kinderen hebben vergeving van zonden nodig omdat ze de grote ellende van de erfzonde meedragen. De dopersen ontkennen de erfzonde. Optimisme en individualisme vormen nog steeds de voedingsbodem voor de verwerping van de kinderdoop.

Het is wel jammer dat reformatorische christenen het zichtbare teken van de kinderdoop door onderdompeling zijn kwijtgeraakt. De onderdompeling betekent de dood van de oude mens. Die sterft volgens Melanchthon als het geweten in de engte verschrikt wordt door Gods oordeel en toorn. Dat de dopeling als drenkeling weer uit het water getrokken wordt, betekent dat hij geboren uit water en Geest de nieuwe gerechtigheid van Christus ontvangt.

In de gereformeerde verbondsleer liggen prachtige schatten verborgen. Toch blijft de discussie met baptisten vaak moeizaam. Zij kijken anders tegen de Bijbelse gegevens aan. De doop is in de plaats van de besnijdenis gekomen. Dat moet echter wel goed worden uitgelegd. Het mag geen vervangingstheologie worden. De besnijdenis is geen kapotte gloeilamp. De besnijdenis is vervuld in Christus en de doop is het teken van de vereniging met Hem en zo van de inlijving in het verbond van God met Abraham Zijn vriend.

Helaas heeft de gereformeerde verbondsopvatting tot veel verwarring geleid. Door verbondsoptimisme vervlakt het geloofsleven. Iedereen is toch gered. Door verbondspessimisme vervlakt het geloofsleven ook. De genade is voor een enkeling.

Misschien heeft de verbondsleer –smal of breed– de radicale verkondiging van Wet en Evangelie te veel verdrongen. Ter linkerzijde functioneert de Wet nauwelijks als tuchtmeester, ter rechterzijde klinkt de absolutie niet in de prediking. Het geestelijk leven wordt mooi beschreven, maar de genadedeur blijft op een kier.

Laat de verbondsleer ondergedompeld worden in het bad der wedergeboorte. Laat de prediking gedoopt worden in het bad van de Heilige Geest.

Jacobse schreef:

huisman schreef:Prachtig artikel in het RD
http://www.refdag.nl/opinie/toegespitst ... g_1_515289

Ik neem het onderstaande over omdat over doop en verbond daar mooie Bijbelse zaken in worden besproken.

Melanchthon geeft andere argumenten voor de kinderdoop. Christus zegt dat de kinderen niet verhinderd mogen worden om tot Hem te komen, omdat het rijk van God hun toebehoort. De belofte van vergeving komt hun toe en dus ook het teken van de belofte. Christus is niet alleen voor de volwassenen maar ook voor de kinderen gestorven. In de kerk is het Woord met de sacramenten. Daarbuiten is geen heil. Daarom moeten de kinderen worden ingelijfd in de kerk. Zij delen in het geloof van de geloofsgemeenschap.

Dat is ook de gedachte achter de peter en de meter, die op het schilderij naast Melanchthon staan. Als getuigen beantwoorden zij de doopvragen. In plaats van het kind leggen zij de geloofsbelijdenis af. Zo wordt het kind opgenomen in de kerk der eeuwen.

De pedagoog van de reformatie vindt wel dat de ouders verantwoordelijk zijn voor de geestelijke vorming van hun kinderen. Zij moeten hun kinderen de beloften zo leren dat zij die hun leven lang onthouden en zich ermee troosten.

Ondergang

De kinderdoop door onderdompeling is geen uitvinding van de Reformatie. Tot in de zestiende eeuw is het in grote delen van Noord- en West-Europa gebruikelijk om de zuigelingen helemaal onder te dompelen. De besprenkeling is pas massaal opgekomen als reactie tegen de dopersen. De baptisten vinden een doop zonder onderdompeling niets.


In romeinen 6 spreekt Paulus over hen die in Christus

Het probleem met de anabaptisten is volgens Melanchthon dat zij te individualistisch denken. Zij spreken over het verbond, maar bedoelen de belofte van de gelovige om de kwade lusten te doden, heilig te leven en het kruis geduldig te dragen. Zij zien volgens Melanchthon helemaal over het hoofd dat God een verbond met ons sluit, waarin Hij ons Zijn genade toezegt.

Bovendien onderschatten zij de macht van de zonde. De kinderen hebben vergeving van zonden nodig omdat ze de grote ellende van de erfzonde meedragen. De dopersen ontkennen de erfzonde. Optimisme en individualisme vormen nog steeds de voedingsbodem voor de verwerping van de kinderdoop.

Het is wel jammer dat reformatorische christenen het zichtbare teken van de kinderdoop door onderdompeling zijn kwijtgeraakt. De onderdompeling betekent de dood van de oude mens. Die sterft volgens Melanchthon als het geweten in de engte verschrikt wordt door Gods oordeel en toorn. Dat de dopeling als drenkeling weer uit het water getrokken wordt, betekent dat hij geboren uit water en Geest de nieuwe gerechtigheid van Christus ontvangt.

In de gereformeerde verbondsleer liggen prachtige schatten verborgen. Toch blijft de discussie met baptisten vaak moeizaam. Zij kijken anders tegen de Bijbelse gegevens aan. De doop is in de plaats van de besnijdenis gekomen. Dat moet echter wel goed worden uitgelegd. Het mag geen vervangingstheologie worden. De besnijdenis is geen kapotte gloeilamp. De besnijdenis is vervuld in Christus en de doop is het teken van de vereniging met Hem en zo van de inlijving in het verbond van God met Abraham Zijn vriend.

Helaas heeft de gereformeerde verbondsopvatting tot veel verwarring geleid. Door verbondsoptimisme vervlakt het geloofsleven. Iedereen is toch gered. Door verbondspessimisme vervlakt het geloofsleven ook. De genade is voor een enkeling.

Misschien heeft de verbondsleer –smal of breed– de radicale verkondiging van Wet en Evangelie te veel verdrongen. Ter linkerzijde functioneert de Wet nauwelijks als tuchtmeester, ter rechterzijde klinkt de absolutie niet in de prediking. Het geestelijk leven wordt mooi beschreven, maar de genadedeur blijft op een kier.

Laat de verbondsleer ondergedompeld worden in het bad der wedergeboorte. Laat de prediking gedoopt worden in het bad van de Heilige Geest.

In Romeinen 6 spreekt Paulus inzake hen die in Christus Jezus gedoopt zijn, als volgt:
"wij zijn dan met HEM begraven door de doop in de dood, opdat gelijk Christus uit de doden opgewekt is door de majesteit des Vaders, zo ook wij in nieuwheid des levens zouden wandelen ".
Dit pleit alleszins voor doop door onderdompeling.
En verder, in het formulier staat dat de doop in de plaats zou zijn gekomen van de bsnijdenis. Maar op welke bijbelplaatsen zou dat dan gebaseerd zijn?Waar staat, dat de besnijdenis afgeschaft zou zijn door de doop? Integendeel, de besnijdenis kan niet afgeschaft zijn, want in Genesis 17 vers 14 spreekt de Heere tot Abraham over een eeuwig verbond! Evenmin kan de doop aan man/jongen en vrouw/meisje wordt gegeven, in de plaats zijn gekomen van de besnijdenis dioe alleen aan jongens werd gegeven.
In dit forum wil ik er zelfs wel een nadere vraag aan verbinden, als we Denesis 17 vanaf vers 12 lezen. Daar staat dat de besnijdenis moet worden toegepast aan het geslacht van Abraham, aan wie in zijn huis geboren is, en aan wie tot dat huis gerekend wordt omdat hij door geld gekocht is. Een christengelovige is door de Heere Jezus Christus gekocht en betaald, tegen de hoogste prijs, behoort daardoor tot Zijn huis.En zodoende, als het een man/jongen is, dus - ook - besnijden?
Er lijkt zeer veel voor te zeggen te zijn.
Thomas

1 En sommigen, die afgekomen waren van Judea, leerden de broederen, zeggende: Indien gij niet besneden wordt naar de wijze van Mozes, zo kunt gij niet zalig worden.

23 ...: De apostelen, en de ouderlingen, en de broeders wensen den broederen uit de heidenen, die in Antiochie, en Syrie, en Cilicie zijn, zaligheid.
24 Nademaal wij gehoord hebben, dat sommigen, die van ons uitgegaan zijn, u met woorden ontroerd hebben en uw zielen wankelende gemaakt, zeggende, dat gij moet besneden worden, en de wet onderhouden; welken wij dat niet bevolen hadden;
25 Zo heeft het ons eendrachtelijk te zamen zijnde, goed gedacht, enige mannen te verkiezen, en tot u te zenden, met onze geliefden, Barnabas en Paulus.
26 Mensen, die hun zielen overgegeven hebben voor den Naam van onzen Heere Jezus Christus.
27 Wij hebben dan Judas en Silas gezonden, die ook met den mond hetzelfde zullen verkondigen.
28 Want het heeft den Heiligen Geest en ons goed gedacht, ulieden geen meerderen last op te leggen dan deze noodzakelijke dingen:
29 Namelijk, dat gij u onthoudt van hetgeen den afgoden geofferd is, en van bloed, en van het verstikte, en van hoererij; van welke dingen, indien gij uzelven wacht, zo zult gij weldoen. Vaart wel.

refo schreef:

Jacobse schreef:

huisman schreef:Prachtig artikel in het RD
http://www.refdag.nl/opinie/toegespitst ... g_1_515289

Ik neem het onderstaande over omdat over doop en verbond daar mooie Bijbelse zaken in worden besproken.

Melanchthon geeft andere argumenten voor de kinderdoop. Christus zegt dat de kinderen niet verhinderd mogen worden om tot Hem te komen, omdat het rijk van God hun toebehoort. De belofte van vergeving komt hun toe en dus ook het teken van de belofte. Christus is niet alleen voor de volwassenen maar ook voor de kinderen gestorven. In de kerk is het Woord met de sacramenten. Daarbuiten is geen heil. Daarom moeten de kinderen worden ingelijfd in de kerk. Zij delen in het geloof van de geloofsgemeenschap.

Dat is ook de gedachte achter de peter en de meter, die op het schilderij naast Melanchthon staan. Als getuigen beantwoorden zij de doopvragen. In plaats van het kind leggen zij de geloofsbelijdenis af. Zo wordt het kind opgenomen in de kerk der eeuwen.

De pedagoog van de reformatie vindt wel dat de ouders verantwoordelijk zijn voor de geestelijke vorming van hun kinderen. Zij moeten hun kinderen de beloften zo leren dat zij die hun leven lang onthouden en zich ermee troosten.

Ondergang

De kinderdoop door onderdompeling is geen uitvinding van de Reformatie. Tot in de zestiende eeuw is het in grote delen van Noord- en West-Europa gebruikelijk om de zuigelingen helemaal onder te dompelen. De besprenkeling is pas massaal opgekomen als reactie tegen de dopersen. De baptisten vinden een doop zonder onderdompeling niets.

Het probleem met de anabaptisten is volgens Melanchthon dat zij te individualistisch denken. Zij spreken over het verbond, maar bedoelen de belofte van de gelovige om de kwade lusten te doden, heilig te leven en het kruis geduldig te dragen. Zij zien volgens Melanchthon helemaal over het hoofd dat God een verbond met ons sluit, waarin Hij ons Zijn genade toezegt.

Bovendien onderschatten zij de macht van de zonde. De kinderen hebben vergeving van zonden nodig omdat ze de grote ellende van de erfzonde meedragen. De dopersen ontkennen de erfzonde. Optimisme en individualisme vormen nog steeds de voedingsbodem voor de verwerping van de kinderdoop.

Het is wel jammer dat reformatorische christenen het zichtbare teken van de kinderdoop door onderdompeling zijn kwijtgeraakt. De onderdompeling betekent de dood van de oude mens. Die sterft volgens Melanchthon als het geweten in de engte verschrikt wordt door Gods oordeel en toorn. Dat de dopeling als drenkeling weer uit het water getrokken wordt, betekent dat hij geboren uit water en Geest de nieuwe gerechtigheid van Christus ontvangt.

In de gereformeerde verbondsleer liggen prachtige schatten verborgen. Toch blijft de discussie met baptisten vaak moeizaam. Zij kijken anders tegen de Bijbelse gegevens aan. De doop is in de plaats van de besnijdenis gekomen. Dat moet echter wel goed worden uitgelegd. Het mag geen vervangingstheologie worden. De besnijdenis is geen kapotte gloeilamp. De besnijdenis is vervuld in Christus en de doop is het teken van de vereniging met Hem en zo van de inlijving in het verbond van God met Abraham Zijn vriend.

Helaas heeft de gereformeerde verbondsopvatting tot veel verwarring geleid. Door verbondsoptimisme vervlakt het geloofsleven. Iedereen is toch gered. Door verbondspessimisme vervlakt het geloofsleven ook. De genade is voor een enkeling.

Misschien heeft de verbondsleer –smal of breed– de radicale verkondiging van Wet en Evangelie te veel verdrongen. Ter linkerzijde functioneert de Wet nauwelijks als tuchtmeester, ter rechterzijde klinkt de absolutie niet in de prediking. Het geestelijk leven wordt mooi beschreven, maar de genadedeur blijft op een kier.

Laat de verbondsleer ondergedompeld worden in het bad der wedergeboorte. Laat de prediking gedoopt worden in het bad van de Heilige Geest.

In Romeinen 6 spreekt Paulus inzake hen die in Christus Jezus gedoopt zijn, als volgt:
"wij zijn dan met HEM begraven door de doop in de dood, opdat gelijk Christus uit de doden opgewekt is door de majesteit des Vaders, zo ook wij in nieuwheid des levens zouden wandelen ".
Dit pleit alleszins voor doop door onderdompeling.
En verder, in het formulier staat dat de doop in de plaats zou zijn gekomen van de bsnijdenis. Maar op welke bijbelplaatsen zou dat dan gebaseerd zijn?Waar staat, dat de besnijdenis afgeschaft zou zijn door de doop? Integendeel, de besnijdenis kan niet afgeschaft zijn, want in Genesis 17 vers 14 spreekt de Heere tot Abraham over een eeuwig verbond! Evenmin kan de doop aan man/jongen en vrouw/meisje wordt gegeven, in de plaats zijn gekomen van de besnijdenis dioe alleen aan jongens werd gegeven.
In dit forum wil ik er zelfs wel een nadere vraag aan verbinden, als we Denesis 17 vanaf vers 12 lezen. Daar staat dat de besnijdenis moet worden toegepast aan het geslacht van Abraham, aan wie in zijn huis geboren is, en aan wie tot dat huis gerekend wordt omdat hij door geld gekocht is. Een christengelovige is door de Heere Jezus Christus gekocht en betaald, tegen de hoogste prijs, behoort daardoor tot Zijn huis.En zodoende, als het een man/jongen is, dus - ook - besnijden?
Er lijkt zeer veel voor te zeggen te zijn.
Thomas

Er is niets voor te zeggen.
Handelingen 15:

1 En sommigen, die afgekomen waren van Judea, leerden de broederen, zeggende: Indien gij niet besneden wordt naar de wijze van Mozes, zo kunt gij niet zalig worden.

Besloten is:

23 ...: De apostelen, en de ouderlingen, en de broeders wensen den broederen uit de heidenen, die in Antiochie, en Syrie, en Cilicie zijn, zaligheid.
24 Nademaal wij gehoord hebben, dat sommigen, die van ons uitgegaan zijn, u met woorden ontroerd hebben en uw zielen wankelende gemaakt, zeggende, dat gij moet besneden worden, en de wet onderhouden; welken wij dat niet bevolen hadden;
25 Zo heeft het ons eendrachtelijk te zamen zijnde, goed gedacht, enige mannen te verkiezen, en tot u te zenden, met onze geliefden, Barnabas en Paulus.
26 Mensen, die hun zielen overgegeven hebben voor den Naam van onzen Heere Jezus Christus.
27 Wij hebben dan Judas en Silas gezonden, die ook met den mond hetzelfde zullen verkondigen.
28 Want het heeft den Heiligen Geest en ons goed gedacht, ulieden geen meerderen last op te leggen dan deze noodzakelijke dingen:
29 Namelijk, dat gij u onthoudt van hetgeen den afgoden geofferd is, en van bloed, en van het verstikte, en van hoererij; van welke dingen, indien gij uzelven wacht, zo zult gij weldoen. Vaart wel.

Jacobse schreef: Het gaat er bij het wel of niet besnijdenis, helemaal niet om of men dan daardoor wel of niet behouden zal worden of kunnen worden. Het is buiten discussie dat dat volstrekt niet van de besnijdenis afhangt;de brief aan de Galaten is daar bijzonder uitgebreid en duidelijk over, en Handelingen 4 vers 12 zegt helder: de behoudenis is er alleen -en volkomen - in en door de Heere Jezus Christus.Waar het om gaat, is, of het een gebod van de God is, dat nageleefd mag en moet worden omdat het een gebod van God is en omdat het naleven van Zijn geboden inhoudt Hem erkennen als Koning over ons leven.
In Mattheus 5 verzen 17 en volgende spreekt de Heere Jezus over het onderhouden van wet en geboden: totdat de hemel en aarde voorbijgaan, zal er niet één tittel of jota van de wet vallen; en Hij voegt er zelfs aan toe, vers 19, een ernstige waarschuwing aan het adres van hen die zelfs maar een van de kleinste geboden zou ontbinden.
Thomas