Bert, hoe kom je daar bij? De Bijbel hint richting de onderdompeling (zie bv de doop van Jezus door Johannes). De Didache, slechts een 30-tal jaar na het schrijven van het laatste evangelie, zegt dat doop door onderdompeling in stromend koud water de voorkeur verdient:Bert Mulder schreef:Verder mist dit artikel, dat het Bijbelse dopen dippen en sprenkelen is. Dus, Bijbels gezien, is het sprinkelen mijns insziens meer correct dan het onderdompelen. Vergelijk het dopen met bloed, in de handelingen van de priesters in de OT tempeldienst, hetwelk dippen in het bloed, en sprenkelen met het bloed was.memento schreef:Hoewel ik Melanchton als theoloog heel hoog heb staan (hij was de theoloog die kerkmuren oversteeg en zocht naar eenheid, ook is zijn "ontdekking" van wet (ontdekking) en evangelie (verlossing) geniaal, en ook terecht overgenomen in de HC), ben ik het niet met hem eens wat betreft de doop. Hij ziet, net als Luther, de doop uiteindelijk als het bad der wedergeboorte. Dat heeft nogal gevolgen voor de leer van de rechtvaardiging (synergisme) en de praktijk van de prediking (niet: Gij moet verlost worden, maar: Gij zijt verlost).
Melanchton was een geniaal theoloog, een groot voorbeeld. Een theoloog die qua formaat zijn leermeester Luther ver achter zich liet, en die voor een Calvijn niet onder doet. Toch meen ik, dat we voor onze visie op het verbond niet bij hem in de leer moeten gaan. Zijn visie zet de deur wijdt open naar verbondsautomatisme. Hij leert (heel kort door de bocht): Door de doop bent u wedergeboren. Daarin heeft God u de kracht gegeven om te kunnen lopen. Of u nu naar Hem toeloopt, of van Hem afloopt, is uw keuze. Loopt gij van Hem af, dan kunt u niet zeggen dat God u verloren laat gaan, want gij kiest er zelf voor. Kiest u om naar God te lopen, dan is dat niet uw verdienste, maar die van God. Gij had immers niet de kracht om te lopen, die kracht heeft God u genadig gegeven in de doop. Nu gij dan naar Hem loopt, zeg ik u: Gij zijt geredt.
Kortom, ik ga liever in de leer bij Calvijn en Bullinger, dan bij Melanchton, als het gaat om het verbond.
PS> Vanuit deze visie vindt ik het ook niet zo geslaagd als predikanten het voorbeeld van Luther in aanvechting naar voren halen. Luther wijst de satan dan op de woorden die hij op zijn muur had staan: Ik ben gedoopt. Want slechts vanuit een Lutherse visie op wedergeboorte en verbond kan dit gezegd worden, niet vanuit een gereformeerde visie. Het gereformeerde (zoals bv de HC, maar ook door Luther gebruikt) antwoord op de Satan is: Indien gij om mijn zonden komt, dan moet ge bij Christus wezen.
Niet dat de hoeveelheid water belangrijk is....
1 As for baptism, baptize in this way:
Having said all this beforehand, baptize in the name of the Father and of the Son and of the Holy Spirit, in running water.
2 If you [sg. through vv. 2–4] do not have running water, however, baptize in another kind of water; if you cannot [do so] in cold [water], then [do so] in warm [water].
3 But if you have neither, pour water on the head thrice in the name of Father and Son and Holy Spirit.
Niederwimmer, K., & Attridge, H. W. (1998). The Didache : A commentary. Hermeneia--a critical and historical commentary on the Bible (125). Minneapolis: Fortress Press.