De man in de ijzeren spelonk

[Hinde]

"God," antwoordde hij, "weigert mij de bekering; Zijn woord geeft mij geen aanmoediging om te geloven; ja, Hij zelf heeft mij in deze ijzeren spelonk gesloten en geen mens ter wereld kan er mij uithelpen.

Kan dat écht, of hoort het bij de beeldspraak?

[albion]

"God," antwoordde hij, "weigert mij de bekering; Zijn woord geeft mij geen aanmoediging om te geloven; ja, Hij zelf heeft mij in deze ijzeren spelonk gesloten en geen mens ter wereld kan er mij uithelpen.

Kan dat écht, of hoort het bij de beeldspraak?

Ik denk het wel, dan ben je overgeleverd aan de 'verharding'. Valt daar de zonde tegen de Heilige Geest niet onder?

[Fjodor]

"God," antwoordde hij, "weigert mij de bekering; Zijn woord geeft mij geen aanmoediging om te geloven; ja, Hij zelf heeft mij in deze ijzeren spelonk gesloten en geen mens ter wereld kan er mij uithelpen.

Kan dat écht, of hoort het bij de beeldspraak?

Als dat het geval is dan wil die man zelf ook écht niet meer.
Voor hen die zich bekeren willen zal altijd plaats zijn, maar soms verharden mensen zich zo dat er geen greintje berouw meer over is. Ze weten van de genadige God, maar ze willen Hem niet. Ze zien de geopende deur, maar smijten hem dicht. Dan zal God de deur ook wel eens dicht kunnen doen.

[DWW]

DWW schreef:

Een mens kan niet heilig leven, Gods volk ook niet. Doe dus je best maar niet.

Dit vind ik "vrome" praat die onbijbels is Dit zegt de H.C.

En ja Christus is gegeven tot rechtvaardiging en heiliging (1 Kor 1:30) maar overal in de Schrift wordt opgeroepen om heilig te leven. Toch maar niet proberen ?

De apostelen riepen Gods volk op tot het vlieden van de zonden, opdat zij de inwonende Geest van Christus niet zouden bedroeven, en Deze van hen voor een tijd zou gaan wijken, waardoor ze in donker, vertwijfelingen en met ongeloof bestreden zouden worden.

Want indien gij naar het vlees leeft, zo zult gij sterven; maar indien gij door den Geest de werkingen des lichaams doodt, zo zult gij leven, Rom. 8:13.

Als Simson in de kerker de gemeenschap Gods kwijt is, dan was hij geestelijk sterfende. Maar na zijn berouw gaan zijn haalokken weer groeien, een teken dat de Gods Geest weer terugkwam. Toen leefde hij geestelijk weer op.

Als David met Bathseba bezig is, dan was hij geestelijk stervende, lees hier : Toen ik zweeg, werden mijn beenderen verouderd, in mijn brullen den gansen dag. Want Uw hand was dag en nacht zwaar op mij; mijn sap werd veranderd in zomerdroogten, Psalm 32:2-3. Maar na zijn berouw, zoals verwoord in Psalm 51, beleed hij zijn zonden die de Heere hem bij vernieuwing wilde vergeven. Toen leefde David geestelijk weer op.

Als Salomo met duizend vrouwen aan de gang is, dan was hij geestelijk stervende. Na zijn berouw, toen leefde hij weer.

Als de Galatiers zich laten beiinvloeden door de valse leringen der Joodse Judaisten, dan waren zij geestelijk stervende, omdat hen de vrijheden des geloofs ontnomen was geworden, waardoor zij in een gevoelige dienstbaarheid terecht waren gekomen. Toen zij zich hiervan bekeerden, toen leefden zij weer, Gal. 5:1.

Want indien gij naar het vlees leeft, zo zult gij sterven; maar indien gij door den Geest de werkingen des lichaams doodt, zo zult gij leven, Rom. 8:13.

[Hinde]

Niemand wíl zich toch bekeren?
En zelfs als je je verhard is er toch altijd nog een terugkeer mogelijk.

Is het Bijbels dat God de deur, bij mensenleven, definitief al dicht zou kunnen doen?
De man in de ijzeren spelonk lijkt toch wel spijt te hebben?

[Fjodor]

DWW schreef

Een mens kan niet heilig leven, Gods volk ook niet. Doe dus je best maar niet.

Dit vind ik "vrome" praat die onbijbels is Dit zegt de H.C.
Vr en antw 90

Vraag 90
Wat is de opstanding des nieuwen mensen?

Antwoord 90
Het is een hartelijke vreugde in God door Christus , en een ernstige lust en liefde om naar den wil Gods in alle goede werken te leven.

En ja Christus is gegeven tot rechtvaardiging en heiliging (1 Kor 1:30) maar overal in de Schrift wordt opgeroepen om heilig te leven. Toch maar niet proberen ?

Zo dan, ik zelf dien wel met het gemoed de wet Gods, maar met het vlees de wet der zonde, Rom. 7:26.

Is dit nu een ontkenning van Huismans vraag? Inderdaad maar niet proberen? Want dan ga je toch echt de mist in.

Rom 8:1 Zo is er dan nu geen1 verdoemenis voor degenen,2 die in Christus Jezus zijn, die niet naar het vlees wandelen,3 maar naar den Geest.
2 Want de wet des Geestes des levens4 in Christus Jezus heeft mij vrijgemaakt van de wet der zonde en des doods.5
3 Want6 hetgeen der wet onmogelijk was,7 dewijl zij door het vlees krachteloos was,8 heeft God, Zijn Zoon zendende in gelijkheid9 des zondigen vleses,10 en dat voor de zonde,11 de zonde veroordeeld12 in het vlees.13
4 Opdat het recht der wet14 vervuld zou worden in ons, die niet naar het vlees wandelen,15 maar naar den Geest.

[Hinde]

Niemand wíl zich toch bekeren?
En zelfs als je je verhard is er toch altijd nog een terugkeer mogelijk.

Is het Bijbels dat God de deur, bij mensenleven, definitief al dicht zou kunnen doen?
De man in de ijzeren spelonk lijkt toch wel spijt te hebben?

Heb de kanttekeningen er bij gelezen, nu denk ik het te begrijpen.
De uitleg die de kanttekeningen bij Hebreeën 6 kwamen voor mij niet duidelijk uit 'het verhaal' van Bunyan naar voren.

Was ik weer eens te snel met mijn reactie.
Eerst goed lezen en nadenken zou de meester zeggen.

[Fjodor]

Niemand wíl zich toch bekeren?
En zelfs als je je verhard is er toch altijd nog een terugkeer mogelijk.

Is het Bijbels dat God de deur, bij mensenleven, definitief al dicht zou kunnen doen?
De man in de ijzeren spelonk lijkt toch wel spijt te hebben?

Tja, dit is een nogal moeilijk punt, niemand wil zich bekeren, dat lijkt erop dat iedereen gelijk staat. En toch is dat één kant van de medaille. Want de andere kant is dat sommigen zich bekeerd hebben en anderen zich verharden. Het enige wat we kunnen doen is ons oog op God richten en op Hem vertrouwen, want, Rom 9: 15 Want Hij zegt tot Mozes: Ik zal Mij ontfermen,44 diens Ik Mij ontferm,45 en zal barmhartig zijn, dien Ik barmhartig ben.
16 Zo is het dan niet desgenen, die wil,46 noch desgenen, die loopt, maar des ontfermenden Gods.47

En mij lijkt hij inderdaad ook spijt te hebben. Daarom lijkt mij het beeld ook niet erg goed gekozen.
Hoewel het wel kan dat een mens spijt heeft om zijn zonden, maar enkel omdat ze hem niet gelukkig gemaakt hebben, dan is het een egoïstische spijt.

Ik denk dat we inderdaad wel kunnen zeggen dat God de deur voor een mens definitief dicht heeft gedaan. Maar ik weet niet of we met Bunyan akkoord moeten gaan dat die mens dat zélf dan ook weet. Voor de mens is er altijd zicht op bekering en genade. Voor de mens is er geen verschil of God de deur dicht heeft gedaan of niet. Het punt is: bekeer je, zoek de Heere, en leef! Dat geldt altijd voor iedereen, en iedereen draagt daarvoor verantwoordelijkheid.

[-DIA-]

Het zij opgemerkt: Het zijn zeker de grondwaarheden wel.
Merk op de vele schriftverwijzingen.

Werkelijk mensen, als we er een beetje indruk van hadden wat hier staat zouden mogen beven,
ziende op wie en wat wij zijn van nature.
Dat DWW dit gesplaatst heeft is naar mijn gevoelen, dat hem dit ook geraakt heeft. evanals
mij.

Ik heb dit gezicht vele jaren in mijn gedachten gehad, en werkelijk, dan zou je denken dat
de schrik des HEEREN ons zou bewegen tot bekering.

Wat een ellende, als we alleen de ellende kennen en geen licht, en de genade verachten en verzondigen.
Hoe zullen wij het dan maken in de verheffingen der Jordaan?

Maar om hierop een beetje dieper in te gaan. Betreft het hier een mens die tegen beter weten in
door is gegaan in het koesteren van de zonde? Of dienen we hier verder te denken aan een mens die
bewust de zonde tegen de Heilige Geest heeft begaan?

Een geopende conciëntie zal ons doen sidderen en beven, maar niet doen buigen.

Het is zeker zeer de moeite waard voor ons allen OM VANAVOND NOG,het Refoforum links te laten liggen
en te zoeken of er nog een Weg, een Middel, voor ONS PERSOONLIJK is, om de welverdiende straf te
ontgaan en wederom tot genade te komen.

Laat ons NIET OVEGAAN TOT DE DINGEN VAN ALLEDAG, EER DAT WE DIT EENS BIDDENDE HEBBEN
OVERDACHT. Wie weet, God mocht Zich wenden.

Veel discussie hierover heeft overigens geen zin, want dat is meer onheilig werk dan dat we ermee tot onszelf
inkeren.
Tenzij we waarlijk bezorgd waren omtrent onze onsterfelijke ziel, maar dan acht ik het internet nog niet de
plek om je hart uit te storten.

Eerder, nog niet zo heel lang geleden werd ik bepaald middels een preek van onze predikant, bij deze woorden:
"Gaat uit, Mijn volk, uit het midden van haar, en redt een iegelijk zijn ziel, vanwege de hittigheid van den toorn des HEEREN.
En opdat ulieder hart misschien niet week worde, en gij vreest van het gerucht, dat gehoord zal worden in het land; want er zal een gerucht
komen in het ene jaar, en daarna een gerucht in het andere jaar; en er zal geweld zijn in het land, heir over heir."

Dat was ook waarom mij een kind van God feliciteerde met het feit dat ik hier een ban had gekregen.
Ik was dat wel met hem eens. Hoewel de reden van de ban niet tot blijdschap mag strekken, toch heb ik in de tijd van mijn
verbanning wel goed opgemerkt hoe de mensen hier in feite maar bezig zijn met lege ijdele dingen.

Dit in gedachten houdende zal het niet moeilijk zijn om te begrijpen dat ik (als het gegeven mag worden) hier niet zoveel meer
post. De stukjes ter bezinning die ik hier eerder heb geplaatst laten op het eerste gezicht ook weinig achter.
Ik vrees ook dat velen dit stuk ter bezinning straks weer laten liggen. Het kan een ogenblik aangrijpen, maar met een beetje
zelfkennis weet je wel dat er een krachtige hand van God nodig is om dit ter harte te nemen, en een werkelijk "uit te mogen
gaan".

Toch is het nodig, en goed, en het is genade dat we nog prikkels krijgen:
De woorden der wijzen zijn gelijk prikkelen, en gelijk nagelen,
diep ingeslagen van de meesters der verzamelingen,
die gegeven zijn van den enigen Herder.
En wat boven dezelve is, mijn zoon! wees gewaarschuwd;
van vele boeken te maken is geen einde,
en veel lezens is vermoeiing des vleses
Van alles, wat gehoord is, is het einde van de zaak:
Vrees God, en houd Zijn geboden, want dit betaamt allen mensen.
Want God zal ieder werk in het gericht brengen, met al wat verborgen is,
hetzij goed, of hetzij kwaad.

[huisman]

Het zij opgemerkt: Het zijn zeker de grondwaarheden wel.
Merk op de vele schriftverwijzingen.

Werkelijk mensen, als we er een beetje indruk van hadden wat hier staat zouden mogen beven,
ziende op wie en wat wij zijn van nature.
Dat DWW dit gesplaatst heeft is naar mijn gevoelen, dat hem dit ook geraakt heeft. evanals
mij.

Ik heb dit gezicht vele jaren in mijn gedachten gehad, en werkelijk, dan zou je denken dat
de schrik des HEEREN ons zou bewegen tot bekering.

Wat een ellende, als we alleen de ellende kennen en geen licht, en de genade verachten en verzondigen.
Hoe zullen wij het dan maken in de verheffingen der Jordaan?

Maar om hierop een beetje dieper in te gaan. Betreft het hier een mens die tegen beter weten in
door is gegaan in het koesteren van de zonde? Of dienen we hier verder te denken aan een mens die
bewust de zonde tegen de Heilige Geest heeft begaan?

Een geopende conciëntie zal ons doen sidderen en beven, maar niet doen buigen.

Het is zeker zeer de moeite waard voor ons allen OM VANAVOND NOG,het Refoforum links te laten liggen
en te zoeken of er nog een Weg, een Middel, voor ONS PERSOONLIJK is, om de welverdiende straf te
ontgaan en wederom tot genade te komen.

Laat ons NIET OVEGAAN TOT DE DINGEN VAN ALLEDAG, EER DAT WE DIT EENS BIDDENDE HEBBEN
OVERDACHT. Wie weet, God mocht Zich wenden.

Veel discussie hierover heeft overigens geen zin, want dat is meer onheilig werk dan dat we ermee tot onszelf
inkeren.
Tenzij we waarlijk bezorgd waren omtrent onze onsterfelijke ziel, maar dan acht ik het internet nog niet de
plek om je hart uit te storten.

Eerder, nog niet zo heel lang geleden werd ik bepaald middels een preek van onze predikant, bij deze woorden:
"Gaat uit, Mijn volk, uit het midden van haar, en redt een iegelijk zijn ziel, vanwege de hittigheid van den toorn des HEEREN.
En opdat ulieder hart misschien niet week worde, en gij vreest van het gerucht, dat gehoord zal worden in het land; want er zal een gerucht
komen in het ene jaar, en daarna een gerucht in het andere jaar; en er zal geweld zijn in het land, heir over heir."

Dat was ook waarom mij een kind van God feliciteerde met het feit dat ik hier een ban had gekregen.
Ik was dat wel met hem eens. Hoewel de reden van de ban niet tot blijdschap mag strekken, toch heb ik in de tijd van mijn
verbanning wel goed opgemerkt hoe de mensen hier in feite maar bezig zijn met lege ijdele dingen.

Dit in gedachten houdende zal het niet moeilijk zijn om te begrijpen dat ik (als het gegeven mag worden) hier niet zoveel meer
post. De stukjes ter bezinning die ik hier eerder heb geplaatst laten op het eerste gezicht ook weinig achter.
Ik vrees ook dat velen dit stuk ter bezinning straks weer laten liggen. Het kan een ogenblik aangrijpen, maar met een beetje
zelfkennis weet je wel dat er een krachtige hand van God nodig is om dit ter harte te nemen, en een werkelijk "uit te mogen
gaan".

Toch is het nodig, en goed, en het is genade dat we nog prikkels krijgen:
De woorden der wijzen zijn gelijk prikkelen, en gelijk nagelen,
diep ingeslagen van de meesters der verzamelingen,
die gegeven zijn van den enigen Herder.
En wat boven dezelve is, mijn zoon! wees gewaarschuwd;
van vele boeken te maken is geen einde,
en veel lezens is vermoeiing des vleses
Van alles, wat gehoord is, is het einde van de zaak:
Vrees God, en houd Zijn geboden, want dit betaamt allen mensen.
Want God zal ieder werk in het gericht brengen, met al wat verborgen is,
hetzij goed, of hetzij kwaad.

DIA heb jij zelf ook nodig om gecorrigeerd te worden door de Schrift ,je zal het vast niet zo bedoelen maar je postings druipen nu niet echt van de ootmoed. Je hebt wel erg vlug een oordeel over andere RF leden is dat Bijbels?

[-DIA-]

[. Het zaad moet daarom eerst sterven wil het leven. Daar hoor ik hier helaas zo weinig mensen over spreken. Dat achter de dood het leven ligt, en achter het verlies de zegen, weten we immers allemaal. Maar het blijkt zo weinig uit ons schrijven. Misschien wel nuttig om deze dingen gedurig op onszelf te blijven projecteren.

Weet je DWW, als je iets van dat sterven kent , dan spreek je daar niet zo graag over. De aandacht is dan meer gericht op het leven wat daar achter ligt. Als we Christus in het oog hebben zullen we dan nog spreken over onze stervensgang ? Spreekt een mens in gemeenschap met Het Leven over de dood ?
Persoonlijk vind ik het juist een gevaar als mensen alleen maar over dat sterven spreken en dat zo benadrukken zonder dat je hoort over het leven wat daarachter ligt.

Onze opdracht is om goed over de Koning te spreken. Het verliezen van onszelf daar komt de mens vanzelf wel achter.

Maar een voorbeeld: Er was eens een blinde, die zag de mensen als bomen wandelen.

Er zijn er ook die zeggen: Dit weet ik, dat ik blind was, en dat ik nu zie.

Maar hoe zijn mijn ogen dan geopend? Tja.... dat weet ik niet... Maar ik zie wel de zaken doe ik vroeger
als een vrome jongeling beleed, maar waar ik nu van moet zeggen: wat was ik toen blind....

Een ontdekkende, ontgrondende prediking bljft nodig. Dat kan en wil de Heere gebruiken als slijk aan
Zijn Goddelijke vingers.

[-DIA-]

Het zij opgemerkt: Het zijn zeker de grondwaarheden wel.
Merk op de vele schriftverwijzingen.

Werkelijk mensen, als we er een beetje indruk van hadden wat hier staat zouden mogen beven,
ziende op wie en wat wij zijn van nature.
Dat DWW dit gesplaatst heeft is naar mijn gevoelen, dat hem dit ook geraakt heeft. evanals
mij.

Ik heb dit gezicht vele jaren in mijn gedachten gehad, en werkelijk, dan zou je denken dat
de schrik des HEEREN ons zou bewegen tot bekering.

Wat een ellende, als we alleen de ellende kennen en geen licht, en de genade verachten en verzondigen.
Hoe zullen wij het dan maken in de verheffingen der Jordaan?

Maar om hierop een beetje dieper in te gaan. Betreft het hier een mens die tegen beter weten in
door is gegaan in het koesteren van de zonde? Of dienen we hier verder te denken aan een mens die
bewust de zonde tegen de Heilige Geest heeft begaan?

Een geopende conciëntie zal ons doen sidderen en beven, maar niet doen buigen.

Het is zeker zeer de moeite waard voor ons allen OM VANAVOND NOG,het Refoforum links te laten liggen
en te zoeken of er nog een Weg, een Middel, voor ONS PERSOONLIJK is, om de welverdiende straf te
ontgaan en wederom tot genade te komen.

Laat ons NIET OVEGAAN TOT DE DINGEN VAN ALLEDAG, EER DAT WE DIT EENS BIDDENDE HEBBEN
OVERDACHT. Wie weet, God mocht Zich wenden.

Veel discussie hierover heeft overigens geen zin, want dat is meer onheilig werk dan dat we ermee tot onszelf
inkeren.
Tenzij we waarlijk bezorgd waren omtrent onze onsterfelijke ziel, maar dan acht ik het internet nog niet de
plek om je hart uit te storten.

Eerder, nog niet zo heel lang geleden werd ik bepaald middels een preek van onze predikant, bij deze woorden:
"Gaat uit, Mijn volk, uit het midden van haar, en redt een iegelijk zijn ziel, vanwege de hittigheid van den toorn des HEEREN.
En opdat ulieder hart misschien niet week worde, en gij vreest van het gerucht, dat gehoord zal worden in het land; want er zal een gerucht
komen in het ene jaar, en daarna een gerucht in het andere jaar; en er zal geweld zijn in het land, heir over heir."

Dat was ook waarom mij een kind van God feliciteerde met het feit dat ik hier een ban had gekregen.
Ik was dat wel met hem eens. Hoewel de reden van de ban niet tot blijdschap mag strekken, toch heb ik in de tijd van mijn
verbanning wel goed opgemerkt hoe de mensen hier in feite maar bezig zijn met lege ijdele dingen.

Dit in gedachten houdende zal het niet moeilijk zijn om te begrijpen dat ik (als het gegeven mag worden) hier niet zoveel meer
post. De stukjes ter bezinning die ik hier eerder heb geplaatst laten op het eerste gezicht ook weinig achter.
Ik vrees ook dat velen dit stuk ter bezinning straks weer laten liggen. Het kan een ogenblik aangrijpen, maar met een beetje
zelfkennis weet je wel dat er een krachtige hand van God nodig is om dit ter harte te nemen, en een werkelijk "uit te mogen
gaan".

Toch is het nodig, en goed, en het is genade dat we nog prikkels krijgen:
De woorden der wijzen zijn gelijk prikkelen, en gelijk nagelen,
diep ingeslagen van de meesters der verzamelingen,
die gegeven zijn van den enigen Herder.
En wat boven dezelve is, mijn zoon! wees gewaarschuwd;
van vele boeken te maken is geen einde,
en veel lezens is vermoeiing des vleses
Van alles, wat gehoord is, is het einde van de zaak:
Vrees God, en houd Zijn geboden, want dit betaamt allen mensen.
Want God zal ieder werk in het gericht brengen, met al wat verborgen is,
hetzij goed, of hetzij kwaad.

DIA heb jij zelf ook nodig om gecorrigeerd te worden door de Schrift ,je zal het vast niet zo bedoelen maar je postings druipen nu niet echt van de ootmoed. Je hebt wel erg vlug een oordeel over andere RF leden is dat Bijbels?

Dat weet ik wel. En soms verwakkert er dan iets in me.

Gods volk kent die beschuldingingen ook. Dat geeft me wel eens wat hoop.

Als we niet de smaadheid van Christus leren dragen, en iedereen onze woorden
goed vindt, dan is dat ook wel eens een bedenkelijke zaak.

Ootmoed is geen vrucht van eigen akker.
Nooit.

Maar de Waarheid zeggen is niet bedoeld om uit de hoogte te komen,
zoals ook Gods volk, dat is overgebleven als een nachthutje in de komkommerhof,
maar mocht het mij en anderen eens stil zetten.
Niet om te verontschuldigen, want ootmoet is alleen een grote genade die we
van nature allen missen.

[DWW]

Niemand wíl zich toch bekeren?
En zelfs als je je verhard is er toch altijd nog een terugkeer mogelijk.

Is het Bijbels dat God de deur, bij mensenleven, definitief al dicht zou kunnen doen?
De man in de ijzeren spelonk lijkt toch wel spijt te hebben?

Tja, dit is een nogal moeilijk punt, niemand wil zich bekeren, dat lijkt erop dat iedereen gelijk staat. En toch is dat één kant van de medaille. Want de andere kant is dat sommigen zich bekeerd hebben en anderen zich verharden. Het enige wat we kunnen doen is ons oog op God richten en op Hem vertrouwen, want, Rom 9: 15 Want Hij zegt tot Mozes: Ik zal Mij ontfermen,44 diens Ik Mij ontferm,45 en zal barmhartig zijn, dien Ik barmhartig ben.
16 Zo is het dan niet desgenen, die wil,46 noch desgenen, die loopt, maar des ontfermenden Gods.47

En mij lijkt hij inderdaad ook spijt te hebben. Daarom lijkt mij het beeld ook niet erg goed gekozen.
Hoewel het wel kan dat een mens spijt heeft om zijn zonden, maar enkel omdat ze hem niet gelukkig gemaakt hebben, dan is het een egoïstische spijt.

Spijt is nog geen berouw. De hel ligt vol met mensen die spijt hebben. "Had ik maar, had ik maar...." En wettisch berouw is nog geen evangelisch berouw. Wettisch berouw beweent de zonden, evangelisch berouw de vergeven zonden. Het verschil tussen Judas en Petrus. Ook Judas had tegen licht gezondigd, en de hemelse gave gesmaakt, maar bleek nimmer van de macht der zonden te zijn ontketend, [bijbel]Rom. 8:2-3[/bijbel]

Velen zijn bearbeid geworden door de Geest der dienstbaarheid, waardoor hun zonden in hun hart begonnen te leven, [bijbel]Rom. 7:8[/bijbel], waardoor een weg tot behoudenis zijn gaan zoeken. Net als deze man in deze ijzeren grot. Deze mensen zijn stervenden, maar nog nooit geestelijk gestorven, en moeten daarom, als God het niet verhoed, straks de eeuwige dood gaan sterven.

Maar zeer weinigen zijn aan de bearbeiding van de Geest der dienstbaarheid ook daadwerkelijk gestorven, [bijbel]Gal. 2:19a[/bijbel]en daardoor nimmer levend gemaakt door de Geest der levendmaking, [bijbel]Gal. 4:4-7[/bijbel], [bijbel]Rom. 8:9[/bijbel], [bijbel]Joh. 16:13-15[/bijbel].

[DWW]

DIA schreef :

Maar een voorbeeld: Er was eens een blinde, die zag de mensen als bomen wandelen.

Er zijn er ook die zeggen: Dit weet ik, dat ik blind was, en dat ik nu zie.

Maar hoe zijn mijn ogen dan geopend? Tja.... dat weet ik niet... Maar ik zie wel de zaken doe ik vroeger als een vrome jongeling beleed, maar waar ik nu van moet zeggen: wat was ik toen blind....

Een ontdekkende, ontgrondende prediking bljft nodig. Dat kan en wil de Heere gebruiken als slijk aan Zijn Goddelijke vingers.

Als je maar goed onthoudt, dat ontdekking nog geen levendmaking is. Ook niet van Gods kant. De ontdekking vloeit immers uit de wet, die niet uit het geloof is, Rom. 3:20, Gal 3:12, Gal 3:21. Daarom kan ook God Zelf geen wet en evangelie vermengen. De wet dood, het evangelie maakt levend. Het gaat immers om de BEDEKKING door bloedstorting en de toegepaste gerechtigheid van Jezus Christus, (=evangelie). Tussen de wet en het evangelie, ligt Gods verborgen recht, dat God immer zal handhaven.

[Fjodor]

DIA schreef :

Maar een voorbeeld: Er was eens een blinde, die zag de mensen als bomen wandelen.

Er zijn er ook die zeggen: Dit weet ik, dat ik blind was, en dat ik nu zie.

Maar hoe zijn mijn ogen dan geopend? Tja.... dat weet ik niet... Maar ik zie wel de zaken doe ik vroeger als een vrome jongeling beleed, maar waar ik nu van moet zeggen: wat was ik toen blind....

Een ontdekkende, ontgrondende prediking bljft nodig. Dat kan en wil de Heere gebruiken als slijk aan Zijn Goddelijke vingers.

Als je maar goed onthoudt, dat ontdekking nog geen levendmaking is. Ook niet van Gods kant. De ontdekking vloeit immers uit de wet, die niet uit het geloof is, [bijbel]Gal 3:12[/bijbel], [bijbel]Gal 3:21[/bijbel]. Daarom kan ook God Zelf geen wet en evangelie vermengen. De wet dood, het evangelie maakt levend. Het gaat immers om de BEDEKKING door bloedstorting en de toegepaste gerechtigheid van Jezus Christus, (=evangelie). Tussen de wet en het evangelie, ligt Gods verborgen recht, dat God immer zal handhaven.

We moeten door de wet voor de wet sterven. Maar een christen is ook door het lichaam van Christus gestorven (Gal 2 en Rom 6). Vermenging van Gods kant?