memento schreef:Is het benauwend stil? Ik ken daar wel voorbeelden van. Soms grote gemeenten, maar weinig wordt gehoord over Gods werk.
Maar ik ken ook andere voorbeelden. Ook gewoon in Nederland. Gemeenten waar God werkt. Onder oud, maar ook onder jong. En wat is nu heerlijker, dan een puber, die midden in de branding en verleidingen van het leven staat, te horen over Gods werk in zijn/haar ziel. Ja, als je dat hoort, durf je niet meer te spreken over donkerheid. Gods werk zit m niet het bijzondere, in het ontvangen van visioenen etc, maar in het eenvoudige werk van Hem in mensenharten onder de rechte bediening van Zijn woord. En dat Gods woord kracht doet, mag ik elke zondag zien. Als Gods Geest daartoe de ogen opent.
Wie zoiets zegt, en geloof me, het is echt niet hard bedoeld, maar die slaap als in het opperste van een mast.
Mensen, geloof het toch, het is zo aardedonker, en de oordelen Gods hangen zo laag over de wereld. We mochten wel sidderen en beven.
Ik hoorde net een preek van wijlen ds. E.Venema. Een tijdwoord. Maar ds. Venema beefde, bij het zien van de ontwikkelingen van deze tijd. (1991) Het is geen praatje, dit is zulke ernst, en het oordeel is dat het oordeel niet onderkent wordt...
maar zie je het dan niet. wat de mens voor leven, groei en zegen houdt, dat daar een onuitsprekelijke vloek in kan liggen? Ik moest denken aan de woorden: Maak het hart van dit volk vet, sluit hun ogen opdat zij niet zien... Het is Gods Woord, dat klemt op mijn hart.