Ook wel interessant. Paulus wist van de schrik des Heeren (even in het midden latend wat dat precies was). Omdat hij die schrik kende, bewoog hij mensen tot het geloof. Kennelijk wilde hij alle mensen daarvoor bewaren.
Tegenwoordig is er een leer ontstaan waarin je die schrik moet herbeleven, vóórdat je tot geloof mag komen. Toch wel een ingrijpende wijziging.

freek schreef:Ook wel interessant. Paulus wist van de schrik des Heeren (even in het midden latend wat dat precies was). Omdat hij die schrik kende, bewoog hij mensen tot het geloof. Kennelijk wilde hij alle mensen daarvoor bewaren.
Tegenwoordig is er een leer ontstaan waarin je die schrik moet herbeleven, vóórdat je tot geloof mag komen. Toch wel een ingrijpende wijziging.

Volgens mij staat er niet "ik Paulus", maar "wij".
Niet alleen Paulus kende die schrik.
Zie ook de stokbewaarder die deze schrik evenzeer kende.
En de vele bekeerlingen op de Pinksterdag...

refo schreef:HSV is niet zozeer een afzwakking, maar wel een eigentijds gebruik van het woord 'vrezen': angst hebben voor.

Dat is pertinent NIET waar.

Het woord 'vrezen' wordt in de HSV zo gebruikt dat het kan betekenen de kinderlijke vreze voor God en dat is niet 'angst'.

Zonderling schreef:

freek schreef:Ook wel interessant. Paulus wist van de schrik des Heeren (even in het midden latend wat dat precies was). Omdat hij die schrik kende, bewoog hij mensen tot het geloof. Kennelijk wilde hij alle mensen daarvoor bewaren.
Tegenwoordig is er een leer ontstaan waarin je die schrik moet herbeleven, vóórdat je tot geloof mag komen. Toch wel een ingrijpende wijziging.

Volgens mij staat er niet "ik Paulus", maar "wij".
Niet alleen Paulus kende die schrik.
Zie ook de stokbewaarder die deze schrik evenzeer kende.
En de vele bekeerlingen op de Pinksterdag...

De schrik des Heeren. Het besef dat je gezondigd hebt tegen een heilig, almachtig, rechtvaaridg, liefhebbend God. De consequenties daarvan beseffen. Is dat niet wat iedere christen beleefd en weet??

Zonderling schreef:
Volgens mij staat er niet "ik Paulus", maar "wij".
Niet alleen Paulus kende die schrik.
Zie ook de stokbewaarder die deze schrik evenzeer kende.
En de vele bekeerlingen op de Pinksterdag...

1 PAULUS , een apostel van JEZUS CHRISTUS door den wil Gods, en Timótheüs, de broeder, aan de gemeente Gods die te Korinthe is, met al de heiligen die in geheel Acháje zijn:

Die 'wij' zijn dus Paulus en Timotheus.

Het gaat namelijk over de 'wij' die het Evangelie brachten. En zover ik weet, was de stokbewaarder niet 1 van degene, die het Evangelie brachten.

En niet het onnodige (en storende) gebruik van sommige predikanten, die het altijd over 'wij' hebben, als ze 'ik' bedoelen.

Sola Scriptura schreef:hebr 10:

31 Vreselijk is het, te vallen in de handen van de levende God!

*

hebr 12:

20 want zij konden dit bevel niet dragen: Zelfs als een dier de berg aanraakt, zal het worden gestenigd. 21 En zó ontzaglijk was het verschijnsel, dat Mozes zeide: Ik ben enkel vreze en beving

28 Laten wij derhalve, omdat wij een onwankelbaar koninkrijk ontvangen, dankbaar zijn en hierdoor God vereren op een Hem welbehagelijke wijze met eerbied en ontzag, 29 want onze God is een verterend vuur.

belichaamt dit niet op een Bijbelse manier de vrese des here?
gewoon het feit, en enig besef van met WIE we te maken hebben, de heerser, creator van het universum.....die al Hij wilt ons voor eeuwig kan vernietigen of martelen (zie satan /gevallen engelen)

Mat 10,28
En weest niet bevreesd voor hen, die wèl het lichaam doden, maar de ziel niet kunnen doden; weest veeleer bevreesd voor Hem, die beide, ziel en lichaam, kan verderven in de hel.

Soms bedenk ik me wel eens, als ik zondig of te lui ben om te doen wat ik moet doen.....dat Hij me heeft gemaakt, en dat Hij mijn zonde heeft vergeven, maar ook dat satan me wil vernietigen, schudden als tarwe, verscheuren, de ergste horrorfilm is niks vergeleken met wat mij kan gebeuren, ALS GOD ME NIET BESCHERMT! en volgens jacobus 2 sidderen demonen voor God.

los van geloof of welke kant je staat, is het ook gewoon een stukje besef en erkenning van Wie Hij is.

Bert Mulder schreef:

Zonderling schreef:
Volgens mij staat er niet "ik Paulus", maar "wij".
Niet alleen Paulus kende die schrik.
Zie ook de stokbewaarder die deze schrik evenzeer kende.
En de vele bekeerlingen op de Pinksterdag...

1 PAULUS , een apostel van JEZUS CHRISTUS door den wil Gods, en Timótheüs, de broeder, aan de gemeente Gods die te Korinthe is, met al de heiligen die in geheel Acháje zijn:

Die 'wij' zijn dus Paulus en Timotheus.

Het gaat namelijk over de 'wij' die het Evangelie brachten. En zover ik weet, was de stokbewaarder niet 1 van degene, die het Evangelie brachten.

En niet het onnodige (en storende) gebruik van sommige predikanten, die het altijd over 'wij' hebben, als ze 'ik' bedoelen.

O.k. je hebt gelijk, maar het gaat nu om de kennis van de 'schrik des Heeren'. Deze beperkt zich niet tot Paulus en Timotheüs, hoor. Je richt zich op kleinigheid, terwijl de hoofdzaak in de discussie is of alle ware christenen deze 'schrik des Heeren' moeten kennen of niet. Misschien kun je daar op ingaan?

Zonderling schreef: O.k. je hebt gelijk, maar het gaat nu om de kennis van de 'schrik des Heeren'. Deze beperkt zich niet tot Paulus en Timotheüs, hoor. Je richt zich op kleinigheid, terwijl de hoofdzaak in de discussie is of alle ware christenen deze 'schrik des Heeren' moeten kennen of niet. Misschien kun je daar op ingaan?

Zeg ik niet hier, dat de ellende kennis, dat wij rechtvaardig doemwaardig zijn van nature, niet nodig is...

Maar, daar gaat dit hoofdstuk niet over. Paulus spreekt hier over de verzoening in Christus, zodat de Zijnen met hem verzoent worden, zodat wij niet voor Zijn rechterstoel hoeven te vrezen.

10 gWant wij allen moeten 19geopenbaard worden voor den rechterstoel van Christus, hopdat een iegelijk 20wegdrage hetgeen 21door het lichaam geschiedt, naar dat hij gedaan heeft, 22hetzij goed, 23hetzij kwaad.

14 Want 30de liefde van Christus 31dringt ons,
15 32Als die dit oordelen, dat indien 33Eén 34voor allen 35gestorven is, 36zij dan allen gestorven zijn. En Hij is voor allen gestorven, kopdat degenen die leven, niet meer 37zichzelven zouden leven, maar 38Dien Die voor hen gestorven en opgewekt is.

19 o 48Want God was in Christus 49de wereld met Zichzelven verzoenende, hun zonden hun niet toerekenende, en heeft het woord der verzoening 50in ons gelegd.
20 Zo zijn wij dan pgezanten van Christuswege, alsof God door ons bade; wij bidden van Christuswege: 51Laat u met God verzoenen.
21 qWant Dien Die geen zonde 52gekend heeft, rheeft Hij 53zonde voor ons gemaakt, opdat wij zouden worden 54rechtvaardigheid Gods 55in Hem.

Bert Mulder schreef:Zeg ik niet hier, dat de ellende kennis, dat wij rechtvaardig doemwaardig zijn van nature, niet nodig is...

Maar, daar gaat dit hoofdstuk niet over. Paulus spreekt hier over de verzoening in Christus, zodat de Zijnen met hem verzoent worden, zodat wij niet voor Zijn rechterstoel hoeven te vrezen.

Het ging hier over het "weten" van "de schrik des Heeren".
De vraag is: Wat is dit weten? Is dat alleen maar een verstandelijk weten of ook een bevindelijke kennis?

Zonderling schreef:

Bert Mulder schreef:Zeg ik niet hier, dat de ellende kennis, dat wij rechtvaardig doemwaardig zijn van nature, niet nodig is...

Maar, daar gaat dit hoofdstuk niet over. Paulus spreekt hier over de verzoening in Christus, zodat de Zijnen met hem verzoent worden, zodat wij niet voor Zijn rechterstoel hoeven te vrezen.

Het ging hier over het "weten" van "de schrik des Heeren".
De vraag is: Wat is dit weten? Is dat alleen maar een verstandelijk weten of ook een bevindelijke kennis?

Nee, het ging over dat 'wij', namelijk Paulus en Timotheus, de schrik des Heeren wisten, en daarom het Evangelie brachten, die zeer blijde Boodschap....

Niet aan eisegese doen hier....

.

Pvs, moeten we nu ja of nee antwoorden?

Gian schreef:De rechterstoel des Heeren is voor de gelovigen geen plaats van veroordelen maar van beoordelen.

Ik heb deze tekst nooit onderzocht, daarom vraag ik me af wat Paulus ermee bedoeld.

Dit is zo, voor wie geloven. Maar daar heeft Paulus het blijkbaar niet over. Ik denk dat we dit algemener moeten zien, inderdaad, zoals Calvijn het ook uitlegt. Er komt een oordeel en voor wie niet geloven zal die dag vreselijk, angstaanjagend, schrikwekkend zijn. God neemt de zonde zeer serieus en er komt een moment en dan is de genadetijd voorbij, en zal Hij oordelen, en ongeloof straffen. Die schrik kent Paulus. Zie ook vers 10:

10 Want wij moeten allen voor de rechterstoel van Christus openbaar worden, opdat een ieder wegdrage wat hij in zijn lichaam verricht heeft, naardat hij gedaan heeft, hetzij goed, hetzij kwaad.

En dan het vervolg: Omdat wij dat, de schrik des Heren, kennen, daarom willen we mensen overtuigen. En dan werkt hij de genade door Jezus Christus uit en volgt tot slot de oproep:

20 Wij zijn dus gezanten van Christus, alsof God door onze mond u vermaande; in naam van Christus vragen wij u: laat u met God verzoenen. 21 Hem, die geen zonde gekend heeft, heeft Hij voor ons tot zonde gemaakt, opdat wij zouden worden gerechtigheid Gods in Hem.

.

freek schreef:Ook wel interessant. Paulus wist van de schrik des Heeren (even in het midden latend wat dat precies was). Omdat hij die schrik kende, bewoog hij mensen tot het geloof. Kennelijk wilde hij alle mensen daarvoor bewaren.
Tegenwoordig is er een leer ontstaan waarin je die schrik moet herbeleven, vóórdat je tot geloof mag komen. Toch wel een ingrijpende wijziging.

Beetje vreemde reactie. Als Paulus mensen beweegt om tot het geloof te komen met het oog op de schrik des Heeren, dan wil je toch niet beweren dat de mensen die tot geloof kwamen daar géén weet van hadden?
Als je iemand waarschuwt met het oog op een bepaald gevaar, dan gaat iemand pas lopen als hij dat gevaar ook onderkent.