Ik zeg ook niet dat we het niet met elkaar eens zijn

Sorry, maar ik zie dit toch voornamelijk als activiteiten die met het 'leven' te maken hebben en niet met de 'leer'.

Wat valt er dan nog wel onder leer? Volgens mij heeft leven heel erg te maken met doen... en dan dus niet zelf dingen leren maar ze in praktijk brengen. In de kerk hoor je onder andere hoe je moet leven, hoe je je naaste kan dienen, hoe je God kan dienen en kan werken in zijn koninkrijk. Als je de kerk uitgaat is het zaak daar wat mee te doen. Toch?

Marnix schreef:Ik zeg ook niet dat we het niet met elkaar eens zijn

Sorry, maar ik zie dit toch voornamelijk als activiteiten die met het 'leven' te maken hebben en niet met de 'leer'.

Wat valt er dan nog wel onder leer? Volgens mij heeft leven heel erg te maken met doen... en dan dus niet zelf dingen leren maar ze in praktijk brengen. In de kerk hoor je onder andere hoe je moet leven, hoe je je naaste kan dienen, hoe je God kan dienen en kan werken in zijn koninkrijk. Als je de kerk uitgaat is het zaak daar wat mee te doen. Toch?

Ik ben van mening dat je leer en leven niet uit elkaar kunt trekken. Beiden vallen m.i. onder de noemer 'geloofsleven'. In het geloofsleven ben je zowel bezig met meer leerstellige zaken (het vergroten, verdiepen van je bijbelkennis) als met de praktische zaken. Kortom, als iemand dag in dag uit met z'n snufferd in de boeken zit zonder ooit z'n hand naar de ander uit te steken, staat het geloofsleven op een laag pitje.

Je kunt wel onderscheid maken tussen dogmatiek en geloofsleven. Dogmatiek is nuttig, maar niet voor iedereen. De onderscheiding: wederkerende en uitgaande daad des geloofs valt m.i. onder de dogmatiek en is hooguit nuttig voor.. ja voor wie eigenlijk, geen idee.
Henriet, ik ben eigenlijk wel benieuwd waarom je dit belangrijk vindt?

Oke, daar ben ik het helemaal mee eens, dat bedoelde ik ook: Wel allerlei boeken lezen en naar de kerk gaan enzo maar in de praktijk niet doen wat Hij van ons vraagt, hooguit dat niet doen waarvan men denkt dat God het niet van je vraagt. Niet dit doen, niet dat doen, je hiervan afhouden etc. maar daar houdt het dan wel mee op. Daar moeten we denk ik voor uitkijken. Het ging me vooral om die scheiding tussen het leren, onderwijs etc. en het in praktijk brengen van die dingen (naar aanleiding van de opmerking over evangelischen die heel goed zouden zijn in het doen maar de leer op een laag pitje zetten). Maar je hebt gelijk en je omschrijving is helderder dan de mijne was.

freek schreef:

Luther schreef: Overigens: Deze dogmatische onderscheidingen kunne zeker z'n nut hebben, maar zijn niet geschikt om een vermoeide en beladen ziel te troosten. Maar dat terzijde.

Nou, het lijkt me juist de meest waardevolle opmerking in deze posting.

Jongere schreef:Nou gaan we wel heel snel door de bocht. Bijbelse dogmatiek moet er altijd zijn, op ieder moment. Buitenbijbelse dogmatiek kan leerzaam zijn, maar kun je mensen ook mee vermoeien of verwarren.
Maar laten we nooit in de dwaling vervallen dat we de leer even op een lager pitje zetten om ons eerst op de Geest te richten. Dat is nu juist de dwaling waarin veel evangelische groepen dreigen te raken of geraakt zijn. Bijbelse leer en geloofsleven gaan hand in hand.

Amen broeder, hoewel ik evangelisch ben! Daarom moet de dogmatiek, ik spreek liever van systematische theologie, altijd ten dienste staan van de gemeente.

En de gemeente in dienst van God

Marnix schreef:Ik zeg ook niet dat we het niet met elkaar eens zijn

Sorry, maar ik zie dit toch voornamelijk als activiteiten die met het 'leven' te maken hebben en niet met de 'leer'.

Wat valt er dan nog wel onder leer? Volgens mij heeft leven heel erg te maken met doen... en dan dus niet zelf dingen leren maar ze in praktijk brengen. In de kerk hoor je onder andere hoe je moet leven, hoe je je naaste kan dienen, hoe je God kan dienen en kan werken in zijn koninkrijk. Als je de kerk uitgaat is het zaak daar wat mee te doen. Toch?

Voor mij is de gemeenschap met God en de gemeenschap der heiligen op de zondag het hoogtepunt van de week. En valt voor mij onder noodzakelijk deel van het 'leven'.

henriët schreef:wat wordt er bedoeld met 'de uitgaande daad des geloofs en de wederkerende daad des geloofs'?

Hoi Henriët,

Deze uitdrukking komt bij Alexander Comrie vandaan.
Hij maakt onderscheid tussen twee daden van het geloof: (a) De Uitgaande daad. Dit is de directe daad van het geloof waarmee de gelovige Christus zoekt, zoals Hij Zich in het Evangelie aanbiedt. (b) De Reflexieve daad. Dit is de daad waardoor de gelovige zichzelf als een kind van God leert kennen.
Maar missch weet iemand anders het beter.

Avi schreef:

henriët schreef:wat wordt er bedoeld met 'de uitgaande daad des geloofs en de wederkerende daad des geloofs'?

Hoi Henriët,

Deze uitdrukking komt bij Alexander Comrie vandaan.
Hij maakt onderscheid tussen twee daden van het geloof: (a) De Uitgaande daad. Dit is de directe daad van het geloof waarmee de gelovige Christus zoekt, zoals Hij Zich in het Evangelie aanbiedt. (b) De Reflexieve daad. Dit is de daad waardoor de gelovige zichzelf als een kind van God leert kennen.
Maar missch weet iemand anders het beter.

De uitgaande daad des geloofs is de bedelaarshand die Christus en Zijn belofte mag aangrijpen.
De wederkerende daad des geloofs is te mogen geloven dat ook mij vergeving der zonden, eeuwige gerechtigheid en zaligheid van God geschonken is, uit louter genade, alleen om de verdiensten van Christus wil. Of: Deze Geest getuigt met onze geest dat wij kinderen Gods zijn.

Luther schreef:

Avi schreef:

henriët schreef:wat wordt er bedoeld met 'de uitgaande daad des geloofs en de wederkerende daad des geloofs'?

Hoi Henriët,

Deze uitdrukking komt bij Alexander Comrie vandaan.
Hij maakt onderscheid tussen twee daden van het geloof: (a) De Uitgaande daad. Dit is de directe daad van het geloof waarmee de gelovige Christus zoekt, zoals Hij Zich in het Evangelie aanbiedt. (b) De Reflexieve daad. Dit is de daad waardoor de gelovige zichzelf als een kind van God leert kennen.
Maar missch weet iemand anders het beter.

De uitgaande daad des geloofs is de bedelaarshand die Christus en Zijn belofte mag aangrijpen.
De wederkerende daad des geloofs is te mogen geloven dat ook mij vergeving der zonden, eeuwige gerechtigheid en zaligheid van God geschonken is, uit louter genade, alleen om de verdiensten van Christus wil. Of: Deze Geest getuigt met onze geest dat wij kinderen Gods zijn.

Dat laatste zinnetje. Waar kan ik dat lezen?

albion schreef:

Luther schreef:

Avi schreef:

henriët schreef:wat wordt er bedoeld met 'de uitgaande daad des geloofs en de wederkerende daad des geloofs'?

Hoi Henriët,

Deze uitdrukking komt bij Alexander Comrie vandaan.
Hij maakt onderscheid tussen twee daden van het geloof: (a) De Uitgaande daad. Dit is de directe daad van het geloof waarmee de gelovige Christus zoekt, zoals Hij Zich in het Evangelie aanbiedt. (b) De Reflexieve daad. Dit is de daad waardoor de gelovige zichzelf als een kind van God leert kennen.
Maar missch weet iemand anders het beter.

De uitgaande daad des geloofs is de bedelaarshand die Christus en Zijn belofte mag aangrijpen.
De wederkerende daad des geloofs is te mogen geloven dat ook mij vergeving der zonden, eeuwige gerechtigheid en zaligheid van God geschonken is, uit louter genade, alleen om de verdiensten van Christus wil. Of: Deze Geest getuigt met onze geest dat wij kinderen Gods zijn.

Dat laatste zinnetje. Waar kan ik dat lezen?

Romeinen 8 : 16

Het feit dat Comrie deze onderscheiding gebruikt, betekent niet dat de onderscheiding bij hem vandaan komt. Er zijn veel meer oudvaders, ook van vóór Comries tijd, die dergelijke onderscheidingen maken.

Zonderling schreef:Het feit dat Comrie deze onderscheiding gebruikt, betekent niet dat de onderscheiding bij hem vandaan komt. Er zijn veel meer oudvaders, ook van vóór Comries tijd, die dergelijke onderscheidingen maken.

Bijvoorbeeld?