Maar hoe dan?

Zonderling
Berichten: 4330
Lid geworden op: 19 nov 2005, 12:31

Re: Maar hoe dan?

Bericht door Zonderling »

gravo schreef:We weten uit de geschiedenis en uit onze tijd, dat er duizend-en-één manieren zijn geweest, waarop het Evangelie ter sprake is gebracht. Welke wijze van verkondigen is de beste? Of hangt dat ook af van de tijd waarin je leeft of het publiek, dat je tegenover je vind?
Ik vind de preken van iemand als Ralph Erskine buitengewoon aansprekend.
Het ruime Evangelie dat hij preekte ging echter nooit ten koste van Gods soevereine genade.
En andersom ook niet.
Misschien ontbreekt dat in hoge mate in onze tijd.
Gebruikersavatar
freek
Berichten: 5711
Lid geworden op: 24 nov 2005, 13:55

Re: Maar hoe dan?

Bericht door freek »

Zonderling schreef:
gravo schreef:We weten uit de geschiedenis en uit onze tijd, dat er duizend-en-één manieren zijn geweest, waarop het Evangelie ter sprake is gebracht. Welke wijze van verkondigen is de beste? Of hangt dat ook af van de tijd waarin je leeft of het publiek, dat je tegenover je vind?
Ik vind de preken van iemand als Ralph Erskine buitengewoon aansprekend.
Het ruime Evangelie dat hij preekte ging echter nooit ten koste van Gods soevereine genade.
En andersom ook niet.
Misschien ontbreekt dat in hoge mate in onze tijd.
Of Spurgeon. Die trok volle zalen, was ruim en scherp en eerlijk.
Gebruikersavatar
zusterelly
Berichten: 1083
Lid geworden op: 06 feb 2008, 12:52
Locatie: op de grote stille heide

Re: Maar hoe dan?

Bericht door zusterelly »

Maar hoe dan?

Ik denk dat wanneer je Gods Woord wil verkondigen, wanneer je preekt, evangeliseert etc. dat je dan een diepe bewogenheid moet hebben voor de nood waarin de ander verkeert. Een nood die de ander mogelijk ook weet en voelt, mogelijk weet en niet voelt, maar mogelijk ook totaal niet weet en niet voelt.

En dan kom ik persoonlijk (ik vertel bijbelverhalen op de kinderbijbelclub) altijd weer bij: 1 Kor 9:16 "Want indien ik het Evangelie verkondig, het is mij geen roem; want de nood is mij opgelegd. En wee mij, indien ik het Evangelie niet verkondig!"
Dan is de vraag "maar hoe dan" echter nog niet beantwoord, in ieder geval niet volledig. Voor mijzelf zie ik dit echter wel als een soort van grondhouding. Ik denk dat als deze basis er niet is je aan prachtige technische spreekvaardigheid niets hebt.
Verder ben ik van mening dat willen wij in onze kerken meer zegen ontvangen, dat we dan niet in de eerste plaats meer moeten preken en meer studeren en meer organiseren, maar vooral meer moeten bidden en godzaliger leven.

Calvijn zegt nav Hand.20:28 dat niemand ernstig de zaligheid van anderen zal zoeken als hij niet zijn eigen zaligheid zoekt.

Ongeveer hetzelfde las ik in het boekje Opwekking van Ds van Vlastuin waarin hij Richard Baxter (uit zijn boekje The Reformed Pastor) citeert: Het is het algemene gevaar en de ellende van de kerk om onwedergeboren en geestelijk onervaren predikers te hebben...Stel uzelf er niet mee tevreden dat u in de staat der genade bent, maar draag er ook zorg voor dat uw genade in krachtige en levendige beoefening gehouden wordt. Let erop dat u de preek die u voorbereidt tegen uzelf preekt, voordat u deze aan anderen preekt... Als uw hart in een heilige en hemelse gesteldheid is, zullen uw hoorders daar zeer waarschijnlijk de vruchten van dragen. Uw gebeden, lofprijzingen en leer zullen zoet en hemels voor hen zijn. Waarschijnlijk zullen zij aanvoelen als u veel in gemeenschap met God geweest bent... Als ik koud geworden ben in mijn prediking, zijn mijn hoorders ook koud geworden... Als we onze liefde laten verslappen, zullen we hun liefde niet op kunnen wekken... Als u er niet uw dagelijks werk van maakt om uw eigen harten te onderzoeken, om het bederf te onderwerpen en om met God te wandelen, zal alles fout gaan. U zult uw hoorders doen sterven...
Spurgeon schrijft hier in een preek over Hooglied 1:6 ook zo over: Zij dienen Christus het best, die de innigste omgang met Hem hebben en wie die omgang mist, ziet ook zijn kracht gebroken... Wee de man die het Evangelie preekt enkel en alleen omdat hij predikant is en het niet doet uit liefde tot Christus!... Voedt uzelf met het Woord... Voedt uzelf met Christus...

Op dit moment hebben wij geen dominee. Vaak is het dus leesdienst. Als er eens een dominee is, dan kent die dominee onze gemeente niet. Toch is het merkbaar wanneer de dominee betrokken is, bewogen is. Dat merk je aan intonatie, de hoorders persoonlijk aanspreken, soms is dat erg waarschuwend, soms door een dringend appèl. Je merkt het aan de gesprekken na de kerkdienst. Ik kan het niet goed uitleggen hoe dat dan is maar het is alsof er beslag gelegd is op de gemeente.
Ik denk dat het per dominee, per gemeente zo verschillend kan zijn hoe het moet. Laten we als gemeente veel in het gebed gaan voor de dominees, vragen aan de Heere God of Hij op zondag ons wil laten horen wat we nodig hebben. Wat God vindt dat we nodig hebben te horen.
Genade is enerzijds: niet krijgen wat ik wel heb verdiend, en anderzijds: wel krijgen wat ik niet heb verdiend.
LeMagdalin
Berichten: 6
Lid geworden op: 19 nov 2008, 20:48

Re: Maar hoe dan?

Bericht door LeMagdalin »

gravo schreef:De planeten draaien om de zon, niet om de aarde. Zo hebben ook alle kerken en christenen hetzelfde middelpunt, maar geen van die kerken valt samen met dit middelpunt.
Amen gravo amen.
Heb je al antwoord op hoe je nou het werk van Christus moet verkondigen aan alle creaturen?

Ik denk dat persoonlijk, (ook al ben je geen dominee) dat iedereen de opdracht heeft om het Licht wat je ontvangen hebt van God, om dat te verspreiden in de wereld. Dat geld als jij vanuit de bijbel weet dat je vernieuwd ben door de Geest. (wedergeboren). Dat is een opdracht. Verkondigen is niet iets wat je misschien zou moeten overwegen om te doen, of wat je misschien aan dominees moet over laten. Het is iets wat jij als kind Gods MOET doen.

Het is als iemand die het een kaars heeft, die zet het op de tafel zodat iedereen zijn licht kan zien, en niet onder een koren maat.

Als je vanuit die doelstelling alles geeft om God te dienen, dan steek je met je enthousiasme anderen aan. In mijn leven komt het er op neer dat de meeste van mijn gesprekken over God gaan, en ik dank God elke dag dat ik sinds God in mijn leven aan het werk is, dat ik mensen tegen kom die ook werkelijk niets liever doen dan God loven prijzen, en zijn Heilige Woord onderzoeken. Waar het hart vol van is stroomt de mond van over!! Doe dat dan!!
de ene plant de andere maakt nat maar het is God die de wasdom geeft.
dus planten, en bidden maar!!!

Als je meer wil doen dan je kennissen familie vrienden en toevallige voorbijgangers, enthousiast vertellen over het werk van God, dan moet je jezelf afvragen
1 welke doelgroep wil je bereiken (reformatorische jongeren, die door de bomen het bos niet meer zien, of mensen die nog nooit van God gehoord hebben bijv.)

2 ga je het alleen doen of samen met anderen (bedenk goed dat als je wat wil gaan doen, dat je zeker moet zijn van jou behoud, en gekregen Licht, anders kan je het ook niet verkondigen. dit geld ook voor de mensen waar je mee samen wilt werken, want de blinden kunnen de blinden niet leiden)

gebruik maken van media kan goed (een hyvespagina met je belijdenis bijv.) Ook om mensen te bereiken als je bijvoorbeeld een avond wil organiseren.

Verder als je graag wat wil doen, zou je mee kunnen werken en bidden met de evangelisatieposten die op vrijdag en zaterdag op vele plaatsen in het dorp staan bij discotheken winkels en kroegen. (helaas worden die mensen door onze eigen refojeugd in sommige plaatsen (bennekom bijv.) ontzettend gelasterd)
Ook iets heel concreets is het opzetten van gebedskringen, waarbij niet gediscussieerd of gepraat word, maar alleen gebeden.
We zouden posters kunnen maken met directe confronterende waarheden.
We zouden mee kunnen gaan om te evangeliseren in andere landen. Dit is meestal vruchtbaarder, maar vraag aan God wat Hij wil voor jou.

HalleluYah en Gods zegen toegewenst
Yeshua haMashiach, Tavo Mal' chutecha!! Uw Koninkrijk kome..
Plaats reactie