Nee en kerkrechtelijk zou dat wel kunnen, maar geestelijk kan ik niet aangaan

Hoe is het mogelijk dat iemand geestelijk niet aan kan gaan?
Of bedoelt iemand dan dat hij of zij niet in Christus gelooft en dus zijn offer niet accepteert? Dan is het niet zo duidelijk geformuleerd.
Buiten ongeloof ben ik de mogelijkheid "geestelijk niet aan kunnen gaan" niet tegen gekomen in de Bijbel.

freek schreef:Wie dit tever vindt gaan, reageert toch gewoon niet?

Ho even. Deze mensen maken ook deel uit van het forum. Als er dingen zijn die te ver gaan, dienen wij elkaar daarin op te scherpen.

caprice schreef:

JolandaOudshoorn schreef:

Erasmiaan schreef:Sorry hoor maar ik vind dit topic te ver gaan.

Dat is een vraag voor de binnenkamer maar niet voor de statistieken.

huh??? Iedereen in jouw gemeente weet toch of jij aangaat of niet???

De gemeente ja. Niet de hele wereld. Het stinkt mij teveel naar mensen.

Waarom mag de hele wereld het niet weten? Onder de christengemeenten wist wel heel de wereld het, één van de redenen waarom ze veracht werden.
Avondmaal is juist niet iets voor de binnenkamer, het is een duidelijke daad. We kunnen heel veel dingen netjes in het midden laten, maar hierbij wordt duidelijk of we kunnen getuigen van de dood van de Heere Jezus.

Ik vind het wel wat apart om te veronderstellen dat je "aan het avondmaal gaat", alsof dat een vanzelfsprekendheid zou zijn. Ik kan me heel goed voorstellen (hoe erg ook) dat christenen soms niet aan kunnen gaan omdat er dingen niet opgelost zijn in hun leven. En omdat we allemaal kunnen vallen zou ik er ook voor waken om al te stellig te zeggen dat je inderdaad bij de volgende viering wel weer aan zult zitten. Al is het avondmaal gelukkig niet voor heilige (zondeloze) mensen.

Jongere schreef: Ik vind het wel wat apart om te veronderstellen dat je "aan het avondmaal gaat", alsof dat een vanzelfsprekendheid zou zijn. Ik kan me heel goed voorstellen (hoe erg ook) dat christenen soms niet aan kunnen gaan omdat er dingen niet opgelost zijn in hun leven. En omdat we allemaal kunnen vallen zou ik er ook voor waken om al te stellig te zeggen dat je inderdaad bij de volgende viering wel weer aan zult zitten. Al is het avondmaal gelukkig niet voor heilige (zondeloze) mensen.

Voor onopgeloste zaken is de week van voorbereiding.

Johannes 3:16 schreef:

Jongere schreef: Ik vind het wel wat apart om te veronderstellen dat je "aan het avondmaal gaat", alsof dat een vanzelfsprekendheid zou zijn. Ik kan me heel goed voorstellen (hoe erg ook) dat christenen soms niet aan kunnen gaan omdat er dingen niet opgelost zijn in hun leven. En omdat we allemaal kunnen vallen zou ik er ook voor waken om al te stellig te zeggen dat je inderdaad bij de volgende viering wel weer aan zult zitten. Al is het avondmaal gelukkig niet voor heilige (zondeloze) mensen.

Voor onopgeloste zaken is de week van voorbereiding.

Dat is zeker waar, maar je kunt niet telkens weer op die week vertrouwen, toch? Zo van: als het zover is maak ik het wel weer goed. Je hele leven hoort zo'n week te zijn, om het maar even clichématig te zeggen. En omdat daar bij de meeste mensen vaak iets aan mankeert (ben ik bang) is ook een automatisme niet op zijn plaats. Juist de formulering van het avondmaalsformulier laat zien dat het niet gaat om een status van "ik ben er één die gaat" maar inderdaad om hoe je leven er op dat moment uitziet. Niet zondeloos, maar ook niet in onopgeloste problemen - zie daarvoor het formulier.

Wat voel ik me (ver)vreemd van de meesten van dit forum.

Erasmiaan schreef:Wat voel ik me (ver)vreemd van de meesten van dit forum.

Erasmiaan, ik voel met je mee... Ik wilde eigenlijk niet reageren in dit topic, maar wil je ook niet alleen laten.

Gaan we nu aan het avondmaal om daarmee te laten zien wie we zijn. Kijk eens... ik ben bekeerd en dat mag de hele wereld zien.

Volgens mij is de opdracht om de dood des Heeren te gedenken totdat Hij komt.

En daar hoort geen borstgeklop bij (ook al weet ik dat ik nu om mijn oren krijg dat dat niet zo is, maar helaas... zo komt dit topic wel op mij over!!)....

JALP schreef:

Erasmiaan schreef:Wat voel ik me (ver)vreemd van de meesten van dit forum.

Erasmiaan, ik voel met je mee... Ik wilde eigenlijk niet reageren in dit topic, maar wil je ook niet alleen laten.

Gaan we nu aan het avondmaal om daarmee te laten zien wie we zijn. Kijk eens... ik ben bekeerd en dat mag de hele wereld zien.

Volgens mij is de opdracht om de dood des Heeren te gedenken totdat Hij komt.

En daar hoort geen borstgeklop bij (ook al weet ik dat ik nu om mijn oren krijg dat dat niet zo is, maar helaas... zo komt dit topic wel op mij over!!)....

er staan toch geen namen bij?

Daar heb je gelijk in, JALP.

JALP schreef:

Erasmiaan schreef:Wat voel ik me (ver)vreemd van de meesten van dit forum.

Erasmiaan, ik voel met je mee... Ik wilde eigenlijk niet reageren in dit topic, maar wil je ook niet alleen laten.

Gaan we nu aan het avondmaal om daarmee te laten zien wie we zijn. Kijk eens... ik ben bekeerd en dat mag de hele wereld zien.

Volgens mij is de opdracht om de dood des Heeren te gedenken totdat Hij komt.

En daar hoort geen borstgeklop bij (ook al weet ik dat ik nu om mijn oren krijg dat dat niet zo is, maar helaas... zo komt dit topic wel op mij over!!)....

Ik heb dit gevoel nu zo vaak...

Dat mensen denken dat de Avondmaalsgangers zo geweldig zijn.
Mijn visie is anders.

De Avondmaals gangers zijn mensen die weten dat er in hunzelf niets, maar dan ook niets te zoeken en te vinden is.
De gang naar de Avondmaalstafel is geen overwinningsgang, maar een gang uit totale afhankelijkheid. Omdat deze mensen
zelf niets hebben, maar wel mogen weten waar dat alles te krijgen is. Bij de lijdende en stervende Borg en Zaligmaker.

De mensen die het Avondmaal niet nodig hebben, kunnen nog zelfstandig functioneren.
kunnen leven op eigen kracht.
Daarom doet mij bovenstaande zin zo'n pijn.
Komen de Avondmaals gangers zo over? Alsof ze trots zijn omdat ze erachter zijn gekomen zelf niets te kunnen?

Al eens in gesprek gegaan met zo'n Avondmaals ganger?

Deze tekst spreekt mij altijd erg aan in dit verband:

En de engel des HEEREN kwam ten anderen male weder, en roerde hem aan, en zeide: Sta op, eet, want de weg zou te veel voor u zijn.

Erasmiaan schreef:Sorry hoor maar ik vind dit topic te ver gaan.

Dat is een vraag voor de binnenkamer maar niet voor de statistieken.

Avondmaalsgang hoort een vanzelfsprekendheid te zijn. Niet een gewoonte of sleur, een vanzelfsprekendheid.
Ik begrijp niet waarom dat een geheimpje moet zijn voor je hart, of wat je er ook mee bedoeld.
Misschien kan je het me uitleggen. Geloof wordt anders wel heel mysterieus. Zoiets als de vrijmetselarij ofzo.

We gaan aan het avondmaal om het lijden en het sterven van onze Heer en Verlosser Jezus Christus te gedenken.
Ik ga aan het avondmaal omdat ik hem nodig heb en het zonder hem niet kan.
Niet gaan zou betekenen dat ik hetzelf op ga lossen, en dat kan ik niet.

Daarom snap ik avondmaalsmijders dan ook niet. Wat is het alternatief? Ga je dan zelf je eigen zonden dragen?
Hoe meer zonden, hoe meer reden om aan het avondmaal te gaan.
De enige reden om niet te gaan is dat je Jezus Christus niet nodig denkt te hebben of te denken dat het offer
van Jezus Christus niet voldoende was voor jouw zonden.

De hele traditie van avondmaalsmijding is een valse traditie.
Het hele avondmaals mijden komt niet voor in de Bijbel.

Wat wel voorkomt is het onteren van het avondmaal door te schranzen en te zuipen. Dronken te worden. onderscheid
te maken tussen arm en rijk, etc.
Er zijn in de Bijbel geen mensen die te zondig zijn voor het avondmaal.

Als je Jezus offer nodig hebt, gedenk zijn offer dan ook.
Wie Jezus niet nodig heeft of van de Heer geen hulp verwacht, die blijft zitten.

Robert schreef:We gaan aan het avondmaal om het lijden en het sterven van onze Heer en Verlosser Jezus Christus te gedenken.
Ik ga aan het avondmaal omdat ik hem nodig heb en het zonder hem niet kan.
Niet gaan zou betekenen dat ik hetzelf op ga lossen, en dat kan ik niet.

Daarom snap ik avondmaalsmijders dan ook niet. Wat is het alternatief? Ga je dan zelf je eigen zonden dragen?
Hoe meer zonden, hoe meer reden om aan het avondmaal te gaan.
De enige reden om niet te gaan is dat je Jezus Christus niet nodig denkt te hebben of te denken dat het offer
van Jezus Christus niet voldoende was voor jouw zonden.

De hele traditie van avondmaalsmijding is een valse traditie.
Het hele avondmaals mijden komt niet voor in de Bijbel.

Wat wel voorkomt is het onteren van het avondmaal door te schranzen en te zuipen. Dronken te worden. onderscheid
te maken tussen arm en rijk, etc.
Er zijn in de Bijbel geen mensen die te zondig zijn voor het avondmaal.

Als je Jezus offer nodig hebt, gedenk zijn offer dan ook.
Wie Jezus niet nodig heeft of van de Heer geen hulp verwacht, die blijft zitten.

Ik ga aan het Nagmaal niet omdat ik daarmee zeg dat ik iets ben maar om te getuigen dat ik van genade brood moet leven. Wie ben ik dat ik het zelf kan doen? Niets. Ik kan alleen de handen ophouden en het brood ontvangen. Als ik niet ga, dan weiger ik het genade brood en zeg ik feitelijk dat ik het niet nodig heb. Verzwaar ik daarmee dan niet mijn schuld?

Ariene, Robert en Astroguy, jullie hebben mi heel duidelijk verwoord wat de dwaling is van de avondmaalsmijding.
Het gaat niet om mensen, maar om wat Jezus Christus heeft gedaan. Het gaat om Zijn offer!

JolandaOudshoorn schreef:Ariene, Robert en Astroguy, jullie hebben mi heel duidelijk verwoord wat de dwaling is van de avondmaalsmijding.
Het gaat niet om mensen, maar om wat Jezus Christus heeft gedaan. Het gaat om Zijn offer!

De fout zit 'm niet in de Avondmaalsmijding als zodanig, maar in het feit dat je niet aan kúnt gaan (als dat tenminste de reden is).
Dat los je niet op door aan het Avondmaal te gaan, nee, daarvoor is bekering nodig.