Hoe is het mogelijk dat iemand geestelijk niet aan kan gaan?Nee en kerkrechtelijk zou dat wel kunnen, maar geestelijk kan ik niet aangaan
Ho even. Deze mensen maken ook deel uit van het forum. Als er dingen zijn die te ver gaan, dienen wij elkaar daarin op te scherpen.freek schreef:Wie dit tever vindt gaan, reageert toch gewoon niet?
Waarom mag de hele wereld het niet weten? Onder de christengemeenten wist wel heel de wereld het, één van de redenen waarom ze veracht werden.caprice schreef:De gemeente ja. Niet de hele wereld. Het stinkt mij teveel naar mensen.JolandaOudshoorn schreef:huh??? Iedereen in jouw gemeente weet toch of jij aangaat of niet???Erasmiaan schreef:Sorry hoor maar ik vind dit topic te ver gaan.
Dat is een vraag voor de binnenkamer maar niet voor de statistieken.
Voor onopgeloste zaken is de week van voorbereiding.Jongere schreef: Ik vind het wel wat apart om te veronderstellen dat je "aan het avondmaal gaat", alsof dat een vanzelfsprekendheid zou zijn. Ik kan me heel goed voorstellen (hoe erg ook) dat christenen soms niet aan kunnen gaan omdat er dingen niet opgelost zijn in hun leven. En omdat we allemaal kunnen vallen zou ik er ook voor waken om al te stellig te zeggen dat je inderdaad bij de volgende viering wel weer aan zult zitten. Al is het avondmaal gelukkig niet voor heilige (zondeloze) mensen.
Dat is zeker waar, maar je kunt niet telkens weer op die week vertrouwen, toch? Zo van: als het zover is maak ik het wel weer goed. Je hele leven hoort zo'n week te zijn, om het maar even clichématig te zeggen. En omdat daar bij de meeste mensen vaak iets aan mankeert (ben ik bang) is ook een automatisme niet op zijn plaats. Juist de formulering van het avondmaalsformulier laat zien dat het niet gaat om een status van "ik ben er één die gaat" maar inderdaad om hoe je leven er op dat moment uitziet. Niet zondeloos, maar ook niet in onopgeloste problemen - zie daarvoor het formulier.Johannes 3:16 schreef:Voor onopgeloste zaken is de week van voorbereiding.Jongere schreef: Ik vind het wel wat apart om te veronderstellen dat je "aan het avondmaal gaat", alsof dat een vanzelfsprekendheid zou zijn. Ik kan me heel goed voorstellen (hoe erg ook) dat christenen soms niet aan kunnen gaan omdat er dingen niet opgelost zijn in hun leven. En omdat we allemaal kunnen vallen zou ik er ook voor waken om al te stellig te zeggen dat je inderdaad bij de volgende viering wel weer aan zult zitten. Al is het avondmaal gelukkig niet voor heilige (zondeloze) mensen.
Erasmiaan, ik voel met je mee... Ik wilde eigenlijk niet reageren in dit topic, maar wil je ook niet alleen laten.Erasmiaan schreef:Wat voel ik me (ver)vreemd van de meesten van dit forum.
JALP schreef:Erasmiaan, ik voel met je mee... Ik wilde eigenlijk niet reageren in dit topic, maar wil je ook niet alleen laten.Erasmiaan schreef:Wat voel ik me (ver)vreemd van de meesten van dit forum.
Gaan we nu aan het avondmaal om daarmee te laten zien wie we zijn. Kijk eens... ik ben bekeerd en dat mag de hele wereld zien.
Volgens mij is de opdracht om de dood des Heeren te gedenken totdat Hij komt.
En daar hoort geen borstgeklop bij (ook al weet ik dat ik nu om mijn oren krijg dat dat niet zo is, maar helaas... zo komt dit topic wel op mij over!!)....
Ik heb dit gevoel nu zo vaak...JALP schreef:Erasmiaan, ik voel met je mee... Ik wilde eigenlijk niet reageren in dit topic, maar wil je ook niet alleen laten.Erasmiaan schreef:Wat voel ik me (ver)vreemd van de meesten van dit forum.
Gaan we nu aan het avondmaal om daarmee te laten zien wie we zijn. Kijk eens... ik ben bekeerd en dat mag de hele wereld zien.
Volgens mij is de opdracht om de dood des Heeren te gedenken totdat Hij komt.
En daar hoort geen borstgeklop bij (ook al weet ik dat ik nu om mijn oren krijg dat dat niet zo is, maar helaas... zo komt dit topic wel op mij over!!)....
Avondmaalsgang hoort een vanzelfsprekendheid te zijn. Niet een gewoonte of sleur, een vanzelfsprekendheid.Erasmiaan schreef:Sorry hoor maar ik vind dit topic te ver gaan.
Dat is een vraag voor de binnenkamer maar niet voor de statistieken.
Ik ga aan het Nagmaal niet omdat ik daarmee zeg dat ik iets ben maar om te getuigen dat ik van genade brood moet leven. Wie ben ik dat ik het zelf kan doen? Niets. Ik kan alleen de handen ophouden en het brood ontvangen. Als ik niet ga, dan weiger ik het genade brood en zeg ik feitelijk dat ik het niet nodig heb. Verzwaar ik daarmee dan niet mijn schuld?Robert schreef:We gaan aan het avondmaal om het lijden en het sterven van onze Heer en Verlosser Jezus Christus te gedenken.
Ik ga aan het avondmaal omdat ik hem nodig heb en het zonder hem niet kan.
Niet gaan zou betekenen dat ik hetzelf op ga lossen, en dat kan ik niet.
Daarom snap ik avondmaalsmijders dan ook niet. Wat is het alternatief? Ga je dan zelf je eigen zonden dragen?
Hoe meer zonden, hoe meer reden om aan het avondmaal te gaan.
De enige reden om niet te gaan is dat je Jezus Christus niet nodig denkt te hebben of te denken dat het offer
van Jezus Christus niet voldoende was voor jouw zonden.
De hele traditie van avondmaalsmijding is een valse traditie.
Het hele avondmaals mijden komt niet voor in de Bijbel.
Wat wel voorkomt is het onteren van het avondmaal door te schranzen en te zuipen. Dronken te worden. onderscheid
te maken tussen arm en rijk, etc.
Er zijn in de Bijbel geen mensen die te zondig zijn voor het avondmaal.
Als je Jezus offer nodig hebt, gedenk zijn offer dan ook.
Wie Jezus niet nodig heeft of van de Heer geen hulp verwacht, die blijft zitten.
De fout zit 'm niet in de Avondmaalsmijding als zodanig, maar in het feit dat je niet aan kúnt gaan (als dat tenminste de reden is).JolandaOudshoorn schreef:Ariene, Robert en Astroguy, jullie hebben mi heel duidelijk verwoord wat de dwaling is van de avondmaalsmijding.
Het gaat niet om mensen, maar om wat Jezus Christus heeft gedaan. Het gaat om Zijn offer!
