Maar wat is dan precies de grens vanaf waar het doen en laten dat gelijk is aan de wereld verkeerd wordt?
Immers, de auto, de PC, asfalt, OV, textiel, etc., zijn allemaal voorwerpen 'van de wereld' om het zo maar even te noemen, maar niet per se zondig (het openbaar tentoonstellen van een eventueel gebrek aan textiel weer wel natuurlijk :, )
En interactie met de wereld is ook geen wereldgelijkvormigheid. Jezus en Paulus zijn twee grote voorbeelden als het gaat om interactie met de contemporaire culturen waarin zij leefde.
Je kunt er dus niet omheen dat wij in de wereld leven, maar niet van de wereld zijn. Wereldgelijkvormigheid is denk ik dat wij in de wereld leven, EN van de wereld zijn.
Met de wereld wordt denk ik in de Bijbel bedoeld die groep van mensen die God bewust verwerpt. Gods volk zijn diegene die in Gods genade zijn (en hoe ze daar kwamen is een andere discussie :, ) Ik denk dat wereldgelijkvormig zijn betekent dat je 'definitief' of voor langere tijd God verwerpt en dat in 'al' (dit is relatief: hoe laat je zien dat je God verwerpt als je een boterham eet...) je daden laat blijken.
Wereldgelijkvormigheid is denk ik daarentegen niet dat je doen en laten steeds meer gaat lijken op die van de wereld. Want wat is het doen en laten van de wereld? Zijn dat de dagelijkse bezigheden, zoals autorijden, naar het werk gaan, naar school gaan?
Zodra je hebt besloten dat God niet bestaat en je ziel en zaligheid in de wereld gaat leggen (en vaak automatisch een andere afgod gaat dienen) ben je wereldgelijkvormig. Het is dus niet zo veel welke dingen je doet en laat, maar met welk hart je ze doet en laat.

Rekna : Wereldgelijkvormigheid is niet per defenitie God liefhebben als je naaste. Als dat zo was zou het er een stuk beter uitzien in de wereld.

Antw : God liefhebben als je naaste is alleen maar een vergelijking en zegt niets over de kwaliteit van dat liefhebben. In de cathechismus staat dat ik van nature geneigd ben om God en mijn naaste te haten. Daarom is het zo een zooitje. Ik boven alles.

Madtice : zegt de Bijbel niet ergens 'Neem het kwade en gebruikt het ten goede'?

Antw : Bedoel je Rom 12:21 : Overwint het kwade door het goede.
of
1 Thess 5 : 21 : Beproeft alle dingen; behoudt het goede.

kridje : Als God in de Bijbel waarschuwt voor wereldgelijkvormigheid dan vind ik het erg makkelijk om het aan te geven als dat het per mens verschillend is wat wel of niet wereldgelijkvormigheid is.

Antw: Daarom bestaat wereldgelijkvormigheid ook niet in regeltjes. Het gaat om de gesteldheid van het hart. De Heere Jezus zegt ergens: "vanuit het hart zijn de in- en uitgangen van het leven". Daar worden de beslissingen gemaakt. Daar worden de argumenten om iets wel of niet te doen bepaald. Doe ik het voor mezelf of voor de ander. De manier van denken zoals de wereld dat doet is: ik, ike, ike. Zeg maar volgens de samenvatting van de wet zoals ik die heb gegeven.

Maar als we nu God liefhebben boven alles, gaan we eerst vragen wat wil Hij. En dan komt de naaste er ook wel goed af, denk ik.

Overigens blijf je als 'nieuwe mens' als het ware wel rondlopen met een stuk 'oude mens'. En daarom gaat het soms goed en vaak (meestal) fout. Daarom zal er in dit leven naast hemelsgezindheid altijd een stuk wereldgelijkvormigheid blijven. Maar : Strijdt de goede strijd !!

Zo, dat waren volle zinnen....

Dat vinden we perfect in de Efezebrief 4:17-32:

17 Ik zeg dan dit, en betuig het in den Heere, dat gij niet meer wandelt, gelijk als de andere heidenen wandelen in de ijdelheid huns gemoeds.
18 Verduisterd in het verstand, vervreemd zijnde van het leven Gods, door de onwetendheid, die in hen is, door de verharding huns harten;
19 Welke, ongevoelig geworden zijnde, zichzelven hebben overgegeven tot ontuchtigheid, om alle onreinigheid gieriglijk te bedrijven.
20 Doch gij hebt Christus alzo niet geleerd;
21 Indien gij naar Hem gehoord hebt, en door Hem geleerd zijt, gelijk de waarheid in Jezus is;
22 Te weten dat gij zoudt afleggen, aangaande de vorige wandeling, den ouden mens, die verdorven wordt door de begeerlijkheden der verleiding;
23 En dat gij zoudt vernieuwd worden in den geest uws gemoeds,
24 En den nieuwen mens aandoen, die naar God geschapen is in ware rechtvaardigheid en heiligheid.
25 Daarom legt af de leugen, en spreekt de waarheid, een iegelijk met zijn naaste; want wij zijn elkanders leden.
26 Wordt toornig, en zondigt niet; de zon ga niet onder over uw toornigheid;
27 En geeft den duivel geen plaats.
28 Die gestolen heeft, stele niet meer, maar arbeide liever, werkende dat goed is met de handen, opdat hij hebbe mede te delen dengene, die nood heeft.
29 Geen vuile rede ga uit uw mond, maar zo er enige goede rede is tot nuttige stichting, opdat zij genade geve dien, die dezelve horen.
30 En bedroeft den Heiligen Geest Gods niet, door Welken gij verzegeld zijt tot den dag der verlossing.
31 Alle bitterheid, en toornigheid, en gramschap, en geroep, en lastering zij van u geweerd, met alle boosheid;
32 Maar zijt jegens elkander goedertieren, barmhartig, vergevende elkander, gelijkerwijs ook God in Christus ulieden vergeven heeft.

Het vreemde van veel van het hedendaagse christendom is dat het heel vaak zegt: Het gaat niet om de regels, maar om het liefhebben van God. Alsof dat in tegenspraak met elkaar is. Alsof een wedergeboren mens exact hetzelfde leeft als een onbekeerd mens. Daarom verworden de Tien Geboden vaak in de Tien Richtlijnen. Het komt allemaal niet zo nauw aan blijkbaar. De heiligheid van God en van ons christenen raakt op de achtergrond en men weet steeds minder raad met het begrip 'wereldgelijkvormigheid'. Nu, als je wilt weten wat het is, dan lees je Efeze 4 maar.

Hoe leeft de wereld? Inderdaad: voor zichzelf, net als vele naamchristenen. Waarin uit zich dat? Men doet waar men zin in heeft. Het liefst zoals het beschreven staat in 1 Johannes 2:16:
Want al wat in de wereld is, namelijk de begeerlijkheid des vleses, en de begeerlijkheid der ogen, en de grootsheid des levens, is niet uit den Vader, maar is uit de wereld.

Dit is zogezegd hedonisme: Alles uit het leven halen wat er in zit, zoveel mogelijk eten en drinken, want de dag van onze dood nadert. De duivel geeft ons veel vermaak: discotheken, kroegen, houseparties, popconcerten. Want dat is vet gaaf om helemaal uit je dak te gaan.

In dat verband hebben wij ook veel gospelconcerten te mijden. Vaak gaat het maar om de artiest die soms loopt te schreeuwen, lekker loopt te dansen, prachtige muziek maakt naar de smaak van de wereld. Op de muziek waar de duivel duizenden mee in zijn ban houdt. Er worden grove prijzen voor betaald wil men het Evangelie horen zingen/uitschreeuwen. Lichtshows, dreunende bassen, mooie kleding. Het sluit prachtig aan op de begeerlijkheden van de mens.

Titus 2:11 en 12:
11 Want de zaligmakende genade Gods is verschenen aan alle mensen.
12 En onderwijst ons, dat wij, de goddeloosheid en de wereldse begeerlijkheden verzakende, matig en rechtvaardig, en godzalig leven zouden in deze tegenwoordige wereld;

En als we het hebben over het navolgen van Jezus lijkt het me goed als we eens zien hoe Hij was op aarde:
Hij zal niet schreeuwen, noch Zijn stem verheffen, noch Zijn stem op straat laten horen. (Jes. 42:2)

schreeuwen,
Of, roepen, tieren; zie Matth. 12:19. De zin is: Hij zal niet veel pochen, of veel rumoer maken, niet veel tumult, gelijk de prinsen dezer wereld doen; ook zal Hij niet veel uiterlijk geprang of gedruis maken; maar Hij zal zich stil, beleefdelijk en deemoedig gedragen, duldende goedertieren al de de onvolmaaktheden zijner uitverkorenen. Zie Matth. 12:18,19,20, en Luk. 17:20.

[Veranderd op 9/10/02 door Refojongere]

Bij R.M. MacCheyne las ik het volgende wat volgens mij zeker met dit onderwerp te maken heeft:

Al degenen, die waarlijk van Christus zijn, zijn afgezonderd van de wereld door de inwoning van de Heilige Geest. ‘Indien iemand in Christus is, die is een nieuw schepsel.’ Zij hebben nu een andere begeerte. Eerst verlangden zij, net als anderen, eer van mensen, een naam, macht, geld en genoegen. Dit waren hun voornaamste wensen. Nu hebben deze begeerten geen macht meer over hen. De wereld is het gekruisigd. Nu verlangen zij een hele verandering van hun hart. Zij verlangen om de kennis van Jezus aan de hele wereld bekend te maken. Zij zijn afgezonderd tot het Evangelie van God. Zij hebben een andere droefheid. Eens was hun droefheid slechts aards. Zij beweenden het verlies van aardse vrienden of aardse bezittingen. Nu is hun grootste droefheid van God verlaten te zijn, wanneer Zij behoefte gevoelen aan de tegenwoordigheid van Christus en aan het welgevallen van God. De verwijdering van de Heilige Geest en de in hen wonende zonden doen hen zuchten en roepen. Deze mensen zijn afgezonderd, zij wonen in hoven.
Lieve zielen, bent u ook zo van de wereld afgezonderd? Is er door het bloed van Christus ook een scheiding tussen u en de wereld? Bent u afgescheiden doordat u de werking van de Heilige Geest in u gewaar mag worden? Bestaat er een werkelijke scheiding tussen u en de wereld? Zo niet, dan zult u met de wereld vergaan!

Refojongere : Het vreemde van veel van het hedendaagse christendom is dat het heel vaak zegt: Het gaat niet om de regels, maar om het liefhebben van God. Alsof dat in tegenspraak met elkaar is.

Antw : Nee dat is inderdaad niet in tegenspraak. Ieder heeft een begrensing nodig waarbinnen men zich beweegt. Maar misschien moet je dit onderscheid maken. De 'oude mens' blijft onder de wet en moet door middel van regels in toom gehouden worden. De 'nieuwe mens' wordt geleid door de Geest en is vrij van de wet. Spreekt God niet ergens: "Ik zal Mijn wet in hun binnenste schrijven". Dit is een soort implicite gehoorzaamheid, door de Heilige Geest geleid, in de geest van de wet. Dus geen tegenstelling maar wel onderscheiden.

Aardig voorbeeld: Mag ik iemands tafel omdraaien. Niemand zal daar ja op zeggen. Iedereen zal daar tegen zijn en een leefregeltje maken "Geen tafeltjes omdraaien". Toch doet de Heere Jezus dat. Zijn daden worden dan niet bepaald door regeltjes maar door het doel: "God liefhebben boven alles en de naaste als jezelf".

Origineel geplaatst door JGP
Refojongere : Het vreemde van veel van het hedendaagse christendom is dat het heel vaak zegt: Het gaat niet om de regels, maar om het liefhebben van God. Alsof dat in tegenspraak met elkaar is.

Antw : Nee dat is inderdaad niet in tegenspraak. Ieder heeft een begrensing nodig waarbinnen men zich beweegt. Maar misschien moet je dit onderscheid maken. De 'oude mens' blijft onder de wet en moet door middel van regels in toom gehouden worden. De 'nieuwe mens' wordt geleid door de Geest en is vrij van de wet. Spreekt God niet ergens: "Ik zal Mijn wet in hun binnenste schrijven". Dit is een soort implicite gehoorzaamheid, door de Heilige Geest geleid, in de geest van de wet. Dus geen tegenstelling maar wel onderscheiden.

Aardig voorbeeld: Mag ik iemands tafel omdraaien. Niemand zal daar ja op zeggen. Iedereen zal daar tegen zijn en een leefregeltje maken "Geen tafeltjes omdraaien". Toch doet de Heere Jezus dat. Zijn daden worden dan niet bepaald door regeltjes maar door het doel: "God liefhebben boven alles en de naaste als jezelf".

Belangrijk is dan dat je jezelf eerst liefhebt!
En hoeveel mensen hebben daar moeite mee? :#
Je bent goed gemaakt, maar je doet niet alles goed. Dat is het verschil wat je altijd in je gedachten moet houden.
Je bent niet wat je doet namelijk. Denk je dat wel, dan beledig je eigelijk God! Want dan heeft Hij je gemaakt zoals je nu doet!
Dit even ter info tussendoor. Maar niet onbelangrijk.

:ki

Ik denk ook niet dat regels, wetten en dogma's het verschil zijn tussen wel en niet wereldgelijkvormig zijn, maar je hartsgesteldheid. Zoals ik elders ook al zei, regels, wetten en dogma's zijn niet het doel, maar een middel. Dus inderdaad wat JGP zei: Heb God lief boven alles en je naaste als jezelf, en het houden aan de regels, wetten etc. gaat je makkelijker af. Waarom? Omdat ik van mijn vriendin houd sla ik haar niet. Dat kan een regel zijn: sla nooit je vriendin. Maar dan is er geen motivatie. De relatie met de jouw liefhebbende God is de enige motivatie om je aan de Wet te houden, en zelfs dan lukt het niet altijd.