Even de belijdenis erbij halen. Altijd leerzaam:

Vr.21. Wat is een waar geloof?
Antw. Een waar geloof is niet alleen een stellig weten of kennis, waardoor ik alles voor waarachtig houd, wat ons God in Zijn Woord geopenbaard heeft, maar ook een vast vertrouwen, hetwelk de Heilige Geest door het Evangelie in mijn hart werkt, dat niet alleen anderen, maar ook mij vergeving der zonden, eeuwige gerechtigheid en zaligheid van God geschonken is, uit louter genade, alleen om der verdienste van Christus wil.

Vr.22. Wat is dan een Christen nodig te geloven?
Antw. Al wat ons in het Evangelie beloofd wordt, hetwelk ons de Artikelen van ons algemeen en ongetwijfeld Christelijk geloof in een hoofdsom leren.

Eén van die artikelen wordt als volgt verklaard:

Vr.56. Wat gelooft gij van de vergeving der zonden?
Antw. Dat God om des genoegdoens van Christus wil al mijn zonden, ook mijn zondigen aard, waarmede ik al mijn leven lang te strijden heb, nimmermeer wil gedenken, maar mij uit genade de gerechtigheid van Christus schenken, opdat ik nimmermeer in het gericht Gods kome.

Dan gaan het even later verder:

Vr.59. Maar wat baat het u nu dat gij dit alles gelooft? Onder 'dit alles' valt ook de vergeving.
Antw. Dat ik in Christus voor God rechtvaardig ben, en een erfgenaam des eeuwigen levens.

Vr.60. Hoe zijt gij rechtvaardig voor God?
Antw. Alleen door een waar geloof in Jezus Christus; alzo dat, al is het dat mij mijn consciëntie aanklaagt dat ik tegen al de geboden Gods zwaarlijk gezondigd en geen daarvan gehouden heb, en nog steeds tot alle boosheid geneigd ben, nochtans God, zonder enige verdienste mijnerzijds, uit louter genade mij de volkomen genoegdoening, gerechtigheid en heiligheid van Christus schenkt en toerekent, evenals had ik nooit zonde gehad noch gedaan, ja, als had ik zelf al de gehoorzaamheid volbracht, die Christus voor mij volbracht heeft, in zoverre ik zulke weldaad met een gelovig hart aanneem.

Tenslotte nog een belangrijke vraag:

Vr.65. Aangezien dan alleen het geloof ons Christus en al Zijn weldaden deelachtig maakt, vanwaar komt zulk geloof?
Antw. Van den Heiligen Geest, Die het geloof in onze harten werkt door de verkondiging des heiligen Evangelies, en het sterkt door het gebruik van de Sacramenten.

Samengevat:
De Heilige Geest laat het evangelie verkondigen(antw 65). Wie het
gelooft (antw 7 tm 58) heeft vergeving (zie nl intussen antw 56 en daarna 59 en 60).

Afgewezen schreef:

jmpavo schreef:Maar 'éérst' moet je met de hamer slaan. Op diezelfde manier zul je de boodschap van vergeving 'éérst' moeten geloven om die vrede in je hart te ervaren. En dat is precies wat ik zei.

Ik denk dat wij toch een verschillende taal spreken, jmpavo.

Aritha schreef:Ik vraag me trouwens af of bij jouw Afgewezen de 'Zon' er ineens was in volle glorie. Of dat 'hij' geleidelijk op kwam.
Keur je het laatste af omdat het bij jou niet zo ging?
Het zeker een bevrijdend moment wanneer je in het volle Licht van de Zon der Gerechtigheid mag koesteren.
Ik noem het alleen geen crisiservaring.

Of ik iets al of niet afkeur, is niet zo belangrijk. Belangrijker is of er je ermee voor God kunt bestaan.
Maar ik heb inderdaad niet de indruk dat we op één lijn zitten.

Ik denk dat dit ook een van de bronnen van de verdeeldheid op het forum is!

Zou kunnen. Het gaat me er ook niet echt om of jij iets afkeurt of niet. Het gaat mij erom of er ruimte is voor mensen, die geleidelijk de Zon in hun leven op zien komen. En die net alsThomas uiteindelijk ook mogen en durven zeggen: Mijn Heere en Mijn God.

Afgewezen schreef: Maar ik heb inderdaad niet de indruk dat we op één lijn zitten.

Ik denk dat dit ook een van de bronnen van de verdeeldheid op het forum is!

Verdeeldheid begint daar, waar de een de ander iets oplegt. Zo moet het, anders kan het niet. Ik heb het immers zo ervaren?

Wel vergeten we dan de veelkleurigheid van Gods werk aangaande het hartvernieuwend werk.

Om even op het onderwerp terug te komen, Jezus lag 2 keer de handen op de blinde, omdat hij na de 1e keer de mensen als bomen zag wandelen. Na de 2e keer zag hij alles. Markus 8

Gian schreef:

Afgewezen schreef: Maar ik heb inderdaad niet de indruk dat we op één lijn zitten.

Ik denk dat dit ook een van de bronnen van de verdeeldheid op het forum is!

Verdeeldheid begint daar, waar de een de ander iets oplegt. Zo moet het, anders kan het niet. Ik heb het immers zo ervaren?

Wel vergeten we dan de veelkleurigheid van Gods werk aangaande het hartvernieuwend werk.

Om even op het onderwerp terug te komen, Jezus lag 2 keer de handen op de blinde, omdat hij na de 1e keer de mensen als bomen zag wandelen. Na de 2e keer zag hij alles. Markus 8

Soms heeft een ander niet door dat hij iets oplegt.
Wel apart dat de Heere Jezus deze man in etappes het licht laat zien. Andere blinden in één keer genas.
Zit daar echt een geestelijke les in?

Dat moet je niet vragen, want het antwoord weet je zelf: je ziet namelijk zelf dat de Heere blinden de ene keer in één keer geneest, de andere keer 'in etappes'.
Zonder dat dit per sé de bedoeling van de tekst is, kun je er wel een aantal dingen uit afleiden (je zou het geestelijke lessen kunnen noemen):
- God werkt vaak anders dan wij van Hem zouden verwachten (Hij kán toch alles in één keer bewerken? Dat kan Hij zeker en Hij doet het ook (denk aan de zoon van de hoofdman over honderd), maar Hij dóét het niet altijd in één keer (denk bijv. ook aan de schepping!))
- wij moeten God dus niet aan onze zelfbedachte 'regels' binden over hoe Hij mensen zou moeten genezen
- God is soeverein in hoe Hij werkt

aritha schreef:Soms heeft een ander niet door dat hij iets oplegt.
Wel apart dat de Heere Jezus deze man in etappes het licht laat zien. Andere blinden in één keer genas.
Zit daar echt een geestelijke les in?

Afgewezen schreef:

jmpavo schreef:Maar 'éérst' moet je met de hamer slaan. Op diezelfde manier zul je de boodschap van vergeving 'éérst' moeten geloven om die vrede in je hart te ervaren. En dat is precies wat ik zei.

Ik denk dat wij toch een verschillende taal spreken, jmpavo.

Ik snap je punt niet, Afgewezen, en ik vermoed dat het onbegrip te wijten is aan het niet goed lezen, of het bevooroordeeld lezen van wat er gezegd wordt. Zo niet, dan mag je het me uitleggen.

Waarom denk ik dit? Omdat de volgende woorden letterlijk van jou zijn:

Afgewezen schreef:Als je tot geloof komt, ervaar je meteen de vrede in je hart, omdat het dan vlak is tussen God en je ziel.

Jij zegt óók: áls ..., dán ervaar je meteen. Met andere woorden: als je niet gelooft, zul je die vrede ook niet ervaren!

Volgens mij is dat exact hetzelfde als wat ik schreef, nl. dat vergeving pas ervaren wordt op het moment dat je de boodschap van vergeving gelooft, net zoals de spijker pas het hout ingedreven wordt als je er met een hamer op slaat en niet vóórdat je er met de hamer op slaat.

Waar ik mij tegen verzet, is de gedachte dat iemand éérst een bijzondere ervaring van wat dan ook moet krijgen vóórdat hij mag geloven dat zijn zonden vergeven zijn. Je mag weten en geloven dat je zonden vergeven zijn, als je al die zonden oprecht aan God belijdt. Dát is wat Hij zegt in 1 Joh. 1:9

jmpavo schreef:

Afgewezen schreef:

jmpavo schreef:Maar 'éérst' moet je met de hamer slaan. Op diezelfde manier zul je de boodschap van vergeving 'éérst' moeten geloven om die vrede in je hart te ervaren. En dat is precies wat ik zei.

Ik denk dat wij toch een verschillende taal spreken, jmpavo.

Ik snap je punt niet, Afgewezen, en ik vermoed dat het onbegrip te wijten is aan het niet goed lezen, of het bevooroordeeld lezen van wat er gezegd wordt. Zo niet, dan mag je het me uitleggen.

Waarom denk ik dit? Omdat de volgende woorden letterlijk van jou zijn:

Afgewezen schreef:Als je tot geloof komt, ervaar je meteen de vrede in je hart, omdat het dan vlak is tussen God en je ziel.

Jij zegt óók: áls ..., dán ervaar je meteen. Met andere woorden: als je niet gelooft, zul je die vrede ook niet ervaren!

Volgens mij is dat exact hetzelfde als wat ik schreef, nl. dat vergeving pas ervaren wordt op het moment dat je de boodschap van vergeving gelooft, net zoals de spijker pas het hout ingedreven wordt als je er met een hamer op slaat en niet vóórdat je er met de hamer op slaat.

Waar ik mij tegen verzet, is de gedachte dat iemand éérst een bijzondere ervaring van wat dan ook moet krijgen vóórdat hij mag geloven dat zijn zonden vergeven zijn. Je mag weten en geloven dat je zonden vergeven zijn, als je al die zonden oprecht aan God belijdt. Dát is wat Hij zegt in 1 Joh. 1:9

Jmpavo, als jij spreekt over "een ervaring, zo je wilt", dan ligt daar voor mij al een breekpunt. Hoeveel goeds en waars je mogelijk verder ook zegt.
Wat in 1 Joh. 1:9 betreft: Zoals ik al zei, schrijft Johannes hier aan gelovigen, aan zijn kinderkens. Een gelovige hoeft idd. niet steeds de vergeving van zonden te 'ervaren', omdat hij al van dood levend is gemaakt. Hoe dat gaat bij een ongelovige, heb ik al eerder vermeld, zie de betreffende post.

jmpavo schreef:

Afgewezen schreef:

jmpavo schreef:Maar 'éérst' moet je met de hamer slaan. Op diezelfde manier zul je de boodschap van vergeving 'éérst' moeten geloven om die vrede in je hart te ervaren. En dat is precies wat ik zei.

Ik denk dat wij toch een verschillende taal spreken, jmpavo.

Ik snap je punt niet, Afgewezen, en ik vermoed dat het onbegrip te wijten is aan het niet goed lezen, of het bevooroordeeld lezen van wat er gezegd wordt. Zo niet, dan mag je het me uitleggen.

Waarom denk ik dit? Omdat de volgende woorden letterlijk van jou zijn:

Afgewezen schreef:Als je tot geloof komt, ervaar je meteen de vrede in je hart, omdat het dan vlak is tussen God en je ziel.

Jij zegt óók: áls ..., dán ervaar je meteen. Met andere woorden: als je niet gelooft, zul je die vrede ook niet ervaren!

Volgens mij is dat exact hetzelfde als wat ik schreef, nl. dat vergeving pas ervaren wordt op het moment dat je de boodschap van vergeving gelooft, net zoals de spijker pas het hout ingedreven wordt als je er met een hamer op slaat en niet vóórdat je er met de hamer op slaat.

Waar ik mij tegen verzet, is de gedachte dat iemand éérst een bijzondere ervaring van wat dan ook moet krijgen vóórdat hij mag geloven dat zijn zonden vergeven zijn. Je mag weten en geloven dat je zonden vergeven zijn, als je al die zonden oprecht aan God belijdt. Dát is wat Hij zegt in 1 Joh. 1:9

En die vergeving ervaar je naar de maat dat je geloof zich vastklapt aan de beloften in het Evangelie? ( gewerkt door de Heilige Geest)

aritha schreef:En die vergeving ervaar je naar de maat dat je geloof zich vastklapt aan de beloften in het Evangelie? ( gewerkt door de Heilige Geest)

Vergeving is toch vergeving? Die is toch compleet?

Afgewezen schreef:

aritha schreef:En die vergeving ervaar je naar de maat dat je geloof zich vastklapt aan de beloften in het Evangelie? ( gewerkt door de Heilige Geest)

Vergeving is toch vergeving? Die is toch compleet?

Het gaat niet over wat het is maar hoe je het ervaart. :

aritha schreef:

Afgewezen schreef:

aritha schreef:En die vergeving ervaar je naar de maat dat je geloof zich vastklapt aan de beloften in het Evangelie? ( gewerkt door de Heilige Geest)

Vergeving is toch vergeving? Die is toch compleet?

Het gaat niet over wat het is maar hoe je het ervaart. :

Ja, dan haak ik af. Want volgens mij kun je vergeving maar op één manier ervaren, nl. als vergeving. Met andere woorden: dat je in Gods ogen rein bent.

Afgewezen schreef:

aritha schreef:

Afgewezen schreef:

aritha schreef:En die vergeving ervaar je naar de maat dat je geloof zich vastklapt aan de beloften in het Evangelie? ( gewerkt door de Heilige Geest)

Vergeving is toch vergeving? Die is toch compleet?

Het gaat niet over wat het is maar hoe je het ervaart. :

Ja, dan haak ik af. Want volgens mij kun je vergeving maar op één manier ervaren, nl. als vergeving. Met andere woorden: dat je in Gods ogen rein bent.

Ja maar je kunt die rijke vergeving wel in verschillende mate omhelzen...al dan niet afhankelijk van de mate van werkzaamheid van het geloof
Daarom is een ruime beloftepredinking zo noodzakelijk.

aritha schreef:

Afgewezen schreef:

aritha schreef:

Afgewezen schreef: Vergeving is toch vergeving? Die is toch compleet?

Het gaat niet over wat het is maar hoe je het ervaart. :

Ja, dan haak ik af. Want volgens mij kun je vergeving maar op één manier ervaren, nl. als vergeving. Met andere woorden: dat je in Gods ogen rein bent.

Ja maar je kunt die rijke vergeving wel in verschillende mate omhelzen...al dan niet afhankelijk van de mate van werkzaamheid van het geloof
Daarom is een ruime beloftepredinking zo noodzakelijk.

Ik denk dat we een beetje langs elkaar heen praten, Aritha. Hoe klein het geloof ook is, het omhelst de vergeving der zonden. Bij het kruis viel het pak van Christens schouders af, helemaal.

Afgewezen schreef:

aritha schreef:

Afgewezen schreef:

aritha schreef:En die vergeving ervaar je naar de maat dat je geloof zich vastklapt aan de beloften in het Evangelie? ( gewerkt door de Heilige Geest)

Vergeving is toch vergeving? Die is toch compleet?

Het gaat niet over wat het is maar hoe je het ervaart. :

Ja, dan haak ik af. Want volgens mij kun je vergeving maar op één manier ervaren, nl. als vergeving. Met andere woorden: dat je in Gods ogen rein bent.

Ik hoop niet dat je het mij kwalijk neemt, maar ik vind dat jij mensen heel dwingend een bepaalde visie oplegt. Niet heel direct, maar wel indirect. Het lijkt wel of je nooit last van aanvechtingen en twijfels hebt, je hebt ooit de vergeving ervaren en daarmee basta. Welke functie heeft het Woord van God uberhaupt nog in jouw opvatting. Daarin leren we toch wat vergeving van zonden is? En voor wie dat is.

Afgewezen schreef:

aritha schreef:

Afgewezen schreef:

aritha schreef: Het gaat niet over wat het is maar hoe je het ervaart. :

Ja, dan haak ik af. Want volgens mij kun je vergeving maar op één manier ervaren, nl. als vergeving. Met andere woorden: dat je in Gods ogen rein bent.

Ja maar je kunt die rijke vergeving wel in verschillende mate omhelzen...al dan niet afhankelijk van de mate van werkzaamheid van het geloof
Daarom is een ruime beloftepredinking zo noodzakelijk.

Ik denk dat we een beetje langs elkaar heen praten, Aritha. Hoe klein het geloof ook is, het omhelst de vergeving der zonden. Bij het kruis viel het pak van Christens schouders af, helemaal.

Ja daar ben ik het mee eens. Ik omhels dan geen halve vrijspraak maar een volledige vergeving van zonden.
Dat bedoel je?