JolandaOudshoorn schreef:

Rochus schreef:

uitgeworpen schreef:Wat betekent het als iemand zegt: Ik heb nooit dalen maar leef altijd op de toppen van het geloof?

Zou je wat meer over de context kunnen zeggen? Anders lijkt het zomaar een kreet.

Hoe zit het overigens met: Wanneer je geen beproeving kent, twijfel ik of je geloof wel echt is.

Ik denk dat satan er alles aan doet om een gelovige te bewegen om af te vallen (wat gelukkig niet kan, omdat we in Zijn handen liggen) Als je geen ware gelovige bent, ben je voor de satan niet interssant, want dan ben je toch al van hem.

Ik vraag me af, zou satan wel weten of iemand een ware gelovige is?
In dat geval heeft hij Judas even hard gezift als Petrus.

Zie bijvoorbeeld ook wat beschreven staat in Job 1 en 2. Hij kan in ieder geval niet in Gods besluit blikken.

Brieven uit de hel (C.S. Lewis) wel eens gelezen? Daarin schrijft hij ook over dit soort vraagstukken. o.a: Wie is er interssant om aan te pakken.

Nee (nog niet gelezen). Bedankt voor de tip.

Is best heftig. Gaat over een duivel-in-opleiding, die 'zorg' draagt voor een persoon. Krijgt les in verleiden van zijn oom (een chef-duivel) per brief. Indrukwekkend... en ook herkenbaar. Het wordt duidelijk, dat de duivel het liefst ziet dat je je onderdompelt in zonden. Lukt hem dat niet, dan zet hij je aan om trots te zijn op je ingetogen leven. En ja, na bekering gaan de verleidingen nog steeds door. Mogelijke redenen:
1. de duivel weet inderdaad niet wie ware gelovigen zijn (en wil goddeloze mensen dan vooral zo houden, bijv. door gedachten af te leiden van goede zaken)
2. hij denkt dat afval mogelijk is
3. hij blijft gelovigen toch nog lastigvallen
In het boek vind ik vooral 1/2. Maar punt 3 moet ook niet worden onderschat. ...Eer-rover Gods...
Typisch is dat in het boek de duivels het beeld hebben de uiteindelijke overwinning te gaan behalen, al weten ze dat ze nu niet altijd tegen Hem (de Vijand) zijn opgewassen. Mogelijk laat Lewis de zelfkennis van de duivel, dat hij nog maar een kleine tijd heeft, alleen aan satan zelf en niet aan de onderduivels? ...Leugenaar van den beginne...

Tiberius schreef:Nee (nog niet gelezen). Bedankt voor de tip.

Zou eerder zeggen lees een Kostbare middelen tegen satans listen van Thomas Brooks.

Randy Alcorn heeft er ook een mooi boek over maar hoe het heet....

uitgeworpen schreef:Randy Alcorn heeft er ook een mooi boek over maar hoe het heet....

Brieven van de heer Foulgrin

Hendrikus schreef:

uitgeworpen schreef:Randy Alcorn heeft er ook een mooi boek over maar hoe het heet....

Brieven van de heer Foulgrin

Ik heb nu flink wat boeken van hem gelezen en hij gaat ver in de beschrijving van de hemel en de hel. Zo ver dat ik er niet in mee durf te gaan. Ik heb daarom een poosje gedacht dat ik de boeken beter niet kon lezen, maar elke keer merk ik dat zijn boeken mij op een positieve gezonde manier aan het denken zetten en dat het soms prikkelend is wat hij schrijft, maar dat daardoor je bewuster omgaat met je geloof en hoe je het uitdraagt naar je omgeving toe, maar ook dat je bewuster nadenkt over de wederkomst en dergelijke dingen. Ik ben er dus positief over.

Ik heb ook andere boeken gelezen van andere Christelijke schrijfers die zijn stijl aanhouden, waarvan ik het gevoel heb dat het niet zozeer om de boodschap gaat, maar om de spanning en dat de boeken aan het occulte grenzen. Dat doen die van Alcorn ook soms, maar doordat ik goede vruchten bespeur in mijn geloofsleven geloof ik dat deze boeken wel aan de gezonde kant van de scheidslijn zitten.

Jan Klaassen schreef:

Hendrikus schreef:

uitgeworpen schreef:Randy Alcorn heeft er ook een mooi boek over maar hoe het heet....

Brieven van de heer Foulgrin

Ik heb nu flink wat boeken van hem gelezen en hij gaat ver in de beschrijving van de hemel en de hel. Zo ver dat ik er niet in mee durf te gaan. Ik heb daarom een poosje gedacht dat ik de boeken beter niet kon lezen, maar elke keer merk ik dat zijn boeken mij op een positieve gezonde manier aan het denken zetten en dat het soms prikkelend is wat hij schrijft, maar dat daardoor je bewuster omgaat met je geloof en hoe je het uitdraagt naar je omgeving toe, maar ook dat je bewuster nadenkt over de wederkomst en dergelijke dingen. Ik ben er dus positief over.

Ik heb ook andere boeken gelezen van andere Christelijke schrijfers die zijn stijl aanhouden, waarvan ik het gevoel heb dat het niet zozeer om de boodschap gaat, maar om de spanning en dat de boeken aan het occulte grenzen. Dat doen die van Alcorn ook soms, maar doordat ik goede vruchten bespeur in mijn geloofsleven geloof ik dat deze boeken wel aan de gezonde kant van de scheidslijn zitten.

Oké, zo denk ik ook wel maar toch moeten we onze boeken toetsen.
Is de boodschap echt bijbels?
Ben eigenlijk benieuwd wat voor goede vruchten je ziet in je eigen geloofsleven na het lezen van deze boeken.
Verlangen naar de wederkomst?