Geplaatst: 11 jun 2007, 20:15
Komt dat dan niet op hetzelfde neer als: eróver praten of erúit?jvdg schreef: Misschien bedoelde ik dat een persoonlijke beleving c.q. bevinding anderen tot onderwijs zou stellen?
Komt dat dan niet op hetzelfde neer als: eróver praten of erúit?jvdg schreef: Misschien bedoelde ik dat een persoonlijke beleving c.q. bevinding anderen tot onderwijs zou stellen?
Jazeker, in haar volle breedte en diepte!Mariavt schreef:Komt dat dan niet op hetzelfde neer als: eróver praten of erúit?jvdg schreef: Misschien bedoelde ik dat een persoonlijke beleving c.q. bevinding anderen tot onderwijs zou stellen?
Prima Rens, ieder vogeltje zingt zoals het gebekt is.Rens schreef:Ik laat ook altijd in mijn postings mijn menselijke emoties doorklinken, om het even welke discussie het gaat.
Het wordt niet ópgelegd maar gewoon gevráágd, da's nogal een verschil !!! Wel een beetje opletten waar het over gaat, Afgewezen......Afgewezen schreef:Prima Rens, ieder vogeltje zingt zoals het gebekt is.Rens schreef:Ik laat ook altijd in mijn postings mijn menselijke emoties doorklinken, om het even welke discussie het gaat.
Maar leg het een ánder niet op.
Mee eens. Op een gegeven moment leer je het wel af om persoonlijke dingen te vertellen op het forum. Ik ben onlangs getrouwt, maar ik ga hier geen foto's posten of iets dergelijks. Mijn echte naam ga ik ook nooit meer vermelden.Unionist schreef:Ik ben in dezen een beetje bang voor wat ik eerder genoemd heb, geestelijk exhibitionisme.
IN een persoonlijk gesprek wil ik best praten over wat mij het diepste raakt, maar om dat nou voor jan en alleman op het forum te posten, vind ik niet zo kies. Daarvoor heb ik toch wat schroom.
Je mag best weten dat ik een fantastisch huwelijk heb, maar hoe ik dat allemaal in de praktijk beleef, is iets tussen mijn vrouw en mij. Zo is het met mijn geloofsleven ook. Het leven met de Heere is iets heel moois, maar ook heel teer. Theologische discussies liggen dan toch anders dan wat ik allemaal beleef en ervaar.
Mee eens.Kaw schreef:Mee eens. Op een gegeven moment leer je het wel af om persoonlijke dingen te vertellen op het forum. Ik ben onlangs getrouwt, maar ik ga hier geen foto's posten of iets dergelijks. Mijn echte naam ga ik ook nooit meer vermelden.Unionist schreef:Ik ben in dezen een beetje bang voor wat ik eerder genoemd heb, geestelijk exhibitionisme.
IN een persoonlijk gesprek wil ik best praten over wat mij het diepste raakt, maar om dat nou voor jan en alleman op het forum te posten, vind ik niet zo kies. Daarvoor heb ik toch wat schroom.
Je mag best weten dat ik een fantastisch huwelijk heb, maar hoe ik dat allemaal in de praktijk beleef, is iets tussen mijn vrouw en mij. Zo is het met mijn geloofsleven ook. Het leven met de Heere is iets heel moois, maar ook heel teer. Theologische discussies liggen dan toch anders dan wat ik allemaal beleef en ervaar.
Eigen bevinding is niet van belang zolang het mensgericht is... maar eigen beleving delen om zo te getuigen van Gods liefde en werk die ook zichtbaar is in jou leven, heeft wel degelijk waarde. je ziet dit in de Bijbel dan ook telkens terug, bijvoorbeeld bij David, Maria, Paulus. En dat deden ze ook naar mensen die ze helemaal niet zo goed kenden. Niet alleen in persoonlijke gesprekken, maar ook in brieven en liederen die voor het hele volk of de hele gemeente geschreven werden.geledu schreef:Hoewel het niet eenvoudig is om de discussie aan te gaan op basis van dit soort one-liners, is er toch wel een verschil tussen een persoonlijk gesprek of een forum waarvan je de mensen achter de nicknames meestal niet kent.Daphne schreef:waar het hart vol van is loopt de mond van over...
Daarnaast is eigen bevinding ,zo zeggen we meestal in verschillende topics, helemaal niet van belang.
Het gaat uiteindelijk niet om ons, (en wat wij ervaren of voelen,) maar om Hem.
Ik kan ook vanuit de schriftwoorden spreken zonder dat ik gelijk heel persoonlijk wordt. Maar wellicht vind je mij automatisch, kil en klinisch reageren?Rens schreef:Maarrrrrrrrrrr, hoe kun je nu óver Schriftwoorden spreken/discussieren, als dat niet VANUIT die Schriftwoorden beleeft is/wordt...............het krijgt vrijwel volautomatisch een kil klinisch karakter, waarbij de liefde tot elkaar, een eis van de Heere, ontbreekt, ten volle.
m'n beste Kislev, zodra jijzélf vanúít de Schriftwoorden gaat spreken, neem je daarmee al een stuk persoonlijke beleving in mee......................maar daarmee wil niet gezegd zijn dat je gelijk heel persóónlijk moet worden, maar de doorléving van de Schriftwoorden mag toch wel doorklinken in de postings????Kislev schreef:Ik kan ook vanuit de schriftwoorden spreken zonder dat ik gelijk heel persoonlijk wordt. Maar wellicht vind je mij automatisch, kil en klinisch reageren?Rens schreef:Maarrrrrrrrrrr, hoe kun je nu óver Schriftwoorden spreken/discussieren, als dat niet VANUIT die Schriftwoorden beleeft is/wordt...............het krijgt vrijwel volautomatisch een kil klinisch karakter, waarbij de liefde tot elkaar, een eis van de Heere, ontbreekt, ten volle.
Schaam jij je voor je eigen geloofsbeleving? Of durf je niet blind te zijn voor de gevolgen van je geloofsovertuiging?Kislev schreef:kVind het een babylonische spraakverwarring:
Want wat bedoel je er nu mee. Dat als ik een tekst aanhaal ik door laat schemeren wat ie voor mij betekent heeft? Om eerder genoemde redenen laat ik het wel.
Ik schaam me er niet voor, maar een ander heeft er niks mee te maken. Zoals gezegd: in zijn complete werken zegt Calvijn maar 1 keer wat over zn eigen geestelijk leven.Rens schreef:Schaam jij je voor je eigen geloofsbeleving? Of durf je niet blind te zijn voor de gevolgen van je geloofsovertuiging?Kislev schreef:kVind het een babylonische spraakverwarring:
Want wat bedoel je er nu mee. Dat als ik een tekst aanhaal ik door laat schemeren wat ie voor mij betekent heeft? Om eerder genoemde redenen laat ik het wel.