Kislev schreef:

Oude Paden schreef:

Kislev schreef:Is inderdaad oud nieuws, kheb het weken geleden ook al gehoord/gelezen.

Heb ds. Pronk vaak beluisterd in Veenendaal als hij daar voorging (daar was hij doorgaans het meest op dreef). Ds Pronk heeft 1 nadeel: als je hem een aantal keren gehoord heb vind je alle andere dominees saai. Met namen de preken van Pronk over het Oude Testament blijven je echt bij. Als dan later een andere ds. over die tekst preekt valt het altijd tegen.

Persoonlijk spreken mij dat soort type charismatische predikanten me erg aan. Cabaret, Jac. van Dijk en Veldman (HHK) en P. Blok (in iets mindere mate) hebben dat ook. Andere mensen ergeren zich echter hieraan en vinden het te overdreven. Een vrouw zei een keer tegen ds. P. Blok, 'ik kan er niks aan doen, maar ik vind u net zo'n clown'. Toen later ds. Blok haar weer tegenkwam vroeg hij 'ben je al een beetje aan mn optreden gewend?' Da's wel gevoel voor humor. :

Serieus: Ds. Blok heeft voor zijn bekering ook in die wereld van cabaret en optredens geleefd. Hoelang en tot wanneer weet ik niet, maar zijn broer M. Blok had ook zo'n humoristische trek.

En ik heb ook vaak gehoord dat dat een broodje aap is.

Voor de Tweede Wereldoorlog woonde in Middelharnis de familie Blok. Zoon Marinus werkte in de dertiger jaren bij de Rotterdamse Tramweg Maatschappij. Hij was machinist, een baan met een vast inkornen en goede perspectieven. Hij werkte samen met een stoker die moest zorgen dat steeds genoeg brandstof werd toegevoegd. In de lunchpauze gebruikten ze samen het meegebrachte brood. De stoker vouwde eerst zijn handen tot gebed, maar Marinus begon zornaar te eten. Zijn collega zei: ‘BIok, bid jij niet voor het eten?’ De gesprekken tiffiens het schaften werden steeds belangrijker voor Marinus. Op 23-jarige leeftijd ontving hij van die stoker zijn eerste Bijbel die hij samen met zijn broer Piet ging bestuderen. In 1945 doet ds. Blok, na een voorspoedige theologie­studie, intrede te Zeist. En enkele jaren later wordt hij verbonden aart de gemeente te Rotterdam. Ds. Blok preekte in de Maasstad voor een groot gehoor en bewoonde een ruime pastorie. En die stoker? Die is altijd blijven wonen in de Noorderdwarsstraat. In alle bescheidenheid werkte hij mee aan de voltooiing van Gods plan.

Unionist schreef:Ds. J.G. Meynen vertelde een jaar of 10 geleden het volgende in een radiomeditatie over Zebulon:

Voor de Tweede Wereldoorlog woonde in Middelharnis de familie Blok. Zoon Marinus werkte in de dertiger jaren bij de Rotterdamse Tramweg Maatschappij. Hij was machinist, een baan met een vast inkornen en goede perspectieven. Hij werkte samen met een stoker die moest zorgen dat steeds genoeg brandstof werd toegevoegd. In de lunchpauze gebruikten ze samen het meegebrachte brood. De stoker vouwde eerst zijn handen tot gebed, maar Marinus begon zornaar te eten. Zijn collega zei: ‘BIok, bid jij niet voor het eten?’ De gesprekken tiffiens het schaften werden steeds belangrijker voor Marinus. Op 23-jarige leeftijd ontving hij van die stoker zijn eerste Bijbel die hij samen met zijn broer Piet ging bestuderen. In 1945 doet ds. Blok, na een voorspoedige theologie­studie, intrede te Zeist. En enkele jaren later wordt hij verbonden aart de gemeente te Rotterdam. Ds. Blok preekte in de Maasstad voor een groot gehoor en bewoonde een ruime pastorie. En die stoker? Die is altijd blijven wonen in de Noorderdwarsstraat. In alle bescheidenheid werkte hij mee aan de voltooiing van Gods plan.

Afgezien dat het best bijzonder is om zoiets ineens door een gereformeerd predikant op de NCRV te horen, zou dit ook het idee van de familie Blok als theaterfamilie ontzenuwen. Ik stel me het voorooglogse Middelharnis ook niet echt voor als het broeinest van theater en cultuur. Men zegt dat

Hetty Blok een zus is van P. Blok, maar dat lijkt me stug als je ziet dat zij in Arnhem geboren is. Ik geloof ook niet dat het weleens aan hem of haar gevraagd is of het klopt. Zoiets wordt gewoon doorverteld aan de borreltafel.

Erasmiaan schreef:Toen God hem in zijn hart greep was het gedaan met het musiceren.

wim schreef:

Erasmiaan schreef:Toen God hem in zijn hart greep was het gedaan met het musiceren.

Jammer om zo slordig om te gaan met talent. David speelde ook niet onverdienstelijk harp (speelde zelfs solo voor de koning) en hij stopte volgens mij niet.

Kislev schreef:'t Is wat zo'n muziekvereniging....

geledu schreef:

wim schreef:

Erasmiaan schreef:Toen God hem in zijn hart greep was het gedaan met het musiceren.

Jammer om zo slordig om te gaan met talent. David speelde ook niet onverdienstelijk harp (speelde zelfs solo voor de koning) en hij stopte volgens mij niet.

Kislev schreef:'t Is wat zo'n muziekvereniging....

Er wordt hier ook niet gezegd dat muziek maken of lid zijn van een muziek vereniging , op zichzelf zondig is.
Maar het kan wel zo zijn dat het in ons leven een afgod is geworden, en dat we dan moeten breken met die zaken waar wij ons hart op zetten.
En dat kan zelfs met zaken die op zich niet zondig behoefen te zijn , maar wel de manier hoe wij er mee omgaan.
Zo kan ook je "omgaan" met bv zaken als : je huis , je auto, je hobby enz enz tot zonde worden.

Erasmiaan schreef:Toen God hem in zijn hart greep was het gedaan met het musiceren.

Unionist schreef:Dus als je auto je afgod is, en je komt tot geloof, gaat de auto eruit?

Om van je vrouw en kinderen maar te zwijgen...

Kislev schreef:Ach, ds. Roos kreeg kritiek van een ouderling dat hij, naast een te ruime verkondiging, bij de McDonalds was geweest. Waarop andere kerkenraadsleden zeiden: mag ds. Roos dan geen patat eten? Waarop ds. Roos waardig opstond en zei: wij mogen graag patat eten maar mag ik u erop wijzen dat het ons tweelingbroer is geweest die u gezien hebt. En wat deed u bij de McDonalds?
Betreffende ouderling leest nu thuis.

De mensen in de afgescheiden kerken: zo flexibel als een loden deur.

Kislev schreef: De mensen in de afgescheiden kerken: zo flexibel als een loden deur.

Kislev schreef:Ach, ds. Roos kreeg kritiek van een ouderling dat hij, naast een te ruime verkondiging, bij de McDonalds was geweest. Waarop andere kerkenraadsleden zeiden: mag ds. Roos dan geen patat eten? Waarop ds. Roos waardig opstond en zei: wij mogen graag patat eten maar mag ik u erop wijzen dat het ons tweelingbroer is geweest die u gezien hebt. En wat deed u bij de McDonalds?
Betreffende ouderling leest nu thuis.

De mensen in de afgescheiden kerken: zo flexibel als een loden deur.