• Hertrouwen na echtscheiding?

en toen bleef het een hele tijd doodstil, want ieder zit als een kudde koeien te herkauwen op deze netelige vragen.............

Rens schreef:
memento schreef:Wat God samengevoegd heeft, scheidde de mens niet.
Dit is de basis van elk in de kerk ingezegend katholiek huwelijk: je kunt wel voor de wét scheiden, maar voor de katholieke kerk ben én blijf je getrouwd tot één van beiden door de dood ontvalt...dán is het huwelijk pas ten einde, niet eerder. \

Het betekent ook, dat katholieken nooit meer met een ánder een huwelijk kunnen/mogen aangaan. Doen ze het evenwel voor de wet, dan leven zij defacto in overspel..............want het kérkelijk huwelijk is en blijft onontbindbaar en is voor de (RK) kerk het énige geldige huwelijk.

Of dat nu zomaar één op één is over te zetten naar de pr,chr. kerken kan ik niet helder krijgen.

Moet je dr Vlimmen van mr A Roothaert eens lezen. Er is namelijk wel degelijk een mogelijkheid.

refo schreef:
Rens schreef:
memento schreef:Wat God samengevoegd heeft, scheidde de mens niet.
Dit is de basis van elk in de kerk ingezegend katholiek huwelijk: je kunt wel voor de wét scheiden, maar voor de katholieke kerk ben én blijf je getrouwd tot één van beiden door de dood ontvalt...dán is het huwelijk pas ten einde, niet eerder. \

Het betekent ook, dat katholieken nooit meer met een ánder een huwelijk kunnen/mogen aangaan. Doen ze het evenwel voor de wet, dan leven zij defacto in overspel..............want het kérkelijk huwelijk is en blijft onontbindbaar en is voor de (RK) kerk het énige geldige huwelijk.

Of dat nu zomaar één op één is over te zetten naar de pr,chr. kerken kan ik niet helder krijgen.
Moet je dr Vlimmen van mr A Roothaert eens lezen. Er is namelijk wel degelijk een mogelijkheid.

Het kerkelijk wetboek van de RK biedt een uitweg via de kerkelijke rechtbank met een verzoek tot nietigverklaring van het Katholieke huwelijk.
Maar 0,5 to0,6% van die verzoeken wordt gehonoreerd.
Slechts zeer zwaarwegende gronden die in het kerkelijk wetboek staan geschreven kúnnen mogelijk leiden tot nietig verklaring, maar gebeurt slechts zelden.

Blijf ik dus zitten met de vraag of dat in de prot/chr kerken ook zo gezien wordt. Daar draait het even om in mijn vraagstelling. Omdat ik dus zélf katholiek getrouwd ben met mijn ex. en later burgerlijk hertrouwd. Moet ik dan die vrouw van mij weg zenden? Want een verzoek tot nietigverklaring is niet haalbaar vanwege volstrekte onbekendheid van de verblijfplaats van mijn ex.

memento schreef:Kan je binnen onze cultuur spreken van een scheiding waarbij één van de twee echt geheel schuldeloos is.

nou, ik kom eigenlijk nooit schuldigen tegen, het is altijd de ánder die de schuld heeft . . .

Rens schreef:
refo schreef:
Rens schreef:
memento schreef:Wat God samengevoegd heeft, scheidde de mens niet.
Dit is de basis van elk in de kerk ingezegend katholiek huwelijk: je kunt wel voor de wét scheiden, maar voor de katholieke kerk ben én blijf je getrouwd tot één van beiden door de dood ontvalt...dán is het huwelijk pas ten einde, niet eerder. \

Het betekent ook, dat katholieken nooit meer met een ánder een huwelijk kunnen/mogen aangaan. Doen ze het evenwel voor de wet, dan leven zij defacto in overspel..............want het kérkelijk huwelijk is en blijft onontbindbaar en is voor de (RK) kerk het énige geldige huwelijk.

Of dat nu zomaar één op één is over te zetten naar de pr,chr. kerken kan ik niet helder krijgen.
Moet je dr Vlimmen van mr A Roothaert eens lezen. Er is namelijk wel degelijk een mogelijkheid.
Het kerkelijk wetboek van de RK biedt een uitweg via de kerkelijke rechtbank met een verzoek tot nietigverklaring van het Katholieke huwelijk.
Maar 0,5 to0,6% van die verzoeken wordt gehonoreerd.
Slechts zeer zwaarwegende gronden die in het kerkelijk wetboek staan geschreven kúnnen mogelijk leiden tot nietig verklaring, maar gebeurt slechts zelden.

Blijf ik dus zitten met de vraag of dat in de prot/chr kerken ook zo gezien wordt. Daar draait het even om in mijn vraagstelling. Omdat ik dus zélf katholiek getrouwd ben met mijn ex. en later burgerlijk hertrouwd. Moet ik dan die vrouw van mij weg zenden? Want een verzoek tot nietigverklaring is niet haalbaar vanwege volstrekte onbekendheid van de verblijfplaats van mijn ex.

Wat wil je horen?

a) Nee hoor Rens, dat hoeft niet hoor.
b) Ja. t zou eigenlijk moeten, maar doe maar niet
c) Inderdaad. Op welke grond zou het nietig willen verklaren. Dat kan alleen als het huwelijk 'niet voltooid' is. Maar zover ik weet zijn er kinderen uit dat huwelijk en zou je zeggen dat het 'voltooid' is.
Nietig wil namelijk zeggen: het huwelijk heeft nooit bestaan. Op die manier is er geen sprake van scheiding, maar van een herstellen van de toestand vóór het huwelijk. Het tweede huewlijk bestaat aldus niet voor de RK.

Mona Lisa schreef:
memento schreef:Kan je binnen onze cultuur spreken van een scheiding waarbij één van de twee echt geheel schuldeloos is.
nou, ik kom eigenlijk nooit schuldigen tegen, het is altijd de ánder die de schuld heeft . . .

Da's een hele scherpe Mona Lisa, waar twee kijven hebben twee schuld.

refo schreef: Wat wil je horen?

Of de zienswijze zoals hij beschreven is, ook in de gereformeerde gezindte gestalte heeft gekregen of dat men er minder "zwaar" mee
omgaat. Grosso Modo

Henk Gijs Bert Willem Ary schreef:
Bert Mulder schreef:
Henk Gijs Bert Willem Ary schreef:Hertrouwen is Bijbels nooit geoorloofd, ook niet voor de onschuldige.

Ga me niet vertellen Bert, dat je bovenstaande echt gelooft?
Vertel mij dan maar eens WAAROM de onschuldige niet mag hertrouwen??
Omdat de Schrift ons dat zegt:

Mat 19:9
9 Maar Ik zeg u, dat zo wie zijn vrouw verlaat, anders dan om hoererij, en een andere trouwt, die doet overspel, en die de verlatene trouwt, doet ook overspel.
Lukas 16:
18 Een iegelijk, die zijn vrouw verlaat, en een27) andere trouwt, die doet overspel; en een iegelijk, die de verlatene van den man trouwt, die doet ook overspel.
Dus beste Bertje, even helder, voor de beeldvorming, zeg maar

Bedoel jij: dat als een vrouw door haar man verlaten wordt om hoererij dan mag zij nooit meer trouwen met een ander?

Jongelui, jullie probleem is niet met mij, ik haal alleen de Schrift aan.

Rens schreef:
memento schreef:Wat God samengevoegd heeft, scheidde de mens niet.
Dit is de basis van elk in de kerk ingezegend katholiek huwelijk: je kunt wel voor de wét scheiden, maar voor de katholieke kerk ben én blijf je getrouwd tot één van beiden door de dood ontvalt...dán is het huwelijk pas ten einde, niet eerder. \

Het betekent ook, dat katholieken nooit meer met een ánder een huwelijk kunnen/mogen aangaan. Doen ze het evenwel voor de wet, dan leven zij defacto in overspel..............want het kérkelijk huwelijk is en blijft onontbindbaar en is voor de (RK) kerk het énige geldige huwelijk.

Of dat nu zomaar één op één is over te zetten naar de pr,chr. kerken kan ik niet helder krijgen.

Oh no! Dan hebben de PR churches toch iets met de RK in gemeen...

Bert Mulder schreef:Jongelui, jullie probleem is niet met mij, ik haal alleen de Schrift aan.

Ik ook...

Citaat uit dit artikel:

http://www.cprf.co.uk/languages/matthew19v9_dutch.htm

Meer zicht op echtscheiding en hertrouwen: Matheus 19:9
Prof. David Engelsma

Is de Schrift in tegenspraak met de Schrift?

Er is slechts één tekst in de Bijbel die hertrouwen na echtscheiding lijkt goed te keuren. Eén tekst! Wanneer we deze tekst opvatten als een toestaan van hertrouwen, dan is op grond van deze tekst hertrouwen alleen toegestaan voor de onschuldige partij van wie de echtgenoot (of echtgenote) hoererij heeft gepleegd. Alle andere gevallen van hertrouwen zijn echtbreuk. Deze ene tekst is Matheus 19:9:

‘Maar Ik zeg u, dat zo wie zijn vrouw verlaat, anders dan om hoererij, en een andere trouwt, die doet overspel, en die de verlatene trouwt, doet ook overspel.’

Tegenover deze ene tekst die hertrouwen voor de onschuldige partij lijkt goed te keuren staan een heel aantal teksten die hertrouwen na echtscheiding verbieden, om het even welke grond daarvoor is. Al deze passages veroordelen hertrouwen na echtscheiding als echtbreuk.

Marcus 10:11-12: ‘En Hij zeide tot hen: Zo wie zijn vrouw verlaat, en een andere trouwt, die doet overspel tegen haar. En indien een vrouw haar man zal verlaten, en met een anderen trouwen, die doet overspel.’

Lucas 16:18: ‘Een iegelijk, die zijn vrouw verlaat, en een andere trouwt, die doet overspel; en een iegelijk, die de verlatene van den man trouwt, die doet ook overspel.’

1 Kor. 7:10-11: ‘Doch den getrouwden gebiede niet ik, maar de Heere, dat de vrouw van den man niet scheide. En indien zij ook scheidt, dat zij ongetrouwd blijve, of met den man verzoene; en dat de man de vrouw niet verlate.’

1 Kor. 7:39: ‘Een vrouw is door de wet verbonden, zo langen tijd haar man leeft; maar indien haar man ontslapen is, zo is zij vrij, om te trouwen, dien zij wil, alleenlijk in den Heere.’

Rom. 7:2-3: ‘Want een vrouw, die onder den man staat, is aan den levenden man verbonden door de wet; maar indien de man gestorven is, zo is zij vrijgemaakt van de wet des mans. Daarom dan, indien zij eens anderen mans wordt, terwijl de man leeft, zo zal zij een overspeelster genaamd worden; maar indien de man gestorven is, zo is zij vrij van de wet, alzo dat zij geen overspeelster is, als zij eens anderen mans wordt.’

De veroordeling van hertrouwen in deze passages is absoluut !

Romeinen 7 vers 2 en 3 en 1 Kor. 7 vers 39 baseren dit absolute verbod op de aard van het huwelijk als een levenslang verbond op grond van Gods soevereine ordinantie als Schepper en Regeerder van deze wereld.

Eén tekst lijkt in conflict met dit absolute verbond op hertrouwen en lijkt hertrouwen voor de onschuldige partij toe te staan.

Wanneer Matheus 19:9 inderdaad hertrouwen voor de onschuldige toestaat, dan is deze tekst in tegenspraak met de Schriftuurlijke leer omtrent huwelijk, echtscheiding en hertrouwen in de passages hierboven en met name met 1 Kor. 7:39.

Rens schreef:
refo schreef: Wat wil je horen?
Of de zienswijze zoals hij beschreven is, ook in de gereformeerde gezindte gestalte heeft gekregen of dat men er minder "zwaar" mee
omgaat. Grosso Modo

Het punt is natuurlijk, dat de roomse kerken hun eigen regeltjes en wetjes hebben, die vervolgens weer los van Gods Woord gaan functioneren.
(Overigens, dacht ik, maar dat weet ik niet helemaal zeker, dat die nietigverklaring voornamelijk bedoeld was om aankomende geestelijken onder het celibaat te kunnen plaatsen; vandaar die 0,5%).

De Reformatie daarentegen laat de Bijbel spreken. Nu kan iemand wel een plausibele interpretatie geven van de Bijbel, maar ook die interpretatie moet Bijbels gefundeerd zijn.

Verder ben ik het met Bert eens (*), dat op grond van Gods Woord (zie de teksten die hij aanhaalt) een 2e huwelijk nooit is toegestaan, zolang de vorige partner nog leeft.
Overigens moeten we gelijk belijden: Die van ulieden zonder zonde is, werpe eerst den steen op haar.

Ik hoop dat dit besef ons allen (ongehuwden, gehuwden, gescheidenen, hertrouwden) in deze lijdenstijd brengt bij Hem, van Wie de profeet zei: Maar Hij is om onze overtredingen verwond, om onze ongerechtigheden is Hij verbrijzeld; de straf, die ons den vrede aanbrengt, was op Hem, en door Zijn striemen is ons genezing geworden.

---------------

(*) Behalve op dit punt, maar ik neem aan, dat hij dat met een knipoog bedoelt.

Bert schreef:Oh no! Dan hebben de PR churches toch iets met de RK in gemeen...

Even voor de goede orde: de RK is niet één of andere sekte die de Bijbel naar z'n hand zet. De RK hanteert net als wij de Bijbel en heeft niet allerlei 'regeltjes en wetjes' naar eigen inzicht gemaakt.

Want zo'n opmerking knalt als een boemerang in ons eigen gezicht terug. Kijk maar eens naar de discussies op dit refoforum.

En wat betreft die belijdenis: dat is geen belijdenis, maar een vraag van de Heere Jezus. En juist niet bedoeld om alles te bedekken. Die overspelige vrouw was schuldig. Maar ga daarmee niet de Heere Zelf verzoeken.
Maar zonde blijft zonde. En een link naar de vergeving door Zijn striemen is levensgevaarlijk. Daarmee kun je alle menselijk handelen goedpraten.

Het feit, dat een kerkelijke rechtbank een huwelijk nietig kan verklaren is natuurlijk grote onzin. Dat zijn gewoon regeltjes naar eigen inzicht, want op welke grond kan men dan een huwelijk nietig verklaren?

Verder zie ik het boemerang effect niet zo.

Wat die belijdenis betreft heb je gelijk.
Ik probeer alleen even aan te geven, dat het gemakkelijk is om over iemand te oordelen, terwijl je zelf niet in zo'n situatie zit. Door schuld van jezelf of van de ander.

Je laatste opmerking ("zonde blijft zonde, etc") is wel een aardige. Juist dat goedpraten van de zonde zie je hier heel vaak gebeuren.
Maar dat is mijn bedoeling niet. Integendeel. Kennelijk typ ik dan precies het tegenovergestelde van wat mijn bedoeling is.
Wat ik bedoel is wel de zonde benoemen en aanwijzen. Maar tevens ook dat er een weg is ter verlossing is.
Dus eigenlijk zoals Johannes de Doper het doet.
Enerzijds Gij adderengebroedsels! wie heeft u aangewezen te vlieden van den toekomenden toorn?
En anderzijds: Zie het Lam Gods, Dat de zonde der wereld wegneemt!

refo schreef:Het zijn wel 'mannelijke' teksten. De man mag alleen verlaten als de vrouw overspelig is. Hoe zit dat dan met de vrouw als de man overspelig is?

A) De vrouw is overspelig geweest. De man verlaat haar (daarom) en hertrouwt. Dat is toegestaan. En de vrouw? Mag die nu hertrouwen?
B) De vrouw is niet overspelig geweest. De man verlaat haar. Dat is NIET toegestaan. De verlaten vrouw mag niet getrouwd worden.
C) De man is overspelig geweest. Welke rechten heeft de vrouw?
D) De man is niet overspelig geweest. Toch gaat de vrouw weg. Wat gebeurt er met haar?

Op deze vragen van Refo zijn nog steeds geen antwoorden geformuleerd............................

of moet het zó zijn dat we moeten laten staan wát er staat, of hoeft dát nu ineens weer niet?

merkwaardig te moeten zien hoe men enerzijds stelt dat men moet laten staan wat er staat, en bij andere zaken dat men ineens weer iets ánders moet lezen dán er staat..........

óf men laat staan wat er staat óf niet. in dat laatste geval ga je je eigen uitleg laten preveleren boven het Schriftwoord om die vervolgens op de goegemeente los te laten.

Dús, óf we geven "gefundeerde", al dan niet van persoonlijke invulling, antwoorden op deze heel scherpe vragen van Refo, óf met laat het Schriftwoord spreken zoals het geschreven staat........

Hertrouwen na echtscheiding?

Re: Hertrouwen na echtscheiding?

Re: Hertrouwen na echtscheiding?