Dus dan kunnen er geen christelijke ambtenaren zijn. Geen christelijke burgermeesters, geen christelijke premiers of vice-premiers. Men kan als christen niet in het leger, geen gynacoloog worden, geen biologie-docent, geen.....Petrus schreef:Als je als "Ambtenaar van de Burgelijke Stand" gaat werken, dan wéét je dat je met situaties geconfronteerd wordt waar je voor je geweten niet in mee kunt gaan.
Heel speciaal in dit werk natuurlijk.
Dus, als je écht niet in situaties van het sluiten van zgn. "homo-huwelijken" verzeilt wilt raken, dan moet je dit werk niet willen doen.
(feitelijk geldt dat voor een aantal soorten werk, waaronder het werken op zondag bijv.)
Ik zou als ambtenaar geen homohuwelijk kunnen afsluiten. Aan de andere kant laat ik een collega dat wel doen. Ik verbied niet als overheidsfunctionaris mensen te trouwen, ik doe het alleen zelf niet, omdat als ik dat wel doe zelf meewerk aan iets wat tegen zijn Woord in gaat. Het zelfde geldt ook bijv voor een gynacoloog. Die hoeft, zover ik weet, ook niet gedongen onnodige abortussen uit te voeren. Een collega van hem doet dit wel en als er iemand aan hem vraagt of hij dat ook wel doen zal hij hem doorverwijzen, neem ik aan. Hierbij voert hij niet zelf de abortus uit, maar verbied het ook niet, omdat hij dat niet kan. Het is nu eenmaal een legaal iets in Nederland. Zo kan een burgermeester een bezoek moeten afleggen naar iets waar hij niet achter kan staan, bijv, een nieuwe moskee, of een vergunning moeten afgeven aan iets wat hij persoonlijk afkeurt. Vanuit zijn ambt is hij dit verplicht. Waar ligt de grens? Ik denk als we zelf concreet en actief meewerken en buigen voor een andere god, dat we dan te ver gaan. Kijk naar de drie vrienden van Daniel, ze waren wel op het inwijdingsfeest aanwezig, dat waren ze verplicht, maar ze bogen niet voor het beeld.
O, en ik ben overigens geen ambtenaar, maar ik probeer een beetje in hun situatie in te leven
