Petrus schreef:De vraag was, of JIJ degeen die jouw dochtertje misbruikte óók zou kúnnen vergeven.......of vergiftigen???

Uit mezelf zou ik dat niet kunnen, Petrus. We moeten dergelijke zaken niet onderschatten. Wel ben ik er van overtuigd dat de Heere wonderen kan doen, en zelfs hiervoor de kracht kan en wil geven. Maar zelfs dan is het een onbegrijpelijk moeilijk iets, iets wat wij als buitenstaanders niet kunnen beseffen of inleven.

Unionist schreef:

Miscanthus schreef:

Unionist schreef: Maar als je de indruk hebt: hij doet het zo weer, dan hoef je niet te vergeven.

7 maal 70 maal toch?

Dus de buurman die jouw dochtertje misbruikt, wordt door jou vergeven in plaats van aangegeven?

Ik denk dat mijn buurman dan maar beter zou kunnen verhuizen. Hij had geen leven meer in de buurt en naast mij.

Unionist schreef:God vergeeft niet zomaar. Niet: zand erover. Er wordt altijd iemand gestraft. En als wij dat niet zijn, is het Jezus. Maar hoe dan ook hangt vergeving samen met gerechtigheid. Als iemand berouw heeft, zijn wij verplicht om te vergeven. Maar als je de indruk hebt: hij doet het zo weer, dan hoef je niet te vergeven.

Je hebt helemaal gelijk Unionist maar het kàn voor je persoonlijk leven; je psyche goed zijn om toch tot vergeving te komen. Hoe moeilijk dat ook is. Ook al weet je zelf dat die ander geen berouw/ wroeging/ of spijt ervaart. En dat dat een lange, moeilijk weg is weet ik.
Rechtvaardige boosheid is bijbels maar wanneer iemand komt tot vergeving ( innerlijk, hoeft niet gezegd te worden tegen de dader, of wie dan ook) is dat een 'groot geschenk van God'. Ik zeg niet dat het een 'must' is :!:

Unionist schreef:

Miscanthus schreef:

Unionist schreef: Maar als je de indruk hebt: hij doet het zo weer, dan hoef je niet te vergeven.

7 maal 70 maal toch?

Dus de buurman die jouw dochtertje misbruikt, wordt door jou vergeven in plaats van aangegeven?

Dat is de pin op mijn neus.
Ik weet niet of Jezus het anders bedoeld had....

Uit eigen ervaring ken ik iemand die eerst niet van zijn eigen dochter af kon blijven. Nadat hij was gescheiden en opnieuw hertrouwd heeft hij er nog wat kinderen bij gekregen. Nu blijkt dat hij zijn stiefkinderen misbruikt heeft en een dochtertje van 4 jaar ontmaagd. Zijn kinderen zijn allemaal ondergebracht in pleeggezinnen en zijn vrouw zit in een psychiatrische inrichting. Ik denk niet dat het makkelijk is om zo'n persoon te vergeven. Hij is overigens aangegeven door drie personen bij de politie.

vergeven in plaats van aangeven kan nooit de bedoeling zijn. we hebben inderdaad een verplichting om anderen te beschermen tegen misdrijven. Daar hebben we een overheid voor die de burgers moet beschermen.
Ik denk wel dat aangeven en vergeven samen kunnen gaan.
Er is te vaak vergeven of bedekt zonder aangifte te doen. Vooral in christelijke kringen, zgn onder het mom van "bedekken met de mantel der liefde".

Miscanthus schreef:vergeven in plaats van aangeven kan nooit de bedoeling zijn. we hebben inderdaad een verplichting om anderen te beschermen tegen misdrijven. Daar hebben we een overheid voor die de burgers moet beschermen.
Ik denk wel dat aangeven en vergeven samen kunnen gaan.
Er is te vaak vergeven of bedekt zonder aangifte te doen. Vooral in christelijke kringen, zgn onder het mom van "bedekken met de mantel der liefde".

Zo'n misdrijf waarmee je vrouw en kinderen voor hun leven verminkt kun je niet meer bedekken met de mantel der liefde(sorry deze was van Tamarinde)

Petrus schreef:Zo'n misdrijf waarmee je vrouw en kinderen voor hun leven verminkt kun je niet meer bedekken met de mantel der liefde(sorry deze was van Tamarinde)

Nee, ik heb ook meer instanties in gedachten dan gezinnen. Bijvoorbeeld scholen, stichtingen en kerken

Hier een kort maar indrukwekkend filmpje over de begrafenis van die meisjes:

http://www.telegraaf.nl/buitenland/51092811/Amish_begraven_doodgeschoten_schoolmeisjes.html?p=6,1