adoptie

[jacob]

Ds. De Gier geeft in zijn verklaring van de DKO bij artikel 56 (Doopbediening in bijzondere gevallen) aan, dat wettig geadopteerde kinderen gedoopt moeten worden.
Ik citeer even (zie ook op http://www.kerkrecht.nl):
Geadopteerde kinderen echter zijn door een rechterlijke uitspraak eigen kinderen geworden. De ouders leggen een eed af, dat zij het geadopteerde kind zo beschouwen en behandelen zullen. Een dergelijk kind kan daarom zeker op één lijn geplaatst worden met 'de ingeborene van het huis en de gekochte met geld van allen vreemde', die Abraham moest besnijden (Gen. 17:12-13). Aangezien de doop in de plaats van de besnijdenis is gekomen, kunnen wettig geadopteerde kinderen gedoopt worden. Zo sprak de synode van de Gereformeerde Gemeenten uit: 'Indien het betreffende kind uit het buitenland afkomstig is, zal de doop bediend mogen worden indien en zodra het kind krachtens uitspraak van de bevoegde rechter in het land van herkomst ter adoptie in het gezin van de adoptieouders is opgenomen. Indien het betreffende kind uit Nederland afkomstig is, zal de doop bediend mogen worden indien en zodra de bevoegde rechter de adoptie heeft uitgesproken' (Utrecht, 1986).

Dit laat geen ruimte voor overdopen, indien het kind in het land van herkomst reeds gedoopt is door een wettige dienaar EN en in de Naam van de drieënige God.

Verder voel ik wel met Limosa mee, om een bepaalde voorstellingsceremonie of -toespraak te houden.
Toch denk ik dat enige terughoudendheid hierin wel gewenst is. Want wat doe je dan bijvoorbeeld met pleegkinderen, die soms ook gedurende lange tijd in een gezin en dus in de gemeente verkeren? En waar leg je de grens?

M.i. is er geen grens. Elke voogd of ouder moet deze belofte afleggen in de gemeente. Zodra er burgelijk sprake is van een ouder kind relatie kan de kerk niet achterblijven om daarin haar verantwoording te nemen.

[Tiberius]

Ik zou zeggen: Alle nieuwe leden, zowel doop- als belijdende leden, voorstellen aan de gemeente.

Dat wordt bij ons al gedaan. In het kerkblad.

M.i. is er geen grens. Elke voogd of ouder moet deze belofte afleggen in de gemeente. Zodra er burgelijk sprake is van een ouder kind relatie kan de kerk niet achterblijven om daarin haar verantwoording te nemen.

In feite hebben ze (de ouders) dat al gedaan door zelf lid te worden. De doop is er in de eerste plaats voor de dopeling; niet om de belofte van de ouders en/of getuigen. En als zo'n kind al gedoopt is, hoeft het niet overgedaan te worden. Ook kan het zijn, dat het kind te oud is voor de kinderdoop.

[jacob]

Ik zou zeggen: Alle nieuwe leden, zowel doop- als belijdende leden, voorstellen aan de gemeente.

Dat wordt bij ons al gedaan. In het kerkblad.

M.i. is er geen grens. Elke voogd of ouder moet deze belofte afleggen in de gemeente. Zodra er burgelijk sprake is van een ouder kind relatie kan de kerk niet achterblijven om daarin haar verantwoording te nemen.

In feite hebben ze (de ouders) dat al gedaan door zelf lid te worden. De doop is er in de eerste plaats voor de dopeling; niet om de belofte van de ouders en/of getuigen. En als zo'n kind al gedoopt is, hoeft het niet overgedaan te worden. Ook kan het zijn, dat het kind te oud is voor de kinderdoop.

Wat betreft het eerste. Kan het onpersoonlijker? Hoe komt het toch dat we allemaal als loszand aan elkaar hangen?

Ik ben het eens dat de doop in de eerste plaats voor het kind is. Maar waarom dan wel vragen bij de doop. En niet aan ouders die een kind adopteren wat al gedoopt is. Ik snap werkelijk niet dat je je dat niet afvraagt. Als ouders werkelijk bij hun belijdenis er voor zorg hebben gedragen dat dit niet meer nodig is, dan is het ook niet nodig om de vragen te beantwoorden bij de doop, toch?

[refo]

De formulieren zijn opgesteld in een tijd dat iedereen lid was van de kerk. Het kwam dus voor dat er mensen kinderen wilden laten dopen terwijl ze zelf een 'ergerlijk' leven leidden. In dat licht moet je de doopvragen zien. In de huidige kerkelijke praktijk zijn ze in feite overbodig.

Ik zie de overbodigheid er niet zo van. Nog steeds, misschien niet in onze gemeente hoewel je dat je ook wel eens mag afvragen, zijn er mensen die dopen voor de leut.

Zie ik nu dat je het zelf ook overbodig vindt? Althans bij ouders die al belijdenis hebben gedaan?

[Mister]

Verder lijkt het me handig om ervaringsdeskundigen over dit onderwerp aan het woord te laten in de Saambinder. Om het wat breder te trekken, anders wordt het al snel zo theoretisch.
Die ervaringsdeskundigen zijn ruim beschikbaar in het predikanten- en studentenkorps van de GG.

Daarbuiten ook wel denk ik hoor!

[jacob]

De formulieren zijn opgesteld in een tijd dat iedereen lid was van de kerk. Het kwam dus voor dat er mensen kinderen wilden laten dopen terwijl ze zelf een 'ergerlijk' leven leidden. In dat licht moet je de doopvragen zien. In de huidige kerkelijke praktijk zijn ze in feite overbodig.

Ik zie de overbodigheid er niet zo van. Nog steeds, misschien niet in onze gemeente hoewel je dat je ook wel eens mag afvragen, zijn er mensen die dopen voor de leut.

Zie ik nu dat je het zelf ook overbodig vindt? Althans bij ouders die al belijdenis hebben gedaan?

Nee, ik stel alleen dat we geen onderscheid moeten maken. Volgens mij het pure dicriminatie. Positief of negatief, tis maar hoe je het ziet.

[jacob]

Ik ga het vragen aan een ds op refoweb. Mag die zijn tanden er eens op stuk bijten. Ik pak maar een gg-er. Dat zijn toch de beste :mrgreen:

[Tiberius]

Wat betreft het eerste. Kan het onpersoonlijker? Hoe komt het toch dat we allemaal als loszand aan elkaar hangen?

Doen ze bij jullie in de gemeente dan geen groepsfoto erbij? :mrgreen:

Maar waarom dan wel vragen bij de doop. En niet aan ouders die een kind adopteren wat al gedoopt is. Ik snap werkelijk niet dat je je dat niet afvraagt. Als ouders werkelijk bij hun belijdenis er voor zorg hebben gedragen dat dit niet meer nodig is, dan is het ook niet nodig om de vragen te beantwoorden bij de doop, toch?

Hierom:
Namelijk, indien gij met uw mond zult belijden den Heere Jezus, en met uw hart geloven, dat God Hem uit de doden opgewekt heeft, zo zult gij zalig worden.
Want met het hart gelooft men ter rechtvaardigheid en met den mond belijdt men ter zaligheid.
De doop wordt dus gegeven na het met de mond belijden. Bij de doop presenteren de ouders de kinderen.
De openbare geloofsbelijdenis is geen sacrament.

[jacob]

Wat betreft het eerste. Kan het onpersoonlijker? Hoe komt het toch dat we allemaal als loszand aan elkaar hangen?

Doen ze bij jullie in de gemeente dan geen groepsfoto erbij? :mrgreen:

Maar waarom dan wel vragen bij de doop. En niet aan ouders die een kind adopteren wat al gedoopt is. Ik snap werkelijk niet dat je je dat niet afvraagt. Als ouders werkelijk bij hun belijdenis er voor zorg hebben gedragen dat dit niet meer nodig is, dan is het ook niet nodig om de vragen te beantwoorden bij de doop, toch?

Hierom:
Namelijk, indien gij met uw mond zult belijden den Heere Jezus, en met uw hart geloven, dat God Hem uit de doden opgewekt heeft, zo zult gij zalig worden.
Want met het hart gelooft men ter rechtvaardigheid en met den mond belijdt men ter zaligheid.
De doop wordt dus gegeven na het met de mond belijden. Bij de doop presenteren de ouders de kinderen.
De openbare geloofsbelijdenis is geen sacrament.

Je ontwijkt mijn vraag betreffende het verschil tussen adoptie ouders en echte ouders. Wat maakt het onderscheid?

[Tiberius]

Je ontwijkt mijn vraag betreffende het verschil tussen adoptie ouders en echte ouders. Wat maakt het onderscheid?

Geen enkel (v.w.b. de doop), zie ook mijn posting over de verklaring van de DKO, artikel 56.

Beiden moeten hun kinderen laten dopen. Behalve als ze al gedoopt zijn door een wettige dienaar in de Naam van de drieënige God.

[Marnix]

Je ontwijkt mijn vraag betreffende het verschil tussen adoptie ouders en echte ouders. Wat maakt het onderscheid?

Geen enkel (v.w.b. de doop), zie ook mijn posting over de verklaring van de DKO, artikel 56.

Beiden moeten hun kinderen laten dopen. Behalve als ze al gedoopt zijn door een wettige dienaar in de Naam van de drieënige God.

Dus hoeft een adoptiekind uit Brazilie uit een katholiek gezin, die gedoopt is, niet nog een keer gedoopt te worden. Daar waren we dacht ik ook al wel uit De vraag is alleen: Waarom worden de vragen van de doop niet aan de ouders gesteld in de gemeente, terwijl ze toch de plichten die bij de doop horen overnemen van de biologische ouders.

[jacob]

juist Marnix

[Tiberius]

Waarom worden de vragen van de doop niet aan de ouders gesteld in de gemeente, terwijl ze toch de plichten die bij de doop horen overnemen van de biologische ouders.

Het vetgedrukte is niet juist.
De doopvragen worden gesteld opdat het dan openbaar worde dat gij alzo gezind zijt, namelijk dat we de doop niet uit gewoonte of bijgelovigheid gebruiken, maar een ordening Gods, om ons en ons zaad Zijn verbond te verzegelen.

Daar vloeit uit voort, dat de doopouders ook hun kinderen in de voorzeide (=bovengenoemde, nl in vraag 1 en 2) leer onderwijzen. Dit kan niet door anderen overgenomen worden, omdat het persoonlijk is. Evenmin als je belijdenis door een ander overgenomen kan worden.

[Marnix]

Waarom worden de vragen van de doop niet aan de ouders gesteld in de gemeente, terwijl ze toch de plichten die bij de doop horen overnemen van de biologische ouders.

Het vetgedrukte is niet juist.
De doopvragen worden gesteld opdat het dan openbaar worde dat gij alzo gezind zijt, namelijk dat we de doop niet uit gewoonte of bijgelovigheid gebruiken, maar een ordening Gods, om ons en ons zaad Zijn verbond te verzegelen.

Daar vloeit uit voort, dat de doopouders ook hun kinderen in de voorzeide (=bovengenoemde, nl in vraag 1 en 2) leer onderwijzen. Dit kan niet door anderen overgenomen worden, omdat het persoonlijk is. Evenmin als je belijdenis door een ander overgenomen kan worden.

Ehm... Als het ouderschap door adoptie overgaat op anderen geldt de verantwoordelijkheid om het kind christelijk op te voeden toch ook op hen over? Of hebben de ouders dan geen verantwoordelijkheid naar het kind toe wat betreft gelovige opvoeding etc.

[limosa]

De vraag is alleen: Waarom worden de vragen van de doop niet aan de ouders gesteld in de gemeente, terwijl ze toch de plichten die bij de doop horen overnemen van de biologische ouders.

Die vragen zijn volgens mij bedoeld om misbruik van het sacrament te voorkomen. Als er geen sacrament is zijn ook die vragen niet nodig. op kerkrecht.nl is hierover ook wel meer te vinden denk ik.