dan is er al eenheid in Jezus Christus
Je gaat ervan uit dat die er zomaar is. Voor mij is dat niet zo vanzelfsprekend.
Je bent voor éénheid, als het niet opgelegd is en niet ten koste van de waarheid gaat. Super. Ik ben benieuwd hoe je dit in de praktijk invulling geeft, hoe je kerk het doet etc. Misschien wil je daar wa meer over vertellen!
Het gaat niet zozeer om kerkmuren, het gaat om
stromingen. Heel globaal genomen zijn er drie stromingen: modern (vrijzinnig of wat daar toe neigt), licht-orthodox (verbondsmatig) en zwaar-orthodox (nadruk op wedergeboorte).
Natuurlijk zijn er varianten, overlappingen, etc., maar ik denk dat ook jij deze drie stromingen wel zult herkennen.
Welnu, in de praktijk is het zo dat licht-orthodoxe mensen zwaar-orthodoxe mensen wel als medegelovigen zullen erkennen, alleen vinden ze dat ze veel te moeilijk doen (zichzelf voor onbekeerd houden, niet aan het Avondmaal gaan, etc.). Echter, zwaar-orthodoxe mensen hebben dat niet met licht-orthodoxe mensen; daar is veel meer reserve. Omdat zwaar-orthodoxe mensen het niet zo ‘licht’ opnemen als licht-orthodoxe mensen, wordt er door velen van hen niet of nauwelijks gemeenschap gevoeld.
Dáár gaan onze wegen uiteen, Marnix.
Een verschil in leer betekent in feite altijd dat de een de ander een ‘ketter’ vindt. (van Afgewezen)
Nou, je stelt het wel héél erg scherp!
Zeker, ik neem mezelf, maar ook hen met wie ik van mening verschil, daarin heel serieus.
"als nu eens álle christenen álle daken van álle kerken afhaalden, en men kijkt gelijktijdig omhoog, dan zien we met z'n allen één en dezelfde God"
Ik denk het niet. Het is nogal een verschil of wíj God gevonden hebben of dat God óns gevonden heeft.
Kijkt men niet teveel naar of iemand een "ketter" is ten opzichte van de leer van je kerk... in plaats van dat men kijkt of iemand een ketter is in Gods ogen?
Als ik jou een ketter vind, dan ik ga ik ervan uit dat je ook in Gods ogen een ketter bent. Anders zou ik je toch ook geen ketter vinden? Waar hebben we het nu over?
Als zo iemand ondanks leerverschillen nou wel door God is bekeerd en Hem dient, wie zijn wij dan om te zeggen: Ja maar toch is het wel een ketter hoor....
Tja, interessante vraag: met hoeveel dwalingen kan iemand toch nog behouden worden? Overigens lees ik nergens in de Bijbel een pleidooi om dwalingen te verdedigen of te vergoelijken. Een weinig zuurdesem maakt het hele deeg zuur.
Ryle schrijft ergens: “Drie dingen zijn er waar niet mee te spotten valt: een klein beetje vergif, een klein beetje valse leer en een klein beetje zonde.”
De vraag is of het onderscheid dat gemaakt wordt het evangelie raakt of niet. Zo ja, dan is het heel belangrijk want het gaat tegen de Bijbel in. Zo nee, dan is het minder belangrijk want het gaat hooguit tegen de kerkcultuur en gewoontes in.
Juist. Maar wie bepaalt dat?
Als ieder die niet helemaal dezelfde leer heeft als je kerk, is het dan een ketter? Dat zou betekenen dat de enige niet-ketters in deze wereld, leden van jou kerk zijn.... Omdat zowat geen enkele kerk de Bijbel precies zo verstaat als je eigen kerk...
Als je jezelf serieus neemt, geloof je inderdaad dat dit zo is. Overigens koppel ik het een en ander weer niet aan een kerk, maar aan de door mij genoemde stromingen. En daarbij is de ene ketterij ‘zwaarder’ dan de andere. Ik ben het bijv. niet eens met alles in de GG, maar als ik moet kiezen, kies ik toch voor de GG en niet voor de GKV, hoewel ik die op bepaalde punten beter vind dan de GG. Voor mij ligt het breekpunt echter bij de toe-eigening van het heil. Het is, heel kort door de bocht gezegd, een eeuwig verschil of je
werkelijk tot God bekeerd bent of dat je
ervan uitgaat dat je tot God bekeerd bent.
Dat jij je niet één voelt met mij, jammer... we hebben allebei de zelfde Vader, de zelfde Verlosser, de zelfde Geest... en de zelfde prachtige toekomst op de zelfde nieuwe aarde. We zijn beiden leden van het lichaam van Christus, van de kerk van alle tijden. Voel je op dat punt wel verbondenheid?
Nee, en dat is nu precies het punt waar het om draait.
