• CDA hoofdschuldige aan formatiebreuk

Met op de winkel passen bedoel ik hier vooral het huishoudboekje in de gaten houden, dus uitgaven beperken ofwel bezuinigen. De meeste economen vinden dat Balkenende op dat punt veel te dogmatisch is. Geld reserveren voor terugdringing van de staatsschuld moet je juist doen als je geld over hebt, in perioden met een begrotingsoverschot dus. Maar paars wilde daar al niet aan en gaf liever geld aan de hogere inkomens terug (in de vorm van lastenverlichting).

Balkenende wil dat paarse foutje nu snel ongedaan maken, op zich een begrijpelijk streven, maar door te bezuinigen krimpt de economie alleen maar harder. Dat vinden die economen dus ook. Wat hier ook achter zit is dat Nederland in Europa altijd het braafste jongetje van de klas wil zijn. Moet je in Italie mee aankomen, of in Frankrijk. Erger is dat Balkenende door aan dit dogma vast te houden de relatie met de vakbonden verstiert. Juist die relatie vormde de basis van ons succesvolle poldermodel. Ofwel: Balkenende is nog lang geen Lubbers, die de vakbonden wel wist te bespelen.

Trouwens, wie van jullie gaat harder sparen als er maandelijks minder geld binnenkomt? Knap als jullie dat kunnen.

Oorspronkelijk gepost door Riks
Met op de winkel passen bedoel ik hier vooral het huishoudboekje in de gaten houden, dus uitgaven beperken ofwel bezuinigen. De meeste economen vinden dat Balkenende op dat punt veel te dogmatisch is.

Heb je het advies van het CEC gelezen? (CEC staat voor Centraal Economische Commissie en bestaat uit topambtenaren vanuit diverse ministeries) Daarop baseren de onderhandelaars zich voornamelijk. In het advies staat dus het magische getal van 14,5 miljard dat het aankomend kabinet moet bezuinigen om een begrotingsevenwicht in 2007 te krijgen.

Geld reserveren voor terugdringing van de staatsschuld moet je juist doen als je geld over hebt, in perioden met een begrotingsoverschot dus. Maar paars wilde daar al niet aan en gaf liever geld aan de hogere inkomens terug (in de vorm van lastenverlichting).

Met het eerste ben ik het niet eens, met het tweede wel. Laat ik uitleggen waarom ik het met je eerste punt niet eens ben.

6 jaar geleden is aan 5 top-economen (Solow, Taylor, Eichenbaum, Blinder en Blanchard) van verschillende scholen gevraagd of er een kern is waar iedere econoom in zou moeten geloven. Van de punten die ze noemden behoorde oa de volgende:
Het is zinvol een onderscheid te maken tussen de korte termijn en de lange termijn.
Reële produktie fluctueert romdom een trend. De trend beweging wordt geassocieerd met de lange termijn, de fluctuaties met de korte termijn.
De trend wordt beïnvloed door de aanbodkant van de economie.
Aspecten: Arbeidsproduktiviteit (human capital, technologie), investeringen, arbeidsaanbod, belastingen, enz.

Gevolg: Vraag beleid (zowel budgetair als monetair) heeft geen invloed op de lange termijn groei.
Fluctuaties worden beïnvloed door zowel vraag- als aanbodfactoren.

en: budgetair beleid is ongeschikt om fluctuaties te stabiliseren.
Waarom? De voornaamste reden hiervoor is de time-lag, het tijdstip tussen het herkennen van het probleem en het maken van politieke beslissingen. Wanneer het duidelijk wordt dat de economie in een recessie zit, is het eigenlijk al te laat om het op te vangen (plannen moeten worden gemaakt, moeten worden goedgekeurd door diverse mensen, moeten uitgevoerd worden en vervolgens duurt het een tijd voordat het effect heeft)

Balkenende wil dat paarse foutje nu snel ongedaan maken, op zich een begrijpelijk streven, maar door te bezuinigen krimpt de economie alleen maar harder. Dat vinden die economen dus ook. Wat hier ook achter zit is dat Nederland in Europa altijd het braafste jongetje van de klas wil zijn. Moet je in Italie mee aankomen, of in Frankrijk. Erger is dat Balkenende door aan dit dogma vast te houden de relatie met de vakbonden verstiert. Juist die relatie vormde de basis van ons succesvolle poldermodel. Ofwel: Balkenende is nog lang geen Lubbers, die de vakbonden wel wist te bespelen.

Of ons poldermodel wel zo succesvol is wordt betwijfeld. Feit is dat ons land al jaren onderaan in Europa hangt als het gaat om arbeidsproductiviteits-stijgingen. Het poldermodel is een verbetering van het consensusmodel, maar is errug stroperig in haar besluitvorming. En wat Frankrijk en andere landen aan het doen zijn, ondergraaft het hele EMU-stelsel. Buiten de kring van politieke nietsnutten wordt er dan ook schande over gesproken.

[Aangepast op 4-14-2003 door Quazzy]

Economen zullen best met elkaar van mening verschillen, maar dat de plannen van het CDA ongunstig waren voor de economie, dat bleek toch heel duidelijk uit de berekeningen van het CPB. Daarin zitten trouwens ook topambtenaren. Belangrijker is nog dat de modellen van het CPB zijn ontwikkeld door professor Tinbergen, de grootste econoom die Nederland heeft voortgebracht (Nobelprijswinnaar). In deze modellen wordt de overheid wel degelijk een rol toegekend in het stimuleren van de economie met behulp van investeringen.

Keynes was toch ook geen kleine econoom, de wetenschappelijke vader van Tinbergen. Ook hij kende de overheid een belangrijke rol toe in het stimuleren van de economie.

Oorspronkelijk gepost door Quazzy
Oorspronkelijk gepost door Riks
Met op de winkel passen bedoel ik hier vooral het huishoudboekje in de gaten houden, dus uitgaven beperken ofwel bezuinigen. De meeste economen vinden dat Balkenende op dat punt veel te dogmatisch is.
Heb je het advies van het CEC gelezen? (CEC staat voor Centraal Economische Commissie en bestaat uit topambtenaren vanuit diverse ministeries) Daarop baseren de onderhandelaars zich voornamelijk. In het advies staat dus het magische getal van 14,5 miljard dat het aankomend kabinet moet bezuinigen om een begrotingsevenwicht in 2007 te krijgen.
Geld reserveren voor terugdringing van de staatsschuld moet je juist doen als je geld over hebt, in perioden met een begrotingsoverschot dus. Maar paars wilde daar al niet aan en gaf liever geld aan de hogere inkomens terug (in de vorm van lastenverlichting).
Met het eerste ben ik het niet eens, met het tweede wel. Laat ik uitleggen waarom ik het met je eerste punt niet eens ben.

6 jaar geleden is aan 5 top-economen (Solow, Taylor, Eichenbaum, Blinder en Blanchard) van verschillende scholen gevraagd of er een kern is waar iedere econoom in zou moeten geloven. Van de punten die ze noemden behoorde oa de volgende:
Het is zinvol een onderscheid te maken tussen de korte termijn en de lange termijn.
Reële produktie fluctueert romdom een trend. De trend beweging wordt geassocieerd met de lange termijn, de fluctuaties met de korte termijn.
De trend wordt beïnvloed door de aanbodkant van de economie.
Aspecten: Arbeidsproduktiviteit (human capital, technologie), investeringen, arbeidsaanbod, belastingen, enz.

Gevolg: Vraag beleid (zowel budgetair als monetair) heeft geen invloed op de lange termijn groei.
Fluctuaties worden beïnvloed door zowel vraag- als aanbodfactoren.

en: budgetair beleid is ongeschikt om fluctuaties te stabiliseren.
Waarom? De voornaamste reden hiervoor is de time-lag, het tijdstip tussen het herkennen van het probleem en het maken van politieke beslissingen. Wanneer het duidelijk wordt dat de economie in een recessie zit, is het eigenlijk al te laat om het op te vangen (plannen moeten worden gemaakt, moeten worden goedgekeurd door diverse mensen, moeten uitgevoerd worden en vervolgens duurt het een tijd voordat het effect heeft)
Balkenende wil dat paarse foutje nu snel ongedaan maken, op zich een begrijpelijk streven, maar door te bezuinigen krimpt de economie alleen maar harder. Dat vinden die economen dus ook. Wat hier ook achter zit is dat Nederland in Europa altijd het braafste jongetje van de klas wil zijn. Moet je in Italie mee aankomen, of in Frankrijk. Erger is dat Balkenende door aan dit dogma vast te houden de relatie met de vakbonden verstiert. Juist die relatie vormde de basis van ons succesvolle poldermodel. Ofwel: Balkenende is nog lang geen Lubbers, die de vakbonden wel wist te bespelen.
Of ons poldermodel wel zo succesvol is wordt betwijfeld. Feit is dat ons land al jaren onderaan in Europa hangt als het gaat om arbeidsproductiviteits-stijgingen. Het poldermodel is een verbetering van het consensusmodel, maar is errug stroperig in haar besluitvorming. En wat Frankrijk en andere landen aan het doen zijn, ondergraaft het hele EMU-stelsel. Buiten de kring van politieke nietsnutten wordt er dan ook schande over gesproken.

[Aangepast op 4-14-2003 door Quazzy]

Als ik jou goed begrijp (en de economen die je aanhaalt) doet overheidsbeleid er sowieso niet zoveel toe, maar dan heeft bezuinigen dus ook weinig zin!

Wat betreft die topambtenaren van het CEC: natuurlijk komen die op die cijfers uit als je begrotingsevenwicht in 2007 als uitgangspunt hanteert, maar ik stel nu juist dat uitgangspunt ter discussie!

Tot slot: het gebrek aan arbeidsproductiviteit is een probleem dat niet zoveel met het financiele overheidsbeleid te maken heeft, maar meer met allerlei sociale regelingen, waar we op zich dankbaar voor kunnen zijn. Welzijn op het werk mag toch ook wel iets kosten??

Oorspronkelijk gepost door Riks
Economen zullen best met elkaar van mening verschillen, maar dat de plannen van het CDA ongunstig waren voor de economie, dat bleek toch heel duidelijk uit de berekeningen van het CPB. Daarin zitten trouwens ook topambtenaren.

Ik heb niet zo'n hoge pet op van de modellen van het CPB, maar inderdaad, de resultaten van de plannen van de combinatie CDA/PvdA zouden inderdaad niet bijster positief zijn. Dat wil echter niet zeggen dat het CPB tegen de bezuinigingen is. Integendeel: bezuinigingen om zo uiteindelijk de staatsschuld te verlagen wordt als de enige mogelijkheid gezien om ook in de toekomst de sociale zekerheid te garanderen (dit in verband met de vergrijzing) Over de invulling zijn ze het niet eens, over de doelstelling wel.

Belangrijker is nog dat de modellen van het CPB zijn ontwikkeld door professor Tinbergen, de grootste econoom die Nederland heeft voortgebracht (Nobelprijswinnaar). In deze modellen wordt de overheid wel degelijk een rol toegekend in het stimuleren van de economie met behulp van investeringen.
Keynes was toch ook geen kleine econoom, de wetenschappelijke vader van Tinbergen. Ook hij kende de overheid een belangrijke rol toe in het stimuleren van de economie.

Tinbergen heeft inderdaad een grote rol gehad in het oprichten van het CPB. Hij is alleen in de jaren 50 dacht ik daar weggegaan. Keynes is zeker ook een groot econoom geweest.

Sinds Keynes en sinds Tinbergen heeft de economische literatuur echter niet stil gestaan. Was vroeger de Keynesiaanse theorie dominant, vanaf de jaren 60 won de neoklassieke theorie toch steeds meer grond. Tegenwoordig wordt Keynesiaanse politiek (grote overheidstekorten) door bijna niemand meer aangehangen. Keynes was een groot theoreticus maar heeft nooit de practische nadelen van zijn politiek meegemaakt.

Als ik jou goed begrijp (en de economen die je aanhaalt) doet overheidsbeleid er sowieso niet zoveel toe, maar dan heeft bezuinigen dus ook weinig zin!

Overheidsbeleid heeft inderdaad geen tot weinig invloed op de economische groei (op de lange termijn dan) Overheidsbeleid heeft wel (grote) invloed op de aanbodkant van de economie! Kernwoorden: innovatie stimuleren, kenniseconomie, onderwijs, etc.
De bezuinigingen hebben daar echter weinig mee te maken. Zoals je waarschijnlijk al vaak gehoord hebt, komt er in Nederland een grote vergrijzingsgolf aan. Zo'n beetje alle politieke partijen (volgens mij zelfs de SP) zijn het erover eens dat als we de sociale zekerheid willen garanderen in de toekomst, we nu al moeten bezuinigen en de staatsschuld moeten verminderen om in de toekomst de te betalen rente te verminderen om zo meer geld over te houden voor andere dingen.

Wat betreft die topambtenaren van het CEC: natuurlijk komen die op die cijfers uit als je begrotingsevenwicht in 2007 als uitgangspunt hanteert, maar ik stel nu juist dat uitgangspunt ter discussie!

Tot slot: het gebrek aan arbeidsproductiviteit is een probleem dat niet zoveel met het financiele overheidsbeleid te maken heeft, maar meer met allerlei sociale regelingen, waar we op zich dankbaar voor kunnen zijn. Welzijn op het werk mag toch ook wel iets kosten??

Het is een wisselwerking. Neem nu het begrip loonmatiging. Door de lonen te matigen, blijft arbeid goedkoop waardoor er meer mensen aan het werk blijven. Maar, doordat arbeid in Nederland, in vergelijking met het buitenland, goedkoper is, heeft een bedrijf geen prikkel om arbeid efficiënter in te zetten door nieuwe technologieën te gebruiken. Dat kan lange tijd redelijk goed gaan. Maar als vervolgens de loonkosten hard stijgen (zoals de laatste jaren) dan wordt de arbeid opeens wel duurder, tot even duur als het buitenland, terwijl de gebruikte technologieën in Nederland achterhaald zijn. Dan hebben bedrijven dus een probleem en moeten ze werknemers gaan ontslaan.
Maar zoals ik al zei, over de effecten van loonmatiging en of het op de lange termijn nu wel of niet goed is voor Nederland, is nog onduidelijkheid.

Beste Quazzi,

Ik leg het op economisch terrein tegen je af, je bent zeer goed gedocumenteerd, waarschijnlijk ben je zelf econoom of iets in die richting?

Maar even terug naar het centrale punt: houd Balkenende nu wel of niet ten onrechte vast aan begrotingsevenwicht in 2007? Dat punt van die vergrijzing dat je noemt is sterk, maar juist daarom moeten we ook de gezondheidszorg op peil houden! En misschien moeten we de pensioenen anders gaan organiseren, misschien is dat wel een effectiever middel tegen de kosten van de vergrijzing dan allerlei beleidsterreinen te gaan verwaarlozen.

Ook kan ik mij niet voorstellen dat een procentpuntje meer of minder bezuinigen ons op de lange termijn, vergrijzing of geen vergrijzing, zoveel pijn zal doen. Graag wil ik inhaken bij jouw opmerkingen over de aanbodkant van de economie: investeren in kennis en technologie. Daarvoor is toch ook geld nodig? Dat streven past toch absoluut niet bij de absurde bezuinigingsplannen van Balkenende en co??

Oorspronkelijk gepost door Riks
Beste Quazzy,

Ik leg het op economisch terrein tegen je af, je bent zeer goed gedocumenteerd, waarschijnlijk ben je zelf econoom of iets in die richting?

Ik ben derdejaars student Economie(major in Economie en Beleid) aan de Erasmus.

Maar even terug naar het centrale punt: houd Balkenende nu wel of niet ten onrechte vast aan begrotingsevenwicht in 2007? Dat punt van die vergrijzing dat je noemt is sterk, maar juist daarom moeten we ook de gezondheidszorg op peil houden! En misschien moeten we de pensioenen anders gaan organiseren, misschien is dat wel een effectiever middel tegen de kosten van de vergrijzing dan allerlei beleidsterreinen te gaan verwaarlozen.

Ook kan ik mij niet voorstellen dat een procentpuntje meer of minder bezuinigen ons op de lange termijn, vergrijzing of geen vergrijzing, zoveel pijn zal doen. Graag wil ik inhaken bij jouw opmerkingen over de aanbodkant van de economie: investeren in kennis en technologie. Daarvoor is toch ook geld nodig? Dat streven past toch absoluut niet bij de absurde bezuinigingsplannen van Balkenende en co??

Dat streven past sowieso al niet bij het huidige begrotingsbeleid. Nu al loopt Nederland achter als het gaat om uitgaven aan onderzoek en aan onderwijs, terwijl het kabinet juist heeft aangegeven het kennisland van Europa te willen zijn! Maar in plaats daar extra in te willen investeren, wordt er alleen maar bezuinigd. Over de bezuinigingsplannen: ik heb geen informatie over de precieze inhoud van die plannen, dus kan ik er niets over zeggen.