Adorate, ik de bijbel komt het woord kerk niet voor.
Wat wil je eigenlijk horen? Dat we jou moeten gehoorzamen omdat je priester bent?
Gehoorzaamheid .
-
Miscanthus
- Berichten: 5306
- Lid geworden op: 30 okt 2004, 14:38
- Locatie: Heuvelrug
Ik zal Adorote even ongevraagd helpen: Heb 13:17 Zijt uw voorgangeren gehoorzaam, en zijt hun onderdanig; want zij waken voor uw zielen, als die rekenschap geven zullen; opdat zij dat doen mogen met vreugde en niet al zuchtende; want dat is u niet nuttig.
1Co 12:28 En God heeft er sommigen in de Gemeente gesteld, ten eerste apostelen, ten tweede profeten, ten derde leraars, daarna krachten, daarna gaven der gezondmakingen, behulpsels, regeringen, menigerlei talen.
[Aangepast op 12/2/05 door Miscanthus]
1Co 12:28 En God heeft er sommigen in de Gemeente gesteld, ten eerste apostelen, ten tweede profeten, ten derde leraars, daarna krachten, daarna gaven der gezondmakingen, behulpsels, regeringen, menigerlei talen.
[Aangepast op 12/2/05 door Miscanthus]
Dit gaat over de voorgangers, niet over de kerk...Oorspronkelijk gepost door Miscanthus
Ik zal Adorote even ongevraagd helpen: Heb 13:17 Zijt uw voorgangeren gehoorzaam, en zijt hun onderdanig; want zij waken voor uw zielen, als die rekenschap geven zullen; opdat zij dat doen mogen met vreugde en niet al zuchtende; want dat is u niet nuttig.
1Co 12:28 En God heeft er sommigen in de Gemeente gesteld, ten eerste apostelen, ten tweede profeten, ten derde leraars, daarna krachten, daarna gaven der gezondmakingen, behulpsels, regeringen, menigerlei talen.
-
RvP
Beste Adorote,Oorspronkelijk gepost door Adorote
STELLING;Gehoorzaamheid aan de Kerk is ook gehoorzaamheid aan God; gehoorzaamheid aan God is ook gehoorzaamheid aan de Kerk
- Ja, indien het gaat over Gods Kerk, over de strijdende kerk, dus niet de kerk over de gehele wereld, maar over Gods kinderen.
- Gehoorzaamheid aan de aardse kerk, behoort m.u.v. besluiten die tegen gods woord ingaan altijd gehouden te worden.
Besluiten tegen Gods woord zijn niet wettig, en die mogen we dus absoluut niet gehoorzamen.
- Wat is eigenlijk jouw reden om deze stelling neer te leggen?
Groet,
RvP
-
Miscanthus
- Berichten: 5306
- Lid geworden op: 30 okt 2004, 14:38
- Locatie: Heuvelrug
Wat is (in de GG) het verschil dan?Oorspronkelijk gepost door mementoDit gaat over de voorgangers, niet over de kerk...Oorspronkelijk gepost door Miscanthus
Ik zal Adorote even ongevraagd helpen: Heb 13:17 Zijt uw voorgangeren gehoorzaam, en zijt hun onderdanig; want zij waken voor uw zielen, als die rekenschap geven zullen; opdat zij dat doen mogen met vreugde en niet al zuchtende; want dat is u niet nuttig.
1Co 12:28 En God heeft er sommigen in de Gemeente gesteld, ten eerste apostelen, ten tweede profeten, ten derde leraars, daarna krachten, daarna gaven der gezondmakingen, behulpsels, regeringen, menigerlei talen.
-
Mariken
Wat mij in deze draad opvalt is dat er op de 1e plaats erg op de persoon ipv op de stelling word gereageerd.
ten tweede denk ik dat zeker in de reformatorische wereld gehoorzaamheid aan de kerk wel degelijk speelt. Gehoorzaamheid in de zin van je aan de regels houden, rekening houden met wat in je gemeente gebruikelijk is ZONDER dat daar een Bijbelse grond voor is.
Mijn vraag is dan ook of jullie deze stelling van gehoorzaamheid niet herkenbaar vinden? Uiteindelijk word dit OOK in de reformatorische kerken gepraktizeeerd.
ten tweede denk ik dat zeker in de reformatorische wereld gehoorzaamheid aan de kerk wel degelijk speelt. Gehoorzaamheid in de zin van je aan de regels houden, rekening houden met wat in je gemeente gebruikelijk is ZONDER dat daar een Bijbelse grond voor is.
Mijn vraag is dan ook of jullie deze stelling van gehoorzaamheid niet herkenbaar vinden? Uiteindelijk word dit OOK in de reformatorische kerken gepraktizeeerd.
-
Miscanthus
- Berichten: 5306
- Lid geworden op: 30 okt 2004, 14:38
- Locatie: Heuvelrug
nou, gehoorzaamheid aan de kerk lijkt me wel op zijn plaats, evenals ene stuk eigen verantwoordelijkheid: Hnd 17:11 En dezen waren edeler, dan die te Thessalonica waren, [als] die het woord ontvingen met alle toegenegenheid, onderzoekende dagelijks de Schriften, of deze dingen alzo waren.
Als de dingen niet alzo zijn, houdt het gezag voor mij op.
Als de dingen niet alzo zijn, houdt het gezag voor mij op.
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
Terug naar de stelling en hopelijk naar een reactie van Adorote:
Handelingen 5:
Toen ging de hoofdman heen, met de dienaren, en bracht hen, doch niet met geweld (want zij vreesden het volk, opdat zij niet gestenigd wierden).
En als zij hen gebracht hadden, stelden zij hen voor den raad; en de hogepriester vraagde hun, en zeide: Hebben wij u niet ernstiglijk aangezegd, dat gij in dezen Naam niet zoudt leren? En ziet, gij hebt met deze uw leer Jeruzalem vervuld, en gij wilt het bloed van dezen Mens over ons brengen. Maar Petrus en de apostelen antwoordden, en zeiden: Men moet Gode meer gehoorzaam zijn, dan den mensen.
Doch zij zijn niet allen het Evangelie gehoorzaam geweest; want Jesaja zegt: Heere, wie heeft onze prediking geloofd?
Vermaan hen, dat zij aan de overheden en machten onderdanig zijn, dat zij hun gehoorzaam zijn, dat zij tot alle goed werk bereid zijn;
Zijt uw voorgangeren gehoorzaam, en zijt hun onderdanig; want zij waken voor uw zielen, als die rekenschap geven zullen; opdat zij dat doen mogen met vreugde en niet al zuchtende; want dat is u niet nuttig.
Uit deze enkele teksten is toch wel af te leiden, dat we alleerst Gode en het Evangelie gehoorzaam moeten zijn. Natuurlijk ook onze voorgangers, maar ook zij staan onder de tucht van het Evangelie. Zie het voorbeeld van Paulus en Petrus.
Gehoorzaam aan God? Ja, voluit. Gehoorzaam aan de kerk? Dienstbaar zijn als één lichaam, dat zeer zeker. Gehoorzaam aan de Kerk? Als instituut? Heb ik vraagtekens bij, die Adorote mag beantwoorden.
Handelingen 5:
Toen ging de hoofdman heen, met de dienaren, en bracht hen, doch niet met geweld (want zij vreesden het volk, opdat zij niet gestenigd wierden).
En als zij hen gebracht hadden, stelden zij hen voor den raad; en de hogepriester vraagde hun, en zeide: Hebben wij u niet ernstiglijk aangezegd, dat gij in dezen Naam niet zoudt leren? En ziet, gij hebt met deze uw leer Jeruzalem vervuld, en gij wilt het bloed van dezen Mens over ons brengen. Maar Petrus en de apostelen antwoordden, en zeiden: Men moet Gode meer gehoorzaam zijn, dan den mensen.
Doch zij zijn niet allen het Evangelie gehoorzaam geweest; want Jesaja zegt: Heere, wie heeft onze prediking geloofd?
Vermaan hen, dat zij aan de overheden en machten onderdanig zijn, dat zij hun gehoorzaam zijn, dat zij tot alle goed werk bereid zijn;
Zijt uw voorgangeren gehoorzaam, en zijt hun onderdanig; want zij waken voor uw zielen, als die rekenschap geven zullen; opdat zij dat doen mogen met vreugde en niet al zuchtende; want dat is u niet nuttig.
Uit deze enkele teksten is toch wel af te leiden, dat we alleerst Gode en het Evangelie gehoorzaam moeten zijn. Natuurlijk ook onze voorgangers, maar ook zij staan onder de tucht van het Evangelie. Zie het voorbeeld van Paulus en Petrus.
Gehoorzaam aan God? Ja, voluit. Gehoorzaam aan de kerk? Dienstbaar zijn als één lichaam, dat zeer zeker. Gehoorzaam aan de Kerk? Als instituut? Heb ik vraagtekens bij, die Adorote mag beantwoorden.
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini
Een moeilijk punt, die gehoorzaamheid.
Gehoorzaamheid houdt in, dat er een gezagsinstantie is, die een beslissingsbevoegdheid heeft, die boven die van jezelf (als enkeling) uitgaat.
Want, vergis je niet, gehoorzaamheid geldt onverkort: of je het er nu zelf mee eens bent of niet. Het is een onderdeel van een hierarchische houding.
In de kerk vinden we deze structuur natuurlijk in de RKK. De hierarchie is duidelijk gestructureerd (paus, bisschop enz.) De gehoorzaamheid ligt vast in de kerkleer, die Cyprianus eens verwoordde: buiten de kerk is er geen heil.
Dus dat betekent ook, dat de gehoorzaamheid aan de kerk (aan het kerkelijke gezag) te maken heeft met het heil. Het is geen kadaverdiscipline, die geen goed doel op het oog heeft. Gehoorzaamheid wordt hier begrepen als noodzakelijk, maar ook profijtelijk.
De Reformatie heeft dit hierarchische in de kerkstructuur niet willen overnemen, omdat men het kerkelijk gezag had zien verworden tot een noodzakelijke tussenlaag voor het heil. Het had een middelaarsfunctie volgens de structuur:
MENS --- KERK VAN CHRISTUS --- GOD.
Door de priester kreeg men vergeving (ook door aflaat) en de gemeenschap met Christus (alleen de priester drinkt plaatsvervangend wijn in de eucharistie); de sacramenten van de kerk bemiddelen het heil. Allemaal Cyprianus.
De Reformatie wil die tussenlaag eruit. De mens staat naakt voor God. De enige Middelaar is Jezus Christus. Door in hem te geloven (sola fide) worden we gerechtvaardigd en ontvangen we alle schatten van de zaligheid en het eeuwige leven. Dat woord sola (alleen) slaat dus op het wegvallen van de kerkelijke, sacramentele bemiddeling van het heil.
De structuur is:
MENS --- CHRISTUS --- GOD
Toch is er natuurlijk wel een probleem. Want door de mens zo als enkeling te zien (ten diepste natuurlijk een heel moderne gedachte na de Mideleeuwen) is er soms nauwelijks nog een overkoepelende gezag te structureren. Mensen hebben een individuele verantwoordelijkheid (alleen tegenover God en veel minder tegenover de andere gelovigen of de kerk). Zo zijn ook de splitsingen en scheidingen in de protestantse kerken ontstaan. Er was geen instantie die de laatste consequentie van de scheuring met gezag een halt toe kon roepen. Men moest het hebben van oproepen, een appèl op het geweten enz., aanbevelingen, smeekbeden, maar uiteindelijk beslist de basis zelf (de enkele mens of de plaatselijke gemeente) en niet een hoger orgaan.
Dat er, nu de scheuringen zover doorgedrongen zijn, dat de protestantse kerken weinig of geen eenvormige stem meer hebben, toch weer hier en daar gezocht wordt naar een reactie op deze wel heel kwalijke ontwikkeling is niet meer dan logisch.
Door te zeggen: ik ben alleen gehoorzaam aan God en aan de Bijbel, kun je geen eenheid smeden. Immers iedereen voelt een ander persoonlijk appèl van God en iedereen leest de Bijbel toch weer selectief, in ieder geval anders.
Leergezag via de belijdenisgeschriften heeft lang gewerkt, maar lijkt nu ook geen remedie meer tegen scheuringen en richtingenstrijd.
Vooral de ver doorgevoerde verinnerlijking van het geloof, de pietistische, bevindelijke stroming draagt ertoe bij, dat het geloof vescholen blijft en dat individuen in kleine groeperingen weliswaar wat gezag hebben, maar dat een sterk en duidelijke gezaghebbende instantie nooit meer kan worden opgericht. Hoe individueler men het geloof beleeft, hoe moelijker het wordt om van een ander gehoorzaamheid te vragen. Men weet van elkaar niet eens meer waar men het over heeft. Het zijn allemaal systeempjes en waarheidjes geworden van kleine, op zich zelf staande kringetjes.
Dit is in het kort het dilemma. En het voelt vooral als dilemma, nu onze tijd zo verandert en schreeuwt om een richtinggevende geestelijke stem.
Ook ik denk, dat een gezaghebbend spreken in de reformatorische wereld van groot belang zou zijn. Maar er zijn, dunkt me, teveel pausjes met eigen territoria en bewonderaars om dat ooit nog voor elkaar te krijgen. (anders gezegd: er is kennelijk wel hierarchie, maar het is op microniveau vormgegeven) Daarmee wordt het protestantisme in het geweld van de veranderingen echter steeds meer naar de marge geschoven.
Bereidt je dus voor op een tijd, waarin je het nog meer dan nu allemaal zelf uit moet zoeken. Het is de consequentie van het alleen in de wereld staan en het alleen voor God staan. Het risico is dat alles wegvalt, waar je zoveel troost en comfort aan ontleende. Je kerk kan splitsen, je mening kan veranderen, je geloof kan anders van inhoud worden. Er is geen toezicht, geen opzicht (geen episkopos, bisschop) meer, die je een bepaalde kant opstuurt of die je een halt toeroept. Wanneer je het alleen moet hebben van het advies van de dominee, die je zelf hebt uitgekozen, dan is er geen echt gezag meer. Immers, je weet precies wat je van hem wilt horen. Zegt hij iets anders, dan kies je een andere dominee.
In feite zou dat in het RKK model ongehoorzaamheid zijn. RK-en kunnen geen andere bisschop kiezen. De Paus kiest een bisschop. Kardinalen kiezen de Paus (maar daar is niemand bij, ondemocratisch: er wordt voor je gekozen).
Voor protestanten zal nu moeten blijken of het eigen individuele geloof ook echt kracht tot zaligheid heeft of dat er toch een extra middel nodig is: dat van de kerk van Cyprianus bijvoorbeeld.
Komen we toch nog uit bij de oecumene?
gravo
Gehoorzaamheid houdt in, dat er een gezagsinstantie is, die een beslissingsbevoegdheid heeft, die boven die van jezelf (als enkeling) uitgaat.
Want, vergis je niet, gehoorzaamheid geldt onverkort: of je het er nu zelf mee eens bent of niet. Het is een onderdeel van een hierarchische houding.
In de kerk vinden we deze structuur natuurlijk in de RKK. De hierarchie is duidelijk gestructureerd (paus, bisschop enz.) De gehoorzaamheid ligt vast in de kerkleer, die Cyprianus eens verwoordde: buiten de kerk is er geen heil.
Dus dat betekent ook, dat de gehoorzaamheid aan de kerk (aan het kerkelijke gezag) te maken heeft met het heil. Het is geen kadaverdiscipline, die geen goed doel op het oog heeft. Gehoorzaamheid wordt hier begrepen als noodzakelijk, maar ook profijtelijk.
De Reformatie heeft dit hierarchische in de kerkstructuur niet willen overnemen, omdat men het kerkelijk gezag had zien verworden tot een noodzakelijke tussenlaag voor het heil. Het had een middelaarsfunctie volgens de structuur:
MENS --- KERK VAN CHRISTUS --- GOD.
Door de priester kreeg men vergeving (ook door aflaat) en de gemeenschap met Christus (alleen de priester drinkt plaatsvervangend wijn in de eucharistie); de sacramenten van de kerk bemiddelen het heil. Allemaal Cyprianus.
De Reformatie wil die tussenlaag eruit. De mens staat naakt voor God. De enige Middelaar is Jezus Christus. Door in hem te geloven (sola fide) worden we gerechtvaardigd en ontvangen we alle schatten van de zaligheid en het eeuwige leven. Dat woord sola (alleen) slaat dus op het wegvallen van de kerkelijke, sacramentele bemiddeling van het heil.
De structuur is:
MENS --- CHRISTUS --- GOD
Toch is er natuurlijk wel een probleem. Want door de mens zo als enkeling te zien (ten diepste natuurlijk een heel moderne gedachte na de Mideleeuwen) is er soms nauwelijks nog een overkoepelende gezag te structureren. Mensen hebben een individuele verantwoordelijkheid (alleen tegenover God en veel minder tegenover de andere gelovigen of de kerk). Zo zijn ook de splitsingen en scheidingen in de protestantse kerken ontstaan. Er was geen instantie die de laatste consequentie van de scheuring met gezag een halt toe kon roepen. Men moest het hebben van oproepen, een appèl op het geweten enz., aanbevelingen, smeekbeden, maar uiteindelijk beslist de basis zelf (de enkele mens of de plaatselijke gemeente) en niet een hoger orgaan.
Dat er, nu de scheuringen zover doorgedrongen zijn, dat de protestantse kerken weinig of geen eenvormige stem meer hebben, toch weer hier en daar gezocht wordt naar een reactie op deze wel heel kwalijke ontwikkeling is niet meer dan logisch.
Door te zeggen: ik ben alleen gehoorzaam aan God en aan de Bijbel, kun je geen eenheid smeden. Immers iedereen voelt een ander persoonlijk appèl van God en iedereen leest de Bijbel toch weer selectief, in ieder geval anders.
Leergezag via de belijdenisgeschriften heeft lang gewerkt, maar lijkt nu ook geen remedie meer tegen scheuringen en richtingenstrijd.
Vooral de ver doorgevoerde verinnerlijking van het geloof, de pietistische, bevindelijke stroming draagt ertoe bij, dat het geloof vescholen blijft en dat individuen in kleine groeperingen weliswaar wat gezag hebben, maar dat een sterk en duidelijke gezaghebbende instantie nooit meer kan worden opgericht. Hoe individueler men het geloof beleeft, hoe moelijker het wordt om van een ander gehoorzaamheid te vragen. Men weet van elkaar niet eens meer waar men het over heeft. Het zijn allemaal systeempjes en waarheidjes geworden van kleine, op zich zelf staande kringetjes.
Dit is in het kort het dilemma. En het voelt vooral als dilemma, nu onze tijd zo verandert en schreeuwt om een richtinggevende geestelijke stem.
Ook ik denk, dat een gezaghebbend spreken in de reformatorische wereld van groot belang zou zijn. Maar er zijn, dunkt me, teveel pausjes met eigen territoria en bewonderaars om dat ooit nog voor elkaar te krijgen. (anders gezegd: er is kennelijk wel hierarchie, maar het is op microniveau vormgegeven) Daarmee wordt het protestantisme in het geweld van de veranderingen echter steeds meer naar de marge geschoven.
Bereidt je dus voor op een tijd, waarin je het nog meer dan nu allemaal zelf uit moet zoeken. Het is de consequentie van het alleen in de wereld staan en het alleen voor God staan. Het risico is dat alles wegvalt, waar je zoveel troost en comfort aan ontleende. Je kerk kan splitsen, je mening kan veranderen, je geloof kan anders van inhoud worden. Er is geen toezicht, geen opzicht (geen episkopos, bisschop) meer, die je een bepaalde kant opstuurt of die je een halt toeroept. Wanneer je het alleen moet hebben van het advies van de dominee, die je zelf hebt uitgekozen, dan is er geen echt gezag meer. Immers, je weet precies wat je van hem wilt horen. Zegt hij iets anders, dan kies je een andere dominee.
In feite zou dat in het RKK model ongehoorzaamheid zijn. RK-en kunnen geen andere bisschop kiezen. De Paus kiest een bisschop. Kardinalen kiezen de Paus (maar daar is niemand bij, ondemocratisch: er wordt voor je gekozen).
Voor protestanten zal nu moeten blijken of het eigen individuele geloof ook echt kracht tot zaligheid heeft of dat er toch een extra middel nodig is: dat van de kerk van Cyprianus bijvoorbeeld.
Komen we toch nog uit bij de oecumene?
gravo
-
Lecram
Als het goed is wordt in de kerk verkondigd dat men God gehoorzaam moet zijn. Dus kan er geen tegenstrijdigheid bestaan hiertussen.Oorspronkelijk gepost door anemoononeensOorspronkelijk gepost door Adorote
STELLING;Gehoorzaamheid aan de Kerk is ook gehoorzaamheid aan God; gehoorzaamheid aan God is ook gehoorzaamheid aan de Kerk
beslist oneens
een mens kan o zo gehoorzaam zijn aan een kerk
maar dat hoeft helemaal niet in te houden dat hij ook gehoorzaam is aan God
Want als de hoorder God niet gehoorzaam is, is men dat ook niet aan de kerk. Tenzij men in een foute kerk zit, waar Gods Woord niet wordt verkondigd.
-
Bar Yamino
Uiteindelijk blijft iedere kerk toch voor een deel mensenwerk. Blinde gehoorzaamheid aan instituties lijkt me daarom een gevaarlijke zaak.
Zie misstanden in de RKK, maar ook het recente gemoddergooi tussen voor- en tegenstanders van de kerkfusie, of mensen die blind achter hun voorganger aanlopen. Ik vind dat heel eng!!
Zie misstanden in de RKK, maar ook het recente gemoddergooi tussen voor- en tegenstanders van de kerkfusie, of mensen die blind achter hun voorganger aanlopen. Ik vind dat heel eng!!
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
Hoi Marcel,Oorspronkelijk gepost door LecramAls het goed is wordt in de kerk verkondigd dat men God gehoorzaam moet zijn. Dus kan er geen tegenstrijdigheid bestaan hiertussen.Oorspronkelijk gepost door anemoononeensOorspronkelijk gepost door Adorote
STELLING;Gehoorzaamheid aan de Kerk is ook gehoorzaamheid aan God; gehoorzaamheid aan God is ook gehoorzaamheid aan de Kerk
beslist oneens
een mens kan o zo gehoorzaam zijn aan een kerk
maar dat hoeft helemaal niet in te houden dat hij ook gehoorzaam is aan God
Want als de hoorder God niet gehoorzaam is, is men dat ook niet aan de kerk. Tenzij men in een foute kerk zit, waar Gods Woord niet wordt verkondigd.
Jij ziet de kerk als de plaatselijke gemeente, dat is duidelijk. Rome spreekt over de Kerk als instituut, inclusief de clerus, etc.
Dus jouw vergelijking gaat, wat Rome betreft, niet helemaal op.
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini
-
Lecram
We zitten toch niet op een Rooms forumOorspronkelijk gepost door ndonselaarHoi Marcel,Oorspronkelijk gepost door LecramAls het goed is wordt in de kerk verkondigd dat men God gehoorzaam moet zijn. Dus kan er geen tegenstrijdigheid bestaan hiertussen.Oorspronkelijk gepost door anemoononeensOorspronkelijk gepost door Adorote
STELLING;Gehoorzaamheid aan de Kerk is ook gehoorzaamheid aan God; gehoorzaamheid aan God is ook gehoorzaamheid aan de Kerk
beslist oneens
een mens kan o zo gehoorzaam zijn aan een kerk
maar dat hoeft helemaal niet in te houden dat hij ook gehoorzaam is aan God
Want als de hoorder God niet gehoorzaam is, is men dat ook niet aan de kerk. Tenzij men in een foute kerk zit, waar Gods Woord niet wordt verkondigd.
Jij ziet de kerk als de plaatselijke gemeente, dat is duidelijk. Rome spreekt over de Kerk als instituut, inclusief de clerus, etc.
Dus jouw vergelijking gaat, wat Rome betreft, niet helemaal op.
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
Nee, dat niet Marcel. Echter wel op een forum waar vragen gesteld worden door mensen met een Rooms-katholieke achtergrond.
De kerk is daar geinstitutionaliseerd. Langzaam maar zeker vraag ik me af, waar Adorote blijft?
De kerk is daar geinstitutionaliseerd. Langzaam maar zeker vraag ik me af, waar Adorote blijft?
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini