VBG, ik snap je probleem niet. Als ik zeg dat de mens kan kiezen om zonde te laten dan is dat voor mij precies hetzelfde als dat hij daarvoor bewaard word. Dat is geen arminianisme, dat is gewoon gezond en bijbels calvinisme.
Als we zeggen dat het algemene genade is die mensen bewaard voor zondigen dan is dat waar, maar als we niets zeggen over de menselijke verantwoordelijkheid in deze dan creëren we lijdelijkheid. Ja, strikt gesproken laat dat zelfs ruimte open voor de houding: ik leef er maar op los, want ik kán mezelf toch niet remmen, dat moet God doen. Je zult wel begrijpen dat dat laatste onbijbels is.
Daarbij wil ik benadrukken dat het laten van zonden, en het doen van goede werken, hier zie vanuit de mens. Deze zaken zijn relatief goed, maar zolang ze niet voortkomen uit de ware liefde tot God, dan zijn zij menselijk gezien wel waardevol, maar zijn ze in Gods aangezicht als zonde. Goede werken en het laten van het kwade is onze plicht, niet een verdienste!
Daarbij spreekt de Schrift ook de mens aan dat hij het goede moet doen, en het kwade moet ontvlieden. De Schrift doet geen enkele moeite om dat in harmonie te brengen met de andere waarheid die het leerd, nl. dat God in Zijn algemene genade een mens behoed voor sommig kwaad. Ik zie geen enkele reden waarom ik dat dan wél zou moeten doen
Mijn stelling is dus:
1. De mens heeft de plicht om het goede te doen en de zonde te laten
2. Als de mens daarin gelukt is het Gods genade