beste mensen jullie vertellen mij allen duidelijke waarheden. Maar kom nou eens met een duidelijke exegese van deze tekst. Ik heb hem ook niet hoor. Laat dat eff duidelijk zijn.
Hier staat volgens mij onomwonden dat als je naaste vergeeft God jouw zal vergeven. Doe je het niet dan doet God het ook niet. (zie volgende vers)
Ik heb tot nu toe deze uitleg.
Dit is een spiegel die ons wordt voorgehouden. Toch ontkom ik absoluut niet aan de indruk dat hier wel een zeer grote verantwoording in het zalig worden bij de mens wordt gelegd. Zo veel dat het me afschrikt. Of is het juist een nuancering omdat we misschien wel volledig aan het doorslaan zijn. Misschien zijn we veels te passief geworden.
kortom ik hoor het wel
is dit remonstrants
Exegese gaat niet buiten de kennis van de rest van de Bijbel om, Jacob. Er zijn genoegzame dingen aangedragen die verklaren dat hier vooral over de levensheiliging gesproken wordt (zie ook Kol. 3:13). Dat je dus niet moet verwachten dat je met Jan en alleman in ruzie en onenigheid kunt leven, want dan schaad je de Naam van Christus en ben je Zijn vergeving niet waard. Evenzo, dat als je rechtvaardig en beminnelijk handelt met de naaste de Heere je in de hemel naar werken zult vergelden.
Zie ook HC zondag 51.
Zie ook HC zondag 51.
-
jacob
Dat vind ik in een erg simpele verklaring Herman en volgens mij niet helemaal juist. (ik ben maar een huis tuin en keuken theoloog hoor)
uiteraard heb ik HC 51 hier op na geslagen.
Toch blijkt het wel van heel veel waarde te zijn anders zette de Heere Jezus het niet in het gebed wat Hij zijn dicipelen leerde.
Al lezend kom ik op een punt wat ik hieronder al eerder heb neergezet.
De HC concludeert dat alleen als de getuigenis van Christus Zijn genade in ons is, we dit voornemen kunnen hebben. Ik heb daar geen moeite mee. Wel rijst bij mij dan de vraag kan een onbekeerde dit dan wel bidden?
Ja! zeggen de meeste waarschijnlijk.
Dan is mijn wedervraag hoe dan? als ik de HC leest.
Nog steeds vind ik dat er veels te gemakkelijk over deze tekst wordt heengestapt. De rest van de bijbel leert het ons anders. Nou daar geloof ik al helemaal niets van want ik geloof niet dat de bijbel zichzelf tegenspreekt.
Het zou "slechts" om de levensheiliging gaan. Toch lijkt me dat niet helemaal de verklaring. Als iemand al deel heeft aan Christus kan hij daar niet meer uitvallen. Als je naar vers 15 kijkt lijkt me dat niet de juiste uitleg.
groeten Jacob
[Aangepast op 8/3/04 door jacob]
uiteraard heb ik HC 51 hier op na geslagen.
Toch blijkt het wel van heel veel waarde te zijn anders zette de Heere Jezus het niet in het gebed wat Hij zijn dicipelen leerde.
Al lezend kom ik op een punt wat ik hieronder al eerder heb neergezet.
De HC concludeert dat alleen als de getuigenis van Christus Zijn genade in ons is, we dit voornemen kunnen hebben. Ik heb daar geen moeite mee. Wel rijst bij mij dan de vraag kan een onbekeerde dit dan wel bidden?
Ja! zeggen de meeste waarschijnlijk.
Dan is mijn wedervraag hoe dan? als ik de HC leest.
Nog steeds vind ik dat er veels te gemakkelijk over deze tekst wordt heengestapt. De rest van de bijbel leert het ons anders. Nou daar geloof ik al helemaal niets van want ik geloof niet dat de bijbel zichzelf tegenspreekt.
Het zou "slechts" om de levensheiliging gaan. Toch lijkt me dat niet helemaal de verklaring. Als iemand al deel heeft aan Christus kan hij daar niet meer uitvallen. Als je naar vers 15 kijkt lijkt me dat niet de juiste uitleg.
groeten Jacob
[Aangepast op 8/3/04 door jacob]
-
lejo
Jacob, exegese geeft je hier geen bevredigend antwoord.
Eens kwam bij Jezus een jongeman, en die stelde Hem de vraag: "wat zal ik doen opdat ik het eeuwige leven beërve?"
En? Kreeg hij toen het antwoord dat hij verwachtte? Jezus keek ahw dwars door hem heen, en stelde een wedervraag.
De inhoud van die vraag dat is een Evangelie zo rijk en diep! De moeite waard van het ter harte nemen.
"Niemand is goed dan Eén, namelijk God"
Vaak zien we in de Bijbel dat Jezus geen rechtstreekse antwoorden geven. Heeft hij daar een reden voor? Ongetwijfeld, Hij weet als geen ander dat onze geest gewillig is maar het vlees zwak.
God is in Zijn goedheid zo ver gegaan dat Hij onze taal is gaan spreken, Hij is mens geworden om te dienen.
Zo kan het zijn dat je, zoals ik in "komen zoals je bent" geschreven heb, zelfs geen wisselgeld hebt voor God. Want Christus is geworden niet alleen rechtvaardiging, maar ook heiligmaking en verlossing! (1 Kor.1:30)
Dat is de aard van het geloof. Geloof heeft iets nodig buiten van een ander. Geloof richt zich op het woord, de beloften, van de Ander! En daaraan houdt het zich vast.
Als je ogen open gaan voor die verlossing, dan gaat er een wissel om in je leven.
We lezen in Joh.3 hoe lief God de wereld heeft gehad, Die liefde is werkelijkheid!
En die liefde is de basis voor de vergeving, van God naar jou, en van jou naar je naaste.
Eens kwam bij Jezus een jongeman, en die stelde Hem de vraag: "wat zal ik doen opdat ik het eeuwige leven beërve?"
En? Kreeg hij toen het antwoord dat hij verwachtte? Jezus keek ahw dwars door hem heen, en stelde een wedervraag.
De inhoud van die vraag dat is een Evangelie zo rijk en diep! De moeite waard van het ter harte nemen.
"Niemand is goed dan Eén, namelijk God"
Vaak zien we in de Bijbel dat Jezus geen rechtstreekse antwoorden geven. Heeft hij daar een reden voor? Ongetwijfeld, Hij weet als geen ander dat onze geest gewillig is maar het vlees zwak.
God is in Zijn goedheid zo ver gegaan dat Hij onze taal is gaan spreken, Hij is mens geworden om te dienen.
Zo kan het zijn dat je, zoals ik in "komen zoals je bent" geschreven heb, zelfs geen wisselgeld hebt voor God. Want Christus is geworden niet alleen rechtvaardiging, maar ook heiligmaking en verlossing! (1 Kor.1:30)
Dat is de aard van het geloof. Geloof heeft iets nodig buiten van een ander. Geloof richt zich op het woord, de beloften, van de Ander! En daaraan houdt het zich vast.
Als je ogen open gaan voor die verlossing, dan gaat er een wissel om in je leven.
We lezen in Joh.3 hoe lief God de wereld heeft gehad, Die liefde is werkelijkheid!
En die liefde is de basis voor de vergeving, van God naar jou, en van jou naar je naaste.
-
Vortigern
Ik denk dat we ver heen zijn, als we bepaalde Bijbelteksten gaan normeren aan een bepaalde leer. Dat vind ik maar een kwalijke zaak.Oorspronkelijk gepost door jacob
Mattheus 6:14 Want indien gij den mensen hun misdaden vergeeft, zo zal uw hemelse Vader ook u vergeven.
Mogen we dit nog zeggen? Dit lijkt toch een goed werk in zich te hebben.
Ik zou zeggen, ga maar eens alle mensen vergeven. Probeer het maar eens en als je dat niet lukt, ga er dan maar mee naar de Heer. Dat Hij je dan vergeeft.
[Aangepast op 9/3/04 door Vortigern]
Het kan natuurlijk zijn dat goede werken wel degelijk een soort meetellen. We zeggen immers ook dat de Heere de kandelaar ergens kan wegnemen als de wereldgelijkvormigheid toeneemt. Hoewel God alles doet in het zaligen lijkt er toch een soort infrastructuur nodig te zijn, waarbij wereldgelijkvormigheid één van de factoren is die moet ontbreken. Is deze er toch dan kan God ook niets (meer) beginnen.
Mattheus 18.
23 Daarom wordt het Koninkrijk der hemelen vergeleken bij een zeker koning, die rekening met zijn dienstknechten houden wilde.
24 Als hij nu begon te rekenen, werd tot hem gebracht een, die hem schuldig was tien duizend talenten.
25 En als hij niet had, om te betalen, beval zijn heer, dat men hem zou verkopen, en zijn vrouw en kinderen, en al wat hij had, en dat de schuld zou betaald worden.
26 De dienstknecht dan, nedervallende, aanbad hem, zeggende: Heer! wees lankmoedig over mij, en ik zal u alles betalen.
27 En de heer van dezen dienstknecht, met barmhartigheid innerlijk bewogen zijnde, heeft hem ontslagen, en de schuld hem kwijtgescholden.
28 Maar dezelve dienstknecht, uitgaande, heeft gevonden een zijner mededienstknechten, die hem honderd penningen schuldig was, en hem aanvattende, greep hem bij de keel, zeggende: Betaal mij, wat gij schuldig zijt.
29 Zijn mededienstknecht dan, nedervallende aan zijn voeten, bad hem, zeggende: Wees lankmoedig over mij, en ik zal u alles betalen.
30 Doch hij wilde niet, maar ging heen, en wierp hem in de gevangenis, totdat hij de schuld zou betaald hebben.
31 Als nu zijn mededienstknechten zagen, hetgeen geschied was, zijn zij zeer bedroefd geworden; en komende, verklaarden zij hunnen heer al wat er geschied was.
32 Toen heeft hem zijn heer tot zich geroepen, en zeide tot hem: Gij boze dienstknecht, al die schuld heb ik u kwijtgescholden, dewijl gij mij gebeden hebt;
33 Behoordet gij ook niet u over uw mededienstknecht te ontfermen, gelijk ik ook mij over u ontfermd heb?
34 En zijn heer, vertoornd zijnde, leverde hem den pijnigers over, totdat hij zou betaald hebben al wat hij hem schuldig was.
35 Alzo zal ook Mijn hemelse Vader u doen, indien gij niet van harte vergeeft een iegelijk zijn broeder zijn misdaden.
23 Daarom wordt het Koninkrijk der hemelen vergeleken bij een zeker koning, die rekening met zijn dienstknechten houden wilde.
24 Als hij nu begon te rekenen, werd tot hem gebracht een, die hem schuldig was tien duizend talenten.
25 En als hij niet had, om te betalen, beval zijn heer, dat men hem zou verkopen, en zijn vrouw en kinderen, en al wat hij had, en dat de schuld zou betaald worden.
26 De dienstknecht dan, nedervallende, aanbad hem, zeggende: Heer! wees lankmoedig over mij, en ik zal u alles betalen.
27 En de heer van dezen dienstknecht, met barmhartigheid innerlijk bewogen zijnde, heeft hem ontslagen, en de schuld hem kwijtgescholden.
28 Maar dezelve dienstknecht, uitgaande, heeft gevonden een zijner mededienstknechten, die hem honderd penningen schuldig was, en hem aanvattende, greep hem bij de keel, zeggende: Betaal mij, wat gij schuldig zijt.
29 Zijn mededienstknecht dan, nedervallende aan zijn voeten, bad hem, zeggende: Wees lankmoedig over mij, en ik zal u alles betalen.
30 Doch hij wilde niet, maar ging heen, en wierp hem in de gevangenis, totdat hij de schuld zou betaald hebben.
31 Als nu zijn mededienstknechten zagen, hetgeen geschied was, zijn zij zeer bedroefd geworden; en komende, verklaarden zij hunnen heer al wat er geschied was.
32 Toen heeft hem zijn heer tot zich geroepen, en zeide tot hem: Gij boze dienstknecht, al die schuld heb ik u kwijtgescholden, dewijl gij mij gebeden hebt;
33 Behoordet gij ook niet u over uw mededienstknecht te ontfermen, gelijk ik ook mij over u ontfermd heb?
34 En zijn heer, vertoornd zijnde, leverde hem den pijnigers over, totdat hij zou betaald hebben al wat hij hem schuldig was.
35 Alzo zal ook Mijn hemelse Vader u doen, indien gij niet van harte vergeeft een iegelijk zijn broeder zijn misdaden.
-
england
Inderdaad Rhode...
De Bijbel zegt dat iemand die zijn naaste haat en zegt God lief te hebben een leugenaar is, want hoe kan hij zijn naaste die hij gezien heeft haten en God liefhebben die hij niet gezien heeft...?
Jacob, ik ben van mening dta het Onze Vader alleen door een Christen gebeden kan worden...
Ga maar na: Onze Vader...owja?
U Naam worde geheiligt: is een niet-christen daar op gericht?
Uw Koninkrijk kome: wil hij/zij dat?
Uw wil geschiede in de hemel alzo ook op de aarde: God's wil is dat allen zich bekeren en leven zullen...Dus als wij buiten Christus zijn don wij niet niet Gods wi..
Enzovoorts...
Bovendien is de bergrede gericht op Christenen, toch? En de discipelen leerden bidden van God, als zijnde in Christus...Toch?
Het belangrijkste gebed voor een niet-christen is: oh God, wees mij, de zondaar, genadig!
Wat Jacobus betreft, is het niet dat de werken en het doen van Gods wil een teken is van leven in ons? Zoals de liefde door Johannes beschreven. En beschrijft Paulus niet dat onze werken voor God zullen verschijnen, en getest worden door vuur? Als onze werken dan gemaakt zijn van goud en zilver etc zullen ze de vuurtest doorstaan, maar als ze gebouwt zijn van hout en stoppels etc dan zullen ze verbrandt worden, maar het Fundament niet. We zullen dan behouden zijn, maar als door vuur...
De Bijbel zegt dat iemand die zijn naaste haat en zegt God lief te hebben een leugenaar is, want hoe kan hij zijn naaste die hij gezien heeft haten en God liefhebben die hij niet gezien heeft...?
Jacob, ik ben van mening dta het Onze Vader alleen door een Christen gebeden kan worden...
Ga maar na: Onze Vader...owja?
U Naam worde geheiligt: is een niet-christen daar op gericht?
Uw Koninkrijk kome: wil hij/zij dat?
Uw wil geschiede in de hemel alzo ook op de aarde: God's wil is dat allen zich bekeren en leven zullen...Dus als wij buiten Christus zijn don wij niet niet Gods wi..
Enzovoorts...
Bovendien is de bergrede gericht op Christenen, toch? En de discipelen leerden bidden van God, als zijnde in Christus...Toch?
Het belangrijkste gebed voor een niet-christen is: oh God, wees mij, de zondaar, genadig!
Wat Jacobus betreft, is het niet dat de werken en het doen van Gods wil een teken is van leven in ons? Zoals de liefde door Johannes beschreven. En beschrijft Paulus niet dat onze werken voor God zullen verschijnen, en getest worden door vuur? Als onze werken dan gemaakt zijn van goud en zilver etc zullen ze de vuurtest doorstaan, maar als ze gebouwt zijn van hout en stoppels etc dan zullen ze verbrandt worden, maar het Fundament niet. We zullen dan behouden zijn, maar als door vuur...
-
lejo
Jacob, om toch een klein beetje richting te geven aan aan jou vraagstuk hier een paar puntjes.Als ik mijn naaste in alles vergeef word ik zalig?
Gods koninkrijk, schuld, vergeving, het zijn allemaal begrippen waar het hier over gaat binnen de context van het gebed.
Gebed is een (heilige) samenspraak met God. We belijden dat Hij die alles schiep nog alles door zijn hand regeert. (HC. 9 en 10) En dat sluit nogal wat in. M.n. verwachting en verhoring.
Ook een heel belangrijk punt is een zuiver geweten. Hoe strijd het niet tegen elkaar om je zonden te belijden en om vergeving te bidden, terwijl jij jou naaste niet vergeeft. Zo'n houding is hypocriet, en zou je geweten je daarin met rust laten? Zou je dan geen bariërre ervaren tussen God en jezelf?
Laten we trouwens niet vergeten dat er gevallen zijn dat je naaste vergeven héél erg moeilijk is, misschien moet ik wel zeggen een onmogelijke opgave is. Soms kan vergeving mensen voor hun leven lang in een kwellende ijzeren greep houden. Moet je je eens indenken hoe die mensen zich opgesloten kunnen voelen, en dan dan ook geestelijk nog eens geknakt worden!
Ik kan je aanbevelen om Calvijn's institutie er eens bij te pakken. Met name 3.19 en 3.20 wanneer hij handelt over de christelijke vrijheid, de ergernissen, het geweten en het gebed geven antwoorden.
[Aangepast op 9/3/04 door lejo]
Las pas iets over dit probleem van een niet-ger-gezindte schrijver.
De Joden zijn in het verbond met Abraham. Dat verbond is een doe-verbond: als u mijn geboden doet, dan doe Ik (God) u wel. De gelovigen uit de heidenwereld kunnen de weldaden van dit verbond ook krijgen. Zij krijgen dit om niet, uit genade.
De gelovigen uit de heidenwereld worden dus als in een wijnstok ingeplant en dragen terstond vrucht. Dat hoort bij de genade om in het verbond de wijnstok ingeent te worden. De Joden zijn de ranken die van oorsprong in die wijnstok waren. Zij hebben de plicht vrucht te dragen en zo niet, worden ze verwijderd.
De Joden zijn in het verbond met Abraham. Dat verbond is een doe-verbond: als u mijn geboden doet, dan doe Ik (God) u wel. De gelovigen uit de heidenwereld kunnen de weldaden van dit verbond ook krijgen. Zij krijgen dit om niet, uit genade.
De gelovigen uit de heidenwereld worden dus als in een wijnstok ingeplant en dragen terstond vrucht. Dat hoort bij de genade om in het verbond de wijnstok ingeent te worden. De Joden zijn de ranken die van oorsprong in die wijnstok waren. Zij hebben de plicht vrucht te dragen en zo niet, worden ze verwijderd.