Refojongere,
Zullen we afspreken enkel bijbels te redeneren en alle menselijke beschouwingen er buiten te laten?
2) Kunnen wij dat vlees gekruisigd houden en het sterven van Christus te allen tijde in ons omdragen?
Te allen tijde? Ik betwijfel het.
2 Kor. 4:10-11.
3) Kunnen wij de zonde afleggen?
Ja
Heb. 12:1
4) Kunnen wij de gezindheid van het vlees afleggen?
Ik weet niet wat je daarmee bedoelt. Maar het vlees strijdt tegen de Geest en blijft als vlees zijnde altijd dezelfde gezindheid houden.
‘gezindheid’ wordt in de SV vertaald met ‘bedenken’ Rom. 8 – maar het betekent vanuit het Grieks: ‘van plan zijn, voornemen’
Ja, we kunnen niet tegelijk de gezindheid van het vlees èn de gezindheid van de Geest hebben – Rom. 8, Gal. 5, dus één van beiden moet onderspit delven. Het is namelijk dood tegenover leven.
4) Zijn wij schuldenaars van het vlees?
Vind ik een moeilijke term, ik snap het niet.
Rom. 8:12-13. Je bent niet schuldig aan het vlees.
5) Indien wij nu datgene doen wat wij NIET wensen, doen wÃj dat dan, of doet de zonde in ons dat? Wij/de zonde die in ons woont.
Belangrijk is hier de verklaring van Romeinen 7:17: "Ik dan doe datzelve nu niet meer, maar de zonde, die in mij woont."
Ik dan doe datzelve nu niet meer,
Namelijk naar de inwendige mens, gelijk hij verklaart Rom. 7:22.
Ja? Maakt dat verschil? Dus de zonde die in jou woont doet die zonde, maar
jij niet! Immers je de wet van je verstand, je inwendige mens, die zich verlustigt in de wet Gods, voert strijd tegen de wet der zonde.
Je wordt krijgsgevangen genomen
tegen je wil in – jÃj staat immers aan Gods kant! Kun je het aannemen als er 2 keer staat: ‘dan bewerk IK het niet meer, maar de ZONDE die in mij woont’? I.p.v. dat het een troost is, houd jij liever vast aan het idee dat je zondaar bent?
Romeinen 7:18 zegt dan ook: "want het willen is wel bij mij, maar het goede te doen, dat vind ik niet."
Juist en op zo’n moment bewerk JIJ dat niet, maar de ZONDE die in jou woont. Staat het er of niet? Rom. 7:17,20.
Struikelen maakt mij niet schuldig aan het overtreden van de wet omdat ik niet onder de wet ben, maar geoordeeld wordt door de volmaakte wet, die der vrijheid.
In Jakobus 2 lees ik anders. Je kunt ZEKER wel de wet overtreden. Als je zondigt, dan overtreedt je de wet Gods. Dat je niet onder de wet bent, en niet onder vloek der wet bent, betekent nog niet dat je de wet niet overtreedt. Want dat is een simpel vast te stellen gruwelijke waarheid van elke dag.
1) Ik ZONDIG niet. Ik KAN NIET ZONDIGEN want ik ben uit God geboren.
2) Ik ben VRIJ van de wet, want ik voldoe niet aan het begeren van het vlees.
Bewerk JIJ het soms, of de ZONDE die in jou woont?
Jacobus heeft het over mensen die elkaar oordelen en handelen in aanziens des persoons. Die mensen zijn onder de wet – vandaar dat hij ook zegt: ‘doch indien gij met aanziens des persoons handelt, doet gij zonde en wordt gij door de wet overtuigd van zonde. Want wie de gehele wet houdt en struikelt op één punt is schuldig geworden aan alle geboden.’
DOET gij zonde....
‘Spreekt zó en handelt zó als mensen past, die door de wet der vrijheid zullen geoordeeld worden.’ ‘Maar wie zich verdiept, in de volmaakte wet, die der vrijheid en daarbij blijft...’
Krijgsgevangene zijn maakt mij niet schuldig aan zonde, omdat ik tegen mijn wil in krijgsgevangen word. Ik heb weerstand geboden.
Dat jij het "Onze Vader" nog bidt zeg: "en vergeef ons onze schulden, gelijk ook wij onze schuldenaren vergeven."
Ik ben wel schuldig, maar niet aan de zonde, en niet aan het vlees Rom. 8:12. Ik ben God schuldig dat ik zijn wil doe. In alle opzichten. En dat ik van ALLE ongerechtigheid gereinigd wordt – ook de werkingen des lichaams, die in mijn leden zijn. Die moet ik leren te doden.
De oude mens is voor mij voltooid verleden tijd, precies zoals Paulus dat schrijft in Kol. 3:5-10.
Want hoewel de gelovigen de oude mens al hebben afgelegd en de nieuwe aangedaan, ten aanzien van de heersende kracht van beide, zo moeten ze nochtans daarin dagelijks toenemen, gelijk de apostel hier vermaant, door het gebruik der middelen, daartoe van God ingesteld, waarvan zie de aantekeningen Ef. 4:24.
Van dag tot dag word ik vernieuwd. Ik kan elke dag bevestigen dat ik de gezindheid van de Geest heb, niet die van het vlees. En daar moeten wij toe opgewekt worden! Elke samenkomst opnieuw. Maar dan mag ik ook elke dag bevestigen dat deze oude mens voltooid verleden tijd is! Dat heet
geloof!
Dat heet de dagelijkse bekering. Je hebt de wedergeboorte, waar je een nieuw hart en een nieuwe gezindheid ontvangt en de zonde begint te haten en de zonde en je oude natuur niet meer heerst. Vanuit de wedergeboorte gaan we ons bekeren waarbij de oude mens afsterft en de nieuwe mens steeds meer en meer opstaat.
Een nieuw hart? Een nieuwe gezindheid – waarbij de oude mens afsterft. Maar die hangt nu al aan het kruis.
Hartelijke groeten, Rose.
[Veranderd op 2/9/02 door roseline]