Vrijgemaakt

[Refojongere]

Tot de gemeente van Efeze (Ef. 2) staat er dat zij eertijds (vroeger) dood in de misdaden en zonden waren. Maar dat ze nu levend zijn gemaakt. Eerder wandelden ze in de begeerlijkheden van het vlees, maar nu volgden ze Christus. Zo werd ook Saulus van een vervolger en volger van Christus. Niet voor niets staat er boven dat bijbelgedeelte van Saulus: De bekering van Saulus.
Heb je dat nieuwe leven ontvangen, dan zal daar strijd komen met het oude, zondige vlees waarvan we ons moeten afkeren, bekeren. Dat moet afsterven, dat is ook de dagelijkse bekering. Te weinig nadruk op de geboorte van Boven, leidt denk ik tot een gemeente die maar goed leeft en zich dagelijks wil bekeren, maar die nog nooit ontdekt is aan zijn verdorven hart, zich nog nooit heeft overgegeven aan Christus en Hem hebben aangegrepen als Borg.

[lejo]

refojongere,
Wanneer we teveel aandacht gaan geven aan de bekering van Boven lopen we het gevaar dat we te weinig strijden om staande te blijven in het geloof, maar gaan "drijven" op onze wedergeboorte.
Geloven is niet éénmalig op Christus zien, maar een leven beheerst door de heerschappij van genade

[Veranderd op 16/5/02 door lejo]

[Refojongere]

Ben ik met je eens. Moet je nagaan hoe belangrijk evenwichtige prediking is. Maar ik kan je wel vertellen dat als je je als een verloren zondaar mag neerknielen voor de liefdevolle en liefhebbende Middelaar, dat je dan niet afgewezen zult worden. En de dagelijkse bekering kan niet zonder deze beginbekering.
Je hoort het nog wel eens dat er geen heiligmaking is voor de rechtvaardigmaking. Geloven is telkens zien op Christus, wanneer we dat niet doen dan zakken we terug in zonden. Maar dat geloof wordt van Boven gegeven!

[Herman]

HaJee, Peet, en anderen,

jullie vroegen mij naar wat nu precies verbondsautomatisme is en wat de oorzaak van verschil in visie rond bekering. Dit is in één te beantwoorden.

Deze gedachte komt bij Abraham Kuyper vandaan, die de kinderdoop een heel belangrijk karakter gaf. Door de doop maak je deel uit van het verbond. En deel uitmaken van het verbond betekend dat aan je het heil al geschonken is. De rest van je leven wordt dus ingevuld als nieuwe mens in Christus, dit betekend de dagelijkse bekering; een goed mens zijn etc.
Deze leer is dus in tegenstelling met de leer van de (Nadere) Reformatie, waar uitgegaan wordt van een wedergeboorte, waardoor je in het verbond komt. En dat staat -voor een gedeelte- los van het verbond. Vandaar dat ik sprak van een 'automatisme'.

[Egbert]

Beste medeforummers, toen ik de vraag las herinnerde ik mij een stukje uit boek "om de schat van Christus bruid" van W. van der Zwaag [ISBN 9061400430] waarin een redelijk duidelijke uitleg van de vrijmaking stond en aangezien vele reaktie zijn geplaatst maar niet echt de aanleiding van de vrijmaking volgt deze nu, kunnen gelijk de vrijgemaakte medeforummers kritische controle uitoefenen. Hier komt het [met excuus aan de admin vanwege de enorme ruimte die ik in beslag neem.

Verbonds- en doopopvatting binnen de Gereformeerde Kerken
In 1944 - midden in de veelbewogen oorlogsjaren - werden de Gereformeerde Kerken opnieuw in een hooggaand conflict verwikkeld naar aanleiding van uiteenlopende opvattingen betreffende verbond en doop. Bij dit conflict speelde de Kamper hoogleraar dr. K. Schilder (1890-1952) een dominerende rol. Op publicistisch terrein nam hij krachtig stelling tegen de opvattingen van Kuyper inzake de algemene genade en de pluriformiteit der kerk.
Tegenover hem stelden zich de toonaangevende epigonen van Kuyper, namelijk diens zoon H. H. Kuyper en V. Hepp, beiden hoogleraar aan de Vrije Universiteit te Amsterdam. Laatstgenoemde sprak zelfs in een serie brochures van “Dreigende deformatieâ€

[HaJee]

Origineel geplaatst door Alfredt
Qua preken is het een kerk die in de zelfde categorie zit als de middenflank van de CGK, Gereformeerde Bond en de NGK. Zij het dat het hier ook vaak weer slechts om de kennis draait en minder een oproep tot bekering bevat.

Klopt ten dele. Inderdaad ligt er aardige nadruk op kennis. Maar als ik kijk naar wat hier allemaal gepost wordt, hebben de meesten hier ook een behoorlijke kennis. Die kennis wordt ook verkregen, dus ik neem aan dat er toch ook een accent op kennis ligt. In de GKv gebeurt dat ook in de prediking en dat lijkt mij een goede zaak. De laatste jaren klinkt er steeds vaker een oproep tot dagelijkse bekering en tot het aangaan van een intieme relatie met God door gebed, bijbellezen e.d. Ik moet hier wel aan toevoegen dat dat erg plaatsgebonden of domineegebonden is. Ik kom regelmatig in de CGK en qua prediking zijn er veel overeenkomsten.
Refojongere, ik kan mij niet vinden in wat je schreef over de beginbekering. Voor mij is de dagelijkse bekering de weg om telkens meer ontdekt te worden aan mijn zondige aard. M.i. moet er een verschil gemaakt worden tussen mensen die in de kerk zijn opgegroeid en mensen zoals Paulus en de gemeente van Efeze die op latere leeftijd "levend gemaakt zijn" zoals jij dat terecht noemt. Ik persoonlijk denk niet dat we een soort gelijk moment van bekering (geboorte van Boven noem jij dit, als ik je goed begrijp) als in Paulus' leven zullen krijgen. Misschien kan deze discussie ergens anders gevoerd worden.
Egbert, bedankt voor je uitgebreide reactie over het ontstaan van de vrijgemaakt Gereformeerde Kerk. Ik heb er geen op- of aanmerkingen bij.

[HaJee]

Refojongere en anderen:

Origineel geplaatst door HaJee
Misschien kan deze discussie ergens anders gevoerd worden.

Het is nu een week later en ik heb hier nog geen reactie op. De bedoelde discussie is die over de beginbekering. Daarom nogmaals mijn vraag: gaan we hier op deze plaats met deze discussie verder of ergens anders?

[P.Paape]

Dag Hajee,

Wat mij betreft gaat dat hier verder. Dan zijn we misschien op een zijtak van het onderwerp bezig, maar na bediscussiëring ervan kunnen we weer uitkomen in een conclusie hoe de verschillen tussen Vrijgemaakt en Gereformeerde Gemeente (en andere "zware" bondskerken) zich nu eigenlijk manifesteren. Misschien zijn er wel zo weinig verschillen, dat we spontaan de synode in Zuidhorn gaan schrijven om een Reformatorische Samen Op Weg !

Peet

[HaJee]

Origineel geplaatst door Refojongere
Maar ik kan je wel vertellen dat als je je als een verloren zondaar mag neerknielen voor de liefdevolle en liefhebbende Middelaar, dat je dan niet afgewezen zult worden. En de dagelijkse bekering kan niet zonder deze beginbekering.

Sorry voor deze late voortzetting van de discussie. Ik heb het erg druk (gehad) en ben er ook een weekendje tussenuit geweest. Maar nu wil ik graag verder met de discussie.
In het bovenstaande citaat van Refojongere wordt een verschil gemaakt tussen "deze" beginbekering en de dagelijkse bekering. Als ik zijn citaat goed uitleg, dan bedoel jij, Refojongere, met deze beginbekering het knielen van een verloren zondaar voor de Middelaar. Mijn vraag is: wat is voor jou dan de dagelijkse bekering? Voor mij is dat wat jij aanduidt als beginbekering heel herkenbaar als dagelijkse bekering.
Nog een ander puntje: ik maak een onderscheidt tussen de begrippen zondaar en zondig mens. Iedereen is een zondig mens, maar niet iedereen is een zondaar. Onder een zondaar versta ik iemand die (bewust) in zonde leeft en daar geen spijt van heeft, laat staan dat hij om vergeving vraagt. Ik beschouw christenen dus als zondige mensen, maar niet als zondaar.
Ik ben benieuwd naar jullie reacties.

[Gerrie]

Origineel geplaatst door HaJeeNog een ander puntje: ik maak een onderscheidt tussen de begrippen zondaar en zondig mens. Iedereen is een zondig mens, maar niet iedereen is een zondaar. Onder een zondaar versta ik iemand die (bewust) in zonde leeft en daar geen spijt van heeft, laat staan dat hij om vergeving vraagt. Ik beschouw christenen dus als zondige mensen, maar niet als zondaar.

Beste Hajee,
Het verschil tussen een zondig mens en een zondaar is volgens mij niet juist. Ook christenen blijven in zichzelf (de oude mens) zondaren en moeten zich steeds opnieuw bekeren. Dat is (denk ik) wat RJ bedoelt met dagelijkse bekering. Verder is m.i. de eerste bekering (bij de wedergeboorte) niet heel veel anders dan de dagelijkse bekering. Misschien weet RJ het nog beter uit te leggen.
Komt jouw standpunt van zondig mens en zondaar uit de vrijgemaakte kerk, of is deze persoonlijk?

[Refojongere]

Beste Hajee,

De dagelijkse bekering is inderdaad niet veel anders dan de 'beginbekering'. Maar wat is het gevaar als er in de gemeente alleen maar gesproken wordt over de dagelijkse bekering zonder dat er gesproken wordt over de noodzaak van wedergeboorte (het krijgen van een nieuw hart)?

Dat je een gemeente krijgt die zichzelf nog nooit heeft leren kennen als een verloren zondaar waaruit niks goeds meer kan voortkomen. Die alleen van genade kan leven. Als je slechts hoort van de dagelijkse bekering kan het zijn dat je als gemeentelid denkt: Ik moet zoveel mogelijk goede dingen doen en de zonden afzweren en telkens weer bidden om verzoening en vergeving door Christus. Terwijl je dan nog nooit ontdekt hebt dat het uit jezelf nooit zal lukken, dat het leven van een Christen niet bestaat uit wat opknapperij van het oude, maar in het ontvangen! van het nieuwe leven in de wedergeboorte! Dat fundament moet anders worden. Er zijn veel christenen die leven als farizeers, je moet de geboden navolgen, je moet dit en je moet dat. En dat wordt tegenwoordig 'dagelijkse bekering' genoemd. Maar het kan zijn dat dat slechts een camouflage is van de eigengerechtigheid wat de mens zo aantrekt. We moeten sterven aan onszelf. Neervallen aan het kruis en smeken om dat nieuwe leven, om gevoed te worden vanuit de Levensbron: Jezus Christus.

Ben jij wel eens hopeloos geweest omdat je zag dat al je eigen werken maar verdoemelijk waren en dat je uit het geloof moet leven en moet zien op Christus omdat je het anders niets zult kunnen doen dat Gode welbehagelijk is?

[HaJee]

Gerrie, ik heb even gevraagd aan diegene van wie ik dat onderscheid meende te hebben overgenomen, maar ik heb zijn woorden verkeerd begrepen en dat onderscheid heeft hij nooit zo bedoeld. Ik zal dit denkbeeld gauw overboord gooien. Het is ook niet iets wat in de vrijgemaakte kerk geleerd wordt.

Origineel geplaatst door Refojongere
Beste Hajee,

De dagelijkse bekering is inderdaad niet veel anders dan de 'beginbekering'. Maar wat is het gevaar als er in de gemeente alleen maar gesproken wordt over de dagelijkse bekering zonder dat er gesproken wordt over de noodzaak van wedergeboorte (het krijgen van een nieuw hart)?

Dat je een gemeente krijgt die zichzelf nog nooit heeft leren kennen als een verloren zondaar waaruit niks goeds meer kan voortkomen. Die alleen van genade kan leven. Als je slechts hoort van de dagelijkse bekering kan het zijn dat je als gemeentelid denkt: Ik moet zoveel mogelijk goede dingen doen en de zonden afzweren en telkens weer bidden om verzoening en vergeving door Christus. Terwijl je dan nog nooit ontdekt hebt dat het uit jezelf nooit zal lukken, dat het leven van een Christen niet bestaat uit wat opknapperij van het oude, maar in het ontvangen! van het nieuwe leven in de wedergeboorte! Dat fundament moet anders worden. Er zijn veel christenen die leven als farizeers, je moet de geboden navolgen, je moet dit en je moet dat. En dat wordt tegenwoordig 'dagelijkse bekering' genoemd. Maar het kan zijn dat dat slechts een camouflage is van de eigengerechtigheid wat de mens zo aantrekt. We moeten sterven aan onszelf. Neervallen aan het kruis en smeken om dat nieuwe leven, om gevoed te worden vanuit de Levensbron: Jezus Christus.

Ben jij wel eens hopeloos geweest omdat je zag dat al je eigen werken maar verdoemelijk waren en dat je uit het geloof moet leven en moet zien op Christus omdat je het anders niets zult kunnen doen dat Gode welbehagelijk is?

Allereerst hartelijk dank voor je reactie. Ik ben bang dat ik je nog niet helemaal volg. Je stelt eerst dat er weinig verschil is tussen de dagelijkse en de beginbekering. Direct daarop maak je toch een groot verschil door de beginbekering te koppelen aan de wedergeboorte (het ontvangen van een nieuw hart). Dit lijkt mij toch een aanzienlijk verschil, of is het zo dat je dagelijks wedergeboren wordt? In zekere zin denk ik wel, maar ook in dezelfde ruime zin als de wedergeboorte in het ontvangen van een nieuw hart? Gevoelsmatig en semantisch gezien blijf ik een onderscheid maken. Bij beginbekering denk ik aan een specifiek moment in iemands leven waarop hij/zij tot bekering komt. Voor mij is dat duidelijk iemand van buiten de kerk, om het zo maar te stellen. Voor een meelevend christen zoals ik mezelf wel durf te noemen is die beginbekering niet aanwezig. (Ik zeg niet: niet noodzakelijk) Ikzelf leef veel meer vanuit de dagelijkse bekering, waarin ik in mijn gebed mijn schuld belijd en erken dat ik het zelf niet kan en Jezus Christus hard nodig heb. Dat is toch ook het nieuwe leven, leven vanuit Hem? Het gevaar wat jij noemt van de dagelijkse bekering komt mij dan ook heel onbekend voor.
Wat jij stopt onder de huidige vorm van dagelijkse bekering herken ik wel, maar dan onder de naam wetticisme. Ik heb het nog nooit in verband met de dagelijkse bekering horen brengen.
Ik besef dat ik heel persoonlijk tegen bepaalde dingen aankijk en die visie weergeef. Of dit altijd de visie is van alle vrijgemaakten weet ik niet. Wel is het zo dat in het verleden (voor mijn tijd) God te veel de lieve-God-die-wel-vergeeft is geweest in de prediking. Gelukkig verandert nu, maar bij veel mensen leeft die sfeer nog steeds en het zal heel moeilijk zijn om dat te veranderen. Ik ben blij dat er nu meer nadruk komt op de zondige aard van de mens en op de noodzakelijke bekering.
Ik houd het hier even bij want ik moet heel snel weg om de bus te halen.

[Bienveillance]

Hallo HaJee,

Heb je de bus nog gehaald? :-

Ik ben blij dat er nu meer nadruk komt op de zondige aard van de mens en op de noodzakelijke bekering.

In hoeverre wordt die zondige aard in de GKV benadrukt? Ik bezoek af en toe de GKV, maar heb dit in de prediking toch nog weinig gehoord. Voor mijn gevoel wordt het heel terloops genoemd en gaat men er te snel vanuit dat het met de hele gemeente allemaal wel 'snor' zit. Dus, dat het noemen van zonde van belang is voor evangelisatie onder buitenkerkelijken en niet-christenen, in plaats van in de kerk zelf.

(De noodzakelijke bekering ligt voor jou in de dagelijkse bekering, neem ik aan. Is bekering nu een voldoende, of een noodzakelijke voorwaarde om deelgenoot te worden aan de genade van Christus?)

Bienveillance

[HaJee]

Origineel geplaatst door Bienveillance
Hallo HaJee,

Heb je de bus nog gehaald? :-

Dat weet ik echt niet meer hoor, da's al zolang geleden.

In hoeverre wordt die zondige aard in de GKV benadrukt? Ik bezoek af en toe de GKV, maar heb dit in de prediking toch nog weinig gehoord. Voor mijn gevoel wordt het heel terloops genoemd en gaat men er te snel vanuit dat het met de hele gemeente allemaal wel 'snor' zit. Dus, dat het noemen van zonde van belang is voor evangelisatie onder buitenkerkelijken en niet-christenen, in plaats van in de kerk zelf.

(De noodzakelijke bekering ligt voor jou in de dagelijkse bekering, neem ik aan. Is bekering nu een voldoende, of een noodzakelijke voorwaarde om deelgenoot te worden aan de genade van Christus?)

Bienveillance

Het noemen van zonden wordt dan misschien wat minder gedaan dan jij gewend bent, maar dan gaat het er niet om dat het verder wel snor zit. Juist binnen de kerk zelf is het zondebesef van belang en binnen de GKV is het te lang een onderschoven kindje geweest. En ik geef toe: het kan beter, zolang men er niet in blijft hangen. Het evenwicht tussen de zondige mens enerzijds en "Jezus Christus en die gekruisigd" anderzijds is nog niet goed.
Om terug te komen op het zijdelingse topicje bekering: voor mij is bekering zeker wel noodzakelijk.

[roseline]

Waarvan is die kerk vrijgemaakt?

Vrijgemaakt van de wet der zonde en des doods? Rom. 8:2?

Da's de enige goede 'vrijmaking'

Als dat het verschil is tussen de vrijgemaakte kerk en de niet-vrijgemaakte kerk, dan is dat een zeer groot verschil

Lees Rom. 6, 7 EN Rom. 8.

[Veranderd op 16/9/02 door roseline]