Oorspronkelijk gepost door Sabra
Wanneer er sprake is van een algemene overtuiging dat Jezus de Verlosser is, dan vraag ik mij af wat de specifieke overtuiging is.

Daarnaast vraag ik mij af of de gelijkenis die je noemt hierop van toepassing is.

Als eerste vind ik specifieke overtuiging niet het juiste woord. Het gaat om de droefheid naar God die een onberouwelijke bekering tot de zaligheid werkt.

Als jij denkt dat de gelijkenis van het zaad niet toepasselijk zou zijn, lees wat de Heere Jezus Zelf zegt in Mattheüs 13:18-23.

Volgens mij verwijst Kaw naar de gelijkenis van het zaad, als ik zn posting zo eens lees. En dat lijkt me een heel goede vergelijking. In die gelijkenis komt een deel op de met een laagje aarde bedekte stenen. Het schiet enorm snel op, maar sterft vervolgens even hart af, omdat het geen bodem heeft.

De oudjes zeiden wel eens: laat het maar overwinteren en overzomeren. Geen leuk advies om te krijgen. Ik denk dat het ook niet het beste advies is om te geven, pastoraal gezien. Maar ik denk wél dat het waar is. Het ware geloof kenmerkt zich door standvastigheid.

Veel gelovigen zijn in het begin erg enthousiast. Blij dat ze verlost zijn van hun zonden, of iig blij dat ze weten dat er een mogelijkheid is om verlost te worden. Men doet God de grootste beloften, vol vuur neemt men zich voor nooit meer te zondigen, om heilig te gaan leven, om hun naasten voor God te gaan winnen, en nog veel meer. Allemaal vanuit die nieuwe liefde in het hart. Tot men na een tijdje verschrikt achterom kijkt, en met een beschaamd hart moeten betuigen dat er maar bar weinig over is van al die goede voornemens, dat ze er nix van terecht gebracht hebben. Om dan weer terug te gaan, terug bij af, terug als een zondaar aan Jezus voeten...

Dat lijkt best veel op dat beeld van dat snel opschietende kruid. Beiden beginnen vaak enthousiast. Alleen de één heeft diepgang, de ander niet. De één komt terug aan Jezus voeten, de ander niet.

Maar, wat nu als je met de bange vraag zit of het mogelijk bij jezelf geen algemene overtuiging is? Maar afwachten wat er over 3 jaar van over is? Nee! Nooit! Wie bang is voor zelfbedrog moet naar Christus! Aan Zijn voeten zijn eerlijke antwoorden op die vragen te verkrijgen. Ja, en zélfs als het antwoord is: 'je bent nog zonder geloof' dan kun je dáár smeken om alles wat je ontbreekt. Maak je er niet druk om, of je in het verleden al eens gevlucht bent tot Jezus, of dat dit je eerste keer is, maar ga zonder te wachten! Zowel nieuwkomers als regelmatige gasten zijn nog steeds van harte welkom!

[Aangepast op 21/6/2005 door memento]

Oorspronkelijk gepost door memento.

De oudjes zeiden wel eens: laat het maar overwinteren en overzomeren. Geen leuk advies om te krijgen. Ik denk dat het ook niet het beste advies is om te geven, pastoraal gezien. Maar ik denk wél dat het waar is. Het ware geloof kenmerkt zich door standvastigheid.

Veel gelovigen zijn in het begin erg enthousiast. Blij dat ze verlost zijn van hun zonden, of iig blij dat ze weten dat er een mogelijkheid is om verlost te worden. Men doet God de grootste beloften, vol vuur neemt men zich voor nooit meer te zondigen, om heilig te gaan leven, om hun naasten voor God te gaan winnen, en nog veel meer. Allemaal vanuit die nieuwe liefde in het hart. Tot men na een tijdje verschrikt achterom kijkt, en met een beschaamd hart moeten betuigen dat er maar bar weinig over is van al die goede voornemens, dat ze er nix van terecht gebracht hebben. Om dan weer terug te gaan, terug bij af, terug als een zondaar aan Jezus voeten...

Nou, dan zijn jij en ik ook dat opschietende kruid. Is het bij jou anders dan?
Volgens mij leg je deze gelijkenis niet goed uit.

gepost door memento
Wie bang is voor zelfbedrog moet naar Christus! Aan Zijn voeten zijn eerlijke antwoorden op die vragen te verkrijgen. Ja, en zélfs als het antwoord is: 'je bent nog zonder geloof' dan kun je dáár smeken om alles wat je ontbreekt. Maak je er niet druk om, of je in het verleden al eens gevlucht bent tot Jezus, of dat dit je eerste keer is, maar ga zonder te wachten! Zowel nieuwkomers als regelmatige gasten zijn nog steeds van harte welkom!

Als ik dit nu even plaats in het kader van de eo-jongerendag. Dan lijkt me dat daar ook zoeits wordt gezegd.

Verschil is dat je bang moet zijn voor zelfbedrog. Is dat een voorwaarde?

Verschil is ook dat het antwoord kan zijn: je bent nog zonder geloof. :t
Aan Christus voeten? 'k Kan 't me niet voorstellen.....

Het begint vaak uit te monden op een afstreeplijstje die je toepast op jezelf. Dan ben je nooit bekeerd en je kunt ook nooit bekeerd worden, laat staan dat je durft te zeggen dat je een kind van God bent. Je kunt nooit voldoen aan de verwachtingen die jij denkt dat God die van je vereist.

Maar dan komt het evangelie en trekt dat finaal uit elkaar. Je hoeft nergens aan te voldoen. Er ligt ook niets in jezelf. God wil dat we geloven in Jezus Christus, want Hij heeft gedaan wat we niet konden, ja zelfs niet wilden.

Wat is uw enige troost in leven en sterven?

Dat ik met lichaam en ziel, in leven en sterven, het eigendom ben, niet van mijzelf, maar van mijn trouwe Heiland Jezus Christus. Want Hij heeft met zijn kostbaar bloed voor al mijn zonden volkomen betaald en mij uit alle macht van de duivel verlost.
Hij bewaart mij zo, dat zonder de wil van mijn hemelse vader geen haar van mijn hoofd kan vallen, ja zelfs zo, dat alles dienen moet tot mijn heil.
Daarom geeft Hij mij door zijn Heilige Geest ook zekerheid van het eeuwige leven en maakt Hij mij van harte bereid om voortaan voor Hem te leven.

Daarom vind ik ds. X zo gevaarlijk, want hij verschuift heel bewust de nadruk van het verlossende werk van Christus naar de eigenschappen van Gods volk, en daar kunnen we nooit aan voldoen. Daarnaast versmalt hij steeds sterker de poort tot Christus.
Doel? Mensen uitdrijven tot Christus? Dacht het niet... Misschien is dat wel het doel van de dominee, maar in de praktijk komt daar bitter weinig van terecht. Ja, hij is zelfs een aanvechting voor de gelovige ziel, wanneer hij tot in het kleinste detail (waar hij door sommige helaas om geroemt wordt) kan "onderscheiden" wat tijdgeloof, wondergeloof, historisch geloof en echt geloof is. Wanneer hij weer eens begint met een waslijst eigenschappen, dan moeten zelfs Paulus en Petrus van zichzelf zeggen dat ze een tijd-, wonder- of historisch geloof hebben.

Nou, dan heb ik een verrassing voor ds. H.:
Rom. 10:11 Een iegelijk, die in Hem gelooft, die zal niet beschaamd worden.

[Aangepast op 22/6/05 door Kaw]

Oorspronkelijk gepost door Afgewezen

Oorspronkelijk gepost door FlyingEagle

Oorspronkelijk gepost door Kaw
Als ik zo direct mag zijn: Waarom? Ben je bang daarvoor? Ik wel namelijk. Tis het graan dat snel opkomt maar door de rotsige bodem/onkruid snel weer verdort/verstikt.

Ja ik ben daar bang voor ja, ik weet dat er in mijn leven een verandering heeft plaats gevonden, dingen die ik eerst niet wilde en nu wel en andersom, maar ik kan ze niet plaatsen. Ik weet niet wat ik er mee moet, terug naar het dienen van de wereld wil ik niet meer maar een kind van God? dat weet ik dus niet.

Onze ds (waar jij ook vaak zit) heeft het wel eens over die mensen die de wereld niet meer dienen willen maar zich bij Gods volk niet kunnen rekenen en toch schaart hij deze mensen onder het volk van God.
Maar daat zit ik zo mee, ik weet het gewoon niet.

Je kunt het pas echt weten wanneer je vrede met God hebt, door het bloed van Christus!

Afgewezen wat denk je met dit soort postings te bereiken. Ik hoop niet dat je in het gesprek met mensen die zoals 'flyingeagle' zijn ook zo spreekt!

Natuurlijk reinigt het bloed van Jezus Christus alleen, maar het is juist jouw en mijn plicht om op die reinigmakende kracht te wijzen. We moeten dorstende zielen recht onderwijzen. Onderwijzen zoals RJ deed, waar hij wees op de liefde tot Christus.

Ik vrees Afgewezen dat jij vast zit in een systeem waarbij alles aan de mens gebeurt iets bijzonders is. De mens ervaart Gods Geest buiten de prediking om. Zo is de prediking geworden een prediking van een weg. Met dit systeem worden vele mensen de ware troost ontzegd.

Bedankt voor je posting RJ. Op dit moment heb ik iemand die met hetzelfde ontzettend worstelt.

Mee eens Kaw.

beginnende geloofsplantjes worden vaak uitgetrokken om de wortels te inspecteren ne om alles te ontleden en te beoordelen op echtheid.
Dwaze bezigheid.
beginnende geloofsplantjes moeten gevoed en gesterkt worden, en dat begint al als we nog klein zijn. Het doopformulier zegt het zo mooi: Dat we in Christus geheiligd zijn (onheilig in onszelf dus) en dat we onze kinderen daarvan breder moeten onderwijzen als ze tot hun verstand gekomen zijn.
Planten en natmaken en het is God die de wasdom zeker geven zal, overeenkomstig Zijn belofte.
En de vruchten van geloof in Jezus geeft rust, blijdschap en vreugde. Dat is wat anders dan krampachtig bungelend aan de reling van de Ark des behouds...

[Aangepast op 22/6/05 door Miscanthus]

Op refoweb werd een vraag gesteld over een schijnbekering. Hier staat het antwoord: http://www.refoweb.nl/vragen@refoweb/an ... nge29.html

In onze kerken word erg veel nadruk gelegd op zelfonderzoek. Dat is belangrijk, uiteraard. Maar wat ik me afvraag is het volgende:

Als zelfbedrog zo'n groot gevaar is als gesteld wordt, waarom zien we dan in de Schrift geen voorbeelden van mensen die oprecht meenden Christus te volgen, maar toch verloren gingen? Als er al iemand door de mand viel was het een bewuste huichelaar. Maar wat we niet lezen is dat iemand door zijn naïviteit verloren ging.

En ook: als de Psalmen de heiligen in het hart zien, zouden er toch wel psalmen moeten zijn waarin de vraag gesteld wordt: is het bij mij wel echt? En het is heel merkwaardig dat die er niet zijn.

Oorspronkelijk gepost door Unionist...waarin de vraag gesteld wordt: is het bij mij wel echt? En het is heel merkwaardig dat die er niet zijn.

Dat is niet zo merkwaardig, want deze vraag richt de blik naar binnen (in onszelf)en dat is de verkeerde kant op. Daar vinden we alleen maar vuiligheid. De blik moet omhoog, naar Jezus zijn, zoals de gebetenen op de koperen slang zagen.
De zekerheid vinden we ook door het lezen in Gods Woord en door de prediking. (als het goed is) De onderlinge bijeenkomsten zijn om elkaar op te bouwen en elkaar te sterken in het geloof, niet om elkaar twijfelmoedig te maken.

De liefde drijft de vrees (ook die voor zelfbedrog) buiten.

Oorspronkelijk gepost door Miscanthus

Oorspronkelijk gepost door memento.

De oudjes zeiden wel eens: laat het maar overwinteren en overzomeren. Geen leuk advies om te krijgen. Ik denk dat het ook niet het beste advies is om te geven, pastoraal gezien. Maar ik denk wél dat het waar is. Het ware geloof kenmerkt zich door standvastigheid.

Veel gelovigen zijn in het begin erg enthousiast. Blij dat ze verlost zijn van hun zonden, of iig blij dat ze weten dat er een mogelijkheid is om verlost te worden. Men doet God de grootste beloften, vol vuur neemt men zich voor nooit meer te zondigen, om heilig te gaan leven, om hun naasten voor God te gaan winnen, en nog veel meer. Allemaal vanuit die nieuwe liefde in het hart. Tot men na een tijdje verschrikt achterom kijkt, en met een beschaamd hart moeten betuigen dat er maar bar weinig over is van al die goede voornemens, dat ze er nix van terecht gebracht hebben. Om dan weer terug te gaan, terug bij af, terug als een zondaar aan Jezus voeten...

Nou, dan zijn jij en ik ook dat opschietende kruid. Is het bij jou anders dan?
Volgens mij leg je deze gelijkenis niet goed uit.

De 2e paragraaf gaat over een ware gelovige. Het verschil tussen een ware en een schijngelovige is, dat de ware gelovige terugkomt aan Jezus voeten. Wie steeds terugkomt als een hulpeloze aan Jezus voeten kán niet verloren gaan. Jezus laat niemand staan die met zn nood tot Hem komt.

Ik heb met deze woorden mn de zwak-gelovigen op het oog. Als je wilt kun je deze woorden ook misbruiken om een soort EO-geloof te 'rechtvaardigen'. Maar weet dan dat ik het hier heb over een ware hulpeloze, en niet over iemand die met zn dode verstand heeft geconcludeerd dat hij zondaar is, en dat hij tot Jezus gaat.

Oorspronkelijk gepost door mementoIk heb met deze woorden mn de zwak-gelovigen op het oog. Als je wilt kun je deze woorden ook misbruiken om een soort EO-geloof te 'rechtvaardigen'. Maar weet dan dat ik het hier heb over een ware hulpeloze, en niet over iemand die met zn dode verstand heeft geconcludeerd dat hij zondaar is, en dat hij tot Jezus gaat.

Deze alinea had je wat mij betreft weg mogen laten. Jij kunt andermans intenties niet wegen en evenmin of het een ware hulpeloze is of niet. (wat is dat nou weer?)

Verder ken ik alleen het geloof in Jezus als verlosser. Van het "EO-geloof" heb ik nog nooit gehoord. Ik denk dat ze het zelf ook niet eens kennen, als je het aan ze vraagt.

Ik heb de eo geintroduceerd in deze discussie omdat je nmm precies hetzlfde zegt als wat daar (naar men zegt )gezegd wordt.

Alleen zeg je er bij: ik heb het over een ware hulpeloze niet iemand die met z'n dode verstand heeft geconcludeerd, dat hij zondaar is.

Dat laatste lijkt me onbestaanbaar. Het is altijd vrucht van de evangelieverkondiging. Als je nooit van Jezus hebt gehoord doe je dat niet. Zo'n zin zorgt er alleen maar voor dat iemand gaat zitten navelstaren: is dit echt, of moet ik nog even wachten? En ontkracht je eigenlijk je eerdere stelling dat je 'naar Christus moet in zo'n geval'. Nu zijn we weer precies bij de openingsposting beland: is het wel echt genoeg?

Beste refo en Miscanthus,

Het is duidelijk dat jullie vallen over het zinnetje: Ware hulpeloze of geconcludeerde hulpeloosheid.

Wat maakt de zondaar waarlijk hulpeloos? Is dat als hij ziet op Christus? Welnee, dat geeft juist vreugde en vrede in het hart en een nog diepere verslagenheid over eigen zonden en kleinheid voor God.

Nogmaals: Zoals ik van de puritein Matthew Mead aanhaalde. De algemene overtuiging en de zaligmakende overtuiging van zonden verschillen niet alleen in duur, maar vooral in diepte. D.w.z. de zaligmakende overtuiging laat het kwaad IN de zonde zien, doordat de Geest de ogen opent om in de spiegel der WET te kijken.

O, die goede wet van God, die liefdeswet en dan daartegen gezondigd te hebben! Dat maakt scheiding tussen God en de ziel, dat roept om straf. Is er dan nog enig middel ter ontkoming? Op allerlei wijzen dringt God dan aan om Zijn Zoon, Die Hij gezonden heeft, aan te nemen. De Zoon roept welmenend tot Zich. De Geest trekt mee. Het is een drie-enig God Die roept!

Wat zijn ware hulpelozen? Die hun goddeloze staat, hun eigen verdorven hart en hun opstand hebben leren zien en het kwaad in de zonde niet meer kunnen verdragen. Daarom willen ze de wereld niet meer dienen, omdat ze zien dat wie een vriend der wereld wil zijn een vijand van God genaamd wordt. Nogmaals: Petrus wist niet zeker of hij nog wel een discipel was: Hebt gij Mij lief Petrus? Vroeg Jezus. Ja, Heere, Gij weet het , Gij weet alle dingen.

Dat is het. Nooit het kwaad van de zonden gezien, nooit je eigen verdorven hart leren kennen, nooit je ongerechtigheid? Onderzoek jezelf dan, laat de eeuwigheid op je ziel eens wegen, wat voor antwoord zul je de Heilige God kunnen geven als je voor Zijn rechterstoel staat. Kunnen we dan zonder beven voor Zijn aangezicht staan? Kunnen we dan zeggen: Christus leeft in Mij, ik ben met Hem verbonden door die eeuwig liefde?

Oorspronkelijk gepost door Lydianne


Als eerste vind ik specifieke overtuiging niet het juiste woord. Het gaat om de droefheid naar God die een onberouwelijke bekering tot de zaligheid werkt.

Wanneer men spreekt over een algemene overtuiging dan impliceert dat, dat er ook een specifieke overtuiging is.

Als jij denkt dat de gelijkenis van het zaad niet toepasselijk zou zijn, lees wat de Heere Jezus Zelf zegt in Mattheüs 13:18-23.

Misschien moet je dit stuk dan herlezen, en hetgeen er werd gezegd over de dominee die het had over een algemene overtuiging.

Dan zie je dat beiden niet overeenkomen.

Uiteindelijk moet God de overtuiging geven door Zijn Heilige Geest dat wij kinderen Gods zijn. Maar nu schijnt God ook mensen te gebruiken, dus laat ik mijn gedachten ook eens posten:

De bijbel leert ons dat enkel en alleen het geloof in Jezus Christus rechtvaardigt voor God.

Ik zou hier graag wat willen citeren van ds C Harinck, als hij een opsomming geeft voor betekenissen/synoniemen van 'geloven' in de bijbel. (zaken als vertrouwen, amen zeggen, vluchten naar, etc)

Vanavond probeer ik dat te posten, misschien heeft FlyingEagle er wat aan en mag hij het Abba Vader belijden door de kracht van de Heilige Geest.

[Aangepast op 22/6/05 door Pim]