Floppy schreef:In de krant van 24 januari dit jaar schreef B.J. Spruyt in een opinieartikel voor het RD:
Spruyt schreef:Ik heb de afgelopen jaren verschillende vrienden zo zien overstappen naar de Rooms-Katholieke Kerk. Het waren niet de minsten. Het waren de besten.
Onlangs verscheen er een artikel van Spruyt in het ND, waarin hij, naar aanleiding van Mark Galli's overgang naar de RK, schreef:
Spruyt schreef:Er zijn misschien wel weinig zaken die ik zo goed begrijp als de overgang van een protestant naar de Rooms-Katholieke Kerk. Tegelijkertijd ben ik geneigd iedere poging er sympathie voor op te brengen, in mijzelf te ondrukken.
Iets verderop heeft hij het over de leeskring waar hij leiding aan geeft, en zegt hij:
Spruyt schreef:Velen uit die (reformatorische) kring zijn inmiddels toegetreden tot de Rooms-Katholieke Kerk. Het heeft me verrast maar niet verbaasd.
Tenslotte zegt hij, als motivatie waarom hij zelf niet Rooms-Katholiek is geworden:
Spruyt schreef:Ik denk dat de structuur van de theologie voor mij bepalend is: is die gebaseerd op het schema natuur-genade of op dat van zonde-genade? Ik kan niet anders dan dat laatste als het juiste zien, hoe weinig katholiek dat schema ook is. Het is schamel, maar voor mij doorslaggevend.
Dominee Zuiddam haalt dit laatste artikel van Spruyt aan in een opinie-artikel voor het RD (8 oktober), en zegt:
ds Zuiddam schreef:Spruyt heeft zelf de overgang naar de Rooms-Katholieke Kerk niet gemaakt, maar kent de worsteling wel. Daarin wil ik hem bijvallen.
Ik vind dit opmerkelijke uitspraken. Ik heb hem verder hier niet aangehaald, maar Ewald Mackay zou ook te noemen zijn als iemand die zich aangetrokken voelt tot (bepaalde elementen in) de Rooms-Katholieke Kerk.
Zelf ken ik geen mensen die Rooms-Katholiek zijn geworden. Het lijkt me een bijzonder ingrijpende stap, maar blijkbaar komt dit toch regelmatig voor. Vanuit de Verenigde Staten ken ik de EWTN en dan speciaal het Coming Home Network, die zich richt op het bekeren van mensen uit allerlei geloofsrichtingen tot het Rooms-Katholicisme. Bestaat dit ook in Nederland?
En hoe moeten we dit zien, ik bedoel de aantrekkingskracht van de Rooms-Katholieke Kerk op serieuze calvinisten?
Laten we voor het antwoord op die vraag eerst eens terug gaan naar het begin van de reformatie.
Waaraan had die zijn succes te danken?
- Aan het feit dat de bijbel gesloten was voor het gewone publiek.
- Men was de corruptie in de kerk beu (geldbejag, luxe en weelde en de handel in aflaten)
- Mensen hadden niet het gevoel om directe toegang te hebben tot God zonder priester en rituelen.
Omdat de reformatie met bovenstaande elementen korte metten hadden gemaakt kreeg zij steeds meer aanhang en succes.
Echter, met het verstrijken van de tijd die gepaard ging met de opkomst van de wetenschap en de scheiding van kerk en staat is men steeds onafhankelijker van de kerk gaan leven en denken.
Men had de kerk niet meer nodig om het ontstaan van de wereld en het leven uit te leggen.
Geloven word nu gezien als een keuze, en men is vrij om te kiezen welke kerk men aanhangt en bezoekt.
Nu vormen de rituelen en de mystiek van de RKK weer een bron van nieuwsgierigheid waar ze 500 jaar geleden juist weerzin opwekten als zijnde opgehoogde drempels om tot God te naderen.
De wierook, de kaarsen en de pracht en praal maken op de eenvoudige zoekende geest meer indruk dan een sobere kale kerk met slechts een kansel en een bijbel.
Oftewel: Poeha trekt.
Hierbij speelt ook het feit mee dat de kerk (welke dan ook) door de scheiding van kerk en staat geen politieke macht meer heeft over individuele personen en dat daarmee het afschrikwekkende, namelijk het recht om aan te klagen en te straffen, is weggevallen.
Ook na het wegvallen van de verbintenis tussen kerk had de kerk ook nog veel maatschappelijke macht gezien de verzuiling.
Oftewel, de sociale omgeving duldde geen gemengde huwelijken of geloofsafval.
Dit is nu echter compleet weg gevallen.
Men kan de kerk nu dus benaderen als een tamme leeuw zonder tanden.
Zonder bang te zijn voor de overheid of de rest van de maatschappij die zich met die keuze niet bemoeit.
Het enige wat mensen nog weg joeg bij de kerk waren de zedenschandalen.
Echter, misbruik en onderdrukking ziet men niet iets als typisch RKK maar als een verdorven element van alle religies en geloofsgemeenschappen.
Om mijn punt kort te maken:
Wat exotisch is lokt de moderne mens van deze tijd, omdat hij nu veilig en in alle comfort iedere leer en overtuiging kan bestuderen en kan kiezen wat hem het meeste trekt.
En de katholieke kerk geeft de mensen iets tastbaars, fysieke hulpmiddelen waarmee de mensen de illusie krijgen daardoor sneller en dichter tot God te naderen.
Neem daar de verering van relikwieën, de overdaad aan pracht en beelden, de heiligheid van de wijn en de hostie en een buiten Bijbelse uitleg ( de apostolische succesie) die verzacht wat in de bijbel als zwaar word verstaan. (bijvoorbeeld het vagevuur)
Hier kan het protestantisme alleen maar schriftlezing en innerlijke bezinning tegen over zetten.
Ik heb in de tijd dat ik zoekende was voor ik mij heb laten dopen in ieder geval het besluit genomen dat alleen de protestantse leer zonder Paus, Maria en heiligenverering, mistige rituelen en een breed skala aan menselijke inzettingen voor mij de ware was.
Om hier nog op terug te komen:
Zelf ken ik geen mensen die Rooms-Katholiek zijn geworden. Het lijkt me een bijzonder ingrijpende stap, maar blijkbaar komt dit toch regelmatig voor.
Ik betwijfel dit eigenlijk wel een beetje...de meeste mensen die ik ken die van geloof zijn veranderd zijn de mensen die van de traditionele kerk, zij het protestants of RKK, overgestapt zijn naar de Pinkstergemeenten.
Die schieten hier in NL als paddenstoelen uit de grond.
