Iemand die nooit bang is, heeft niets aan de belofte uit Jesaja 25:4
"Want Gij zijt den arme een Sterkte geweest, een Sterkte den nooddruftige, als hem bange was; een Toevlucht voor den vloed, een Schaduw voor de hitte."
Let op dat hier ook over hitte wordt gesproken...

Jantje schreef:Uiteraard is dat zeker waar. Maar in sommige casussen reageer je anders, dan in andere. Ik neem aan dat jij wel begrijpt hoe ik dat bedoel. Of niet?

Bovendien is minstens de helft van wat @DIA zegt pertinent onwaar en niet aantoonbaar juist. Ik hoor heel vaak een tijdrede.

Ik hoor ook nog wel tijdredes, maar naarmate de tijd ernstiger wordt worden de tijdredes minder ernstig, maar dat kan een plaatselijke aangelegenheid zijn.
Als we de tijdredes uit de jaren 70 en 80 vergelijken waren die veel ernstiger en klemmender. Het gaat dus niet om het in het geheel niet meer horen van tijdredes.

Ik weet niet of dat wel waar is. Met Dankdagavond en met Oudejaarsavond heb ik 2 heel indringende tijdredes gehoord.

eilander schreef:Iemand die nooit bang is, heeft niets aan de belofte uit Jesaja 25:4
"Want Gij zijt den arme een Sterkte geweest, een Sterkte den nooddruftige, als hem bange was; een Toevlucht voor den vloed, een Schaduw voor de hitte."
Let op dat hier ook over hitte wordt gesproken...

Zijn er ook mensen die én niet nooit bang én niet altijd bang zijn?

Daarnaast is de hoofdvraag of Gods kinderen ook nog bij tijden en ogenblikken met God als Rechter te toen hebben, na ontvangen genade. Volgens mij is dat namelijk niet meer het geval, al kan er soms nog een kastijding nodig zijn van God als Vader (Psalm 6 en Psalm 103).

Jantje schreef:

eilander schreef:Iemand die nooit bang is, heeft niets aan de belofte uit Jesaja 25:4
"Want Gij zijt den arme een Sterkte geweest, een Sterkte den nooddruftige, als hem bange was; een Toevlucht voor den vloed, een Schaduw voor de hitte."
Let op dat hier ook over hitte wordt gesproken...

Zijn er ook mensen die én niet nooit bang én niet altijd bang zijn?

Daarnaast is de hoofdvraag of Gods kinderen ook nog bij tijden en ogenblikken met God als Rechter te toen hebben, na ontvangen genade. Volgens mij is dat namelijk niet meer het geval, al kan er soms nog een kastijding nodig zijn van God als Vader (Psalm 6 en Psalm 103).

Dat gaat toch over iets heel anders...?

Lijkt me meer iets voor een nieuw topic.

eilander schreef:

Jantje schreef:

eilander schreef:Iemand die nooit bang is, heeft niets aan de belofte uit Jesaja 25:4
"Want Gij zijt den arme een Sterkte geweest, een Sterkte den nooddruftige, als hem bange was; een Toevlucht voor den vloed, een Schaduw voor de hitte."
Let op dat hier ook over hitte wordt gesproken...

Zijn er ook mensen die én niet nooit bang én niet altijd bang zijn?

Daarnaast is de hoofdvraag of Gods kinderen ook nog bij tijden en ogenblikken met God als Rechter te toen hebben, na ontvangen genade. Volgens mij is dat namelijk niet meer het geval, al kan er soms nog een kastijding nodig zijn van God als Vader (Psalm 6 en Psalm 103).

Dat gaat toch over iets heel anders...?

Dat vraag ik me dus af... Hoe moet ik het anders zien?

Verder ben ik het eens met @Mannetje.

Mannetje schreef:Lijkt me meer iets voor een nieuw topic.

Jantje schreef:

eilander schreef:

Jantje schreef:

eilander schreef:Iemand die nooit bang is, heeft niets aan de belofte uit Jesaja 25:4
"Want Gij zijt den arme een Sterkte geweest, een Sterkte den nooddruftige, als hem bange was; een Toevlucht voor den vloed, een Schaduw voor de hitte."
Let op dat hier ook over hitte wordt gesproken...

Zijn er ook mensen die én niet nooit bang én niet altijd bang zijn?

Daarnaast is de hoofdvraag of Gods kinderen ook nog bij tijden en ogenblikken met God als Rechter te toen hebben, na ontvangen genade. Volgens mij is dat namelijk niet meer het geval, al kan er soms nog een kastijding nodig zijn van God als Vader (Psalm 6 en Psalm 103).

Dat gaat toch over iets heel anders...?

Dat vraag ik me dus af... Hoe moet ik het anders zien?

Zoals gezegd: volgens mij gaat het om vrezen voor de oordelen. Zoals vlak vóór de ramp (Watersnoodramp 1953) bijvoorbeeld. Een kind van God kan heel dichtbij de Heere leven en Zijn nabijheid ervaren, en tegelijkertijd vrezen voor de oordelen.
Volgens mij is dat wat bedoeld werd door DIA.
Als het over ons persoonlijk gaat, geloof ik inderdaad dat we niet hoeven te vrezen. En dát we ook helemaal niet vrezen als we Gods nabijheid ervaren, in die situatie kunnen we inderdaad zingen met Psalm 18 en 23 bijvoorbeeld.

eilander schreef: Zoals gezegd: volgens mij gaat het om vrezen voor de oordelen. Zoals vlak vóór de ramp (Watersnoodramp 1953) bijvoorbeeld. Een kind van God kan heel dichtbij de Heere leven en Zijn nabijheid ervaren, en tegelijkertijd vrezen voor de oordelen.
Volgens mij is dat wat bedoeld werd door DIA.
Als het over ons persoonlijk gaat, geloof ik inderdaad dat we niet hoeven te vrezen. En dát we ook helemaal niet vrezen als we Gods nabijheid ervaren, in die situatie kunnen we inderdaad zingen met Psalm 18 en 23 bijvoorbeeld.

Daar ben ik het inderdaad wel mee eens. Maar volgens mij schreef @DIA wat anders.

Ik merk dat hier drie dingen door elkaar gehaald worden, angst voor Gods oordelen of angst tijdens omstandigheden en angst voor wat zou kunnen gebeuren.
Angst voor Gods oordelen kan alleen weggenomen worden door het bloed van de Heere Jezus.

Angst tijdens omstandigheden heeft een functie, bijvoorbeeld: vechten, vluchten of een strategie uitvoeren als er een beer op je afkomt.

Angst voor wat zou kunnen gebeuren is bezorgd zijn.

of is dit te kort door de bocht