De extra mijl

[DDD]

Je begrijpt het niet

Daar zal ik hoogst waarschijnlijk te dom voor zijn.
Duizendmaal sorry.

Alleen ik kan het niet anders zien. Maar laat maar.

Het heeft niet met te dom te maken. Anders zou ik zo ook niet opschrijven. Ik zie twee mogelijkheden: of je bent gehaast, of je hebt zo'n duidelijk beeld van wat de ander wil zeggen, dat je niet meer goed leest wat er staat.

[DDD]

Je begrijpt het niet

Verstuurd vanaf mijn SM-G920F met Tapatalk

Beste DDD,

Kun je niet een manier vinden om iets vriendelijker op DIA te reageren? Wellicht niet verkeerd door je bedoeld maar het komt soms zo koud bij me over.

Kun je misschien eerst toelichten wat onvriendelijk aan mijn bijdrage is? Dat maakt het gesprek wat helderder.

[Herman]

Het gaat hier over de tweede mijl: misschien moet je dus eerst iets twee keer uitleggen, voordat je iemand verwijt dat hij het niet begrijpt.

[Panny]

De zin lijkt me verwant aan wat we in Romeinen 12 lezen:
Indien dan uw vijand hongert, zo spijzigt hem; indien hem dorst, zo geeft hem te drinken; want dat doende, zult gij kolen vuurs op zijn hoofd hopen.

Inderdaad. Vanmorgen bedacht ik dat het zinnetje in een verband staat, en ik heb het er uitgetild.
Hoe maak je het praktisch? Als je buurman vraagt of je de groene bak aan de weg wil zetten, dat je dan aanbiedt om volgende week ook de papiercontainer te doen? Bereidwillig zijn om heel praktisch iets en nog iets meer voor een ander te doen? Voor een ongelovige in je buurt?

Iets voor mensen doen die aardig tegen je zijn is 'normaal' (dat doen de zondaren ook zegt de Bijbel).
Het bijzondere van christelijke liefde is dat deze zich ook richt tot vijanden (hiermee doen we zoals God de Vader en Jezus Christus).

32 En indien gij liefhebt die u liefhebben, wat dank hebt gij? Want ook de zondaars hebben lief degenen die hen liefhebben.33 En indien gij goeddoet dengenen die u goeddoen, wat dank hebt gij? Want ook de zondaars doen hetzelve.34 En indien gij leent dengenen van welke gij hoopt weder te ontvangen, wat dank hebt gij? Want ook de zondaars lenen den zondaars, opdat zij evengelijk weder mogen ontvangen.35 Maar hebt uw vijanden lief, en doet goed, en leent zonder iets weder te hopen; en uw loon zal groot zijn, en gij zult kinderen des Allerhoogsten zijn; want Hij is goedertieren over de ondankbaren en bozen.36 Weest dan barmhartig, gelijk ook uw Vader barmhartig is.

[DDD]

Het gaat in (dit deel van) de Bergrede om zelfverloochening ten dienste van het evangelie. Er is ook een zelfverloochening vanwege een minderwaardigheidscomplex.

Ja inderdaad, dat is een verschil, dat benoem ik ook.

Het gaat er in de hele serie aanwijzingen in het einde van Mattheus 5 om dat je als christen boven conflicten, boven menselijke haat, boven wraakgevoelens uitstijgt, en jezelf blijft in liefde voor de ander.

Jezelf blijven in liefde voor de ander... Mooi gezegd. Maar hoe doe je dat als mensen je onrecht aandoen? Haal je dat gevoel van liefde danuit jezelf?

Dat is niet hetzelfde als nederigheid als zodanig, en zeker niet vanuit een underdogpositie. Dat is precies níet waar het hier over gaat.

Als christen zit je soms in een underdogpositie. Dat is inherent er aan, tenminste als je wandelt in de weg van de Heere. Het is een bijbels principe. Daar hoeven we niet zielig om te doen.

Ik zie geen reden om het verdragen van spotternij (ik weet niet precies wat je daarmee bedoelt, natuurlijk) op grond van deze tekst als een deugd te beschouwen.

Ik begrijp dat je nog nooit bespot bent om je geloof, of dat men afstand van je neemt, of links laat liggen. Bijvoorbeeld binnen je familie. Met deze mensen moet je toch samenleven. Het vraagt genade om steeds maar weer zelf het initiatief te nemen tot contact en dan ook nog vriendelijk te blijven.

Ik geloof dat wij het niet helemaal eens zijn. Als mensen je onrecht aandoen, hoef je niet alles te accepteren. De liefde die nodig is, is onderdeel van de vrucht van de Geest. Die heb je dus vanzelf, al komt hij niet uit jezelf. Ik kan er niets anders van maken. Ik bedoel het niet simplistisch, maar dat is hoe God werkt.

Overigens ben ik mij er helemaal van bewust dat de vrucht van de Geest ieders karaktereigenschappen en persoonlijke beperkingen niet wegneemt.

Kun je een voorbeeld noemen waarin christenen in een underdogpositie zitten (ik bedoel in de Nederlandse context)?

En wat het laatste betreft: ik vrees dat de oplossing voor dergelijke spotternij eerder ligt in een voldoende ontwikkeld zelfbewustzijn dan in nederigheid. Als familieleden je links laten liggen, dan moet dat aanleiding zijn tot zelfonderzoek. Steeds maar weer zelf het initiatief nemen en dan ook nog vriendelijk blijven, klinkt mij niet als een goede oplossing in de oren. Ik kan er niet op een afstand over oordelen, maar de gevallen die ik ken, hangen meer samen met problemen in het persoonlijk functioneren van betrokkenen dan met vervolging in bijbelse zin.

[DDD]

Het gaat hier over de tweede mijl: misschien moet je dus eerst iets twee keer uitleggen, voordat je iemand verwijt dat hij het niet begrijpt.

Dat is mijns inziens dus precies NIET wat Jezus hier bedoelt. Dat heb ik hierboven uitgelegd, en als daarin iets onduidelijk is, dan licht ik dat nog graag voor je toe.

En bovendien zit het probleem bij DIA niet in de uitleg. Hij is prima in staat om met zijn verstand te begrijpen wat ik schrijf. Ik loop hier al een heel tijdje mee, en ik zie wat mensen wel en niet begrijpen.

[-DIA-]

Het gaat hier over de tweede mijl: misschien moet je dus eerst iets twee keer uitleggen, voordat je iemand verwijt dat hij het niet begrijpt.

Dat is mijns inziens dus precies NIET wat Jezus hier bedoelt. Dat heb ik hierboven uitgelegd, en als daarin iets onduidelijk is, dan licht ik dat nog graag voor je toe.

En bovendien zit het probleem bij DIA niet in de uitleg. Hij is prima in staat om met zijn verstand te begrijpen wat ik schrijf. Ik loop hier al een heel tijdje mee, en ik zie wat mensen wel en niet begrijpen.

Ik weet het, ik ben het grootste probleem, en dat allereerst voor mezelf. Laten we het daar dan maar bij houden.
De wereld zit vol met problemen. Er zijn problemen die je niet kan doorzien. Er zijn problemen die je zelf maakt
Er zijn problemen die geen problemen zijn. Er zijn problemen die geen mens kan oplossen. Zo zijn de problemen
ontelbaar. Maar soms... he? Dan kan het wel eens zijn, en daar hebben we ook wel van gehoord, dat ineens alle
problemen weg waren. Dat als door een onzichtbare hand alles van je schouder werd genomen. Maar laten we wel
bedenken: Op de bodem van alle problemen ligt der mensen zondeschuld.

[pierre27]

Het gaat hier over de tweede mijl: misschien moet je dus eerst iets twee keer uitleggen, voordat je iemand verwijt dat hij het niet begrijpt.

Dat is mijns inziens dus precies NIET wat Jezus hier bedoelt. Dat heb ik hierboven uitgelegd, en als daarin iets onduidelijk is, dan licht ik dat nog graag voor je toe.

En bovendien zit het probleem bij DIA niet in de uitleg. Hij is prima in staat om met zijn verstand te begrijpen wat ik schrijf. Ik loop hier al een heel tijdje mee, en ik zie wat mensen wel en niet begrijpen.

Dit is behoorlijk vooringenomen, hoe weet jij nou of hij prima in staat is met zijn verstand te begrijpen wat jij schrijft? Misschien heeft DIA wel een bepaalde stoornis dat hij dingen echt anders opvat. Laat de stok liefelijkheid onder ons meer gevonden worden en wat minder gauw geirriteerd reageren.

[Herman]

Het gaat hier over de tweede mijl: misschien moet je dus eerst iets twee keer uitleggen, voordat je iemand verwijt dat hij het niet begrijpt.

Dat is mijns inziens dus precies NIET wat Jezus hier bedoelt. Dat heb ik hierboven uitgelegd, en als daarin iets onduidelijk is, dan licht ik dat nog graag voor je toe.

Ik denk dat je ongelijk hebt. Je stelt namelijk dat je iemand anders kunt liefhebben, zonder iets van jezelf te verloochenen. Daarbij doel ik op je uitspraak dat het doel van Mattheus 5 is dat je 'jezelf blijft in liefde voor de ander'.

Dat is ten ene male onmogelijk, omdat je als mens de zuivere liefde niet hebt. Dat had Jezus wel, maar dat hebben zijn volgelingen niet. Deze redenering leidt tot 'ik ben een liefhebbend mens, dus ik kan doen en laten wat ik wil'. En dat strook niet met de concreetheid van de inhoud. Jezus zegt: als iemand je dwingt iets te doen, doe er dan een schepje bovenop. En dat laatste gaat altijd ten koste van iets. Van jezelf. Dus je zult ergens iets moeten nalaten wat van jezelf is.

En dan hebben we het nog niet eens over wat het begrip liefde is. Dat is toch altijd tekorten van een ander accepteren. En dat doe je niet door die dan maar onder iemands neus te wrijven.

[DDD]

Het gaat hier over de tweede mijl: misschien moet je dus eerst iets twee keer uitleggen, voordat je iemand verwijt dat hij het niet begrijpt.

Dat is mijns inziens dus precies NIET wat Jezus hier bedoelt. Dat heb ik hierboven uitgelegd, en als daarin iets onduidelijk is, dan licht ik dat nog graag voor je toe.

En bovendien zit het probleem bij DIA niet in de uitleg. Hij is prima in staat om met zijn verstand te begrijpen wat ik schrijf. Ik loop hier al een heel tijdje mee, en ik zie wat mensen wel en niet begrijpen.

Dit is behoorlijk vooringenomen, hoe weet jij nou of hij prima in staat is met zijn verstand te begrijpen wat jij schrijft? Misschien heeft DIA wel een bepaalde stoornis dat hij dingen echt anders opvat. Laat de stok liefelijkheid onder ons meer gevonden worden en wat minder gauw geirriteerd reageren.

Ik ben mij niet van enige irritatie bewust, behalve dan over jouw bemoeienis hiermee. Het is toch vrij simpel om te zien wat iemand wel of niet begrijpt aan de hand van zijn of haar reacties? Dat kun jij andersom bij mij ook beoordelen. Zo ingewikkeld is dat niet, tenzij je het zelf niet begrijpt, natuurlijk.

Ik formuleer duidelijk en helder, althans dat probeer ik. Met irritatie heeft dat niets te maken. En misschien past dat wel precies bij wat jij schrijft.

[DDD]

Het gaat hier over de tweede mijl: misschien moet je dus eerst iets twee keer uitleggen, voordat je iemand verwijt dat hij het niet begrijpt.

Dat is mijns inziens dus precies NIET wat Jezus hier bedoelt. Dat heb ik hierboven uitgelegd, en als daarin iets onduidelijk is, dan licht ik dat nog graag voor je toe.

Ik denk dat je ongelijk hebt. Je stelt namelijk dat je iemand anders kunt liefhebben, zonder iets van jezelf te verloochenen. Daarbij doel ik op je uitspraak dat het doel van Mattheus 5 is dat je 'jezelf blijft in liefde voor de ander'.

Dat is ten ene male onmogelijk, omdat je als mens de zuivere liefde niet hebt. Dat had Jezus wel, maar dat hebben zijn volgelingen niet. Deze redenering leidt tot 'ik ben een liefhebbend mens, dus ik kan doen en laten wat ik wil'. En dat strook niet met de concreetheid van de inhoud. Jezus zegt: als iemand je dwingt iets te doen, doe er dan een schepje bovenop. En dat laatste gaat altijd ten koste van iets. Van jezelf. Dus je zult ergens iets moeten nalaten wat van jezelf is.

En dan hebben we het nog niet eens over wat het begrip liefde is. Dat is toch altijd tekorten van een ander accepteren. En dat doe je niet door die dan maar onder iemands neus te wrijven.

Die eerste stelling heb ik niet ingenomen.

De tweede stelling volgt rechtstreeks uit Galaten 5, 22 en zoveel meer andere uitspraken van de heilige Schrift. Indien iemand de liefde niet heeft, dan is hij geen kind van God.

Het is bovendien zaliger om te geven dan om te ontvangen. Dat geven gaat alleen voor onbekeerden ten koste van zichzelf.

[pierre27]

Het gaat hier over de tweede mijl: misschien moet je dus eerst iets twee keer uitleggen, voordat je iemand verwijt dat hij het niet begrijpt.

Dat is mijns inziens dus precies NIET wat Jezus hier bedoelt. Dat heb ik hierboven uitgelegd, en als daarin iets onduidelijk is, dan licht ik dat nog graag voor je toe.

En bovendien zit het probleem bij DIA niet in de uitleg. Hij is prima in staat om met zijn verstand te begrijpen wat ik schrijf. Ik loop hier al een heel tijdje mee, en ik zie wat mensen wel en niet begrijpen.

Dit is behoorlijk vooringenomen, hoe weet jij nou of hij prima in staat is met zijn verstand te begrijpen wat jij schrijft? Misschien heeft DIA wel een bepaalde stoornis dat hij dingen echt anders opvat. Laat de stok liefelijkheid onder ons meer gevonden worden en wat minder gauw geirriteerd reageren.

Ik ben mij niet van enige irritatie bewust, behalve dan over jouw bemoeienis hiermee. Het is toch vrij simpel om te zien wat iemand wel of niet begrijpt aan de hand van zijn of haar reacties? Dat kun jij andersom bij mij ook beoordelen. Zo ingewikkeld is dat niet, tenzij je het zelf niet begrijpt, natuurlijk.

Ik formuleer duidelijk en helder, althans dat probeer ik. Met irritatie heeft dat niets te maken. En misschien past dat wel precies bij wat jij schrijft.

Klopt, ik bemoei me er iets mee, volgens mij is het niet altijd zo simpel te zien of iemand wel of niet iets begrijpt. Verder is geen irritatie bij mij beste DDD.

[-DIA-]

Het gaat hier over de tweede mijl: misschien moet je dus eerst iets twee keer uitleggen, voordat je iemand verwijt dat hij het niet begrijpt.

Dat is mijns inziens dus precies NIET wat Jezus hier bedoelt. Dat heb ik hierboven uitgelegd, en als daarin iets onduidelijk is, dan licht ik dat nog graag voor je toe.

Ik denk dat je ongelijk hebt. Je stelt namelijk dat je iemand anders kunt liefhebben, zonder iets van jezelf te verloochenen. Daarbij doel ik op je uitspraak dat het doel van Mattheus 5 is dat je 'jezelf blijft in liefde voor de ander'.

Dat is ten ene male onmogelijk, omdat je als mens de zuivere liefde niet hebt. Dat had Jezus wel, maar dat hebben zijn volgelingen niet. Deze redenering leidt tot 'ik ben een liefhebbend mens, dus ik kan doen en laten wat ik wil'. En dat strook niet met de concreetheid van de inhoud. Jezus zegt: als iemand je dwingt iets te doen, doe er dan een schepje bovenop. En dat laatste gaat altijd ten koste van iets. Van jezelf. Dus je zult ergens iets moeten nalaten wat van jezelf is.

En dan hebben we het nog niet eens over wat het begrip liefde is. Dat is toch altijd tekorten van een ander accepteren. En dat doe je niet door die dan maar onder iemands neus te wrijven.

Die eerste stelling heb ik niet ingenomen.

De tweede stelling volgt rechtstreeks uit Galaten 5, 22 en zoveel meer andere uitspraken van de heilige Schrift. Indien iemand de liefde niet heeft, dan is hij geen kind van God.

Het is bovendien zaliger om te geven dan om te ontvangen. Dat geven gaat alleen voor onbekeerden ten koste van zichzelf.

Weet je wat het ook is? Mensen kunnen soms niet zwijgen, en willen het laatste woord hebben. Weet je dat dat een erg moeilijk leven is? Soms kun je beter, al weet zeker dat je opponent het bij het verkeerde eind heeft, of dat hij je niet begrijpt, zeggen: Laat maar. Dan laat je de zaak rusten, en dat geeft ook rust. Ik hoef niet zo nodig gelijk te hebben, daar strijd ik niet voor. Dat zijn maar zaken waarvan je ook nog wat mee kan worden. Ik hoorde lange tijd geleden een preek van wijlen ds. J. Mol die ik nooit vergeet. De preek ben ik voor een heel groot deel vergeten. Twee woordjes bleven haken.
Ik hoor ds. Mol nog zo zeggen, twee maal hetzelfde woord: Onderdoen... onderdoen. Dat bleef haken.

[Isala]

En wat het laatste betreft: ik vrees dat de oplossing voor dergelijke spotternij eerder ligt in een voldoende ontwikkeld zelfbewustzijn dan in nederigheid. Als familieleden je links laten liggen, dan moet dat aanleiding zijn tot zelfonderzoek. Steeds maar weer zelf het initiatief nemen en dan ook nog vriendelijk blijven, klinkt mij niet als een goede oplossing in de oren. Ik kan er niet op een afstand over oordelen, maar de gevallen die ik ken, hangen meer samen met problemen in het persoonlijk functioneren van betrokkenen dan met vervolging in bijbelse zin.

Als we toch in Mattheus bezig zijn, lees dan ook eens hoofdstuk 10, met name vanaf vers 34.
Daar staat boven: Jezus brengt verdeeldheid.
In vers 34 zegt Jezus Zelf dat Hij niet is gekomen om vrede te brengen, maar het zwaard.
In vers 36 staat: En zij zullen des mensen vijanden worden, die zijn huisgenoten zijn.
Er staat niet bij dat je jezelf in die situatie dan maar eens moet nakijken of je een stoornis hebt in je persoonlijk functioneren.
Nee, het is een Bijbels gegeven, sterker nog: Jezus zegt het hier Zelf.
Zolang je met alle winden mee kunt waaien, blijft de vrede met iedereen wel bestaan. Lukt dat niet meer, dan komt er druk op de ketel.
De weerstand komt echt niet doordat je vriendelijk ergens voor bedankt, omdat je uit principe er niet aan mee kunt doen.
Als je tien keer voor verschillende uitstapjes bedankt, (let wel: ook al weiger je nog steeds vriendelijk), dan toch wordt de acceptatie al een stuk minder.
En dan ga je ook nog naar de kerk, lees je uit de Bijbel, ooit heb je gevraagd of men niet meer wil vloeken..... dan begin je wel irritant te worden. En zo ontstaat de verwijdering, en het links laten liggen.
En juist dan is het belangrijk om aan Jezus gelijkvormig te worden, het kruis op je te nemen, en Hem dagelijks na te volgen. En dat betekent zelfverloochening.

Kun je een voorbeeld noemen waarin christenen in een underdogpositie zitten

Als die situatie in je familie bestaat, dan zit je in een minderheidspositie. Dat is niet erg, maar soms wel moeilijk.
Als jij dat een gebrek aan assertiviteit noemt, dan ben ik het niet met je eens.

[DDD]

@Isala:
Wat jij beschrijft, kan zo zijn. Ik wil er niets aan afdoen, omdat ik het niet kan beoordelen. Ik zou het interessant vinden om te weten of de 'andere partij' het ook op dezelfde manier beleeft, of dat die zich niet van deze verbanden bewust is.

In mijn ervaring hebben mensen juist heel veel respect voor geloofsovertuigingen en principes, als je daar consequent en liefdevol aan vasthoudt. Maar ik kan niet beoordelen in hoeverre mijn omgeving representatief is.

Iets anders is nog de vraag of in zo'n geval als door jou geschetst, zelfverloochening wel de goede oplossing is om het sociale evenwicht te herstellen. Ik ben geen psycholoog, maar ik betwijfel echt of dat effectief is. Ik denk eigenlijk dat het eerder rolbevestigend werkt.