De nieuwe refo

[-DIA-]

Het is geen conclusie van de Gereformeerde Gemeenten maar een onafhankelijk (naar ik mag aannemen)
onderzoek van prof. dr. G. Dekker dat zich uitstrekt over de volle breedte van de gereformeerde
gezindte. En iemand met open ogen kan het waarnemen zonder dat er een onderzoek naar wordt gedaan.
Maar we willen nu eenmaal cijfers en feiten zien!

Een oude man geloven we niet, die is toch maar een autistische zeur! Die zijn we liever kwijt dan rijk...
Sorry voor deze wat harde woorden, maar soms is iets niet aan het verstand te brengen.
Ik verwacht dat ook nu niet, want we geven onze verworven nieuwe vrijheden echt zomaar niet op.
De struisvogel is velen ten voorbeeld... Want ergens VOELEN we het wel... Maar me dat nu niet
wijs.

En dit alles dit niet niets! Ik heb dit al jaren moeten constateren, wat mij op dit forum niet altijd in dank is
afgenomen. Het is wel realiteit. Nogmaals sorry, als dit hard klinkt, maar het is ook mijn eigen ervaring,
en ik ben nooit geloofd, en ook prof. dr. G. Dekken en die ouwe dr. C.S.L. Janse moeten er hier
ook verschillende niets van hebben. Het moet er toch een keer uit en laten dan dit onderzoek
gewoon naast ons neerleggen en het niet geloven. Maar u kunt niet zeggen: We hebben het
niet geweten.
Het erge is dat we er aan gaan wennen, en dan zien we het niet meer, we vinden het gewoon
'een ontwikkeling', zoals er zo veel zich ontwikkeld.
Mijn grote zorg is juist dat heel weinig mensen er erg in hebben. Alles overziend en overdacht,
zouden we dan niet met wijlen ds. A. Vergunst moeten zeggen:
Wie zou niet wenen?

Dat het geen conclusie is van de GG is duidelijk. Wat ik me afvraag is waarom moet er nu over zoiets weer een artikelenserie komen? Volgens mij zijn er andere onderwerpen die veel beter en mooier zijn. Voor mij hebben deze artikelen altijd een hoog gehalte van: hier staan wij en de anderen daar en zie ons eens........

Wat betreft het onderwerp gaat het volgens mij alleen maar over randzaken zoals het gebruik van een mobiel op zondag, een wandeling maken op die dag, etc. Volgens mij is dat altijd wel in beweging en moeten we elkaar daarin vrij laten. Wat misschien beter eens onderzocht kan worden is hoe de jeugd van nu (de nieuwe refo) bezig is met Gods Woord en de onderwerpen daar aangekoppeld en wat hun standpunten zijn en hun beleving daarin met 1 of 2 generaties terug. Ik denk dat er verrassende resultaten uitkomen.

Is dit over zijn geheel genomen dan niet uiterst aangrijpend? Of zijn we zo afgestompt dat ons dit niets meer zegt?

[eilander]

Het hoeft beslist niet verkeerd te zijn om de spiegel voorgehouden te krijgen. Zoals Agnes Amelink het boek "De gereformeerden" schreef. Dat kun je natuurlijk ook lezen met de gedachte "tja, kijk eens hoe slecht de gereformeerden het hebben gedaan", maar ik lees dat meer als waarschuwing voor ons.

Wel ben ik ook bang dat het heel vaak over uiterlijkheden gaat. Dat is wel makkelijker te meten dan de kern van de prediking, maar of je zomaar een 1-op-1 relatie kunt leggen, is de vraag.
Daarmee bedoel ik dan: is het terecht om in alle gevallen te zeggen: waar minder nadruk gelegd wordt op uiterlijke dingen (zondagsheiliging, tv/internetgebruik, kleding) wordt ook de prediking oppervlakkiger? Of andersom.

[-DIA-]

Het hoeft beslist niet verkeerd te zijn om de spiegel voorgehouden te krijgen. Zoals Agnes Amelink het boek "De gereformeerden" schreef. Dat kun je natuurlijk ook lezen met de gedachte "tja, kijk eens hoe slecht de gereformeerden het hebben gedaan", maar ik lees dat meer als waarschuwing voor ons.

Wel ben ik ook bang dat het heel vaak over uiterlijkheden gaat. Dat is wel makkelijker te meten dan de kern van de prediking, maar of je zomaar een 1-op-1 relatie kunt leggen, is de vraag.
Daarmee bedoel ik dan: is het terecht om in alle gevallen te zeggen: waar minder nadruk gelegd wordt op uiterlijke dingen (zondagsheiliging, tv/internetgebruik, kleding) wordt ook de prediking oppervlakkiger? Of andersom.

Uiterlijke zaken worden inderdaad steeds belangrijker: Hoe houden we de jeugd in de kerk? Met Elvis Pesley? Met stevige Rockmuziek? Met sfeerverlichting met Kerst? Of subtieler... We gaan een beetje vrijer om met de Psalmen, de Bijbelvertaling, de liturgie. Dit lijken misschien zaken die er niet direct mee te maken hebben? Ik neem wel waar dat waar deze veranderingen doorgevoerd worden men meer kampt met kerkverlating, dan waar men het bij de traditionele gereformeerde liturgie houdt. Je ziet in de PKN (Gereformeerde Bond) dat er volop wordt geëxperimenteerd met nieuwe vormen van liturgie, en de HSV is, zo het lijkt een reeds gepasseerd station.

[eilander]

Het hoeft beslist niet verkeerd te zijn om de spiegel voorgehouden te krijgen. Zoals Agnes Amelink het boek "De gereformeerden" schreef. Dat kun je natuurlijk ook lezen met de gedachte "tja, kijk eens hoe slecht de gereformeerden het hebben gedaan", maar ik lees dat meer als waarschuwing voor ons.

Wel ben ik ook bang dat het heel vaak over uiterlijkheden gaat. Dat is wel makkelijker te meten dan de kern van de prediking, maar of je zomaar een 1-op-1 relatie kunt leggen, is de vraag.
Daarmee bedoel ik dan: is het terecht om in alle gevallen te zeggen: waar minder nadruk gelegd wordt op uiterlijke dingen (zondagsheiliging, tv/internetgebruik, kleding) wordt ook de prediking oppervlakkiger? Of andersom.

Uiterlijke zaken worden inderdaad steeds belangrijker: Hoe houden we de jeugd in de kerk? Met Elvis Pesley? Met stevige Rockmuziek? Met sfeerverlichting met Kerst? Of subtieler... We gaan een beetje vrijer om met de Psalmen, de Bijbelvertaling, de liturgie. Dit lijken misschien zaken die er niet direct mee te malen hebben? Ik neem wel waar dat waar deze veranderingen doorgevoerd worden men meer kampt met kerkverlating, dan waar men het bij de traditionele gereformeerde liturgie houdt. Je ziet in de PKN (Gereformeerde Bond) dat er volop wordt geëxperimenteerd met nieuwe vormen van liturgie, en de HSV is, zo het lijkt een reeds gepasseerd station.

Ik ontken niet wat je zegt, maar ik ben juist op zoek naar de verhouding tussen prediking (inhoud) en uiterlijke zaken (vorm). Veel nadruk op uiterlijke dingen kan in elk geval niet de oplossing zijn.

[-DIA-]

Het hoeft beslist niet verkeerd te zijn om de spiegel voorgehouden te krijgen. Zoals Agnes Amelink het boek "De gereformeerden" schreef. Dat kun je natuurlijk ook lezen met de gedachte "tja, kijk eens hoe slecht de gereformeerden het hebben gedaan", maar ik lees dat meer als waarschuwing voor ons.

Wel ben ik ook bang dat het heel vaak over uiterlijkheden gaat. Dat is wel makkelijker te meten dan de kern van de prediking, maar of je zomaar een 1-op-1 relatie kunt leggen, is de vraag.
Daarmee bedoel ik dan: is het terecht om in alle gevallen te zeggen: waar minder nadruk gelegd wordt op uiterlijke dingen (zondagsheiliging, tv/internetgebruik, kleding) wordt ook de prediking oppervlakkiger? Of andersom.

Uiterlijke zaken worden inderdaad steeds belangrijker: Hoe houden we de jeugd in de kerk? Met Elvis Pesley? Met stevige Rockmuziek? Met sfeerverlichting met Kerst? Of subtieler... We gaan een beetje vrijer om met de Psalmen, de Bijbelvertaling, de liturgie. Dit lijken misschien zaken die er niet direct mee te malen hebben? Ik neem wel waar dat waar deze veranderingen doorgevoerd worden men meer kampt met kerkverlating, dan waar men het bij de traditionele gereformeerde liturgie houdt. Je ziet in de PKN (Gereformeerde Bond) dat er volop wordt geëxperimenteerd met nieuwe vormen van liturgie, en de HSV is, zo het lijkt een reeds gepasseerd station.

Ik ontken niet wat je zegt, maar ik ben juist op zoek naar de verhouding tussen prediking (inhoud) en uiterlijke zaken (vorm). Veel nadruk op uiterlijke dingen kan in elk geval niet de oplossing zijn.

Dat gaat ook doorgaans hand-in-hand? Ik zie nog niet veel kerken waar een Schriftuurlijk-bevindelijke prediking klinkt overgaan naar de HSV of andere veranderingen. Let maar op, waar het voorwerpelijke belangrijker wordt komen er veranderingen, zo niet meteen, dan wel op termijn. Dus lijkt de inhoud van de prediking wel degelijk een punt.

[Hendrikus]

Uiterlijke zaken worden inderdaad steeds belangrijker: Hoe houden we de jeugd in de kerk? Met Elvis Pesley? Met stevige Rockmuziek? Met sfeerverlichting met Kerst? Of subtieler... We gaan een beetje vrijer om met de Psalmen, de Bijbelvertaling, de liturgie. Dit lijken misschien zaken die er niet direct mee te maken hebben? Ik neem wel waar dat waar deze veranderingen doorgevoerd worden men meer kampt met kerkverlating, dan waar men het bij de traditionele gereformeerde liturgie houdt. Je ziet in de PKN (Gereformeerde Bond) dat er volop wordt geëxperimenteerd met nieuwe vormen van liturgie, en de HSV is, zo het lijkt een reeds gepasseerd station.

Nieuwe vormen van liturgie? Waar heb je het over?
En HSV een gepasseerd station? Waar haal je dat nou weer vandaan?

[Pimpelmees]

Uiterlijke zaken worden inderdaad steeds belangrijker: Hoe houden we de jeugd in de kerk? Met Elvis Pesley? Met stevige Rockmuziek? Met sfeerverlichting met Kerst? Of subtieler... We gaan een beetje vrijer om met de Psalmen, de Bijbelvertaling, de liturgie. Dit lijken misschien zaken die er niet direct mee te maken hebben? Ik neem wel waar dat waar deze veranderingen doorgevoerd worden men meer kampt met kerkverlating, dan waar men het bij de traditionele gereformeerde liturgie houdt. Je ziet in de PKN (Gereformeerde Bond) dat er volop wordt geëxperimenteerd met nieuwe vormen van liturgie, en de HSV is, zo het lijkt een reeds gepasseerd station.

Nieuwe vormen van liturgie? Waar heb je het over?
En HSV een gepasseerd station? Waar haal je dat nou weer vandaan?

Is het zo vreemd wat DIA hier zegt? Ik zie toch ook wel dat de liturgie in sommige - van oudsher geref gezindte - gemeenten verandert. Experimenteren is een wat groot woord maar in de loop der jaren verandert er toch wel degelijk wat. Of dat problematisch is, is een tweede maar de analyse klopt denk ik wel.

[Martijn]

Het hoeft beslist niet verkeerd te zijn om de spiegel voorgehouden te krijgen. Zoals Agnes Amelink het boek "De gereformeerden" schreef. Dat kun je natuurlijk ook lezen met de gedachte "tja, kijk eens hoe slecht de gereformeerden het hebben gedaan", maar ik lees dat meer als waarschuwing voor ons.

Wel ben ik ook bang dat het heel vaak over uiterlijkheden gaat. Dat is wel makkelijker te meten dan de kern van de prediking, maar of je zomaar een 1-op-1 relatie kunt leggen, is de vraag.
Daarmee bedoel ik dan: is het terecht om in alle gevallen te zeggen: waar minder nadruk gelegd wordt op uiterlijke dingen (zondagsheiliging, tv/internetgebruik, kleding) wordt ook de prediking oppervlakkiger? Of andersom.

Uiterlijke zaken worden inderdaad steeds belangrijker: Hoe houden we de jeugd in de kerk? Met Elvis Pesley? Met stevige Rockmuziek? Met sfeerverlichting met Kerst? Of subtieler... We gaan een beetje vrijer om met de Psalmen, de Bijbelvertaling, de liturgie. Dit lijken misschien zaken die er niet direct mee te maken hebben? Ik neem wel waar dat waar deze veranderingen doorgevoerd worden men meer kampt met kerkverlating, dan waar men het bij de traditionele gereformeerde liturgie houdt. Je ziet in de PKN (Gereformeerde Bond) dat er volop wordt geëxperimenteerd met nieuwe vormen van liturgie, en de HSV is, zo het lijkt een reeds gepasseerd station.

Volgens mij sla je nu door DIA. Zie de vraag van @eilander. Als er minder nadruk gelegd wordt op uiterlijke dingen kan dan gezegd worden dat ook de prediking oppervlakkiger wordt? Of meer persoonlijk als ik minder hecht aan uiterlijkheden wordt dan mijn geloofsleven ook oppervlakkiger?

[Hendrikus]

Uiterlijke zaken worden inderdaad steeds belangrijker: Hoe houden we de jeugd in de kerk? Met Elvis Pesley? Met stevige Rockmuziek? Met sfeerverlichting met Kerst? Of subtieler... We gaan een beetje vrijer om met de Psalmen, de Bijbelvertaling, de liturgie. Dit lijken misschien zaken die er niet direct mee te maken hebben? Ik neem wel waar dat waar deze veranderingen doorgevoerd worden men meer kampt met kerkverlating, dan waar men het bij de traditionele gereformeerde liturgie houdt. Je ziet in de PKN (Gereformeerde Bond) dat er volop wordt geëxperimenteerd met nieuwe vormen van liturgie, en de HSV is, zo het lijkt een reeds gepasseerd station.

Nieuwe vormen van liturgie? Waar heb je het over?
En HSV een gepasseerd station? Waar haal je dat nou weer vandaan?

Is het zo vreemd wat DIA hier zegt? Ik zie toch ook wel dat de liturgie in sommige - van oudsher geref gezindte - gemeenten verandert. Experimenteren is een wat groot woord maar in de loop der jaren verandert er toch wel degelijk wat. Of dat problematisch is, is een tweede maar de analyse klopt denk ik wel.

Veranderingen in de liturgie zijn niet hetzelfde als "nieuwe vormen van liturgie", zoals DIA zegt.
Waarbij overigens ook nog geldt dat ándere vormen van liturgie soms al heel oude papieren hebben, en dus helemaal niet zo nieuw zijn.
Maar het ging daarnaast ook om de bewering dat de HSV in GB-kringen al een gepasseerd station lijkt te zijn: waar haalt DIA dat vandaan?
Je kunt wel van alles roepen om weer eens lekker het beschuldigende vingertje uit te kunnen steken, maar dat zal dan toch een grond moeten hebben.

[Posthoorn]

Maar het ging daarnaast ook om de bewering dat de HSV in GB-kringen al een gepasseerd station lijkt te zijn: waar haalt DIA dat vandaan?

Misschien bedoelt hij 'een gelopen race'.

[Hendrikus]

Maar het ging daarnaast ook om de bewering dat de HSV in GB-kringen al een gepasseerd station lijkt te zijn: waar haalt DIA dat vandaan?

Misschien bedoelt hij 'een gelopen race'.

Zou kunnen. Maar dat is wel ff iets anders dan een gepasseerd station.

[ejvl]

Dat gaat ook doorgaans hand-in-hand? Ik zie nog niet veel kerken waar een Schriftuurlijk-bevindelijke prediking klinkt overgaan naar de HSV of andere veranderingen. Let maar op, waar het voorwerpelijke belangrijker wordt komen er veranderingen, zo niet meteen, dan wel op termijn. Dus lijkt de inhoud van de prediking wel degelijk een punt.

Zoals ik eens hoorde.
Wij geloven geen algemene heilige gereformeerde gemeente, of algemene heilige reformatorische kerk, maar een algemene, heilige, christelijke kerk.

In binnen deze kerken, wereldwijd, zijn er nu eenmaal veel verschillen. In Afrika begeleiden ze zang met drums, in China doen de vrouwen juist broeken aan voor de zedigheid, in Roemenië gaat ze gezellig uit eten op zondag na de kerkdienst, enzovoorts.
En dat zegt niets over de prediking.

En als iemand op zondag z'n gezin in huis opsluit wil dat niet zeggen dat deze schriftuurlijker of bevindelijker zal zijn dan iemand die met z'n gezin een eindje gaat fietsen of wandelen in het bos, ik zou zeggen, eerder integendeel.

En als iemand voor persoonlijk gebruik de HSV gebruikt, wil dat niet zeggen dat deze bevindelijker of reformatorischer zal zijn dan iemand die alleen de SV wil blijven gebruiken

[sunlover]

Ik zie refo-kerken waarin de prediking door velen hier gekarakteriseerd zal worden als zeer behoudend en onderwerpelijk. Wat betreft de uiterlijke vormen eveneens zeer behoudend. Maar waar je tegelijk van de prediking ten diepste moet zeggen dat ze zeer oppervlakkig is en de uitwerking van de prediking in het leven ten diepste eveneens oppervlakkig is. Voor mij tonen deze observaties aan dat het vasthouden aan reformatorische vormen zoals een psalmberijming en een bijbelvertaling geen oppervlakkigheid voorkomen. Verder zijn er genoeg voorbeelden te geven waarin bepaalde vormen wel losgelaten worden maar er tegelijk wel verdieping is. Hiermee wil ik niet zeggen dat het niet uitmaakt welke bijbelvertaling men gebruikt en wat de inhoud is van hetgeen gezongen wordt. Wel dat deze zaken op zichzelf niet tot oppervlakkigheid leiden. Soms ben ik bang dat mensen die menen dat dat wel zo is, hieraan vasthouden omdat men bewust of onbewust controle wil houden, dan kun je namelijk door de juiste vormen oppervlakkigheid voorkomen, terwijl de Heilige Geest nooit op zo'n manier werkt dat wij er de controle over kunnen houden.

[Martijn]

Dat gaat ook doorgaans hand-in-hand? Ik zie nog niet veel kerken waar een Schriftuurlijk-bevindelijke prediking klinkt overgaan naar de HSV of andere veranderingen. Let maar op, waar het voorwerpelijke belangrijker wordt komen er veranderingen, zo niet meteen, dan wel op termijn. Dus lijkt de inhoud van de prediking wel degelijk een punt.

Zoals ik eens hoorde.
Wij geloven geen algemene heilige gereformeerde gemeente, of algemene heilige reformatorische kerk, maar een algemene, heilige, christelijke kerk.

In binnen deze kerken, wereldwijd, zijn er nu eenmaal veel verschillen. In Afrika begeleiden ze zang met drums, in China doen de vrouwen juist broeken aan voor de zedigheid, in Roemenië gaat ze gezellig uit eten op zondag na de kerkdienst, enzovoorts.
En dat zegt niets over de prediking.

En als iemand op zondag z'n gezin in huis opsluit wil dat niet zeggen dat deze schriftuurlijker of bevindelijker zal zijn dan iemand die met z'n gezin een eindje gaat fietsen of wandelen in het bos, ik zou zeggen, eerder integendeel.

En als iemand voor persoonlijk gebruik de HSV gebruikt, wil dat niet zeggen dat deze bevindelijker of reformatorischer zal zijn dan iemand die alleen de SV wil blijven gebruiken

Heb ik ook gehoord. Volgens mij van evangelist van Dooijeweert. Helemaal eens.

[-DIA-]

Maar het ging daarnaast ook om de bewering dat de HSV in GB-kringen al een gepasseerd station lijkt te zijn: waar haalt DIA dat vandaan?

Misschien bedoelt hij 'een gelopen race'.

Zou kunnen. Maar dat is wel ff iets anders dan een gepasseerd station.

Dat bedoelde ik wel, wat Posthoorn zegt.. Ik had ook al opgemerkt dat het waarschijnlijk niets zou uithalen.
Dit tekent toch in zekere zin een vasthouden en vastbijten in het nieuwe en het naar het oude terug? Nooit, alleen als er een wonder gebeurt. Dit had ik van tevoren al voorzien, maar als ik stil zou zijn kunnen we in de doelgroep van dit forum wel meteen veranderen: Degene die vast staat in de Schriftuurlijk-bevindelijke lijn uitgesloten, Dat staat er niet, maar dat houdt wel strijd in.
Probeer het maar zou ik zeggen! Wie dan ook, als bepaalde punten aan de orde komen gaat het topic op slot of de strijd laait soms
zo onheilig en koud op, dat ik denk: Waar zijn we nu toch mee bezig? Teken des tijds?