Waarom zouden boeken en planten kenmerkend zijn voor een reformatorische inrichting?
Dat lijkt me meer smaakgebonden.

Ik vind het wel een leuke vraag, in ieder geval.

DDD schreef:Ik vind het wel een leuke vraag, in ieder geval.

Moderne inrichtingen doen mij te veel denken aan de sfeer van seculiere bedrijven en instellingen waar ik dagelijks langs rij en waar we allen wel eens noodgedwongen moeten zijn.
Hier is men bezig met van alles en nog wat maar behalve met gods woord.
Geen direct verband, dat weet ik maar die commerciële sfeer wil ik niet zo in mijn huiskamer.
Een nostalgische en degelijke sfeer doen mij nog tenminste denken aan de tijd dat het geloof ook nog buiten de kerkmuren leefde.
De boekenkast vind ik een uitstekend idee.
Verder heb ik zelf ook nog delfts blauw aardewerk met afbeeldingen van kerkgebouwen en reformatoren, schilderijen van biddende landbouwwerkers en natuurlijk de welbekende tegeltjes met spreuken en gebeden.
Een donkere houten vloer zou ik mooi vinden, maar aangezien dat moeilijk te realiseren is hier denk ik aan vinyl met soortgelijk patroon.

Organiseer anders een forummeeting als je alles ingericht hebt. Dan kunnen we ter plaatse kijken of het reformatorisch genoeg is.

Als je wilt voldoen aan de diepere betekenis van reformatorisch (dus niet die ongeschreven lijst met gewoonten, regels, gebruiken en voorschriften), dan zorg je ervoor dat het Woord een zichtbare plaats in je huis heeft.

Dus: leg de bijbel(s) op een goede, zichtbare plaats in je woonkamer.

Dit topic zet me wel aan het denken. Ik wens eigenlijk een wat ruimer huis, wat luxer, wat praktischer... Maar waarom? We hebben hier geen blijvende stad.

Al lezende in dit topic denk ik dat van Ewijk wel een punt heeft. Hij laat ons in ieder geval nadenken. Zelf moet ik altijd even met mijn ogen knipperen als ik sommige advertenties en foto's bij reportages zie van inrichtingen van 'onze' huiskamers in de onder ons bekende bladen. De eenvoud spat er nou niet direct vanaf.
Maar wat is eenvoud? Ook niet wat cultuur- en misschien zelfs streekgebonden? Een orgel wed genoemd. De onder ons bekende merken kún je aanschaffen voor prijzen boven de €15.000,- en (veel) meer. Eenvoud? Of moet je dan naar een harmonium?
Een boekenkast vol boeken, moeten dan wel gelezen zijn. En doorleefd, denk ik, of in ieder geval een verlangen het te doorleven. Ik zei laatst nog tegen een ouderling: Die boeken daar in de kast kunnen allemaal weg, als we dan de Bijbel overhouden scheelt dat heel veel discussie over wat nu de Waarheid is.
En verder, tja, we wonen niet in een boshut in Afrika of in een krottenwijkje ergens in Azië.
Nogmaals: een vraag die tot nadenken stemt: hoe reformatorisch is onze inrichting.

http://www.trouw.nl/tr/nl/5091/Religie/ ... ript.dhtml

Ik krijg van zulke interieurs de neiging om met een ketchupfles de boel wat op te vrolijken.

Zita schreef:http://www.trouw.nl/tr/nl/5091/Religie/ ... ript.dhtml

Ik krijg van zulke interieurs de neiging om met een ketchupfles de boel wat op te vrolijken.

Wat een saaie interieurs, en alle drie hetzelfde. Wit, grijs en een beetje hout.

Zita schreef:http://www.trouw.nl/tr/nl/5091/Religie/ ... ript.dhtml

Ik krijg van zulke interieurs de neiging om met een ketchupfles de boel wat op te vrolijken.

Dat zouden ze je niet in dank afnemen. Haha, ik zie het helemaal voor me.

Het staat voor mij wel voor een refo-eigenschap: doen wat de rest doet, want afwijken is ... Vul maar in.

Ikzelf heb een echte kringloop inboedel, veel kleuren en vrolijkheid, veel planten, meubels overal en nergens vandaan, ik denk dat eenvoud nummer een moet zijn.

Zita schreef:http://www.trouw.nl/tr/nl/5091/Religie/ ... ript.dhtml

Ik krijg van zulke interieurs de neiging om met een ketchupfles de boel wat op te vrolijken.

Leuke visite ben jij.
Ik vind het alle drie best mooi, dat strakke landelijke stijltje, maar ik ben niet zo van het bedachte toonkamerinterieur.
Onze meubelstukken komen werkelijk overal vandaan en sommige dingen staan al heel lang en andere gaan er na een aantal jaren uit.
Kapot, te vuil of versleten, maar nooit omdat we het zat zijn.
Sommige stukken worden mooier naarmate ze ouder worden. Zo'n fauteuil gaat eigenlijk alleen maar steeds lekkerder zitten, net alsof hij zijn armen om je heen gaat slaan.
Een must in de reformatorische kamer is toch wel de boekenkast. Vol met goede verantwoorde boeken.

Zijn jullie van: je mag zien dat er in geleefd wordt (rondslingerende krant, breiwerkje, kussens aan eind van de dag niet meer gestyled) of moet het allemaal spic en span, geen kruimels en pluizen en vooral geen rommeltjes?

samanthi schreef:veel kleuren en vrolijkheid, veel planten, meubels overal en nergens vandaan, ik denk dat eenvoud nummer een moet zijn.

Net als jij heb ik ook tamelijk veel planten, maar niet al te veel kleuren meer en dan nog wat vergrijsde tinten nu. (mauve, roze, lavendel)
Na wat experimenten zijn de muren nu glad en wit.
Ik heb wat erfstukjes, Bijbel, boek, porseleinen potje, zilveren kerkportemonneetje, dat heb ik zo bij elkaar geschikt. Tezamen met de foto's van onze overleden dierbaren.

Ik heb bij "reformatorische inrichting" aldoor iets heel anders in gedachten dan meubels en boeken...

Ik ook. Een "kindvriendelijk" huis met zo min mogelijk tafeltjes met prullen etc.
Makkelijke bank(en) en stoelen en veel speelruimte voor de kinderen en kleinkinderen :

Niet alle reformatorische mensen hebben kinderen gekregen, overigens.

DDD schreef:Niet alle reformatorische mensen hebben kinderen gekregen, overigens.

En er zijn ook alleenstaanden....

Theodosius schreef:Al lezende in dit topic denk ik dat van Ewijk wel een punt heeft. Hij laat ons in ieder geval nadenken. Zelf moet ik altijd even met mijn ogen knipperen als ik sommige advertenties en foto's bij reportages zie van inrichtingen van 'onze' huiskamers in de onder ons bekende bladen. De eenvoud spat er nou niet direct vanaf.
Maar wat is eenvoud? Ook niet wat cultuur- en misschien zelfs streekgebonden? Een orgel wed genoemd. De onder ons bekende merken kún je aanschaffen voor prijzen boven de €15.000,- en (veel) meer. Eenvoud? Of moet je dan naar een harmonium?
Een boekenkast vol boeken, moeten dan wel gelezen zijn. En doorleefd, denk ik, of in ieder geval een verlangen het te doorleven. Ik zei laatst nog tegen een ouderling: Die boeken daar in de kast kunnen allemaal weg, als we dan de Bijbel overhouden scheelt dat heel veel discussie over wat nu de Waarheid is.
En verder, tja, we wonen niet in een boshut in Afrika of in een krottenwijkje ergens in Azië.
Nogmaals: een vraag die tot nadenken stemt: hoe reformatorisch is onze inrichting.

Een orgel kan veel goedkoper zijn: met Eur. 5000,- kom je een heel eind. Eenvoud is een mooi iets. Maar luxe is niet verkeerd. Iemand kan best een orgel in zijn huis zetten van Eur 20.000,- en toch een eenvoudige inrichting hebben. Het gaat mi om waarom je iets aanschaft. Is het om ermee te pronken? Of om te laten zien hoe goed jij bent dat je het tweede-hands koop? Want dat is net zo fout als opscheppen met een dure boekenkast. Zet jij je hart erop? Of niet. Ik denk dat dit meer de leidraad moet zijn, ook bij het aanschaffen van een interieur.
Maar dan heb je waarschijnlijk eerder een christelijk interieur dan een reformatorische