Orchidee schreef:Idd. Unbelivable

Ik had je eerder een vraag gesteld. Daar ga je (bewust of onbewust) niet op in. Door steeds maar 'unbelivable' te roepen, lijk je je vooral te willen afzetten. Dat mag, maar erg sterk is het niet.
Orchidee schreef:Wat heb je aan een "kerkhistorisch besef"???
Ik had het over 'kerkelijk besef'. Maar goed, kerkhistorisch besef is evengoed van belang, al was het maar om te voorkomen dat we in allerlei dwalingen vervallen. Het behoort juist tot één van de kenmerken van sekten dat ze geen oog hebben voor de wereldwijde geschiedenis die God met Zijn kerk maakt. Daarin ligt tegelijk een tweede argument: Het is Gods kerk en Gods werk. De Bijbel roept ons op om Gods daden in het verleden te gedenken. (Let wel: ik zeg niet dat alle kerkhistorische boeken op dat niveau spreken, maar je mag het ook niet categorisch uitsluiten.) Derde argument: Wie zijn geschiedenis vergeet, moet haar dikwijls overdoen. Vier: Het is postmodern om jezelf en/of je gezin als een zelfstandige, autonome cel te zien in deze wereld. De Bijbel is een boek van gemeenschap. Gemeenschap met de mensen om je heen, gemeenschap met je geestelijke broeders en zusters, en ook gemeenschap met het verleden. Ook dat laatste zie je in het Oude Testament steeds weer terugkeren. Het was een aanklacht als de profeten moesten wijzen op het verlies aan historisch besef bij het volk Israël.
Kortom: Kerkhistorisch besef is belangrijk. Het gaat over Gods kerk en bovenal over Zijn trouw, inderdaad dwars door veel ontrouw van mensen heen.
Orchidee schreef:Dan zie je des te meer dat wij er als mens een zootje van hebben gemaakt?!
Dat komt ook zeker aan de oppervlakte, helaas wel, net als in de Bijbel overigens. Ik las vorig jaar een herdenkingsboek van een kerkelijke gemeente die 125 jaar bestond. Het is een kloek boek, dat uitgebreid ingaat op allerlei verwikkelingen. Zeven keer is er een groep uit die gemeente weggegaan, of was er een scheuring. Zeven keer! je zult nu zeggen: Zie je wel, daar heb je het al! Mijn emotie was een andere: Ik verwonderde me nog meer over Gods oneindige liefde en trouw dat deze gemeente op dit moment nog steeds bestaat, Gods Woord er nog elke zondag open gaat, en ook in die gemeente Gods genadewerk door gaat. Als wij het hadden mogen bepalen, waren we ermee opgehouden. Zo'n boek laat je dat weer zien. Ook dat je niets hebt om je boven het volk Israël te verheffen.
Orchidee schreef:Eigenlijk is het een schande en schaamtelijk dat er telkens maar weer dat soort boeken gemaakt en nog verkocht worden ook

"Kerkelijk vermaak" is het!
Nee hoor. De woorden schande en schaamtelijk (?) zijn wel erg groot, maar goed... Weet je wat een treurig is? Als mensen geen idee hebben van wat de kerk eigenlijk is, hoe de plaatselijke gemeente is ontstaan en in welk verband zij functioneert. Dat maakt dat mensen te relativerend gaan spreken over verschillen die wezenlijk zijn. Dat er kerkmuren zijn opgetrokken die onnodig zijn, of die zondig zijn, geef ik je direct toe. Maar in plaats van een makkelijk oordeel daarover, zou enige verdieping in de achtergronden geen kwaad kunnen, want dat maakt ook genuanceerd.
Voorbeeld: Ik zou tegen jou kunnen zeggen: "Schandalig dat jij in een Hersteld Hervormde Gemeente zit. Scheurmakers zijn het! Je hoort in de vaderlandse kerk thuis! Je krijgt daar nog steeds de vrijheid om het Woord geheel open te laten gaan, er is geen enkele rede voor een HHK."
Ik zou jou om twee redenen zeer onrecht aandoen, maar om die conclusie te kunnen trekken moet je wel enig kerkelijk besef hebben en enige kerkhistorische kennis.
1. De vraag wie er gescheurd heeft inzake PKN-HHK is zo ingewikkeld te beantwoorden, dat elk makkelijk oordeel daarover al mank gaat.
2. Jullie gemeente was een Vrije Oud Gereformeerde Gemeente die helemaal niet uit de NHK afkomstig was en juist de vorming van de HHK heeft aangegrepen om bij een kerkverband aangesloten te worden, zodat ook de voortgang van het predikambt in een kerkelijk geordende structuur z'n beslag kon krijgen na het emeritaat van jullie vorige predikant. Kortom: Jullie hebben als plaatselijke gemeente juist niet gescheurd, maar geprobeerd een breuk te lijmen.
Conclusie: De kennis van de plaatselijke gemeente (kerkelijk en kerkhistorisch besef) brengt tot een heel ander oordeel, dan wanneer dat besef geheel ontbreekt.