Je haalt volgens mij wel een paar dingen door elkaar. TV is niet slechts voor louter vermaak, maar kan ook functioneel zijn. Zo stelde de SGP niet zo lang geleden enkele vragen naar aanleiding van een NOVA-uitzending. Bovendien moet je niet kijken naar programma's als EO e.d., maar meer naar het onderwerp wat ter sprake komt. Op internet kun je heel simpel precies dat onderwerp aanklikken dat je wilde bekijken. Omdat je dit heel bewust moet doen, denk ik dat je selectiever bent dan wanneer je voor de tv hangt en alles wel over je heen moet laten komen. Dus in die zin is tv inderdaad 'misbaar'.
Het grote probleem wat ik heb met veel TV programma's die gaan over een bepaald onderwerp is dat de mensen die mogen spreken geselecteerd zijn, oftwel: de informatie die je krijgt is niet objectief. Lees hierover maar het boekje van Andries Knevel,
de wereld in huis.
Ik wil film en zeker internet scheiden van TV. Heel simpel:
1. Film bekijk je geselecteerd, dus niet de knop aan en kijken naar wat er is. Met behulp van IMDB, waar je per film een recentie kunt vinden, en de ratings die een film heeft gekregen (sex, vloeken, etc), kun je een bewuste en verantwoorde keuze doen. De vraag is of we er echter zó bewust mee omgaan, helaas nemen weinigen die moeite...
2. Internet is naast ontspanning ook nuttig te gebruiken. Daarbij heeft internet het voordeel dat de geboden informatie objectief is, in de zin dat het heel simpel is om even een christelijke website over het gewenste onderwerp erbij te pakken om te vergelijken
Maargoed, mijn belangrijkste bezwaren tegen de TV zijn dus:
1. Het is een gezelligheidsverstoorder. In veel gezinnen staat dat ding bijna de hele avond aan, en we kijken, ongeacht of wat er is ons eiglijk wel interesseerd
2. Wát we te zien krijgen is geen objectieve informatie, ook al wordt het vaak wél zo gebracht.
3. Er wordt in veel programma's subtiel ingespeelt op onze begeertes. Veel muziekclips laten ons vrouwen in uitdagende kleding zien, veel spelprogramma's keren achtelijk hoge prijzen uit, etc
)
