Ditbenik schreef:

-DIA- schreef:

jakobmarin schreef:

-DIA- schreef:Dat laatste is hier vaker het probleem. Ik plaats soms iets ter bezinning, en het resultaat is dat vaak men
zich er al een wetenschapper op stort. Elke letter, komma, etc. kan dan wat te betekenen hebben zo heb ik gemerkt.
Terwijl het toch echt niet zo moeilijk is bedoelt.

Hoe dichter je bij de bijbel blijft met je woorden, hoe minder je er op deze manier last van zult hebben, want kun je direct verwijzen naar de bijbel.
Nu moet je berijmde psalmen of menselijke inzichten (de dood verkiezen boven het leven) gaan verdedigen;

En het is natuurlijk prima dat men elkaar opscherpt om dicht bij de bijbel te blijven!

Maar houdt dat dan in dat je een historisch correrct verhaal met je eigen bewoordingen dus nooit helemaal goed verwoordt? Ook zijn de zaken die je beoeld helemaal schriftuurlijk? Ik kan me niet voorstellen dat je nooit eens iets zeggen, of een verhaal of zaak vertellen, waarin geen duidelijke citaten of verwijzingen naar een Bijbeltekst staan... Je kunt naar mijn gevoel, maar dat is vanzelf een menselijk gevoelen, goed een stichtelijk en historirsch correct verhaal plaatsen, zonder direct in elke zin te verwijzen naar een Bijbeltekst. Neem goed in je op wat je leest, en kijk wat de strekking van het stukje is. Daarna bekijk je of er mogelijk zaken opvallen die in strijd zijn met de Waarheid zijn, dan kun je, nee, dan moet je dat te kennen geven.

Over het algemeen zijn er (naar mijn persoonlijke gevoelen) vele stichtelijke verhalen te plaatsen, die niet in strijd zijn met Gods Woord. Ik denk dat zulke verhalen best eens nuttig kunnen zijn. Ook oms eens wat te horen uit de praktijk der godzaligheid.

Doet Zijne glorierijke daden, alom den volkeren verstaan.
Dat hoeft toch geen aaneenrijging van teksten te zijn....?

Je mag van mij alles vertellen in eigen woorden, maar in dit geval werd aan een bijbeltekst een tegenstelde betekenis gegeven om het eigen dogmatische verhaal passend te maken. Dat is de omgekeerde wereld. Als je in de Schrift je uitgangspunt neemt, volgt daaruit wat je gaat zeggen maar het kan nooit zo zijn dat je de Schrift gaat aanpassen aan wat je wilt gaan zeggen. En daar legde ik de vinger bij. Dat heeft niets met wetenschap te maken, maar met liefde voor mijn God en Zijn Woord. Als dat verbasterd wordt, begin ik te roepen.

Nou, er werd nergens een Bijbeltekst een tegengestelde betekenis gegeven. Dat is je reinste inlegkunde!

Het berijmde vers is ook zeker niet tegen de Bijbel, ook niet hoe ds. Lamain het gebruikt. Wat zingt Maria namelijk? Hongerigen heeft Hij met goederen vervuld; en rijken heeft Hij ledig weggezonden. Bovendien staat er inderdaad in die tekst, zowel berijmd als onberijmd, niets over rijken. En wel over nooddruftigen, armen. Dat de arme kinderen Gods met brood verzadigd zullen worden. Onbegrijpelijk dat je zo heftig reageert en dit verbastering van Gods Woord noemt. Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat je dit soort citaten (van DIA of van bevindelijke predikers) met een zeker wantrouwen napluist. En DIA of deze predikanten mogen ook niets tegen de Schrift te verklaren. Maar dit is gezocht en onterecht beschuldigd.

Geheel eens met @Erasmiaan, ik zat al eerder te verzinnen op een reactie, maar dat lukte even niet.

In de onberijmde tekst staat: "Ik zal haar kost rijkelijk zegenen, haar nooddruftigen zal Ik met brood verzadigen."
Er staat niet voor niets "nooddruftigen". Dat iemand daar iets tussenvoegt in de zin zoals ds. Lamain deed ("nee, niet rijken, maar der armen spijs"), is beslist niet in tegenspraak met de Bijbel.
En als er dan iemand in de mond wordt gelegd dat rijken worden uitgesloten, is dat volstrekt onterecht.

SecorDabar schreef:

jakobmarin schreef:

Ditbenik schreef:Ik liet zien op welk punt de Schrift misbruikt wordt door in de berijmde versie iets tussen te voegen wat wel vroomd klinkt maar in tegenstelling is met was in Gods Woord staat.

Hier is nog zo'n voorbeeld:
Psalm 51:7 Zie, ik ben in ongerechtigheid geboren, in zonde heeft mijn moeder mij ontvangen.
Berijmd: Neen, 'k ben in ongerechtigheid geboren. Mijn zonde maakt mij 't voorwerp van Uw toren, Reeds van het uur van mijn ontvangnis af.

In Psalm 51 staat niet dat God toornig op je is vanaf je ontvangenis (conceptie), maar berijmd zingen we dit wel...

Wat u nu stelt komt bij mij remonstrants over dat God niet toornig op ons is vanaf onze ontvangenis.
Lees eens artikel 15 van de Ned. Geloofsbelijdenis over de erfzonde.
De apostel Paulus leert in de Romeinenbrief dat de gehele wereld voor God verdoemelijk zij.

het gaat me er niet om of het waarheid is wat in de berijmde psalm staat, maar dat je soms dingen zingt die helemaal niet in de psalm zelf staan.
En dat is bedenkelijk, ook als je ziet hoe moeilijk sommigen doen als een bijbelvertaling herzien wordt; een berijming is een veel vrijere 'vertaling' en daar hoor je bijna niemand over

Over remonstrants gesproken: die dichtten inderdaad mee aan de psalmberijming van 1773

-DIA- schreef:Er staan in de Kerkbode van de Gereformeerde Gemeenten te Rijssen soms stukjes om over na te denken. Vaak citaten uit preken. Vaak treffend, en leerzaam.
Ik neem er zomaar eens eentje over, wie weet, het zou een kanonschot kunnen zijn voor deze of gene, die geraakt zou worden. Vanzelf, laat ik dan mezelf ook insluiten, want al zou iedereen geraakt worden en de kogel zou mij missen... Begrijp je het?


VOEDSEL IN GODS HUIS.
Als het recht ligt, mensen, dan zorgt God bij tijd en ogenblikken dat er voedsel in Zijn huis is voor Zijn volk. "Ik zal Sion, ik zal der armen spijs, nee, niet rijken, maar der armen spijs hier zegenen op de ruimste wijs" Gods volk gaat met een hart vol raadsels over de wereld. En dan gebeurt het dat God in de prediking van Zijn Woord meekomt. Dan gebeurt het dat God ze wel eens raakt.
We lezen in de Waarheid soms dat die stam geraakt werd, en die stam die werd geraakt. Maar God raakt Zijn volk ook wel eens aan. Er zei eens een Rotterdammer zijn vrouw, die al jaren in de hemel is, een mens met grote genade, maar ze was een keer in grote strijd, ze ging niet meer naar de kerk, en er was een vrouw die vroeg: waarom dan niet? Oh. zei ze, ik denk, al staat er zelfs een kanon op de preekstoel, dat het mij niet meer zal raken.
Maar ze is toch meegegaan, en ze is toch geraakt die avond. Als het er eens op aan gaat komen, mensen, dat we de dood gaan verkiezen boven het leven, dan komt God er aan te pas. Hij komt niet als er geen nood is, maar God, Die komt als het niet langer meer kan, als het niet langer meer kan....


NASCHRIFT -DIA-: Dit is s(preek)taal, dat verdient vanzelf geen literaire prijs. Maar ik hoop dat het er toch nog hier en daar eentje in het struikgewas zit die het kan verstaan... Het is zo typisch ds. Lamain, de laatste herhaling... dat deed hij vaak, als hij iets wilde benadrukken. Zo ook hier in bovenstaand citaat.

Dit stukje kan iets te zeggen hebben. Verschillende uitwerkingen, denk ik. Voor mezelf vind ik het een prachtig stukje omdat het kan troosten. Kijk, soms denk ik weleens, zou ik het boek van Mientje Vrijdag pakken om te kijken hoe zij met die bepaalde zaken omging? Niet om hetzelfde perse te doen, of perse als voorbeeld, maar om een handvat te krijgen, een steuntje in de rug. Wat ik wel moeilijk vind, is dat ik dan 'steun' zoek bij een overleden mevrouw, en niet bij iemand bij ons uit de kerk. Die zijn er nu toch ook voor.. na God natuurlijk. Maar goed, dat terzijde. Je kunt leren van die 'verhalen'. En soms heb je daar gewoon behoefte aan. Om zelf alles uit te moeten zoeken, is hartstikke fijn, blijf je dicht bij de Heere, is ook het belangrijkste.. en niets of niemand kan je zo goed leren en liefhebben als de Heere, maar het is ook fijn als je een soort vader of moeder in de genade hebt op aarde. Natuurlijk zijn die er ook.. in de familie/relatiesfeer.. gelukkig wel. Maar daarnaast is Mientje Vrijdag ook fijn.

Tja, en als het dan iets anders staat, dan ik het zou verwoorden... daar zit ik niet zo mee. Dat zul je altijd houden.

Nog weer eens een stukje om over na te denken, weer uit de Kerkbode:

HOE WORDEN ‘NIEUW-GEBORENEN’ GEBAKERD?

Onder ons wordt gepredikt dat het noodzakelijk is te leren kennen:
zonde, schuld en daardoor schuldbelijdenis, schuldvergeving.
Hoe nodig te weten, en dat wel door persoonlijke ervaring, dat we
gezondigd hebben tegen een heilig, rechtvaardig, maar ook goedertieren
Wezen. Hier wordt Godskennis ervaren. Dat is een noodzakelijk begin!
Hier moeten we onszelf afvragen: “Ben ik met God begonnen of begon
dat Hoge Wezen met mij?”
Beluisteren we nog werkzaamheden met deze vraag? En toch, hoe
noodzakelijk dat God met ons begint! De Heere binde dat door Zijn
Geest op het hart.
Zal het pak der schuld wegen, dan is er ook nood om een Middelaar te
kennen. Hoe zijn dan de dagen waarin wij leven, dagen van donkerheid
en blindheid.
De sprong tot Jezus wordt genomen, waarvan gezegd kan worden:
“Hoe is het wildbraad zo spoedig geschoten?”
Hoeveel is er een verkeerde bakering door een slapende kerk!
Ja, de ogen verraden vijandschap bij de vraag hoe die twee tezamen zijn
gekomen, zullen ze samen kunnen gaan!
O misleidende bediening, met de zweep tot de Heere Jezus te slaan.
Niet bemerkende dat het zo een gang is uit een verbroken werkverbond
en het werk der genade ontbreekt! Zalige overgang, als de discipel van
Johannes leerjongen van de Heere Jezus mag worden.
Gods vrijmacht is onbeperkt, maar de Meester heeft er met Zijn discipelen
drie jaar over willen doen. En Jakob moest in het werkhuis twintig jaar
bij Laban vertoeven. In onze tijd zou men zeggen: “was die man maar
wijzer geweest”. Zo spreekt het “eigen” werk, maar genade is niet uit de
werken. Jakob moest leren wachten op Gods tijd! “Het is niet degene die wil,
noch degene die loopt, maar des ontfermende Gods”.
O bekommerde, uitziende en verlangende Kerk, naar schuldvergiffenis en
schulduitdelging. Kerk, die zwanger gaat met dierbare maar onvervulde beloften:
“Hoopt volkopmenlijk”. Maar het zal zijn: “Door de dood tot het leven”.
De Heere vervulle de holle plaats van uw hart en Hij geve u behoefte om het
levende water. Opdat het niet zij een dorre conclusie, maar door een levende
bediening: "Zend Uw licht en waarheid neder”.

[Overgenomen uit één van onze oude schrijvers.]

Er wordt dus geen naam van de schrijver genoemd. Als iemand het weet wil ik het wel weten.
Maar in feite doet de naam er niet in de eerste plaats toe.

-DIA- schreef:Hoe nodig te weten, en dat wel door persoonlijke ervaring, dat we
gezondigd hebben tegen een heilig, rechtvaardig, maar ook goedertieren
Wezen. Hier wordt Godskennis ervaren. Dat is een noodzakelijk begin!
Hier moeten we onszelf afvragen: “Ben ik met God begonnen of begon
dat Hoge Wezen met mij?”

Nu zie ik het hier ook, het gebruik van het woord WEZEN, als het over God gaat. GOEDERTIEREN WEZEN, HOGE WEZEN, OPPERWEZEN, etc.

Ik vind het altijd zo apart om deze benamingen te zien staan.
Het staat niet eens in de bijbel en als je het gebruikt, lijkt het alsof je het over een vaag wezen hebt, ergens in de hoogte, waarvan je ook niet precies weet wat het is.

We krijgen toch in de bijbel genoeg benamingen aangereikt van God, die uitdrukken Wie Hij is en Wat Hij is? We hoeven toch niet ook nog eens eigen benamingen gaan zitten verzinnen?

-DIA- schreef:Nog weer eens een stukje om over na te denken, weer uit de Kerkbode:

HOE WORDEN ‘NIEUW-GEBORENEN’ GEBAKERD?

Onder ons wordt gepredikt dat het noodzakelijk is te leren kennen:
zonde, schuld en daardoor schuldbelijdenis, schuldvergeving.
Hoe nodig te weten, en dat wel door persoonlijke ervaring, dat we
gezondigd hebben tegen een heilig, rechtvaardig, maar ook goedertieren
Wezen. Hier wordt Godskennis ervaren. Dat is een noodzakelijk begin!
Hier moeten we onszelf afvragen: “Ben ik met God begonnen of begon
dat Hoge Wezen met mij?”
Beluisteren we nog werkzaamheden met deze vraag? En toch, hoe
noodzakelijk dat God met ons begint! De Heere binde dat door Zijn
Geest op het hart.
Zal het pak der schuld wegen, dan is er ook nood om een Middelaar te
kennen. Hoe zijn dan de dagen waarin wij leven, dagen van donkerheid
en blindheid.
De sprong tot Jezus wordt genomen, waarvan gezegd kan worden:
“Hoe is het wildbraad zo spoedig geschoten?”
Hoeveel is er een verkeerde bakering door een slapende kerk!
Ja, de ogen verraden vijandschap bij de vraag hoe die twee tezamen zijn
gekomen, zullen ze samen kunnen gaan!
O misleidende bediening, met de zweep tot de Heere Jezus te slaan.
Niet bemerkende dat het zo een gang is uit een verbroken werkverbond
en het werk der genade ontbreekt! Zalige overgang, als de discipel van
Johannes leerjongen van de Heere Jezus mag worden.
Gods vrijmacht is onbeperkt, maar de Meester heeft er met Zijn discipelen
drie jaar over willen doen. En Jakob moest in het werkhuis twintig jaar
bij Laban vertoeven. In onze tijd zou men zeggen: “was die man maar
wijzer geweest”. Zo spreekt het “eigen” werk, maar genade is niet uit de
werken. Jakob moest leren wachten op Gods tijd! “Het is niet degene die wil,
noch degene die loopt, maar des ontfermende Gods”.
O bekommerde, uitziende en verlangende Kerk, naar schuldvergiffenis en
schulduitdelging. Kerk, die zwanger gaat met dierbare maar onvervulde beloften:
“Hoopt volkopmenlijk”. Maar het zal zijn: “Door de dood tot het leven”.
De Heere vervulle de holle plaats van uw hart en Hij geve u behoefte om het
levende water. Opdat het niet zij een dorre conclusie, maar door een levende
bediening: "Zend Uw licht en waarheid neder”.

[Overgenomen uit één van onze oude schrijvers.]

Er wordt dus geen naam van de schrijver genoemd. Als iemand het weet wil ik het wel weten.
Maar in feite doet de naam er niet in de eerste plaats toe.

Beste DIA,
Dit is niet de preekstijl van de oude schrijvers uit de 17e en 18e eeuw.
Dit is eerder de preekstijl van de 20e eeuwse schrijvers binnen de diverse gereformeerde gemeenten. Waarom ik dat denk? Nou de volgende zinssnede is daar echt kenmerkend voor:
De sprong tot Jezus wordt genomen, waarvan gezegd kan worden:
“Hoe is het wildbraad zo spoedig geschoten?”
Hoeveel is er een verkeerde bakering door een slapende kerk!
Ja, de ogen verraden vijandschap bij de vraag hoe die twee tezamen zijn
gekomen, zullen ze samen kunnen gaan!
O misleidende bediening, met de zweep tot de Heere Jezus te slaan.

-DIA- schreef: Er wordt dus geen naam van de schrijver genoemd. Als iemand het weet wil ik het wel weten.
Maar in feite doet de naam er niet in de eerste plaats toe.

Ik wil het toch wel graag weten.

Afgewezen schreef:

-DIA- schreef: Er wordt dus geen naam van de schrijver genoemd. Als iemand het weet wil ik het wel weten.
Maar in feite doet de naam er niet in de eerste plaats toe.

Ik wil het toch wel graag weten.

Zou het ds. E. Fransen kunnen zijn?

-DIA- schreef:

Afgewezen schreef:

-DIA- schreef: Er wordt dus geen naam van de schrijver genoemd. Als iemand het weet wil ik het wel weten.
Maar in feite doet de naam er niet in de eerste plaats toe.

Ik wil het toch wel graag weten.

Zou het ds. E. Fransen kunnen zijn?

Die naam kwam me ook al in de gedachten.