Een oud topic maar ik was even weg, dus alsnog een reactie :
*het probleem was en is niet dat er geen geld is voor de zorg, het probleem is dat er bij goed rentmeesterschap nare keuzes moeten worden gemaakt, keuzes waardoor mogelijk mensen eerder sterven, om hun levenskwaliteit omlaag gaat omdat ze geen, of een minder goede behandeling dan mogelijk krijgen.
Dat is immers logisch, het beste van het beste voor iedereen das onbetaalbaar.
Nu het maken van die nare keuzes, dat doet niemand graag, dat was dan ook de echte reden dat den haag wilde privatiseren (dat en omdat ze wel zagen dat enkele vriendjes daar goed aan konden verdienen, want denk maar niet dat ze niet wisten dat het duurder en slechter zou worden)
Wat privatisering (maar wel met verplichting een verzekering af te sluiten) doet zien we :
1 zorgvolume stijgt (logisch daar heeft een bedrijf belang bij, omzetvergroting) dus worden er meer en meer totaal zinloze behandelingen uitgevoerd.
die druk voor schaalvergroting werkt verspilling in de hand, waardoor vervolgens weer gesneden word in die post of andere waarbij vele de dupe worden, en weer een nieuwe maas word uitgebuit.
2 Winsmarge stijgt (een verhoudingsgewijs steeds groter percentage van de premies gaat naar de winsten van de verzekeringsorganisaties, en een steeds kleiner percentage word werkelijk besteed aan zorg)
Waar zal dit in resulteren : in torenhoge premies die gemakkelijk nog viermaal over de kop kunnen gaan, waarbij vrijwel alle zorgdeclaraties niet langer vergoed worden. en van het weinige geld wat wel vergoed word vooral onnodige kosten worden vergoed.
(dat laatste is ook het gevolg van vastgestelde vergoedingen, als jij weet dat bvb een scan je 60 euro kost maar 300 opleverd... dan doe je die toch gewoon bij elke client, nodig of niet.. daarvan kun je dan weer heel wat handelingen uitvoeren die juist slechter betalen dan ze je kosten.)
en laat je die vergoedingsprijzen los, zonder ook de verzekeraars te verplichten ze te betalen krijg je gewon dat de client het verschil lapt.
Uiteindelijk betaald je dus heel veel premie, voor vrijwel geen zorg, en kun je naast die hoge premie als je een behandeling wilt, alsnog het leeuwendeel zelf betalen.
en een tweedeling in de samenleving tussen hen die in 3e wereldachtige "verzekeringsgedekte clinieken" met alleen die zorg die binnen de dekking valt en hen met geld die zich het beste van het beste kunnen veroorloven.
(zoals in amerika waar een oliesjeik even een hele intensive care laat ontruimen en meteen nummer 1 op de donorlijst staat en in 48 uur een nieuw hart heeft.. omdat ie de juiste prijs betaald)
Doe je niks, dan creperen er straks nog veel meer. het is gewoon simpel rekenwerk :
hoeveel euro per maand per persoon, of anders verwoord, hoeveel procent van ons inkomen vinden wij zorg waard.
En hoeveel is 1 jaar levensverlenging waard op welke leeftijd en bij welke gezondheid.
En hoeveel mag een levensverbeterende maatregel maximaal per jaar kosten?
en ja dat zijn harde grenzen, maar beantwoord die eerst eens eerlijk, en ja dan vallen er ook mensen buiten de boot.. maar veel minder dan als we ze niet beantwoorden en iets veranderen gebeurd.
