Wedergeboorte of schijngeboorte [3]

[Tiberius]

Hoe leg je de tekst uit Maleachi 4:2 uit: Ulieden daarentegen, die Mijn Naam vreest, zal de Zon der gerechtigheid opgaan
Dat spreekt toch duidelijk van een vreze des Heeren vóór de Zon der gerechtigheid op gaat.

Dat klopt. Maar wel in een tekst met een eschatologische betekenis.

Het gaat wel vaker mis met teksten rond advent. Onlangs hoorde ik ook preken over Maleachi 3 (de Heere die tot Zijn tempel zal komen). Maar er was geen enkel oog voor de context van de profetie; namelijk de reiniging van de tempeldienst en de Levieten.

precies je kunt uit Maleachi 4:2 toch geen standen in het genadeleven halen. Dit was een profetie van de komende Messias in het vlees.

Maar ook bij de gelovigen. Lees de kanttekeningen maar eens.

[Ad Anker]

Gisteren een preek gehoord over de wijzen. Ze waren vol blijdschap toen ze de ster zagen, al waren ze nog niet bij het Kind. Jullie begrijpen hoe dit uitgelegd werd, Matthew Henry geeft daar ook ruimte voor.

[huisman]

Ik heb ook nog een vraag aan Anker en Tiberius over de DL. In 1-12 van de DL gaat het over de verzekering van de verkiezing in een volgorde die haaks staat op de volgorde die de embryo-aanhangers leren. Is deze volgorde in de DL chronologisch of puur willekeurig ?
Voor de duidelijkheid zo is de volgorde in de DL
1.het waar geloof in Christus,
2.kinderlijke vreze Gods
3.droefheid die naar God is over de zonde
4.honger en dorst naar de gerechtigheid, enz.

1-12. Van deze hun eeuwige en onveranderlijke verkiezing ter zaligheid worden de uitverkorenen te zijner tijd, hoewel bij onderscheiden trappen en met ongelijke mate, verzekerd; niet, als zij de verborgenheden en diepten Gods curieuslijk doorzoeken, maar als zij de onfeilbare vruchten der verkiezing, in het Woord Gods aangewezen (als daar zijn: het waar geloof in Christus, kinderlijke vreze Gods, droefheid die naar God is over de zonde, honger en dorst naar de gerechtigheid, enz.), in zichzelven met een geestelijke blijdschap en heilige vermaking waarnemen (2 Kor. 13:5).

De verzekering van de verkiezing ligt verder op de bekeringsweg dan het beginnende leven, waar het m.i. in deze discussie om gaat.

Anderzijds aan jou eens een vraag, Huisman.
Hoe leg je de tekst uit Maleachi 4:2 uit: Ulieden daarentegen, die Mijn Naam vreest, zal de Zon der gerechtigheid opgaan
Dat spreekt toch duidelijk van een vreze des Heeren vóór de Zon der gerechtigheid op gaat.

Jouw vraag over Mal 4: 2 beantwoord ik al elders. Toch vreemd dat bij de verzekering van de verkiezing volgens de DL het waar geloof in Christus voorop gaat en honger en dorst naar de gerechtigheid pas daarna als vrucht wordt aangewezen. Dit terwijl bij de door ds Kort bestreden theologen in het bevindelijke leven altijd andersom gaat.

[huisman]

Hoe leg je de tekst uit Maleachi 4:2 uit: Ulieden daarentegen, die Mijn Naam vreest, zal de Zon der gerechtigheid opgaan
Dat spreekt toch duidelijk van een vreze des Heeren vóór de Zon der gerechtigheid op gaat.

Dat klopt. Maar wel in een tekst met een eschatologische betekenis.

Het gaat wel vaker mis met teksten rond advent. Onlangs hoorde ik ook preken over Maleachi 3 (de Heere die tot Zijn tempel zal komen). Maar er was geen enkel oog voor de context van de profetie; namelijk de reiniging van de tempeldienst en de Levieten.

precies je kunt uit Maleachi 4:2 toch geen standen in het genadeleven halen. Dit was een profetie van de komende Messias in het vlees.

Maar ook bij de gelovigen. Lees de kanttekeningen maar eens.

Dat is een toepassing waarin ik ook niet de volgorde lees die jij bepleit. Het gaat daar over twee grote zaken waardoor de gelovige verkwikt wordt namelijk: vergeving der zonden en toerekening der gerechtigheid

3) de Zon der gerechtigheid opgaan,

Alzo wordt Christus Jezus genoemd, omdat Hij de verstanden door zijn Woord en Geest verlicht, en de harten de gelovigen verkwikt door vergeving der zonden en toerekening der gerechtigheid.

[huisman]

Gisteren een preek gehoord over de wijzen. Ze waren vol blijdschap toen ze de ster zagen, al waren ze nog niet bij het Kind. Jullie begrijpen hoe dit uitgelegd werd, Matthew Henry geeft daar ook ruimte voor.

Toch heb ik met zo'n uitleg moeite. Weten wij zeker dat de Heilige Geest dit bedoeld heeft met dit Schriftgedeelte? Ik zal Matthew Henry er op nalezen.
Voor de goede orde ik heb deze preek niet gehoord en weet natuurlijk niet of de eigenlijke uitleg ook aan bod is geweest.

[Tiberius]

Maar ook bij de gelovigen. Lees de kanttekeningen maar eens.

Dat is een toepassing waarin ik ook niet de volgorde lees die jij bepleit. Het gaat daar over twee grote zaken waardoor de gelovige verkwikt wordt namelijk: vergeving der zonden en toerekening der gerechtigheid

3) de Zon der gerechtigheid opgaan,

Alzo wordt Christus Jezus genoemd, omdat Hij de verstanden door zijn Woord en Geest verlicht, en de harten de gelovigen verkwikt door vergeving der zonden en toerekening der gerechtigheid.

Juist ja. Dat is de bevindelijke kennis van Christus als Borg voor eigen hart.
Vóór het opgaan van de Zon der gerechtigheid is er al wel de vreze in de naam des Heeren.
Het geestelijk leven, waarop dit toegepast kan worden, begint niet bij bewuste Christuskennis.
Dat laat overigens onverlet, dat niemand enige rust mag geven buiten die bewuste Christuskennis om. Maar dat doet m.i. in dit topic ook niemand.

[Tiberius]

Ik heb ook nog een vraag aan Anker en Tiberius over de DL. In 1-12 van de DL gaat het over de verzekering van de verkiezing in een volgorde die haaks staat op de volgorde die de embryo-aanhangers leren. Is deze volgorde in de DL chronologisch of puur willekeurig ?
Voor de duidelijkheid zo is de volgorde in de DL
1.het waar geloof in Christus,
2.kinderlijke vreze Gods
3.droefheid die naar God is over de zonde
4.honger en dorst naar de gerechtigheid, enz.

1-12. Van deze hun eeuwige en onveranderlijke verkiezing ter zaligheid worden de uitverkorenen te zijner tijd, hoewel bij onderscheiden trappen en met ongelijke mate, verzekerd; niet, als zij de verborgenheden en diepten Gods curieuslijk doorzoeken, maar als zij de onfeilbare vruchten der verkiezing, in het Woord Gods aangewezen (als daar zijn: het waar geloof in Christus, kinderlijke vreze Gods, droefheid die naar God is over de zonde, honger en dorst naar de gerechtigheid, enz.), in zichzelven met een geestelijke blijdschap en heilige vermaking waarnemen (2 Kor. 13:5).

De verzekering van de verkiezing ligt verder op de bekeringsweg dan het beginnende leven, waar het m.i. in deze discussie om gaat.

Anderzijds aan jou eens een vraag, Huisman.
Hoe leg je de tekst uit Maleachi 4:2 uit: Ulieden daarentegen, die Mijn Naam vreest, zal de Zon der gerechtigheid opgaan
Dat spreekt toch duidelijk van een vreze des Heeren vóór de Zon der gerechtigheid op gaat.

Jouw vraag over Mal 4: 2 beantwoord ik al elders. Toch vreemd dat bij de verzekering van de verkiezing volgens de DL het waar geloof in Christus voorop gaat en honger en dorst naar de gerechtigheid pas daarna als vrucht wordt aangewezen. Dit terwijl bij de door ds Kort bestreden theologen in het bevindelijke leven altijd andersom gaat.

De verzekering van de verkiezing ligt verder op de bekeringsweg.
Wanneer we Christus dan bevindelijk mogen kennen, komt er licht over de voorgaande weg, zoals Hij Zelf zegt: Maar die de waarheid doet, komt tot het licht, opdat zijn werken openbaar worden, dat zij in God gedaan zijn.
Dan komt openbaar, dat dat hongeren en dorsten werken zijn, die in God gedaan zijn.

[Johann Gottfried Walther]

Tiberius, de Oudvaders zagen de verzekering van de verkiezing wel in het begin!
Ieder die gelooft mag zeker weten dat hij uitverkoren is.

[Tiberius]

Tiberius, de Oudvaders zagen de verzekering van de verkiezing wel in het begin!
Ieder die gelooft mag zeker weten dat hij uitverkoren is.

Je eerste zin is in tegenspraak met de tweede.

[huisman]

Maar ook bij de gelovigen. Lees de kanttekeningen maar eens.

Dat is een toepassing waarin ik ook niet de volgorde lees die jij bepleit. Het gaat daar over twee grote zaken waardoor de gelovige verkwikt wordt namelijk: vergeving der zonden en toerekening der gerechtigheid

3) de Zon der gerechtigheid opgaan,

Alzo wordt Christus Jezus genoemd, omdat Hij de verstanden door zijn Woord en Geest verlicht, en de harten de gelovigen verkwikt door vergeving der zonden en toerekening der gerechtigheid.

Juist ja. Dat is de bevindelijke kennis van Christus als Borg voor eigen hart.
Vóór het opgaan van de Zon der gerechtigheid is er al wel de vreze in de naam des Heeren.
Het geestelijk leven, waarop dit toegepast kan worden, begint niet bij bewuste Christuskennis.
Dat laat overigens onverlet, dat niemand enige rust mag geven buiten die bewuste Christuskennis om. Maar dat doet m.i. in dit topic ook niemand.

Kun jij in alle rust aangeven waar jij dit leest in de kanttekening ? M.i staat er dat Christus Jezus de harten der gelovigen verlicht en verkwikt door vergeving der zonden en toerekening der gerechtigheid. Het gaat om mensen die wij o.a. bij name kennen b.v Anna en Simeon. Zij kenden en verwachten Christus in het geloof en mochten Hem ook zien in het vlees.
En over jouw laatste opmerking krijg ik steeds meer een onbehagelijk gevoel. Jij blijft allerlei leven zien buiten de kennis van Christus, buigt m.i. ook deze tekst om dit te bewijzen. Aan het eind komt dat steevast de disclaimer dat wij natuurlijk geen rust geven buiten Christus. Ik weet niet of dat wel zo is.

Ik besluit mijn bijdrage in dit topic voorlopig met een tekst uit de Schrift die erg duidelijk is wanner een mens van Boven geboren is(1Joh5:1)

1 Een iegelijk, die gelooft, dat Jezus is de Christus, die is uit God geboren; en een iegelijk, die liefheeft Dengene, Die geboren heeft, die heeft ook lief dengene, die uit Hem geboren is .

1) gelooft, dat Jezus

Namelijk met zodanig een geloof, dat vergezeld is van alles wat tot een oprecht geloof behoort

"Een ieder, die gelooft." Hij bevestigt hier op een andere manier dat geloof en broederlijke liefde bij elkaar horen, want omdat God ons opnieuw geboren laat worden door het geloof, moeten wij Hem toch liefhebben als vader? Deze liefde hoort bij al Zijn kinderen, want geloof kun je niet losmaken van liefde.

De eerste waarheid is, dat allen die uit God geboren zijn, geloven dat Jezus de Christus is. Hier ziet u opnieuw dat ons geloof zich alleen op Christus moet richten, want in Hem vindt het vrijspraak van schuld, leven en elke mogelijke zegen waarnaar het kan verlangen, alles wat met God te maken heeft. Vandaar dat we alleen maar echt kunnen geloven door onze gedachten op Hem te richten. Trouwens, als we geloven dat Hij de Christus is, houdt dat in, dat we alle beloften die met de Messias samenhangen van Hem verwachten.

Hij heeft de titel Christus ook niet zonder reden gekregen, want het wijst op het soort werk dat de Vader Hem had gegeven. In de tijd van de wet werd beloofd dat met de komende Messias gerechtigheid en geluk hun intrede zouden doen, en dat alle dingen weer als nieuw hersteld zouden worden. Dit wordt ongeveer op dezelfde manier maar nog duidelijker uitgelegd in het evangelie. Jezus kan dus slechts aangenomen worden als de Christus door bij Hem redding te zoeken, want met dat doel werd Hij door de Vader gestuurd en wordt Hij ons dagelijks aangeboden.

Dat gebruikt de apostel als basis voor de nadere verklaring dat iedereen die echt gelooft, uit God geboren is. Geloof staat immers ver buiten het bereik van het menselijk verstand, zodat we door onze hemelse Vader tot Christus getrokken moeten worden, want niemand van ons kan tot Hem opklimmen in eigen kracht. Dat is wat de apostel ons ook leert in zijn evangelie, als hij zegt dat zij die in de naam van de Eniggeborene geloven, niet uit bloed of het vlees geboren zijn. (#Joh 1.13) En Paulus zegt dat we niet toegerust zijn met de geest van deze wereld, maar met de Geest die van God afkomstig is, opdat we de dingen die Hij ons gaf zullen kennen. (#1Co 2.12) Geen oog heeft immers gezien en geen oor gehoord, noch verstand gevat, wat de beloning is voor mensen die God liefhebben. Slechts de Geest kan doordringen tot dit mysterie. Bovendien is Christus gegeven voor onze heiligmaking en brengt de Geest die wedergeboorte wekt met zich mee. Kort gezegd komt het dus hierop neer, dat Hij ons verbindt aan Zijn eigen lichaam en daarom kan iemand alleen maar geloof hebben als hij uit God geboren is.

[Tiberius]

Maar ook bij de gelovigen. Lees de kanttekeningen maar eens.

Dat is een toepassing waarin ik ook niet de volgorde lees die jij bepleit. Het gaat daar over twee grote zaken waardoor de gelovige verkwikt wordt namelijk: vergeving der zonden en toerekening der gerechtigheid

3) de Zon der gerechtigheid opgaan,

Alzo wordt Christus Jezus genoemd, omdat Hij de verstanden door zijn Woord en Geest verlicht, en de harten de gelovigen verkwikt door vergeving der zonden en toerekening der gerechtigheid.

Juist ja. Dat is de bevindelijke kennis van Christus als Borg voor eigen hart.
Vóór het opgaan van de Zon der gerechtigheid is er al wel de vreze in de naam des Heeren.
Het geestelijk leven, waarop dit toegepast kan worden, begint niet bij bewuste Christuskennis.
Dat laat overigens onverlet, dat niemand enige rust mag geven buiten die bewuste Christuskennis om. Maar dat doet m.i. in dit topic ook niemand.

Kun jij in alle rust aangeven waar jij dit leest in de kanttekening ?

Zeker kan ik dat.
De kanttekenaren geven aan, dat de profeet in vers 1 de godzaligen troost met de verschijning van de Zon der gerechtigheid.
Mensen die Gods Naam vrezen, worden dus al (terecht) godzaligen genoemd, voordat de Zon der gerechtigheid (=Christus) in hun hart is opgegaan.

M.i staat er dat Christus Jezus de harten der gelovigen verlicht en verkwikt door vergeving der zonden en toerekening der gerechtigheid.

Juist. Dat doet hij in de harten van hen die Gods Naam vrezen.

Het gaat om mensen die wij o.a. bij name kennen b.v Anna en Simeon. Zij kenden en verwachten Christus in het geloof en mochten Hem ook zien in het vlees.

Inderdaad. Maar zo werkt de Heere bij alle gelovigen.

En over jouw laatste opmerking krijg ik steeds meer een onbehagelijk gevoel. Jij blijft allerlei leven zien buiten de kennis van Christus, buigt m.i. ook deze tekst om dit te bewijzen. Aan het eind komt dat steevast de disclaimer dat wij natuurlijk geen rust geven buiten Christus. Ik weet niet of dat wel zo is.

Ik zeg dat er maar bij, omdat mensen anders beginnen te roepen, dat je dan rust geeft buiten Christus.
Dat is dus niet zo. Pas achteraf valt er licht over.

Ik besluit mijn bijdrage in dit topic voorlopig (...)

Dat heb je al vaker gezegd. Klinkt me een beetje als jouw disclaimer, waarvan ik niet weet of dat wel zo is.

(...) met een tekst uit de Schrift die erg duidelijk is wanner een mens van Boven geboren is(1Joh5:1)

1 Een iegelijk, die gelooft, dat Jezus is de Christus, die is uit God geboren; en een iegelijk, die liefheeft Dengene, Die geboren heeft, die heeft ook lief dengene, die uit Hem geboren is .

Duidelijk genoeg, ja. Daar heb je de vrucht.

[hervormde]

Duidelijke voorbeelden waarbij de dogmatiek heerst over de exegese. In dit soort stichtelijke voordrachten spreekt men een paar minuten over de zogenaamde context om vervolgens met de gekleurde bril de tekst uit te gaan leggen aan de gemeente. Ze zoeken naarstig de waarheid achter de waarheid. Daarbij handelt men als de vrijzinnigen zoals Nico ter Linden: het verhaal gaat. De uitersten raken elkaar. Dat zien we in dit soort voorbeelden. Heilshistorie wordt ingekleurd als heilsorde. Je wordt er verdrietig van als je dit leest. Hier gaat de schat van het Woord niet open, maar wordt hooguit gebruikt als een bijwagen voor de zogenaamde bevinding. De Bijbel verwordt tot een bij-bél.

[hervormde]

Zondag 25:

Aangezien dan alleen het geloof ons Christus en al Zijn weldaden deelachtig maakt,
vanwaar komt zulk geloof?

Van den Heiligen Geest,
Die het geloof in onze harten werkt door de verkondiging des heiligen Evangelies,
en het sterkt door het gebruik van de Sacramenten.

De Heilige Geest maakt ons door het geloof Christus en al Zijn weldaden deelachtig. De vereniging met Christus gaat aan alles vooraf.

Veltkamp: de persoon gaat voorop, de Gever, en daarna volgen de gaven. De persoonlijke gemeenschap met Christus is het allervoornaamste, maar in en door die gemeenschap vloeien al Zijn weldaden naar ons toe.

Laten we ons daar op richten.

[huisman]

Duidelijke voorbeelden waarbij de dogmatiek heerst over de exegese. In dit soort stichtelijke voordrachten spreekt men een paar minuten over de zogenaamde context om vervolgens met de gekleurde bril de tekst uit te gaan leggen aan de gemeente. Ze zoeken naarstig de waarheid achter de waarheid. Daarbij handelt men als de vrijzinnigen zoals Nico ter Linden: het verhaal gaat. De uitersten raken elkaar. Dat zien we in dit soort voorbeelden. Heilshistorie wordt ingekleurd als heilsorde. Je wordt er verdrietig van als je dit leest. Hier gaat de schat van het Woord niet open, maar wordt hooguit gebruikt als een bijwagen voor de zogenaamde bevinding. De Bijbel verwordt tot een bij-bél.

Je zegt het scherp maar je hebt wel gelijk.

[Tiberius]

Duidelijke voorbeelden waarbij de dogmatiek heerst over de exegese. In dit soort stichtelijke voordrachten spreekt men een paar minuten over de zogenaamde context om vervolgens met de gekleurde bril de tekst uit te gaan leggen aan de gemeente. Ze zoeken naarstig de waarheid achter de waarheid. Daarbij handelt men als de vrijzinnigen zoals Nico ter Linden: het verhaal gaat. De uitersten raken elkaar. Dat zien we in dit soort voorbeelden. Heilshistorie wordt ingekleurd als heilsorde. Je wordt er verdrietig van als je dit leest. Hier gaat de schat van het Woord niet open, maar wordt hooguit gebruikt als een bijwagen voor de zogenaamde bevinding. De Bijbel verwordt tot een bij-bél.

Dan heerste in jouw optiek in de gelijkenis van de verloren zoon, bij de bekering van Paulus en de vele andere Bijbelse voorbeelden de dogmatiek zeker ook over de exegese?
Overigens jammer, dat je er niet inhoudelijk op in gaat.