Positief topic over de GGIN

[CvdW]

Hoe ontvingen mensen in de Bijbeltijd hun troost.
Bijvoorbeeld bij Job lees ik mijn Verlosser leeft. Moeten we daar niet naar terug?

[Forummer]

De zekerheid ligt opgesloten in het geloof. God verandert namelijk nooit, mijn gevoel daarentegen is zo veranderlijk als het weer.

Dagboekstukjes en dagteksten die precies aansluiten bij je worstelingen of die troost geven zijn knipoogjes van God. En daarmee zeker van waarde.

[DDD]

Dat neemt niet weg, dat je verwijt nogal generaliserend is. Er is heus ook christocentrische bevindelijke prediking.

U hoort wel eens preken uit de GG in Ned?

Ja. Hoe dat zo? Hoor jij wel eens preken uit de NGK?

[refo]

Helemaal met u eens.
Gisteren een preek beluistert waarin het ging over Arioch (wees naar ik) en Daniël (wees naar God).
In de huidige bevinding gaat het veel al wat ik beleefd heb en wat ik voel. Er wordt ook gezegd het komt op de toepassing aan.

Het een sluit het ander niet uit.

Voorbeelden:
- Ik werd benauwd aan alle zijden (dus gaat over ik, een ik ervaring, beleving), maar riep de Heer ootmoedig aan (drijft uit naar Hem, Christus);
- Ik lag gekneld in banden van de dood (wederom ik, een beleving), maar riep de Heer dus aan in al mijn nood (wederom drijft het uit naar Christus).

In die psalmen gaat het over fysieke gebeurtenissen. Nu worden die teksten geestelijk vertaald.

[Simon0612]

Ik vind notuleren zonder wie wat zegt te vermelden, geen recht doen aan ieders individuele bestuurlijke verantwoordelijkheid.

Als iemand bijvoorbeeld consequent voor iets waarschuwt, moet later ook duidelijk zijn wie het bij het rechte eind had, of juist niet.

Ik vind anders de verslagen van classis en synode in de Saambinder ook niet uitblinken. En daar wordt ook niet genoteerd wie wat heeft gezegd, hooguit: “ds. DieEnDie brengt dat en dat onderwerp ter sprake.” En daar blijft het vaak dan ook bij. Daarmee vergeleken is het verslag van de synode GGiN nog zeer uitgebreid.

[Konijntje]

Helemaal met u eens.
Gisteren een preek beluistert waarin het ging over Arioch (wees naar ik) en Daniël (wees naar God).
In de huidige bevinding gaat het veel al wat ik beleefd heb en wat ik voel. Er wordt ook gezegd het komt op de toepassing aan.

Het een sluit het ander niet uit.

Voorbeelden:
- Ik werd benauwd aan alle zijden (dus gaat over ik, een ik ervaring, beleving), maar riep de Heer ootmoedig aan (drijft uit naar Hem, Christus);
- Ik lag gekneld in banden van de dood (wederom ik, een beleving), maar riep de Heer dus aan in al mijn nood (wederom drijft het uit naar Christus).

In die psalmen gaat het over fysieke gebeurtenissen. Nu worden die teksten geestelijk vertaald.

Wat vind je daarvan? En waarom?