GJdeBruijn schreef:Afgewezen schreef:GJdeBruijn schreef:edmund schreef:.. en er bestaat geen hongeren en dorsten naar een onbekende gerechtigheid..
Dit is wel een heel belangrijke opmerking in de discussie. Hier ben ik het mee eens. Dat is ook wat Perkins schrijft. En er is verschil tussen hongeren en verzadigd worden, nietwaar? Hoe zie je dat dan?
Het hongeren en dorsten naar de gerechtigheid waar Christus het over heeft in de zaligsprekingen is iets anders dan het zoeken van de ontdekte zondaar naar vrede.
Mee eens. De vrede ligt in het ware hongeren en dorsten ook besloten, maar kan ook een klein geloof zijn dat ten zeerste wordt bestreden. Het kleinste geloof wil en zal eigenen, alleen dat kan heel zwak zijn. Echter, in alle gevallen zullen gelovigen te typeren zijn als hongerigen en dorstigen, zelfs de meest geoefenden.
Omdat de zwakgelovigen zichzelf niet al te snel al gelovigen zullen typeren (zie wederom Perkins!) moet je voorzichtig omgaan met teksten zoals de bergrede. Deze teksten zijn niet zomaar om een status-quo weer te geven over wie zalig zijn, maar ook om gelovigen, en zeker de kleingelovigen, te troosten en te bemoedigen.
' in alle gevallen zullen gelovigen te typeren zijn als hongerigen en dorstigen, zelfs de meest geoefenden.' Juist! Dat is het werk van (de Geest van) Christus in die mens ter heiligmaking. Het immer zoeken naar de gunst en gemeenschap met God in Christus.
Christus is de Fontein der Liefde in die mens. Rom. 5:5: En de hoop beschaamt niet, omdat de liefde Gods in onze harten uitgestort is door den Heiligen Geest, Die ons is gegeven.
En dit is het eerste fondament, waarom de hoop niet beschaamt, omdat de Heilige Geest hierin niet kan liegen.
Dus eerst door of uit het (de omhelsing van Christus door het) geloof gerechtvaardigd (Rom. 5:1) en daarna de liefde Gods uitgestort in die mens.