Wist je dat......

[Mara]

...ik ben bereid om te kunnen sterven, of mag ik dat niet hardop zeggen?

Wat bijzonder om dat te kunnen zeggen !
Ik kan dat niet en velen met mij niet.
Als je zo met mensen spreekt, van hart tot hart, men wil allemaal naar de hemel, maar nu nog niet.
Later, als we oud en der dagen zat zijn.
Ik denk dat, als het erop aan komt, we vaster gepind zitten dan we misschien nu denken.
Ik heb wel eens een periode in mn leven gehad (gelukkig maar kort) dat het van mij eigenlijk niet meer hoefde, maar echt een doodsverlangen ?
Nee, absoluut niet. Maar het leven kan zo zn glans verliezen, dat het je niet meer zo boeit.

[Marnix]

Misschien is dat ook zo? Hizkia kreeg die boodschap pas te horen toen hij op zijn ziekbed lag. Ik vind dat deze tekst wel heel makkelijk uit zijn verband wordt gehaald. Natuurlijk moeten we altijd beseffen dat we hier tijdelijk zijn en dat ons ook zo wat kan overkomen... Maar ik snap niet waarom deze tekst daar bij wordt gehaald. Het zijn woorden aan een zieke die van God te horen krijgt dat hij spoedig zal sterven... en genezen wordt op zijn gelovig gebed.

Andere tekst dan: Daarom, zijt ook gij bereid; want in welke ure gij het niet meent, zal de Zoon des mensen komen. (Mt. 24:44).

Precies. Daar kan ik me beter in vinden, want dat gaat om de wederkomst. Die mag wat mij betreft zo snel mogelijk komen. Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik niet sta te springen om te sterven. Als het moet dan moet het en dan ga ik naar de Heer, wat goed is... maar ik zou nog wel graag lang op aarde leven, als dat mij gegund is. Gelukkig is bereid zijn om te sterven wat anders dan ook daadwerkelijk willen sterven. Daarom heb ik wat moeite met de tekst die tegen Hizkia wordt gezegd. Hizkia wil namelijk helemaal niet sterven, blijkt uit de rest van het verhaal. En zijn gebed om leven wordt verhoord.

[refo]

...ik ben bereid om te kunnen sterven, of mag ik dat niet hardop zeggen?

Wat bijzonder om dat te kunnen zeggen !
Ik kan dat niet en velen met mij niet.
Als je zo met mensen spreekt, van hart tot hart, men wil allemaal naar de hemel, maar nu nog niet.
Later, als we oud en der dagen zat zijn.
Ik denk dat, als het erop aan komt, we vaster gepind zitten dan we misschien nu denken.
Ik heb wel eens een periode in mn leven gehad (gelukkig maar kort) dat het van mij eigenlijk niet meer hoefde, maar echt een doodsverlangen ?
Nee, absoluut niet. Maar het leven kan zo zn glans verliezen, dat het je niet meer zo boeit.

Wij mensen zijn voor de aarde gemaakt. Dus is het echt niet zo erg om er nog een poosje te willen blijven.

[helma]

...ik ben bereid om te kunnen sterven, of mag ik dat niet hardop zeggen?

Wat bijzonder om dat te kunnen zeggen !
Ik kan dat niet en velen met mij niet.
Als je zo met mensen spreekt, van hart tot hart, men wil allemaal naar de hemel, maar nu nog niet.
Later, als we oud en der dagen zat zijn.
Ik denk dat, als het erop aan komt, we vaster gepind zitten dan we misschien nu denken.
Ik heb wel eens een periode in mn leven gehad (gelukkig maar kort) dat het van mij eigenlijk niet meer hoefde, maar echt een doodsverlangen ?
Nee, absoluut niet. Maar het leven kan zo zn glans verliezen, dat het je niet meer zo boeit.

Wij mensen zijn voor de aarde gemaakt. Dus is het echt niet zo erg om er nog een poosje te willen blijven.

is dat zo? Ik dacht dat we gemaakt waren om God te verheerlijken.
Als het goed ligt is er een uitzien om dat te mogen doen; eindelijk zonder zonde en zonder zelfbedoeling

[Terri]

...ik ben bereid om te kunnen sterven, of mag ik dat niet hardop zeggen?

Juist wel, heerlijk dat je Hem zonder verschrikken kan ontmoeten!
Wat Marnix verderop zegt, herken ik ook; sterven vind ik ontzagwekkend,omdat de dood toch een vijand is, hoewel te niet gedaan door Christus. Maar naar Zijn komst verlang ik met intens verlangen.Omdat Zijn glorie en majesteit dan eindelijk openbaar worden.

[refo]

God maakte eerst de aarde en maakte daar mensen op.
Met welk doel staat er eigenlijk niet bij.

Of toch: vervult de aarde, en onderwerpt haar, en hebt heerschappij over de vissen der zee, en over het gevogelte des hemels, en over al het gedierte, dat op de aarde kruipt!

[Mara]

Ik zie toch heel erg tegen het stervensmoment op !
Heb meerdere malen van dichtbij meegemaakt, dat een waar kind des Heeren de aanzegging kreeg, IK KAN NIETS MEER VOOR JE DOEN.
Vreselijk. Dan komt het heel dichtbij en zit de dood niet meer in Amerika (wat hij voor de meesten van ons is)
Het is de vijand die verslagen moet worden.
Ik kan nooit begrijpen dat iemand zo vrijuit kan zeggen : ik ga naar de hemel.
Hoe weet je dat zo zeker ?
We zullen hier toch eerst het aardse moeten doorworstelen, het kan soms leuk zijn hier, maar toch, we hebben geen blijvende stad !
Toen mijn oudste kind pas geboren werd en er een ziekte werd gediagnostiseerd, kwam de boodschap dat hij maar 10 jr kon worden !
Dat was zo een ernstige boodschap !
Dacht je dat ik toen kon zeggen: Heere neem hem maar, natuurlijk niet.
Het was onbestaanbaar, we hadden een nieuw pril leven ontvangen, moesten we hem weer zo snel afstaan ?
Nee, Goddank ! niet.
Wij leven vanuit Het Wonder.
Neemt niet weg dat nog steeds de dood niet bij het leven hoort.
Het is de straf op de zonde ! Hoe kun je daar nu naar uitzien ?

[Terri]

Ik zie toch heel erg tegen het stervensmoment op !
Heb meerdere malen van dichtbij meegemaakt, dat een waar kind des Heeren de aanzegging kreeg, IK KAN NIETS MEER VOOR JE DOEN.
Vreselijk. Dan komt het heel dichtbij en zit de dood niet meer in Amerika (wat hij voor de meesten van ons is)
Het is de vijand die verslagen moet worden.
Ik kan nooit begrijpen dat iemand zo vrijuit kan zeggen : ik ga naar de hemel.
Hoe weet je dat zo zeker ?
We zullen hier toch eerst het aardse moeten doorworstelen, het kan soms leuk zijn hier, maar toch, we hebben geen blijvende stad !
Toen mijn oudste kind pas geboren werd en er een ziekte werd gediagnostiseerd, kwam de boodschap dat hij maar 10 jr kon worden !
Dat was zo een ernstige boodschap !
Dacht je dat ik toen kon zeggen: Heere neem hem maar, natuurlijk niet.
Het was onbestaanbaar, we hadden een nieuw pril leven ontvangen, moesten we hem weer zo snel afstaan ?
Nee, Goddank ! niet.
Wij leven vanuit Het Wonder.
Neemt niet weg dat nog steeds de dood niet bij het leven hoort.
Het is de straf op de zonde ! Hoe kun je daar nu naar uitzien ?

De vraag was; ben je bereidt om te kunnen sterven?
En ja we kunnen het zeker weten." Het geloof nu is een vaste grond, van de dingen die men hoopt en een bewijs van de zaken die men niet ziet" hebr.11:1.
En wat je schrijft over je kind is aangrijpend, dat is weer van een heel andere orde.

[huisman]

Ik zie toch heel erg tegen het stervensmoment op !
Heb meerdere malen van dichtbij meegemaakt, dat een waar kind des Heeren de aanzegging kreeg, IK KAN NIETS MEER VOOR JE DOEN.
Vreselijk. Dan komt het heel dichtbij en zit de dood niet meer in Amerika (wat hij voor de meesten van ons is)
Het is de vijand die verslagen moet worden.
Ik kan nooit begrijpen dat iemand zo vrijuit kan zeggen : ik ga naar de hemel.
Hoe weet je dat zo zeker ?
We zullen hier toch eerst het aardse moeten doorworstelen, het kan soms leuk zijn hier, maar toch, we hebben geen blijvende stad !
Toen mijn oudste kind pas geboren werd en er een ziekte werd gediagnostiseerd, kwam de boodschap dat hij maar 10 jr kon worden !
Dat was zo een ernstige boodschap !
Dacht je dat ik toen kon zeggen: Heere neem hem maar, natuurlijk niet.
Het was onbestaanbaar, we hadden een nieuw pril leven ontvangen, moesten we hem weer zo snel afstaan ?
Nee, Goddank ! niet.
Wij leven vanuit Het Wonder.
Neemt niet weg dat nog steeds de dood niet bij het leven hoort.
Het is de straf op de zonde ! Hoe kun je daar nu naar uitzien ?

Dat is ook zo de dood blijft de laatste vijand....maar voor wie in Christus zijn wel een ovenwonnen vijand. De meeste van Gods kinderen ontvangen stervensgenade als het sterven moet worden en niet eerder. Dit is iets anders dan het verlangen om bij Christus te zijn want dat is toch echt het beste en hoogste en..er zijn geen woorden voor.
(Wat mooi dat er in dit topic over zulke zaken gesproken mag worden, om voor te danken. )

[Joannah]

Ik zie toch heel erg tegen het stervensmoment op !
Heb meerdere malen van dichtbij meegemaakt, dat een waar kind des Heeren de aanzegging kreeg, IK KAN NIETS MEER VOOR JE DOEN.
Vreselijk. Dan komt het heel dichtbij en zit de dood niet meer in Amerika (wat hij voor de meesten van ons is)
Het is de vijand die verslagen moet worden.
Ik kan nooit begrijpen dat iemand zo vrijuit kan zeggen : ik ga naar de hemel.
Hoe weet je dat zo zeker ?
We zullen hier toch eerst het aardse moeten doorworstelen, het kan soms leuk zijn hier, maar toch, we hebben geen blijvende stad !
Toen mijn oudste kind pas geboren werd en er een ziekte werd gediagnostiseerd, kwam de boodschap dat hij maar 10 jr kon worden !
Dat was zo een ernstige boodschap !
Dacht je dat ik toen kon zeggen: Heere neem hem maar, natuurlijk niet.
Het was onbestaanbaar, we hadden een nieuw pril leven ontvangen, moesten we hem weer zo snel afstaan ?
Nee, Goddank ! niet.
Wij leven vanuit Het Wonder.
Neemt niet weg dat nog steeds de dood niet bij het leven hoort.
Het is de straf op de zonde ! Hoe kun je daar nu naar uitzien ?

"Heb meerdere malen van dichtbij meegemaakt, dat een waar kind des Heeren de aanzegging kreeg, IK KAN NIETS MEER VOOR JE DOEN."
Mara, het zal aan mij liggen, maar ik begrijp deze zin niet helemaal.
Een "WAAR kind des Heeren" krijgt te horen dat er niets meer voor hem/haar te doen is?
Bedoel je dat als tegenhanger van stervensgenade die op het laatste moment geopenbaard wordt?
Dan was het dus geen "waar" kind des Heeren, toch?
Of begrijp ik je verkeerd?

[helma]

het doet me denken aan Corrie ten Boom
ze mocht als kind weten dat ze een kind van God was.
Toch was ze bang om te sterven.
Ze vertelde het haar vader; een wijze man die dichtbij de Heere leefde.
Hij vroeg het kind wanneer je een treinkaartje kocht.
-alleen op het moment dat je het nodig hebt en met de trein gaat reizen.
Zo, zei hij, geeft de Heere ook pas stervensgenade als je gaat sterven
eerder heb je het niet nodig

[MarthaMartha]

Ik zie toch heel erg tegen het stervensmoment op !
Heb meerdere malen van dichtbij meegemaakt, dat een waar kind des Heeren de aanzegging kreeg, IK KAN NIETS MEER VOOR JE DOEN.
Vreselijk. Dan komt het heel dichtbij en zit de dood niet meer in Amerika (wat hij voor de meesten van ons is)
Het is de vijand die verslagen moet worden.
Ik kan nooit begrijpen dat iemand zo vrijuit kan zeggen : ik ga naar de hemel.
Hoe weet je dat zo zeker ?
We zullen hier toch eerst het aardse moeten doorworstelen, het kan soms leuk zijn hier, maar toch, we hebben geen blijvende stad !
Toen mijn oudste kind pas geboren werd en er een ziekte werd gediagnostiseerd, kwam de boodschap dat hij maar 10 jr kon worden !
Dat was zo een ernstige boodschap !
Dacht je dat ik toen kon zeggen: Heere neem hem maar, natuurlijk niet.
Het was onbestaanbaar, we hadden een nieuw pril leven ontvangen, moesten we hem weer zo snel afstaan ?
Nee, Goddank ! niet.
Wij leven vanuit Het Wonder.
Neemt niet weg dat nog steeds de dood niet bij het leven hoort.
Het is de straf op de zonde ! Hoe kun je daar nu naar uitzien ?

Ja, de plaats waar je heen gaat (hemel of hel) kun je weten, móet je zelfs weten.
"zo is er dan nu geen verdoemenis voor degenen die in Christus Jezus zijn". Wie hier op aarde de toevlucht leerde nemen tot de Zaligmaker, die weet zich geborgen in Christus. Die weet ook dat hij/zij straks -onverdiend, uit genade alleen- de hemel zal binnengaan. "Wie in Hem gelooft zal niet verloren gaan, maar eeuwig leven hebben". Wie dat nog niet weet zou hier geen rustig moment meer moeten hebben, zo'n vreselijke plaats tegemoet te reizen, terwijl de Heere Jezus nog steeds zijn armen uitstrekt en het toeroept: wendt u naar Mij toe en wordt behouden!

Wij hebben dit leven van Hem ontvangen. We mogen dat ook dankbaar uit Zijn handen ontvangen en dat leven genieten. Ook dit gaf Hij, met aale zegeningen en genade daarin. Natuurlijk mogen we daar blij mee zijn. En toch zijn er momenten dat je uitziet naar de dag om bij Hem te zijn. De zonde weg, Hij voor altijd en eeuwig het middelpunt van onze lofprijzing.

Pas zei een predikant toen het over deze twee kanten ging: "gelukkig hoeven we niet te kiezen, wij bepalen niet het moment van sterven. We mogen het leven leven, maar moeten altijd bereid zijn".

[eilander]

Neemt niet weg dat nog steeds de dood niet bij het leven hoort.
Het is de straf op de zonde ! Hoe kun je daar nu naar uitzien ?

Dat is toch wel Bijbels?
Zie Filippenzen 1: Want ik word van deze twee gedrongen, hebbende begeerte, om ontbonden te worden en met Christus te zijn; want dat is zeer verre het beste. Maar in het vlees te blijven, is nodiger om uwentwil.

Waarmee ik niet wil zeggen dat iedereen dit op ieder moment Paulus kan nazeggen.

[Lourens]

Ik eindelijk weer gelegenheid heb om hier te komen
ik vreeeeeselijk veel bij moet lezen zoals ik zag
ik dus maar een heleboel skip.

[JolandaOudshoorn]

Ik zie toch heel erg tegen het stervensmoment op !
Heb meerdere malen van dichtbij meegemaakt, dat een waar kind des Heeren de aanzegging kreeg, IK KAN NIETS MEER VOOR JE DOEN.
Vreselijk. Dan komt het heel dichtbij en zit de dood niet meer in Amerika (wat hij voor de meesten van ons is)
Het is de vijand die verslagen moet worden.
Ik kan nooit begrijpen dat iemand zo vrijuit kan zeggen : ik ga naar de hemel.
Hoe weet je dat zo zeker ?
We zullen hier toch eerst het aardse moeten doorworstelen, het kan soms leuk zijn hier, maar toch, we hebben geen blijvende stad !
Toen mijn oudste kind pas geboren werd en er een ziekte werd gediagnostiseerd, kwam de boodschap dat hij maar 10 jr kon worden !
Dat was zo een ernstige boodschap !
Dacht je dat ik toen kon zeggen: Heere neem hem maar, natuurlijk niet.
Het was onbestaanbaar, we hadden een nieuw pril leven ontvangen, moesten we hem weer zo snel afstaan ?
Nee, Goddank ! niet.
Wij leven vanuit Het Wonder.
Neemt niet weg dat nog steeds de dood niet bij het leven hoort.
Het is de straf op de zonde ! Hoe kun je daar nu naar uitzien ?

Ja, de plaats waar je heen gaat (hemel of hel) kun je weten, móet je zelfs weten.
"zo is er dan nu geen verdoemenis voor degenen die in Christus Jezus zijn". Wie hier op aarde de toevlucht leerde nemen tot de Zaligmaker, die weet zich geborgen in Christus. Die weet ook dat hij/zij straks -onverdiend, uit genade alleen- de hemel zal binnengaan. "Wie in Hem gelooft zal niet verloren gaan, maar eeuwig leven hebben". Wie dat nog niet weet zou hier geen rustig moment meer moeten hebben, zo'n vreselijke plaats tegemoet te reizen, terwijl de Heere Jezus nog steeds zijn armen uitstrekt en het toeroept: wendt u naar Mij toe en wordt behouden!

Wij hebben dit leven van Hem ontvangen. We mogen dat ook dankbaar uit Zijn handen ontvangen en dat leven genieten. Ook dit gaf Hij, met aale zegeningen en genade daarin. Natuurlijk mogen we daar blij mee zijn. En toch zijn er momenten dat je uitziet naar de dag om bij Hem te zijn. De zonde weg, Hij voor altijd en eeuwig het middelpunt van onze lofprijzing.

Pas zei een predikant toen het over deze twee kanten ging: "gelukkig hoeven we niet te kiezen, wij bepalen niet het moment van sterven. We mogen het leven leven, maar moeten altijd bereid zijn".

Prachtige post, MM. Ik denk dat dit meer is. Geen verlangen naar de dood zelf, maar het verlangen om eeuwig met Hem te zijn in alle volmaaktheid! En als je eenmaal iets van Zijn Liefde hebt geproefd, dan kan je al het aardse (zelfs je kinderen) loslaten, erop vertrouwend dat Hij ook voor je nabestaanden zal zorgen. Dan zijn ook alle aardse zorgen en zegeningen ook niet meer zo belangrijk. Dan draait je hele leven nog maar om een Persoon: Jezus Christus! En mag het eeuwige leven in gebrek hier al beginnen!