Openbaar vervoer

[freek]

Voor principes ga je eventueel de brandstapel op, ...

Daar moeten ook andere mensen voor werken.

Als je t lief vraagt, willen ze die brandstapel wel verplaatsen naar een maandag hoor

Hoe kunnen jullie over zulke dingen grapjes maken, waar was het ook weer, in Pakistan dacht ik zijn er een tijdje geleden nog Christenen levend verbrand !

Ben ik wel met je eens. De brandstapel bepaalt ons bij heel veel leed omwille van het geloof. Met onze calvinistische achtergrond, mogen we daar best eens bij stil staan...

[Erasmiaan]

Ook ontstaat er al snel een sfeer waardoor je zou vergeten dat het zondag is.

Hoe moet ik me dit voorstellen?

?

Een sfeer vergelijkbaar met een verjaardag of een visiteavondje. Waarbij alle aandacht voor de eeuwigheidsboodschap die zojuist is gehoord, verdwenen is. En dan bedoel ik echt niet dat je heel de zondag alleen over geestelijke dingen moet praten. Maar het is wel een dag die voor dat doel afgezonderd is.

[memento]

Ook ontstaat er al snel een sfeer waardoor je zou vergeten dat het zondag is.

Hoe moet ik me dit voorstellen?

?

Een sfeer vergelijkbaar met een verjaardag of een visiteavondje. Waarbij alle aandacht voor de eeuwigheidsboodschap die zojuist is gehoord, verdwenen is. En dan bedoel ik echt niet dat je heel de zondag alleen over geestelijke dingen moet praten. Maar het is wel een dag die voor dat doel afgezonderd is.

Dan ga je misschien bij de verkeerde mensen op visite? De visites die ik ken, bieden altijd wel ruimte aan het praten over de preek, of geestelijke zaken in het algemeen.

Ik zie dat trouwens niet in verschil met wat jij noemt de sfeer van een verjaardag of visiteavondje. Je kan toch zowél over geestelijke zaken, als gewone zaken spreken op één avond? Ik heb daar nooit echt spanning tussen ervaren, of het switchen van het ene naar het andere onderwerp als raar of onnatuurlijk ervaren. Trouwens, niet alleen op zondagen, maar ook op doordeweekse visites.

[Luther]

Hoe kunnen jullie over zulke dingen grapjes maken, waar was het ook weer, in Pakistan dacht ik zijn er een tijdje geleden nog Christenen levend verbrand !

Ben ik wel met je eens. De brandstapel bepaalt ons bij heel veel leed omwille van het geloof. Met onze calvinistische achtergrond, mogen we daar best eens bij stil staan...

Ho, ik maak er geen grapjes over!
Ik meen het serieus. Er zijn zoveel dingen in onze kring waar we voor of tegen zijn, en waarbij dan gezegd wordt dat het een zaak van principe is. Maar als je dan vraagt, of je er de brandstapel voor op zou willen, dan staat de wagen stil...

[Erasmiaan]

Ook ontstaat er al snel een sfeer waardoor je zou vergeten dat het zondag is.

Hoe moet ik me dit voorstellen?

?

Een sfeer vergelijkbaar met een verjaardag of een visiteavondje. Waarbij alle aandacht voor de eeuwigheidsboodschap die zojuist is gehoord, verdwenen is. En dan bedoel ik echt niet dat je heel de zondag alleen over geestelijke dingen moet praten. Maar het is wel een dag die voor dat doel afgezonderd is.

Dan ga je misschien bij de verkeerde mensen op visite? De visites die ik ken, bieden altijd wel ruimte aan het praten over de preek, of geestelijke zaken in het algemeen.

Ik zie dat trouwens niet in verschil met wat jij noemt de sfeer van een verjaardag of visiteavondje. Je kan toch zowél over geestelijke zaken, als gewone zaken spreken op één avond? Ik heb daar nooit echt spanning tussen ervaren, of het switchen van het ene naar het andere onderwerp als raar of onnatuurlijk ervaren.

Lees dit even in samenhang met wat ik eerder geschreven heb. Vaak lees ik uit de kerk nog wat verklaringen na, de kanttekeningen of een toepasselijk hoofdstuk uit een dogmatiek. Bij de catechismus vaak nog een preek uit een bundel van cathechismuspreken. Met op visite gaan e.d. heb je daar meestal geen tijd voor. En het maakt inderdaad uit waar je op visite gaat. Niet met iedereen heb je snel een geestelijk gesprek. Of je moet een geestelijk gesprek een gesprek noemen dat over dominee's en ouderlingen gaat, daar kan iedereen wel over praten.

[Erasmiaan]

Hoe kunnen jullie over zulke dingen grapjes maken, waar was het ook weer, in Pakistan dacht ik zijn er een tijdje geleden nog Christenen levend verbrand !

Ben ik wel met je eens. De brandstapel bepaalt ons bij heel veel leed omwille van het geloof. Met onze calvinistische achtergrond, mogen we daar best eens bij stil staan...

Ho, ik maak er geen grapjes over!
Ik meen het serieus. Er zijn zoveel dingen in onze kring waar we voor of tegen zijn, en waarbij dan gezegd wordt dat het een zaak van principe is. Maar als je dan vraagt, of je er de brandstapel voor op zou willen, dan staat de wagen stil...

Waarom moet je voor je principe de brandstapel op? Er zijn veel dingen die ik uit principe doe, bijvoorbeeld iemand van het vrouwelijk geslacht voorrang geven bij het ingaan van een gebouw, maar als ze de brandstapel erop zouden zetten als ik dat nog eens wilde doen, ging ik toch mooi zelf als eerste naar binnen.

[rekcor]

Lees dit even in samenhang met wat ik eerder geschreven heb. Vaak lees ik uit de kerk nog wat verklaringen na, de kanttekeningen of een toepasselijk hoofdstuk uit een dogmatiek. Bij de catechismus vaak nog een preek uit een bundel van cathechismuspreken. Met op visite gaan e.d. heb je daar meestal geen tijd voor. En het maakt inderdaad uit waar je op visite gaat. Niet met iedereen heb je snel een geestelijk gesprek. Of je moet een geestelijk gesprek een gesprek noemen dat over dominee's en ouderlingen gaat, daar kan iedereen wel over praten.

Toch proef ik bij jou (maar misschien heb ik het helemaal verkeerd) een soort tweedeling: je hebt het 'heilige leven' en het 'gewone leven'. Het eerste leven bestaat uit: het lezen van de bijbel, het luisteren naar preken, het bestuderen van oudvaders, het voeren van 'geestelijke gesprekken'. Het tweede inferieure leven is al het andere: praten over het weer, fietsen, etc.

Klopt dit?

[Erasmiaan]

Lees dit even in samenhang met wat ik eerder geschreven heb. Vaak lees ik uit de kerk nog wat verklaringen na, de kanttekeningen of een toepasselijk hoofdstuk uit een dogmatiek. Bij de catechismus vaak nog een preek uit een bundel van cathechismuspreken. Met op visite gaan e.d. heb je daar meestal geen tijd voor. En het maakt inderdaad uit waar je op visite gaat. Niet met iedereen heb je snel een geestelijk gesprek. Of je moet een geestelijk gesprek een gesprek noemen dat over dominee's en ouderlingen gaat, daar kan iedereen wel over praten.

Toch proef ik bij jou (maar misschien heb ik het helemaal verkeerd) een soort tweedeling: je hebt het 'heilige leven' en het 'gewone leven'. Het eerste leven bestaat uit: het lezen van de bijbel, het luisteren naar preken, het bestuderen van oudvaders, het voeren van 'geestelijke gesprekken'. Het tweede inferieure leven is al het andere: praten over het weer, fietsen, etc.

Klopt dit?

Zoals jij het nu samenvat, niet. Ik probeer het eerste zo natuurlijk (en zoveel) mogelijk in het tweede in te bedden. Het een doe ik echter te weinig en het andere teveel. Ik heb vaak ook meer zin in het een dan het ander. Maar soms is er wel lust om Zijn Heilig Woord te onderzoeken en daarin bezig te zijn.

De zondag is een dag op zich, een dag van ophouden (=sabbat), rusten, afstand nemen van de werkweek.

[rekcor]

De zondag is een dag op zich, een dag van ophouden (=sabbat), rusten, afstand nemen van de werkweek.

Ok. Ik zie de zondag primair als 'relatiedag': een dag in de week waar je expliciet de tijd krijgt om te werken aan je relaties met God en je naaste (naar aanleiding van de samenvatting van Jezus van de 10 geboden).

[refo]

De zondag is een dag op zich, een dag van ophouden (=sabbat), rusten, afstand nemen van de werkweek.

Ok. Ik zie de zondag primair als 'relatiedag': een dag in de week waar je expliciet de tijd krijgt om te werken aan je relaties met God en je naaste (naar aanleiding van de samenvatting van Jezus van de 10 geboden).

Allebei fout:

Vr.103. Wat gebiedt God in het vierde gebod?
Antw. Eerstelijk dat de kerkedienst, of het predikambt, en de scholen onderhouden worden a, en dat ik, inzonderheid op den sabbat, dat is op den rustdag, tot de gemeente Gods naarstiglijk kome b, om Gods Woord te horen c, de Sacramenten te gebruiken d, God den Heere openlijk aan te roepen e, en den armen Christelijke handreiking te doen f; ten andere dat ik al de dagen mijns levens van mijn boze werken ruste, den Heere door Zijn Geest in mij werken late, en alzo den eeuwigen sabbat in dit leven aanvange g.
a Tit 1:5 2Ti 3:14 1Co 9:13,14 2Ti 2:2 2Ti 3:15 b Ps 40:9,10 Ps 68:26 Han 2:42 (* Ps 40:9,10 AV = Ps 40:10,11 SV, Ps 68:26 AV = Ps 68:27 SV) c 1Ti 4:13 1Co 14:29 d 1Co 11:33 e 1Ti 2:1 1Co 14:16 f 1Co 16:2 g Jes 66:23

Kortom: de zondag is een dag als alle andere dagen.

[rekcor]

Kortom: de zondag is een dag als alle andere dagen.

Theologisch gezien misschien wel, maar in de praktijk vind ik het erg prettig dat er een aparte zondag is, waarop ik niet hoef te werken van mijn baas :-).

Ik probeer het eerste zo natuurlijk (en zoveel) mogelijk in het tweede in te bedden. Het een doe ik echter te weinig en het andere teveel. Ik heb vaak ook meer zin in het een dan het ander.

Maar als je het zo formuleert, neem je mijn tweedeling wel over. Als er geen tweedeling is, kun je ook niet het ene teveel doen en het andere te weinig, toch? Je zou ook een andere tweedeling kunnen bedenken: iets is tot eer van God, of het is niet tot eer van God. Het eerste moet je doen, het tweede laten. En dat niet alleen op zondag, maar je hele leven.

[vlinder]

Wauw! 5 pagina's in 1 middag.

Even wat opmerkingen die me te binnen schoten al lezende in dit topic:
* Ja ik ben hoofdkostwinner en heb dus geen keus.
* Zeggen dat je geen weekenden zou werken gaat niet op. Vanaf 20 uur werk (2,5 dag) moet je minimaal 26 weekenden per jaar vrij zijn. In praktijk betekend dat dat je de andere 26 werkt. Dat gaat op rooster. De meesten hebben hekel aan de weekend diensten dus keuze heb je hierin niet. De enige mogelijkheid is oproepkracht worden, maar ik heb een super hekel aan moeders met kinderen die zich mijn collega noemen en dan zeggen: ik werk geen weekenden. Betekent dus dat wij als vast personeel soms 4 weekenden achtereen moeten werken omdat die moeders alleen maar een avonddienstje door de week willen... Ik denk dat het ook niet goed is om als moeder alleen maar weekenden te werken. Dat gebeurt ook wel onder de mom van: nee ik breng mijn kinderen niet naar de dagopvang, mijn man is thuis... In de CAO is geregeld dat je om het weekend aan de beurt bent...
* Het gaat dus niet om 1 keer in de maand, maar 2 of 3 keer.
* Ik kan de auto niet mee omdat ik zeer regelmatig nachtdienst heb en memento dan de auto niet heeft op maandagmorgen.
* Mijn auto parkeren in Rotterdam kost ook op zondag geld, dus betalen moet ik toch.
* Ik had moeite om met het OV te gaan op zondag. Nu ben ik inderdaad overtuigd naar de andere kant, al zal het met name de eerste keer vreemd voor mij zijn. Ik vond in deze hele discussie de bijdragen van jvdg en Luther nog het meest waardevol. Met name dit: Leg het biddend voor de Heere neer. Hij weet waarom je het zou gebruiken.

Verder wens ik de mensen die tegen reizen op zondag zijn toe dat ze een zuster krijgen die vooral geen christelijke moeder is, want die kan beter niet werken op zondag en geen meisje is zonder rijbewijs. Blijft over: Een middelbare vrouw, onkerkelijk, ruikend naar een net opgerookte peuk en die zegt: mogg,: vandaag is mijn rustdag. U mag vandaag alleen om 15.00 uur op de PO en dan morgenochtend weer...

[memento]

Ik probeer het eerste zo natuurlijk (en zoveel) mogelijk in het tweede in te bedden. Het een doe ik echter te weinig en het andere teveel. Ik heb vaak ook meer zin in het een dan het ander.

Maar als je het zo formuleert, neem je mijn tweedeling wel over. Als er geen tweedeling is, kun je ook niet het ene teveel doen en het andere te weinig, toch? Je zou ook een andere tweedeling kunnen bedenken: iets is tot eer van God, of het is niet tot eer van God. Het eerste moet je doen, het tweede laten. En dat niet alleen op zondag, maar je hele leven.

Ik hou niet zo van 2-delingen. Simpelweg omdat ze vaak neerkomen op dat God de zondag krijgt, en de rest van de week het zonder goede boeken en geestelijke gesprekken moet stellen. M.i. is het beter, als de zaken die het koninkrijk Gods aangaan, "gewoon" voor ons worden. Niet in de zin dat het geen wonder meer is, maar "gewoon" in de zin dat het een wezenlijk, intergraal onderdeel van ons leven vormt. Dat het net zo gewoon wordt om over geestelijke zaken te praten, als het is over aardse zaken. Zondags én doordeweeks.

[refo]

Kortom: de zondag is een dag als alle andere dagen.

Theologisch gezien misschien wel, maar in de praktijk vind ik het erg prettig dat er een aparte zondag is, waarop ik niet hoef te werken van mijn baas :-).

O, zeker. Dat is een zegen.

Ik vond het wel grappig dat SP en SGP samen een zondagsrustmotie indienden.
Een monsterverbond.

[albion]

Wauw! 5 pagina's in 1 middag.

Even wat opmerkingen die me te binnen schoten al lezende in dit topic:
* Ja ik ben hoofdkostwinner en heb dus geen keus.
* Zeggen dat je geen weekenden zou werken gaat niet op. Vanaf 20 uur werk (2,5 dag) moet je minimaal 26 weekenden per jaar vrij zijn. In praktijk betekend dat dat je de andere 26 werkt. Dat gaat op rooster. De meesten hebben hekel aan de weekend diensten dus keuze heb je hierin niet. De enige mogelijkheid is oproepkracht worden, maar ik heb een super hekel aan moeders met kinderen die zich mijn collega noemen en dan zeggen: ik werk geen weekenden. Betekent dus dat wij als vast personeel soms 4 weekenden achtereen moeten werken omdat die moeders alleen maar een avonddienstje door de week willen... Ik denk dat het ook niet goed is om als moeder alleen maar weekenden te werken. Dat gebeurt ook wel onder de mom van: nee ik breng mijn kinderen niet naar de dagopvang, mijn man is thuis... In de CAO is geregeld dat je om het weekend aan de beurt bent...
* Het gaat dus niet om 1 keer in de maand, maar 2 of 3 keer.
* Ik kan de auto niet mee omdat ik zeer regelmatig nachtdienst heb en memento dan de auto niet heeft op maandagmorgen.
* Mijn auto parkeren in Rotterdam kost ook op zondag geld, dus betalen moet ik toch.
* Ik had moeite om met het OV te gaan op zondag. Nu ben ik inderdaad overtuigd naar de andere kant, al zal het met name de eerste keer vreemd voor mij zijn. Ik vond in deze hele discussie de bijdragen van jvdg en Luther nog het meest waardevol. Met name dit: Leg het biddend voor de Heere neer. Hij weet waarom je het zou gebruiken.

Verder wens ik de mensen die tegen reizen op zondag zijn toe dat ze een zuster krijgen die vooral geen christelijke moeder is, want die kan beter niet werken op zondag en geen meisje is zonder rijbewijs. Blijft over: Een middelbare vrouw, onkerkelijk, ruikend naar een net opgerookte peuk en die zegt: mogg,: vandaag is mijn rustdag. U mag vandaag alleen om 15.00 uur op de PO en dan morgenochtend weer...

Je bent zeker moe...?