Bijbelse lijn voor ouderlingen en diakenen

[refo]

Ik heb weleens gehoord dat een ds. uit onze gemeente vond dat de ouderlingen en
diakenen voor het leven 'geroepen' is. Ik weet niet of dat overgenomen is door de
andere ds.

Voor zover ik weet is dit niet het beleid in onze gemeenten. Ik vind overigens: áls een ambtsdrager voor het leven geroepen is (door de gemeente en mitsdien door God, zie formulier), dan blijkt dat vanzelf bij de periodieke verkiezingen! Daar twijfel ik geen ogenblik aan.

De mens ziet aan wat voor ogen is.
Dus:
De kerkeraad stelt kandidaten.
De gemeente stemt.
De enige die weet of het goed is gesteld, is de gekozene zelf. En God natuurlijk.

De vraag: door de gemeente mitsdien door God kan alleen door de gekozene zelf beantwoord worden.
Daarom wordt deze vraag ook onder ede gesteld tijdens de bevestiging.

De vraag zou niet gesteld mogen worden als God Zelf de hand zou hebben in de kandidaatstelling. Omdat hij wel gesteld wordt waren de opstellers van het formulier zich blijkbaar bewust van hun menszijn in het kandideren.

Laten we daarom de verkiezingen beschouwen als wat ze zijn: mensenwerk. En hang er niet een aureool van feilloosheid omheen.

[Marco]

Ik heb weleens gehoord dat een ds. uit onze gemeente vond dat de ouderlingen en
diakenen voor het leven 'geroepen' is. Ik weet niet of dat overgenomen is door de
andere ds.

Voor zover ik weet is dit niet het beleid in onze gemeenten. Ik vind overigens: áls een ambtsdrager voor het leven geroepen is (door de gemeente en mitsdien door God, zie formulier), dan blijkt dat vanzelf bij de periodieke verkiezingen! Daar twijfel ik geen ogenblik aan.

Wat ben ik dan nog steeds blij dat er bij ons nog steeds een restant van de regeling van de DKO in stand is gebleven (art. XXVII), maar nu 4 jaar in plaats van 2. Wat een dominee ook vindt, juist ambtsdragers kunnen eenvoudig in de kuil vallen van heers- of eerzucht. Onze voorvaderen hebben dat (h)erkend, en een passende oplossing gevonden - al is het dat twee jaar in de praktijk later te kort is gebleken voor de continuïteit in een kerkenraad.

En nee, dat kan je niet Bijbels onderbouwen met een tekst die zegt: "Gij zult uw ambtsdragers per vier jaar verkiezen" of zo, maar wel kan je in de manier waarop bijvoorbeeld de gemeente in Jeruzalem het diakenambt instelde een zeker pragmatisme zien. Een pragmatisme dat door de synode van 1618/19 kennelijk overgenomen is, waarschijnlijk ook vanuit de ervaring met levenslange ambten in de RK van voor de Reformatie.

Dus als het zo is, dat ambtsdragers in principe altijd herkiesbaar zijn, is dat een duidelijke afwijking van de DKO. Die gaat er van uit dat een ambtsdrager die herkozen wordt een uitzondering is, als dat voor de gemeente gewenst is.

[eilander]

Ik heb weleens gehoord dat een ds. uit onze gemeente vond dat de ouderlingen en
diakenen voor het leven 'geroepen' is. Ik weet niet of dat overgenomen is door de
andere ds.

Voor zover ik weet is dit niet het beleid in onze gemeenten. Ik vind overigens: áls een ambtsdrager voor het leven geroepen is (door de gemeente en mitsdien door God, zie formulier), dan blijkt dat vanzelf bij de periodieke verkiezingen! Daar twijfel ik geen ogenblik aan.

Wat ben ik dan nog steeds blij dat er bij ons nog steeds een restant van de regeling van de DKO in stand is gebleven (art. XXVII), maar nu 4 jaar in plaats van 2. Wat een dominee ook vindt, juist ambtsdragers kunnen eenvoudig in de kuil vallen van heers- of eerzucht. Onze voorvaderen hebben dat (h)erkend, en een passende oplossing gevonden - al is het dat twee jaar in de praktijk later te kort is gebleken voor de continuïteit in een kerkenraad.

En nee, dat kan je niet Bijbels onderbouwen met een tekst die zegt: "Gij zult uw ambtsdragers per vier jaar verkiezen" of zo, maar wel kan je in de manier waarop bijvoorbeeld de gemeente in Jeruzalem het diakenambt instelde een zeker pragmatisme zien. Een pragmatisme dat door de synode van 1618/19 kennelijk overgenomen is, waarschijnlijk ook vanuit de ervaring met levenslange ambten in de RK van voor de Reformatie.

Dus als het zo is, dat ambtsdragers in principe altijd herkiesbaar zijn, is dat een duidelijke afwijking van de DKO. Die gaat er van uit dat een ambtsdrager die herkozen wordt een uitzondering is, als dat voor de gemeente gewenst is.

Ter verduidelijking: ik ging bij mijn reactie uit van de bij ons heersende praktijk dat ambtsdragers wél periodiek aftredend zijn, maar ook weer herkiesbaar. Als ze zichzelf herkiesbaar stellen natuurlijk. Ik kan me voorstellen dat het om heerszucht te voorkomen, maximale termijnen stelt. Voor zover ik weet, gebeurt dat bij ons (OGGiN) nergens.

En dan nog richting refo: is een kerkenraad en een ledenvergadering feilloos? Zeker niet. Dat heb ik ook niet willen zeggen. Maar wél dit: als een ambtsdrager bij ons beweert dat hij zijn leven lang ambstdrager moet zijn omdat hij door God in het ambt is gezet, zal dat vanzelf blijken. God heeft in Zijn voorzienigheid ook de ledenvergadering in de hand.