Mister schreef:

caprice schreef:Kan iemand het nut, of de functie uitleggen van dergelijke 'bezoekbroeders'?
Hoe is men er toe gekomen om mensen bij een ambtelijk bezoek mee te nemen die helemaal geen ambt hebben? Het komt op mij wat vreemd over. Zitten ze er niet gewoon voor spek en bonen bij?

Toen ik dat vroeg was het antwoord dat dit heel oude papieren had. M.a.w.: het is altijd al zo geweest. Oorspronkelijk had het tot doel de kerkenraad te ontlasten.

Misschien moeten we ook nog ziekenzalvers aanstellen...

-DIA- schreef:

Mister schreef:

caprice schreef:Kan iemand het nut, of de functie uitleggen van dergelijke 'bezoekbroeders'?
Hoe is men er toe gekomen om mensen bij een ambtelijk bezoek mee te nemen die helemaal geen ambt hebben? Het komt op mij wat vreemd over. Zitten ze er niet gewoon voor spek en bonen bij?

Toen ik dat vroeg was het antwoord dat dit heel oude papieren had. M.a.w.: het is altijd al zo geweest. Oorspronkelijk had het tot doel de kerkenraad te ontlasten.

Misschien moeten we ook nog ziekenzalvers aanstellen...

Ziekenzalving heeft nog oudere papieren. Dat gebeurt bij ons in de gemeente ook inderdaad.

Dodo schreef:

-DIA- schreef:

Mister schreef:

caprice schreef:Kan iemand het nut, of de functie uitleggen van dergelijke 'bezoekbroeders'?
Hoe is men er toe gekomen om mensen bij een ambtelijk bezoek mee te nemen die helemaal geen ambt hebben? Het komt op mij wat vreemd over. Zitten ze er niet gewoon voor spek en bonen bij?

Toen ik dat vroeg was het antwoord dat dit heel oude papieren had. M.a.w.: het is altijd al zo geweest. Oorspronkelijk had het tot doel de kerkenraad te ontlasten.

Misschien moeten we ook nog ziekenzalvers aanstellen...

Ziekenzalving heeft nog oudere papieren. Dat gebeurt bij ons in de gemeente ook inderdaad.

Daarom ook, we moeten alert blijven...

-DIA- schreef:

Dodo schreef:

-DIA- schreef: Misschien moeten we ook nog ziekenzalvers aanstellen...

Ziekenzalving heeft nog oudere papieren. Dat gebeurt bij ons in de gemeente ook inderdaad.

Daarom ook, we moeten alert blijven...

Precies, dat we de oude, bijbelse gebruiken die we 'vergeten' zijn in de loop der jaren weer herstellen.
Dat bedoel je toch?

peterf schreef:

-DIA- schreef:

Dodo schreef:

-DIA- schreef: Misschien moeten we ook nog ziekenzalvers aanstellen...

Ziekenzalving heeft nog oudere papieren. Dat gebeurt bij ons in de gemeente ook inderdaad.

Daarom ook, we moeten alert blijven...

Precies, dat we de oude, bijbelse gebruiken die we 'vergeten' zijn in de loop der jaren weer herstellen.
Dat bedoel je toch?

Misschien Hersteld Oud Katholiek ja... Op het eerste gezicht misschien een vreemde naam.
Overigens kan ik ook leven met gewoon kortweg: Gereformeerde Gemeenten. Al die
toevoegingen zouden niet nodig moeten zijn. Overigens, we hebben het ook altijd goed
gehad zonder 'ziekenzalvers'. We hadden daar altijd eenvoudige maar van Boven onderwezen
ouderlingen voor.

Dodo schreef:

Mister schreef:

caprice schreef:Kan iemand het nut, of de functie uitleggen van dergelijke 'bezoekbroeders'?
Hoe is men er toe gekomen om mensen bij een ambtelijk bezoek mee te nemen die helemaal geen ambt hebben? Het komt op mij wat vreemd over. Zitten ze er niet gewoon voor spek en bonen bij?

Toen ik dat vroeg was het antwoord dat dit heel oude papieren had. M.a.w.: het is altijd al zo geweest. Oorspronkelijk had het tot doel de kerkenraad te ontlasten.

Het is zeker geen spek-en-bonen-functie. Bezoekbroeders zijn volwaardige gesprekspartners, maar de verantwoordelijkheid voor het bezoek ligt bij de wijkouderling. Hij maakt de afspraken en rapporteert eventueel aan de predikant.

Hoe het bij die bezoekbroedergemeentes gerapporteerd wordt, weet ik niet.
Maar bij de GG e.a. wordt op hoofdlijnen aan de kerkenraad gerapporteerd, niet aan de predikant.

Ambtsgeheim is niet hetzelfde als zwijgplicht. Doorgaans wordt in de kring van de kerkenraad kan wel gesproken over het huisbezoek, niet in detail uiteraard. Als het precaire zaken betreft, heeft men meestal één of twee broeders met wie men kan overleggen.
En er zijn inderdaad zeer vertrouwelijke zaken, waarover buiten het huisbezoek om niet gesproken kan worden. Dan neemt een ambtsdrager zo'n zaak uiteindelijk mee in zijn graf.

Tiberius schreef:Ambtsgeheim is niet hetzelfde als zwijgplicht. Doorgaans wordt in de kring van de kerkenraad kan wel gesproken over het huisbezoek, niet in detail uiteraard. Als het precaire zaken betreft, heeft men meestal één of twee broeders met wie men kan overleggen.
En er zijn inderdaad zeer vertrouwelijke zaken, waarover buiten het huisbezoek om niet gesproken kan worden. Dan neemt een ambtsdrager zo'n zaak uiteindelijk mee in zijn graf.

Heeft een kerkenraad niet een soort 'kaartenbak' met info over gemeenteleden? Zodat je niet steeds je levensomstandigheden hoeft uit te leggen aan nieuwe bezoekbroeders...

Afgewezen schreef:

Tiberius schreef:Ambtsgeheim is niet hetzelfde als zwijgplicht. Doorgaans wordt in de kring van de kerkenraad kan wel gesproken over het huisbezoek, niet in detail uiteraard. Als het precaire zaken betreft, heeft men meestal één of twee broeders met wie men kan overleggen.
En er zijn inderdaad zeer vertrouwelijke zaken, waarover buiten het huisbezoek om niet gesproken kan worden. Dan neemt een ambtsdrager zo'n zaak uiteindelijk mee in zijn graf.

Heeft een kerkenraad niet een soort 'kaartenbak' met info over gemeenteleden? Zodat je niet steeds je levensomstandigheden hoeft uit te leggen aan nieuwe bezoekbroeders...

ja, dat zou wel handig zijn.
Bij het wisselen van wijkouderlingen hebben wij ook weleens het gevoel gehad dat er totaal niets bekends was van je. Zelfs niet dat je aan het Avondmaal ging....
Zeker bij een grote gemeente lijkt me enige 'voorbereiding' voor het huisbezoek wel een must.

helma schreef:

Afgewezen schreef:

Tiberius schreef:Ambtsgeheim is niet hetzelfde als zwijgplicht. Doorgaans wordt in de kring van de kerkenraad kan wel gesproken over het huisbezoek, niet in detail uiteraard. Als het precaire zaken betreft, heeft men meestal één of twee broeders met wie men kan overleggen.
En er zijn inderdaad zeer vertrouwelijke zaken, waarover buiten het huisbezoek om niet gesproken kan worden. Dan neemt een ambtsdrager zo'n zaak uiteindelijk mee in zijn graf.

Heeft een kerkenraad niet een soort 'kaartenbak' met info over gemeenteleden? Zodat je niet steeds je levensomstandigheden hoeft uit te leggen aan nieuwe bezoekbroeders...

ja, dat zou wel handig zijn.
Bij het wisselen van wijkouderlingen hebben wij ook weleens het gevoel gehad dat er totaal niets bekends was van je. Zelfs niet dat je aan het Avondmaal ging....
Zeker bij een grote gemeente lijkt me enige 'voorbereiding' voor het huisbezoek wel een must.

Voordeel is inderdaad dat de nieuwe ouderling al 'ingelezen' is. Nadeel is dat de nieuwe niet een frisse blik heeft, en dat is soms ook goed.
In het ledensysteem van de PKN kan de ouderling aantekeningen maken maar als de wijk overgaat op een ander, worden die aantekeningen gewist.

Daar heb je geen kaartenbak voor nodig. Een avond inplannen met vorige en nieuwe wijkouderling(en) werkt beter.

Vinden jullie het fijn, huisbezoek? Hebben jullie het idee dat het iets meer brengt dan dat er al was?

Het is misschien ook wel logisch, je gaat toch niet tegen een ouderling vertellen wat er in je binnenste omgaat.. Daar ken je iemand eigenlijk veel te weinig voor. Er moet toch een soort klik zijn, toch? En dan dat al na een half uur.. als je een beetje stil iemand bent...

Bovendien word je (als je wat zegt) mogelijk verkeerd begrepen, ook omdat ze je niet goed kennen of omdat jij al een boek uit hebt, terwijl een ander bij hoofdstuk 1 is.

Ik snap eigenlijk het hele huisbezoek niet... Een kort bezoek van een ouderling (die je niet goed kent) en een diaken (die zou moeten vragen of er financiele nood is (die je ook niet zo goed kent,) en na een uur staan ze weer op etc. 'moeten' ze naar de volgende.

Wat doe je elkaar aan, denk ik dan soms.

Afgewezen schreef:

Tiberius schreef:Ambtsgeheim is niet hetzelfde als zwijgplicht. Doorgaans wordt in de kring van de kerkenraad kan wel gesproken over het huisbezoek, niet in detail uiteraard. Als het precaire zaken betreft, heeft men meestal één of twee broeders met wie men kan overleggen.
En er zijn inderdaad zeer vertrouwelijke zaken, waarover buiten het huisbezoek om niet gesproken kan worden. Dan neemt een ambtsdrager zo'n zaak uiteindelijk mee in zijn graf.

Heeft een kerkenraad niet een soort 'kaartenbak' met info over gemeenteleden? Zodat je niet steeds je levensomstandigheden hoeft uit te leggen aan nieuwe bezoekbroeders...

Een beetje afhankelijk van met welke ledenadministratiesysteem men werkt.
Burgerlijke staat e.d. worden natuurlijk wel bijgehouden; meestal ook wel of kinderen de kerk verlaten hebben.
Maar niet over ziekten en zorgen, etc.

helma schreef:ja, dat zou wel handig zijn.
Bij het wisselen van wijkouderlingen hebben wij ook weleens het gevoel gehad dat er totaal niets bekends was van je. Zelfs niet dat je aan het Avondmaal ging....
Zeker bij een grote gemeente lijkt me enige 'voorbereiding' voor het huisbezoek wel een must.

Avondmaalsgang lijkt me, dat wel bekend mag zijn bij de hele kerkenraad. Dat is wel vreemd, inderdaad, als men dat niet weet. Je kan niet alles weten, maar niets weten is ook niet goed.
Het initiatief ligt in dat opzicht bij de 'nieuwe' wijkouderling: hij kan zoiets hebben van 'ik wil er graag blanco in staan', terwijl een ander eerst bij de vorige wijkouderling wat informatie navraagt.

Desiree schreef:Vinden jullie het fijn, huisbezoek? Hebben jullie het idee dat het iets meer brengt dan dat er al was?

Het is misschien ook wel logisch, je gaat toch niet tegen een ouderling vertellen wat er in je binnenste omgaat.. Daar ken je iemand eigenlijk veel te weinig voor. Er moet toch een soort klik zijn, toch? En dan dat al na een half uur.. als je een beetje stil iemand bent...

Bovendien word je (als je wat zegt) mogelijk verkeerd begrepen, ook omdat ze je niet goed kennen of omdat jij al een boek uit hebt, terwijl een ander bij hoofdstuk 1 is.

Ik snap eigenlijk het hele huisbezoek niet... Een kort bezoek van een ouderling (die je niet goed kent) en een diaken (die zou moeten vragen of er financiele nood is (die je ook niet zo goed kent,) en na een uur staan ze weer op etc. 'moeten' ze naar de volgende.

Wat doe je elkaar aan, denk ik dan soms.

Ik vind huisbezoek wel prettig. Je informeert naar elkaars welstand, het geloofsleven, je kan wat dingen delen en je spreekt over de gang van zaken in de gemeente, in het bijzonder de eredienst. Eerlijk gezegd kan ik de hele kerkenraad eigenlijk wel, dus heb ik geen moeite wie er komt. En als ik iemand extra nodig heb voor een pastoraal gesprek is dat wel fijn!

Desiree schreef:Vinden jullie het fijn, huisbezoek? Hebben jullie het idee dat het iets meer brengt dan dat er al was?

Het is misschien ook wel logisch, je gaat toch niet tegen een ouderling vertellen wat er in je binnenste omgaat.. Daar ken je iemand eigenlijk veel te weinig voor. Er moet toch een soort klik zijn, toch? En dan dat al na een half uur.. als je een beetje stil iemand bent...

Bovendien word je (als je wat zegt) mogelijk verkeerd begrepen, ook omdat ze je niet goed kennen of omdat jij al een boek uit hebt, terwijl een ander bij hoofdstuk 1 is.

Ik snap eigenlijk het hele huisbezoek niet... Een kort bezoek van een ouderling (die je niet goed kent) en een diaken (die zou moeten vragen of er financiele nood is (die je ook niet zo goed kent,) en na een uur staan ze weer op etc. 'moeten' ze naar de volgende.

Wat doe je elkaar aan, denk ik dan soms.

Ik denk dat jouw reservaties vooral ontstaan door de grootte van de gemeente, zodat men elkaar niet kent...

als men huisbezoek krijgt van een kerkenraad waar allen met elkaar bekend zijn is het heel anders...

Mister schreef:

caprice schreef:Kan iemand het nut, of de functie uitleggen van dergelijke 'bezoekbroeders'?
Hoe is men er toe gekomen om mensen bij een ambtelijk bezoek mee te nemen die helemaal geen ambt hebben? Het komt op mij wat vreemd over. Zitten ze er niet gewoon voor spek en bonen bij?

Toen ik dat vroeg was het antwoord dat dit heel oude papieren had. M.a.w.: het is altijd al zo geweest. Oorspronkelijk had het tot doel de kerkenraad te ontlasten.

Heeft dit ook ergens zijn grondslag in de de Dordtsche Kerkorde?