Het verschil tussen een wettisch- en een evangelisch berouw

[DJK]

Reactie van DJK aan Gouwenaar :

Gouwenaar : Dus u zegt:
Overtuiging door de wet is voor de bekering maar wel noodzakelijk
Dadelijke rechtvaardigmaking is wedergeboorte, is noodzakelijk

DJK : Hier wordt je mee behouden, omdat het is toegepast middels de beloften van het Evangelie


Gouwenaar : ik zeg:
Zaligmakende overtuiging door de wet is vanaf de wedergeboorte en noodzakelijk
Dadelijke rechtvaardigmaking is een nadere weldaad maar noodzakelijk

DJK : De wet overtuigd nimmer zaligmakend, en de Wet maakt een zondaar ook niet levend !!!(Gal.3:21) De wet vervloekt, verdoemt en zoekt de dood van een zondaar. En als die zgn. nadere weldaad, niet zielsbevindelijk wordt gekend c.q. wordt toegepast, ga je er voor eeuwig mee verloren, Gouwenaar. Lees de Topic over : ""Wat is Sterven aan de Wet, opdat ik Gode leve zou...", en ook deze Topic, met mijn antwoorden aan anderen, aub nog eens aandachtig door, met de Bijbel op je schoot.

[Tiberius]

Probeer je ook te begrijpen, wat ik bedoel, DJK?

Ja, Tiberius...

Ik heb 18 jaar lang net zo als jij gedacht, Tiberius, totdat God me uit m'n dwalingen verloste.
Waarom denk je dan, dat ik op dit punt zo gedurig mogelijk Bijbels van leer blijf trekken?

Je overtuigt me bijna je volgeling te worden, DJK. Dan heb je er al vast één.

[Josephus]

Ik heb 18 jaar lang net zo als jij gedacht, Tiberius, totdat God me uit m'n dwalingen verloste.

Hoezo drogreden?

[Tiberius]

(...)

Jij zal waarschijnlijk nooit een vriend van me worden, nog minder een liefhebber van mijn schrijven....

Arme Bert.

[Genade door recht]

En arme DJK.

[Gouwenaar]

Reactie van DJK aan Gouwenaar :

Gouwenaar : Dus u zegt:
Overtuiging door de wet is voor de bekering maar wel noodzakelijk
Dadelijke rechtvaardigmaking is wedergeboorte, is noodzakelijk

DJK : Hier wordt je mee behouden, omdat het is toegepast middels de beloften van het Evangelie


Gouwenaar : ik zeg:
Zaligmakende overtuiging door de wet is vanaf de wedergeboorte en noodzakelijk
Dadelijke rechtvaardigmaking is een nadere weldaad maar noodzakelijk

DJK : De wet overtuigd nimmer zaligmakend, en de Wet maakt een zondaar ook niet levend !!!(Gal.3:21) De wet vervloekt, verdoemt en zoekt de dood van een zondaar. En als die zgn. nadere weldaad, niet zielsbevindelijk wordt gekend c.q. wordt toegepast, ga je er voor eeuwig mee verloren, Gouwenaar. Lees de Topic over : ""Wat is Sterven aan de Wet, opdat ik Gode leve zou...", en ook deze Topic, met mijn antwoorden aan anderen, aub nog eens aandachtig door, met de Bijbel op je schoot.

De wet maakt niet levend en het Evangelie maakt niet levend......De Heilige Geest maakt levend, en Hij gebruikt wet en evangelie

[Tiberius]

En arme DJK.

Precies. Wat kan een mens zich met al zijn krachten vastklemmen aan zijn eigen dwalingen.

[DJK]

Probeer je ook te begrijpen, wat ik bedoel, DJK?

Ja, Tiberius...

Ik heb 18 jaar lang net zo als jij gedacht, Tiberius, totdat God me uit m'n dwalingen verloste.
Waarom denk je dan, dat ik op dit punt zo gedurig mogelijk Bijbels van leer blijf trekken?

Je overtuigt me bijna je volgeling te worden, DJK. Dan heb je er al vast één.

Ik heb je slechts tot een bijbels onderzoek willen aanzetten, gelijk de Bereers destijds deden, aangaande hetgeen Paulus hen verkondigde. Mijn naam, en/of wie ik ben moet je maar weer vergeten. Geheel onbelangrijk...

[DJK]

En arme DJK.

Arm, zondig en onvolmaakt in mezelf, maar rijk, heilig en volmaakt in het volbrachte werk van Christus, vriend...

[Afgewezen]

Verschillende puriteinen (o.a. Boston) maken onderscheid tussen een wettisch berouw en het Evangelisch berouw.

Het onderscheid tussen beiden (volgens Boston) is dat evangelisch berouw voortkomt vanuit het geloof in Christus, terwijl het wettisch berouw zonder zaligmakend geloof gepaard gaat.

Het evangelisch berouw brengt daarom altijd aan de voeten van Christus, terwijl het wettisch berouw bij Hem wegvlucht.

Bij Boston functioneert dit vooral in een pastorale context: zondaren worden opgeroepen om niet in zichzelf te zoeken naar berouw en boetvaardigheid; in onszelf is niets te vinden. Het ware en God aangename berouw vloeit voort uit het geloof in Christus. Juist dat is een reden te meer om zonder verdere zoektocht in onszelf tot Hem te gaan door het geloof.

Boston haalt daarbij vaak de tekst uit Zacharia aan: Ze zullen Mij aanschouwen die ze doorstoken hebben, en ze zullen over Mij bitterlijk rouwklagen, etc.

Bij Boston en andere puriteinen heeft de Wet een voorbereidende functie voor het geloof. Het 'geloof aan de wet' gaat vooraf aan het geloven in Christus.

[DJK]

Reactie van DJK aan Gouwenaar :

Gouwenaar : Dus u zegt:
Overtuiging door de wet is voor de bekering maar wel noodzakelijk
Dadelijke rechtvaardigmaking is wedergeboorte, is noodzakelijk

DJK : Hier wordt je mee behouden, omdat het is toegepast middels de beloften van het Evangelie


Gouwenaar : ik zeg:
Zaligmakende overtuiging door de wet is vanaf de wedergeboorte en noodzakelijk
Dadelijke rechtvaardigmaking is een nadere weldaad maar noodzakelijk

DJK : De wet overtuigd nimmer zaligmakend, en de Wet maakt een zondaar ook niet levend !!!(Gal.3:21) De wet vervloekt, verdoemt en zoekt de dood van een zondaar. En als die zgn. nadere weldaad, niet zielsbevindelijk wordt gekend c.q. wordt toegepast, ga je er voor eeuwig mee verloren, Gouwenaar. Lees de Topic over : ""Wat is Sterven aan de Wet, opdat ik Gode leve zou...", en ook deze Topic, met mijn antwoorden aan anderen, aub nog eens aandachtig door, met de Bijbel op je schoot.

De wet maakt niet levend en het Evangelie maakt niet levend......De Heilige Geest maakt levend, en Hij gebruikt wet en evangelie

Nu schrijf je weer hetzelfde wat je al eerder schreef, namelijk dat de Heilige Geest een ziel levend maakt met Wet & Evangelie.

De Wet doodt de zondaar en het Evangelie maakt de zondaar levend in Christus !!


Pas dus op voor vermeninging van deze twee onderscheiden werkingen, óók in je schrijven. De Heilige Geest gebruikt inderdaad wel degelijk, deze twee instrumenten in Zijn handen om een ziel te bearbeiden tot zaligheid.
Rome heeft ook deze werkingen in zijn leer, nooit gescheiden, noch onderscheiden, maar juist temeer vermengd, hetgeen geleidt heeft tot gruwelijke dwalingen...

[Geka]

Geka aan DJK


Geka : Nu gaan we opeens wel erg snel.
Allereerst had ik je gevraagd om nog even in te gaan op je eerdere stelling dat de wet alleen een plaats heeft in het wettisch berouw. Juist daarom heb ik enkele citaten van Boston weergegeven, in de mening dat Boston hier het Woord van God zuiver vertolkt.

DJK : God stelt de zondaar doodschuldig jegens Zijn heilig recht, op grond van Zijn volmaakte Wet, middels de trekkende liefde des Vaders. Dit schuldig staan jegens dat Recht, verwekt een berouw. Want berouw komt immer na de zonden. De uitverkorenen worden aan deze kant van het graf voor Zijn Recht gedaagd, en de verworpenen, pas na hun sterven. Dus het schuldig staan aan Gods' Recht/Wet, betekent nooit dat wij hier tegelijk aan mogen verbinden dat hier de kruisdood met Christus sterven, op volgt. Dit kunnen wij altijd pas van achteren bezien. Daarom zeiden de oudjes het vroeger wel eens : "laten we maar letten op de uitkomst, want dan pas kunnen we zien of het de ziel Christus heeft gebaard..." -- En als het wél gebeurd was, onderzochten zij elkander, vragende : "Hoe zag Hij er uit, toen Hij u geopenbaard werd van achter Gods' heilig Recht...?", en dan was vaak het antwoord, wanneer het echt zo had mogen wezen : "Hij was rood van verdienste, en blank van gerechtigheid...!" Uiteraard niet zien middels een visioen, maar juist zien in dat toegepaste Goddelijke Woord aan hun harten, door de H.Geest, middels het zaligmakende geloof(Rom.5:1)

Geka : Vervolgens Ps. 116. Waar zie je de twee soorten berouw in die Psalm? Laten we wel voorzichtig wezen om er van alles in te leggen. Het is een Psalm van David, van een gelovig kind van God. Hij begint immers de Psalm ook met: Ik heb lief, want de HEERE hoort mijn stem, mijn smekingen. We moeten dus geen bekeringsweg gaan inlezen in deze Psalm. Het is juist een tekening van het geloofsleven van Gods kind.

DJK : De twee soorten tranen en droefheid heb ik onderstreept. En Geka...., géén bekeringsweg, maar een heilsorde in het dodelijkst tijdsgewricht !!

Geka : Als laatste: het sterven aan de wet en het leven door het Evangelie zal elk van Gods kinderen kennen. Maar in de wijze waarop God dat werkt is binnen de Schrift ook een zekere veelkleurigheid te vinden. Laten we daar ook oog voor hebben. Lees bijvoorbeeld de preek van Ralph Erskine hierover.

DJK : Leest u mijn antwoorden aan anderen wel eens? Hoe vaak heb ik niet geschreven, de trap en mate van het doorleven van deze heilsorde in dat dodelijkst tijdsgwricht, is alleen Gode bekend. Want al had ge maar het geloof van een mosterdzaadje...



Aan Tiberius : Begrijp je nu wat ik bedoel....?

DJK,

1. Je gaat niet in op mijn opmerking dat de wet zowel in het wettisch als evangelisch berouw een plaats heeft.

2. Je exegese van Psalm 116 als zouden daar de twee soorten droefheid in te vinden zijn, deel ik zeker niet. Het 'doodlijkst tijdsgewricht' waar de berijmde Psalm 116 over spreekt, en die vers 3 in de onberijmde Psalm als banden des doods en angsten der hel worden weergegeven, zijn volgens de Kanttekeningen de achtervolgingen door Saul met zijn leger. Zie Kanttekening 4 en 5.

Ook het opschrift van de Psalm maakt het duidelijk: De profeet verklaart zijn liefde tot God vanwege de grote en menigvuldige genaden en weldaden hem bewezen door hem te verlossen uit dodelijke benauwdheden, biddende om voortaan te mogen behouden worden, met belofte God den Heere daarvoor te zullen prijzen.

Het is echt onschriftuurlijk om hier op een gekunstelde manier het sterven aan de wet en het leven door het Evangelie met de evangelische boetvaardigheid in terug te gaan lezen. Kortom, ik stem toe dat de Schrift over zowel wettisch als evangelisch berouw spreekt, maar dat moet je niet willen onderbouwen met Ps. 116.

3. Verder kan ik me - vanuit je diverse postings - toch niet aan de indruk onttrekken dat je het sterven aan de wet toch wel op een heel specifieke manier inkleurt. Een overaccentuering van het recht van God, het doorleven van het recht, en het verloren gaan onder het recht, heel sterk alvorens in Christus te (mogen?) geloven. Op die manier ben je met de onderscheiding tussen wettisch en evangelisch berouw toch wel in een heel andere context beland dan de Erskines en Boston. Zij benadrukken juist dat het evangelisch berouw tot zaligheid noodzakelijk is. Daarom wordt het aanbod van genade zo sterk benadrukt; alleen uit Christus en het geloof in Hem vloeit de evangelische boetvaardigheid. Hoewel Gods gewone weg via overtuiging van zonde leidt tot het omhelzen van Christus, is een wettisch berouw niet noodzakelijk tot zaligheid. Eerlijk gezegd krijg ik de indruk dat het voor jou juist criterium is van het ware werk van Gods Geest.

Een citaat van Ralph Erskine: Hoeveel overtuiging en vernedering is er nu nodig om de zondaren te doen sterven aan de wet, opdat zij Gode leven mogen? Zoveel overtuiging is er nodig, dat het de mens losmaakt van het verbond der werken en dat hij zich afkeert van zijn eigengerechtigheid en uitroept: onrein, onrein, schuldig, schuldig.....Niet de wet, maar ten diepste is Christus de oorzaak dat wij aan de wet en aan de zonde sterven. Het is te vergelijken met naald en draad. De naald van de wet baant de weg voor de draad van het Evangelie die daar direct achteraan komt. In de Schrift betekent 'aan de wet gestorven' en 'met Christus getrouwd zijn' precies hetzelfde.

4. Ik ben het met je eens dat we wedergeboorte en rechtvaardiging niet mogen scheiden. Wie wedergeboren is, gelooft in Christus, en is in Christus rechtvaardig voor God. Het is onmogelijk die zaken chronologisch te scheiden. Wel moeten we naar de Schrift oog hebben en houden voor de kleinste en zwakste maat van het geloof. William Guthrie schrijft hier heel mooi en Bijbels over in zijn boekje 'Overwinnen door het geloof'.

Verder is het inderdaad voluit Bijbels om te stellen dat de Heilige Geest specifiek het Evangelie gebruikt om zondaren levend te maken. De DLR en de HC maken dat heel duidelijk, en ontkennen tegelijk dat dit door de wet zou zijn.

De leer dat de rechtvaardiging een nadere weldaad is die slechts sommigen van Gods kinderen kennen, is inderdaad een onschriftuurlijke dwaling, die de kleinen in de genade (dat is: kleinen die in Hem geloven!) bewust in het donker houdt door te zeggen dat hun schuld nog niet vergeven is maar nog openstaat. Juist de vrijspraak in de belofte van het Evangelie die in de prediking klinkt is het middel dat de Heilige Geest gebruiken wil om het zwakte geloof tot volle verzekering van de rechtvaardiging te brengen.

5. Tot slot; wat me een beetje tegenvalt is de toon van de discussie hier. Laten we, en dat geldt ons allen, op een normale en niet-persoonlijke manier het gesprek voeren. En zeker geen opmerkingen over het persoonlijk leven van anderen gaan maken.

[Geka]

Verschillende puriteinen (o.a. Boston) maken onderscheid tussen een wettisch berouw en het Evangelisch berouw.

Het onderscheid tussen beiden (volgens Boston) is dat evangelisch berouw voortkomt vanuit het geloof in Christus, terwijl het wettisch berouw zonder zaligmakend geloof gepaard gaat.

Het evangelisch berouw brengt daarom altijd aan de voeten van Christus, terwijl het wettisch berouw bij Hem wegvlucht.

Bij Boston functioneert dit vooral in een pastorale context: zondaren worden opgeroepen om niet in zichzelf te zoeken naar berouw en boetvaardigheid; in onszelf is niets te vinden. Het ware en God aangename berouw vloeit voort uit het geloof in Christus. Juist dat is een reden te meer om zonder verdere zoektocht in onszelf tot Hem te gaan door het geloof.

Boston haalt daarbij vaak de tekst uit Zacharia aan: Ze zullen Mij aanschouwen die ze doorstoken hebben, en ze zullen over Mij bitterlijk rouwklagen, etc.

Bij Boston en andere puriteinen heeft de Wet een voorbereidende functie voor het geloof. Het 'geloof aan de wet' gaat vooraf aan het geloven in Christus.

Inderdaad, dat bedoelde ik ook. Bedankt voor de aanvulling.

[DJK]

Aan Geka :

U schreef me het volgende :

Geka : DJK,

1. Je gaat niet in op mijn opmerking dat de wet zowel in het wettisch als evangelisch berouw een plaats heeft.

DJK : Ik heb hier veelvuldig antwoord op proberen te geven, met name juist in deze Topic. Lees aub nog eens. God stelt een ieder van ons, uitverkoren of verworpen, immer schuldig jegens Zijn heilige geschonden Recht, die wij in Adam geschonden en overtreden hebben(onze erfschuld waarmee we geboren zijn geworden), daar bovenop komen onze persoonlijke schuld en zonden, middels Zijn heilige Wet. De verworpenen stelt God schuldig na hun sterven, waarna de eeuwige rampzaligheid hun eeuwig lot zal wezen. Maar w.b.t. dit schuldig staan jegens Gods heilig Recht, is het voorbeeld van Judas wel degelijk zeer duidelijk. Judas ging met een open geweten/consientie, die hem innerlijk verdoemde krachtens zijn ingeschapen Wet, waarmee hij geboren was geworden, voor eeuwig verloren. Want, zo staat er geschreven, "hij zag", met zijn zielsogen, dat hij schuldig stond aan het verraden onschuldige bloed van Christus. En dit verwekte bij hem innerlijk, wel degelijk een wettisch berouw, waarop echter nimmer een verlossing volgde. En hoevelen koppelen aan, wat voor soort berouw dan ook, immer gelijk een verlossing. Maar waar staat dat in Gods' Woord...?"
Daartoe zeiden de oudjes en onze oudvaders altijd, dat wij immer op de uitkomst moeten letten. "Wat heeft dit berouw een ziel gebaart...? Daarnaast worden de uitverkorenen wel degelijk aan deze van het graf, voor Gods' heilig Recht gedaagd, hoewel zij van achteren alleen maar de uitkomst kunnen bekijken. Een ieder die daar nog voor staat, weet geestelijk nooit hoe dat heilig Recht voldaan moet worden, al zouden we de uitleg van de HC hier duizend keer op na gelezen hebben. Dit moet God de zondaar namelijk Zelf openbaren middels de beloften van het Evangelie, die de Heilige Geest gaat toepassen aan het hart van de zondaar, ná dat dodelijkst tijsdgewricht, middels het zaligmakende geloof. En in die beloften ziet die zondaar dan het teken van het verlossende bloed, waar Exodus 12 zeer schoon van getuigd. U moet de moeite eens een keertje nemen, om mijn artikel hier over te lezen.

Geka : 2. Je exegese van Psalm 116, als zouden daar de twee soorten droefheid in te vinden zijn, deel ik zeker niet. Het 'doodlijkst tijdsgewricht' waar de berijmde Psalm 116 over spreekt, en die vers 3 in de onberijmde Psalm als banden des doods en angsten der hel worden weergegeven, zijn volgens de Kanttekeningen de achtervolgingen door Saul met zijn leger. Zie Kanttekening 4 en 5.

DJK : Ik verhef me zeker nooit boven de kantekenaren. Maar David omschrijft in Psalm 116 wel degelijk, over hoe hij tot dat Goddelijke Recht werd getrokken, hoe hij hier onder verloren ging, en hoe zijn ziel in Christus verlost is geworden, waarop de dankbaarheid, en het wonder van aanbidding in zijn ziel over bleef.

Geka : Ook het opschrift van de Psalm maakt het duidelijk: De profeet verklaart zijn liefde tot God vanwege de grote en menigvuldige genaden en weldaden hem bewezen door hem te verlossen uit dodelijke benauwdheden, biddende om voortaan te mogen behouden worden, met belofte God den Heere daarvoor te zullen prijzen.

DJK : Deze volgorde is nu precies dezelfde volgorde als hoe de HC begint in zondag 1. David vat in het eerste berijmde versje geheel samen, hetgeen hij verder uitschildert in wat er verder volgt. "Ik lag gekneld...." = de bevindelijke zielsbeleving van zondag 2 en 3.

Geka : Het is echt onschriftuurlijk om hier op een gekunstelde manier het sterven aan de wet en het leven door het Evangelie met de evangelische boetvaardigheid in terug te gaan lezen. Kortom, ik stem toe dat de Schrift over zowel wettisch als evangelisch berouw spreekt, maar dat moet je niet willen onderbouwen met Ps. 116.

DJK : U schrijft me dat mijn uitleg hierover onschriftuurlijk is, bewijs me dat een vanuit de Schriften....?

Geka : 3. Verder kan ik me - vanuit je diverse postings - toch niet aan de indruk onttrekken dat je het sterven aan de wet toch wel op een heel specifieke manier inkleurt. Een overaccentuering van het recht van God, het doorleven van het recht, en het verloren gaan onder het recht, heel sterk alvorens in Christus te (mogen?) geloven. Op die manier ben je met de onderscheiding tussen wettisch en evangelisch berouw toch wel in een heel andere context beland dan de Erskines en Boston. Zij benadrukken juist dat het evangelisch berouw tot zaligheid noodzakelijk is. Daarom wordt het aanbod van genade zo sterk benadrukt; alleen uit Christus en het geloof in Hem vloeit de evangelische boetvaardigheid. Hoewel Gods gewone weg via overtuiging van zonde leidt tot het omhelzen van Christus, is een wettisch berouw niet noodzakelijk tot zaligheid. Eerlijk gezegd krijg ik de indruk dat het voor jou juist criterium is van het ware werk van Gods Geest.

DJK : De ene vraag die ik gedurig, met al mijn uitleg ook naar anderen, naar voren heb willen brengen ter overdenking, niet vanuit de hoogte maar juist bedoeld vanuit de liefde, is eigenlijk : 'Hóe, en in welke weg is Christus uw deel geworden ?'

Geka : Een citaat van Ralph Erskine: Hoeveel overtuiging en vernedering is er nu nodig om de zondaren te doen sterven aan de wet, opdat zij Gode leven mogen? Zoveel overtuiging is er nodig, dat het de mens losmaakt van het verbond der werken en dat hij zich afkeert van zijn eigengerechtigheid en uitroept: onrein, onrein, schuldig, schuldig.....

DJK : Amen! (een zeer schone en zuivere omschrijving van over hoe een zondaar die doodschuldig staat jegens Gods heilig verdoemende Recht, en aan die eis der Wet de kruisdood met Christus sterft. Lees maar na, ik heb het nooit anders gebracht als deze godzalige puritein.)

Geka : Niet de wet, maar ten diepste is Christus de oorzaak dat wij aan de wet en aan de zonde sterven. Het is te vergelijken met naald en draad. De naald van de wet baant de weg voor de draad van het Evangelie die daar direct achteraan komt. In de Schrift betekent 'aan de wet gestorven' en 'met Christus getrouwd zijn' precies hetzelfde.

DJK : Voor altijd onthouden, Geka : "de Wet in zijn geestelijke bediening, vervloekt, verdoemt, en doodt de zondaar middels die onbetaalbare eis, die er vanuit gaat. --- En het Evangelie maakt Levend in Christus.

Geka : 4. Ik ben het met je eens dat we wedergeboorte en rechtvaardiging niet mogen scheiden. Wie wedergeboren is, gelooft in Christus, en is in Christus rechtvaardig voor God. Het is onmogelijk die zaken chronologisch te scheiden. Wel moeten we naar de Schrift oog hebben en houden voor de kleinste en zwakste maat van het geloof. William Guthrie schrijft hier heel mooi en Bijbels over in zijn boekje 'Overwinnen door het geloof'.

DJK : Amen


Geka : Verder is het inderdaad voluit Bijbels om te stellen dat de Heilige Geest specifiek het Evangelie gebruikt om zondaren levend te maken. De DLR en de HC maken dat heel duidelijk, en ontkennen tegelijk dat dit door de wet zou zijn.

DJK : Amen

Geka : De leer dat de rechtvaardiging een nadere weldaad is die slechts sommigen van Gods kinderen kennen, is inderdaad een onschriftuurlijke dwaling, die de kleinen in de genade (dat is: kleinen die in Hem geloven!) bewust in het donker houdt door te zeggen dat hun schuld nog niet vergeven is maar nog openstaat. Juist de vrijspraak in de belofte van het Evangelie die in de prediking klinkt is het middel dat de Heilige Geest gebruiken wil om het zwakte geloof tot volle verzekering van de rechtvaardiging te brengen.

DJK : Wat ben ik verblijd dat u dit al heeft mogen zien! Want hoevele duizenden dwalen hierin...... (Ontzaggelijk!)

Geka : 5. Tot slot; wat me een beetje tegenvalt is de toon van de discussie hier. Laten we, en dat geldt ons allen, op een normale en niet-persoonlijke manier het gesprek voeren. En zeker geen opmerkingen over het persoonlijk leven van anderen gaan maken.

DJK : Ik hoop dat u me dit wilt vergeven...? Het was nimmer zo bedoeld, en dat meen ik.
Maar ik heb aan den zielslijve het volgende ondervonden :

“Is Mijn woord niet alzo, als een vuur? spreekt de HEERE, en als een
hamer, die een steenrots te morzel slaat?”(Jer.23:29)

Dat hoop ik ook voor u. Altijd onthouden, dat achter ons verlies, de eeuwige Winst in Christus te vinden is.
Gedenk daartoe gedurig aan het teken van Jona en de Vis!

Hartelijke groeten,

DJK

[Marnix]

DJK, een tip: Misschien kan je in wat hedendaagser Nederlands schrijven, dat het een hoop beter leesbaar maken.