„Leer jongeren bevindelijke taal” ?????????
is hoogbegaafdheid in een topic over de Tale Kanaans on-topic? In dat geval moeten we sowieso nodig van die taal af....
Do not waste time bothering whether you ‘love’ your neighbor; act as if you did. As soon as we do this we find one of the great secrets. When you are behaving as if you loved someone, you will presently come to love him."
Iemand die voldoende scoort op http://www.mensa.nl/thuistest/Eppie schreef:Wat is eigenlijk een hogerbegaafd iemand?
Dat is althans de voorwaarde om lid te kunnen worden van Mensa. En nu het grappige: vroeger hanteerde Mensa het begrip hoogbegaafd, maar daar is men van af gestapt. Tegenwoordig is Mensa de vereniging die belangen behartigt van "mensen met een zeer hoge algemene intelligentie". Opvallend dus dat men de term hoogbegaafd, waar meneer Post zo lekker tegenaan schopte, heeft verruild voor een andere omschrijving!
De christelijke vereniging Choochem hanteert die term nog wel.
Op de website van deze vereniging http://www.choochem.nl/index2.php lezen we:
Hoe weet je nu of er sprake is van hoogbegaafdheid?
Hieronder treft u een lijst aan met kenmerken van hoogbegaafdheid. Als u een aantal van deze signalen herkent, heeft u mogelijk te maken met hoogbegaafdheid. Let wel: de lijst is niet volledig en niet alle hoogbegaafde kinderen hebben deze kenmerken. Het omgekeerde is natuurlijk ook mogelijk: als uw kind een of meerdere van deze gedragsaspecten vertoond, hoeft dat nog niet te betekenen dat het hoogbegaafd is!
Signalen:
weinig slapen
vroeg lopen, overslaan van de kruipfase
kan ook: laat lopen
vroeg praten in correcte zinnen en met opvallend woordgebruik
laat praten en meteen in hele zinnen
vroeg leggen van verbanden: 'dus'-redenering (normaal omstreeks 3 jaar)
grote nieuwsgierigheid en leergierigheid
vraagt eindeloos "waarom"
op zeer jonge leeftijd stellen van levensbeschouwelijke vragen
uitstekend geheugen
uitgesproken rechtvaardigheidsgevoel en verantwoordelijkheidsgevoel
originele ideeen en oplossingen
perfectionistisch
verschillende dingen tegelijk doen, hoog tempo
moeite met leren zwemmen, fietsen
apart gevoel voor humor
zelfstandig
zichzelf leren lezen/schrijven
(over)gevoelig
vaak onhandelbaar of agressief
wil niet naar school
speelt niet met klasgenootjes
heeft vaak hoofdpijn, buikpijn
vertoont een teruggang in ontwikkeling
is op school een totaal ander kind dan thuis
In het RD van vandaag (vrijdag) krijgt columnist Post zelfs een pluim van collega-columnist prof. dr. P.J. Slootweg, voor wiens voeten Post weliswaar het gras had weggemaaid, maar Slootweg schrijft dat hij aan Post "niets meer te verbeteren of toe te voegen heb. Mijn complimenten aan collega-columnist Post". Ach ja, ons kent ons in columnistenland...
Slootweg meldt dan nog wel dat hij positieve geluiden hoorde over een plusgroep, bestaande uit kinderen die méér aan kunnen dan het reguliere lesprogramma. "Dat heeft zeker voordelen, maar deze kinderen worden daardoor al in een vroeg stadium van hun leven van het etiket hoogbegaafd voorzien, met alle gevaren daaraan verbonden voor de ontwikkeling van een normale, gezonde persoonlijkheid".
Onzin, als je 't mij vraagt. Een plusklas heeft geen etiketje. Adaptief onderwijs is een kreet die tegenwoordig hoog in het vaandel staat. Onderwijsassisten hebben 't er maar druk mee. Maar voor de klasgenoten maakt het niks uit: Menno gaat met juf Mariska mee, Paulien met juf Petra. De een krijgt afzonderlijke aandacht vanwege een leer- of leesachterstand, de ander vanwege een ontwikkelingsvoorsprong c.q. hoogbegaafdheid. Maar welk etiketje bij welke leerling hoort, dat maakt de meeste klasgenoten echt geen fluit uit.
O ja, in de ingezonden brieven werd vandaag ook gereageerd op de column van Post. Maar die reactie was, hoewel kritisch van ondertoon, zó beleefd geformuleerd dat ik me afvraag of de boodschap -hoe goed ook bedoeld- nog wel overkomt. Je kunt ook té netjes zijn.
Enfin, morgen (zaterdag) op de Opiniepagina een "tegenreactie", zo is ons beloofd...
Slootweg meldt dan nog wel dat hij positieve geluiden hoorde over een plusgroep, bestaande uit kinderen die méér aan kunnen dan het reguliere lesprogramma. "Dat heeft zeker voordelen, maar deze kinderen worden daardoor al in een vroeg stadium van hun leven van het etiket hoogbegaafd voorzien, met alle gevaren daaraan verbonden voor de ontwikkeling van een normale, gezonde persoonlijkheid".
Onzin, als je 't mij vraagt. Een plusklas heeft geen etiketje. Adaptief onderwijs is een kreet die tegenwoordig hoog in het vaandel staat. Onderwijsassisten hebben 't er maar druk mee. Maar voor de klasgenoten maakt het niks uit: Menno gaat met juf Mariska mee, Paulien met juf Petra. De een krijgt afzonderlijke aandacht vanwege een leer- of leesachterstand, de ander vanwege een ontwikkelingsvoorsprong c.q. hoogbegaafdheid. Maar welk etiketje bij welke leerling hoort, dat maakt de meeste klasgenoten echt geen fluit uit.
O ja, in de ingezonden brieven werd vandaag ook gereageerd op de column van Post. Maar die reactie was, hoewel kritisch van ondertoon, zó beleefd geformuleerd dat ik me afvraag of de boodschap -hoe goed ook bedoeld- nog wel overkomt. Je kunt ook té netjes zijn.
Enfin, morgen (zaterdag) op de Opiniepagina een "tegenreactie", zo is ons beloofd...
Geplaatst: 9-06-2006 | 19:33
Extra aandacht voor hoogbegaafde terecht
Zonder begeleiding is kans op kerkelijke ontsporing intelligente kinderen groot
Hoogbegaafde kinderen moeten geen aparte groep worden, stelde S. D. Post vorige week zaterdag in de rubriek Welbeschouwd in het katern Accent. Jan Dijkstra schrijft in reactie daarop dat hoogbegaafde kinderen juist extra aandact nodig hebben.
De vereniging Choochem is in 1999 opgericht door ouders van hoogbegaafde kinderen. Wat hen aan elkaar bond, was de gemeenschappelijke zorg ten aanzien van de geloofsontwikkeling van hun kinderen. Zij zagen in de praktijk van het dagelijkse leven dat het moeilijk is om binnen de kerkelijke gemeenschap veiligheid en een referentiekader te scheppen voor de vragen waar hun kinderen tegen aanlopen. De kans op het verliezen van het vertrouwen in God of het verliezen van het vertrouwen in de kerkelijke gemeenschap is voor deze kinderen groter.
Uit de reacties binnen de gespreksgroepen van Choochem blijkt dat hoogbegaafde kinderen vaak al vóór hun veertiende jaar een keuze maken ten aanzien van God en de kerk. In de studententijd wordt die eigen keuze ook voor anderen zichtbaar. Er wordt een relatie gezien tussen het niet kunnen stellen van de vragen waar deze kinderen mee worstelen en de kerkverlating in de studententijd.
Onderkenning
Het gaat niet aan om de verantwoordelijkheid hiervoor alleen bij de ouders of alleen bij deze kinderen neer te leggen. Vroegtijdige onderkenning van de vragen en een klimaat waarin die vragen veiliggesteld kunnen worden zijn noodzakelijk voor een gezonde geloofsontwikkeling. Daarvoor is ondersteuning en draagvlak van de geloofsgemeenschap nodig.
Als een hoogbegaafd kind aan zichzelf wordt overgelaten, zonder echt contact met zijn of haar geloofsgemeenschap, zal het inderdaad zijn eigen oplossingen en vermaak zoeken in de wereld van de wetenschap, de hobby’s en de vriendenkring. Besef van God is daar niet vanzelfsprekend. De kerk en geloven in God worden dan door hoogbegaafde kinderen als niet relevant ervaren. Dát ging die ouders aan het hart, vanwege hun liefde voor Christus.
De vereniging Choochem is bedoeld als constructieve ondersteuning van dergelijke ouders, kinderen en volwassenen. Choochem wil hoogbegaafde christenen met elkaar in contact brengen, zodat zij met elkaar hun vragen en geloof kunnen delen en zich aan elkaar kunnen spiegelen.
Gelijktijdig wil Choochem de verantwoordelijkheid van de kerkelijke gemeenschap ten aanzien van de geloofsontwikkeling van haar intelligente leden onder de aandacht brengen, zonder die aandacht te willen afdwingen of opeisen ten koste van andere groepen.
Etiket
De meeste leden van Choochem hebben niet gevraagd om het etiket hoogbegaafdheid. Dit etiket is slechts een label binnen het onderwijsveld. Zij werden er gewoonweg mee geconfronteerd. Dit etiket wordt onvrijwillig en meestal naar aanleiding van ervaren problemen binnen het onderwijs hun opgeplakt. Dat dit etiket nodig is, geeft aan dat leerkrachten niet altijd vanzelfsprekend dit type leerling onderkennen.
Leerkrachten zijn ook niet altijd in staat deze leerlingen de juiste vorm van adaptief onderwijs aan te bieden. Het is de verdienste van ouder- en belangenverenigingen als Pharos en HINT dat zij in het onderwijs aandacht vroegen voor deze categorie leerlingen.
Choochem is ontstaan doordat betrokken christenen constateerden dat hoge intelligentie gevolgen heeft niet alleen binnen het reguliere onderwijs, maar ook voor de geloofsontwikkeling en de deelname aan de geloofsgemeenschap. Deze gevolgen vielen door de gerichtheid op het onderwijsveld buiten het referentiekader van de genoemde verenigingen.
Oase
Overigens is de kerk niet bedoeld als belangenclub van probleemgevallen om medelijden te cultiveren. Een wankelmoedige gelovige heeft immers niets aan medelijden. Hij is op zoek naar meedenken en inspiratie. Hij heeft bemoediging nodig en een plek waar hij met zijn vragen heen kan, net als alle andere gelovigen. Ongeacht of hij een doener of een denker is. Ongeacht of hij in het bezit is van een rolstoel, vluchtelingenstatus, geld, intellect, gehoorapparaat of internet.
De oase van de kerkelijke gemeenschap is bedoeld om met de ander de juiste vragen in zijn situatie te vinden, en niet bij voorbaat met antwoorden te komen die aan de situatie waarin de vraag gesteld wordt geen recht doen. De kerkelijke gemeenschap is er om mensen bij Christus en bij elkaar te brengen en dat te vieren. Elkaar zien staan brengt vreugde en gemeenschap.
Jezus Christus was het die dat heeft voorgeleefd. De gezamenlijke zoektocht is Hem hierin te volgen. De vraag die Choochem onder de aandacht van de geloofsgemeenschap wil brengen is: Is er oog voor elkaar? Zorgen we voor elkaar?
De auteur is voorzitter van Choochem, een vereniging ter ondersteuning van hoogbegaafde christenen.
Extra aandacht voor hoogbegaafde terecht
Zonder begeleiding is kans op kerkelijke ontsporing intelligente kinderen groot
Hoogbegaafde kinderen moeten geen aparte groep worden, stelde S. D. Post vorige week zaterdag in de rubriek Welbeschouwd in het katern Accent. Jan Dijkstra schrijft in reactie daarop dat hoogbegaafde kinderen juist extra aandact nodig hebben.
De vereniging Choochem is in 1999 opgericht door ouders van hoogbegaafde kinderen. Wat hen aan elkaar bond, was de gemeenschappelijke zorg ten aanzien van de geloofsontwikkeling van hun kinderen. Zij zagen in de praktijk van het dagelijkse leven dat het moeilijk is om binnen de kerkelijke gemeenschap veiligheid en een referentiekader te scheppen voor de vragen waar hun kinderen tegen aanlopen. De kans op het verliezen van het vertrouwen in God of het verliezen van het vertrouwen in de kerkelijke gemeenschap is voor deze kinderen groter.
Uit de reacties binnen de gespreksgroepen van Choochem blijkt dat hoogbegaafde kinderen vaak al vóór hun veertiende jaar een keuze maken ten aanzien van God en de kerk. In de studententijd wordt die eigen keuze ook voor anderen zichtbaar. Er wordt een relatie gezien tussen het niet kunnen stellen van de vragen waar deze kinderen mee worstelen en de kerkverlating in de studententijd.
Onderkenning
Het gaat niet aan om de verantwoordelijkheid hiervoor alleen bij de ouders of alleen bij deze kinderen neer te leggen. Vroegtijdige onderkenning van de vragen en een klimaat waarin die vragen veiliggesteld kunnen worden zijn noodzakelijk voor een gezonde geloofsontwikkeling. Daarvoor is ondersteuning en draagvlak van de geloofsgemeenschap nodig.
Als een hoogbegaafd kind aan zichzelf wordt overgelaten, zonder echt contact met zijn of haar geloofsgemeenschap, zal het inderdaad zijn eigen oplossingen en vermaak zoeken in de wereld van de wetenschap, de hobby’s en de vriendenkring. Besef van God is daar niet vanzelfsprekend. De kerk en geloven in God worden dan door hoogbegaafde kinderen als niet relevant ervaren. Dát ging die ouders aan het hart, vanwege hun liefde voor Christus.
De vereniging Choochem is bedoeld als constructieve ondersteuning van dergelijke ouders, kinderen en volwassenen. Choochem wil hoogbegaafde christenen met elkaar in contact brengen, zodat zij met elkaar hun vragen en geloof kunnen delen en zich aan elkaar kunnen spiegelen.
Gelijktijdig wil Choochem de verantwoordelijkheid van de kerkelijke gemeenschap ten aanzien van de geloofsontwikkeling van haar intelligente leden onder de aandacht brengen, zonder die aandacht te willen afdwingen of opeisen ten koste van andere groepen.
Etiket
De meeste leden van Choochem hebben niet gevraagd om het etiket hoogbegaafdheid. Dit etiket is slechts een label binnen het onderwijsveld. Zij werden er gewoonweg mee geconfronteerd. Dit etiket wordt onvrijwillig en meestal naar aanleiding van ervaren problemen binnen het onderwijs hun opgeplakt. Dat dit etiket nodig is, geeft aan dat leerkrachten niet altijd vanzelfsprekend dit type leerling onderkennen.
Leerkrachten zijn ook niet altijd in staat deze leerlingen de juiste vorm van adaptief onderwijs aan te bieden. Het is de verdienste van ouder- en belangenverenigingen als Pharos en HINT dat zij in het onderwijs aandacht vroegen voor deze categorie leerlingen.
Choochem is ontstaan doordat betrokken christenen constateerden dat hoge intelligentie gevolgen heeft niet alleen binnen het reguliere onderwijs, maar ook voor de geloofsontwikkeling en de deelname aan de geloofsgemeenschap. Deze gevolgen vielen door de gerichtheid op het onderwijsveld buiten het referentiekader van de genoemde verenigingen.
Oase
Overigens is de kerk niet bedoeld als belangenclub van probleemgevallen om medelijden te cultiveren. Een wankelmoedige gelovige heeft immers niets aan medelijden. Hij is op zoek naar meedenken en inspiratie. Hij heeft bemoediging nodig en een plek waar hij met zijn vragen heen kan, net als alle andere gelovigen. Ongeacht of hij een doener of een denker is. Ongeacht of hij in het bezit is van een rolstoel, vluchtelingenstatus, geld, intellect, gehoorapparaat of internet.
De oase van de kerkelijke gemeenschap is bedoeld om met de ander de juiste vragen in zijn situatie te vinden, en niet bij voorbaat met antwoorden te komen die aan de situatie waarin de vraag gesteld wordt geen recht doen. De kerkelijke gemeenschap is er om mensen bij Christus en bij elkaar te brengen en dat te vieren. Elkaar zien staan brengt vreugde en gemeenschap.
Jezus Christus was het die dat heeft voorgeleefd. De gezamenlijke zoektocht is Hem hierin te volgen. De vraag die Choochem onder de aandacht van de geloofsgemeenschap wil brengen is: Is er oog voor elkaar? Zorgen we voor elkaar?
De auteur is voorzitter van Choochem, een vereniging ter ondersteuning van hoogbegaafde christenen.
-
limosa
Zo tussen de regels door lees ik dat ook ja. En dan moet de dominee nog adaptief gaan preken ofzo anders komt de hoogbegaafde nog wat te kort. Wat een waanzin! God heeft het hoofd niet nodig, God wil je hart hebben.Afgewezen schreef:Hoogbegaafde kinderen een streepje vóór als het om tot geloof komen gaat? Zo lees ik het wel.
Yep. Hoogbegaafden kunnen ook juist moeite hebben met geloven omdat ze dingen willen beredeneren... Daarnaast, hooggegaafden komen niets te kort, je hoeft het evangelie niet moeilijker en ocmplexer te maken dan het is.
Do not waste time bothering whether you ‘love’ your neighbor; act as if you did. As soon as we do this we find one of the great secrets. When you are behaving as if you loved someone, you will presently come to love him."
Lees maar:Hendrikus schreef:Dan lees je wel door een bril van vooringenomenheid, dunkt me. Ik zie dat nergens staan.Afgewezen schreef:Zo lees ik het wel.
Uit de reacties binnen de gespreksgroepen van Choochem blijkt dat hoogbegaafde kinderen vaak al vóór hun veertiende jaar een keuze maken ten aanzien van God en de kerk. In de studententijd wordt die eigen keuze ook voor anderen zichtbaar. Er wordt een relatie gezien tussen het niet kunnen stellen van de vragen waar deze kinderen mee worstelen en de kerkverlating in de studententijd.
Volgens mij gaat het hier niet over streepje voor hebben... ?Afgewezen schreef:Lees maar:Hendrikus schreef:Dan lees je wel door een bril van vooringenomenheid, dunkt me. Ik zie dat nergens staan.Afgewezen schreef:Zo lees ik het wel.Uit de reacties binnen de gespreksgroepen van Choochem blijkt dat hoogbegaafde kinderen vaak al vóór hun veertiende jaar een keuze maken ten aanzien van God en de kerk. In de studententijd wordt die eigen keuze ook voor anderen zichtbaar. Er wordt een relatie gezien tussen het niet kunnen stellen van de vragen waar deze kinderen mee worstelen en de kerkverlating in de studententijd.
Hebben ze ook oefenopgaven? :mrgreen:Hendrikus schreef:Iemand die voldoende scoort op http://www.mensa.nl/thuistest/Eppie schreef:Wat is eigenlijk een hogerbegaafd iemand?
Wanneer ik een aantal van dit soort tests vlak (binnen een aantal dagen) achter elkaar maak, word ik er steeds beter in. Ik vraag me dan ernstig af of er wel intelligentie gemeten wordt.
Klopt. Op basis van een goede score bij de online test kun je worden uitgenodigd voor de echte Mensa-test, die een paar keer per jaar in Utrecht wordt afgenomen. Dat gaat heel officieel - en lang niet iedereen die de thuistest goed maakt, slaagt voor de Mensa-test...refo schreef:Dat is de thuistest. Om lid te worden moet je dacht ik een andere test maken.
Maar de online test is wel representatief, neem ik aan?Hendrikus schreef:Klopt. Op basis van een goede score bij de online test kun je worden uitgenodigd voor de echte Mensa-test, die een paar keer per jaar in Utrecht wordt afgenomen. Dat gaat heel officieel - en lang niet iedereen die de thuistest goed maakt, slaagt voor de Mensa-test...refo schreef:Dat is de thuistest. Om lid te worden moet je dacht ik een andere test maken.
Of worden er nog meer dingen gemeten?