Dat bedoelde ik nu juist: Ik had geen kritiek, laat staan loze.....Gian schreef:We praten niet lang elkaar heen. Je ontwijkt me nu.
Ik hoop dat je in het vervolg niet zomaar met loze kritiek komt. Dat was eigenlijk mijn punt.
Gedichten
Re: gedichten
Re: gedichten
Hedendaagse bijbelstudie is voor een belangrijk deel het elimineren van theologische contradicties.
Re: gedichten
Gian schreef:
ff teruglezen Gian
Re: gedichten
Mijn kind,
Ook al ken je mij misschien niet. Ik ken je door en door. (Psalm 139:1)
Ik weet het als je zit of staat. (Psalm 139:2)
Of je op weg gaat of uitrust, Ik merk het, al je wegen zijn Mij vertrouwd. (Psalm 139:3)
Zelfs de haren op je hoofd zijn geteld. (Matteüs 10:29-31)
Zonder Mij kun je niets doen. (Johannes 15:5)
Ik kende je al voordat Ik je vormde in je moeders buik. (Jeremia 1:4-5)
Voor het begin van de wereld had Ik mijn plan al klaar om je in mijn heerlijkheid te brengen. (1 Korintiërs 2:7)
Je bent geen foutje… (Psalm 139:15)
…want elke dag van je leven staat in mijn boek. (Psalm 139:16)
Ook al ken je mij misschien niet. Ik ken je door en door. (Psalm 139:1)
Ik weet het als je zit of staat. (Psalm 139:2)
Of je op weg gaat of uitrust, Ik merk het, al je wegen zijn Mij vertrouwd. (Psalm 139:3)
Zelfs de haren op je hoofd zijn geteld. (Matteüs 10:29-31)
Zonder Mij kun je niets doen. (Johannes 15:5)
Ik kende je al voordat Ik je vormde in je moeders buik. (Jeremia 1:4-5)
Voor het begin van de wereld had Ik mijn plan al klaar om je in mijn heerlijkheid te brengen. (1 Korintiërs 2:7)
Je bent geen foutje… (Psalm 139:15)
…want elke dag van je leven staat in mijn boek. (Psalm 139:16)
- sweelinck 25
- Berichten: 540
- Lid geworden op: 01 dec 2006, 14:17
Re: gedichten
MIJN VADER ZORGT!
Ik weet niet hoe mijn weg zal zijn.
`k Behoef het niet te weten.
De Vader, Die Zijn Zoon mij gaf,
zal nimmer mij vergeten.
Hij baant een weg zelfs door de zee
voor wie Hem toebehoren.
Hij heeft hen, schuilend achter `t bloed,
tot kind'ren Gods verkoren.
Mijn Vader heeft de weg al klaar
- voor mij is hij verborgen -
maar `k weet: mijn Heiland leidt mij Zelf:
op God werp ik mijn zorgen.
Zo kan ik van die last bevrijd
blijmoedig voorwaarts treden.
God zorgt ok morgen weer voor mij.
`k Leef dankbaar bij het heden.
Toch laat Hij mij de toekomst zijn
in`t Vaderhuis daarboven,
waar al Zijn kind'ren bij Hem zijn
om eeuwig Hem te loven.
Als ik aan deze toekomst denk,
kan ik mijn aardse leven
met vast vertrouwen op Zijn zorg
in `s Vaders handen geven.
Mei nummer van De Catechisant
Ik weet niet hoe mijn weg zal zijn.
`k Behoef het niet te weten.
De Vader, Die Zijn Zoon mij gaf,
zal nimmer mij vergeten.
Hij baant een weg zelfs door de zee
voor wie Hem toebehoren.
Hij heeft hen, schuilend achter `t bloed,
tot kind'ren Gods verkoren.
Mijn Vader heeft de weg al klaar
- voor mij is hij verborgen -
maar `k weet: mijn Heiland leidt mij Zelf:
op God werp ik mijn zorgen.
Zo kan ik van die last bevrijd
blijmoedig voorwaarts treden.
God zorgt ok morgen weer voor mij.
`k Leef dankbaar bij het heden.
Toch laat Hij mij de toekomst zijn
in`t Vaderhuis daarboven,
waar al Zijn kind'ren bij Hem zijn
om eeuwig Hem te loven.
Als ik aan deze toekomst denk,
kan ik mijn aardse leven
met vast vertrouwen op Zijn zorg
in `s Vaders handen geven.
Mei nummer van De Catechisant
- JolandaOudshoorn
- Berichten: 11271
- Lid geworden op: 15 mar 2006, 20:53
- Locatie: Groot Ammers
- Wilma van den Berg
- Berichten: 3849
- Lid geworden op: 17 okt 2005, 16:24
Re: gedichten
Inderdaad....voor ALLE situaties van het levenJolandaOudshoorn schreef:mooi sweelinck
Ons geloof wankelt weleens maar Gods trouw nooit!
- MarthaMartha
- Berichten: 13043
- Lid geworden op: 21 nov 2007, 21:04
- Locatie: Linquenda
Re: gedichten
Ja prachtig he?! Ik las hem ook op de catechisant! geweldig mooi.sweelinck 25 schreef:MIJN VADER ZORGT!
Ik weet niet hoe mijn weg zal zijn.
`k Behoef het niet te weten.
De Vader, Die Zijn Zoon mij gaf,
zal nimmer mij vergeten.
Hij baant een weg zelfs door de zee
voor wie Hem toebehoren.
Hij heeft hen, schuilend achter `t bloed,
tot kind'ren Gods verkoren.
Mijn Vader heeft de weg al klaar
- voor mij is hij verborgen -
maar `k weet: mijn Heiland leidt mij Zelf:
op God werp ik mijn zorgen.
Zo kan ik van die last bevrijd
blijmoedig voorwaarts treden.
God zorgt ok morgen weer voor mij.
`k Leef dankbaar bij het heden.
Toch laat Hij mij de toekomst zijn
in`t Vaderhuis daarboven,
waar al Zijn kind'ren bij Hem zijn
om eeuwig Hem te loven.
Als ik aan deze toekomst denk,
kan ik mijn aardse leven
met vast vertrouwen op Zijn zorg
in `s Vaders handen geven.
Mei nummer van De Catechisant
Je onderschrift trouwens ook!!!
Als de moed je in de schoenen zinkt, ga dan eens op je kop staan!
Re: gedichten
Dit gedicht biedt mij vaak veel troost als het even wat minder gaat:
GODS WEG
Wij mensen hebben dikwijls idealen
En sommigen gaat alles voor de wind
Wij willen meestal zelf ons lot bepalen
En vragen niet wat God daar wel van vind.
Als het ons mee zit, alles lijkt te lukken
Dan zeggen wij: God leidt ons op die weg.
Maar valt ons zelf gemaakt ontwerp in stukken
Dan zijn we boos en denken wat een pech
Het pad dat wij bewandelen hier op aarde
Is niet altijd Gods weg, soms zegt Hij: Nee.
En wat wij tot die tijd bij een vergad'ren
Haalt Hij omver en 't werkstuk neemt Hij mee.
Als God een deur sluit, opent Hij een venster
Dat veel mee perspectieven bieden zal
Al gaat het dan niet volgens onze wensen
Het is Gods weg; En dat gaat bovenal!
GODS WEG
Wij mensen hebben dikwijls idealen
En sommigen gaat alles voor de wind
Wij willen meestal zelf ons lot bepalen
En vragen niet wat God daar wel van vind.
Als het ons mee zit, alles lijkt te lukken
Dan zeggen wij: God leidt ons op die weg.
Maar valt ons zelf gemaakt ontwerp in stukken
Dan zijn we boos en denken wat een pech
Het pad dat wij bewandelen hier op aarde
Is niet altijd Gods weg, soms zegt Hij: Nee.
En wat wij tot die tijd bij een vergad'ren
Haalt Hij omver en 't werkstuk neemt Hij mee.
Als God een deur sluit, opent Hij een venster
Dat veel mee perspectieven bieden zal
Al gaat het dan niet volgens onze wensen
Het is Gods weg; En dat gaat bovenal!
Re: gedichten
Dat gedicht heeft ook een bijzonder mooie melodie!
Re: gedichten
Tranen
Tranen van liefde
en soms van geluk.
Komen vanzelf
en vallen dan stuk.
Tranen van haat
en soms van verdriet.
Komen vanzelf
ook al wil je het niet.
Tranen zijn tranen
ze blijven bestaan.
Ook al wil je ze soms
uit de weg gaan.
Tranen blijven tranen.
je houdt geluk en pijn
Ook al weet niet iedereen
waar ze voor zijn.
(die vond ik wel mooi)
Tranen van liefde
en soms van geluk.
Komen vanzelf
en vallen dan stuk.
Tranen van haat
en soms van verdriet.
Komen vanzelf
ook al wil je het niet.
Tranen zijn tranen
ze blijven bestaan.
Ook al wil je ze soms
uit de weg gaan.
Tranen blijven tranen.
je houdt geluk en pijn
Ook al weet niet iedereen
waar ze voor zijn.
(die vond ik wel mooi)
Genade: niet goedkoop maar wel gratis.
Re: gedichten
Als op 's levens zee de stormwind om u loeit
en ge tevergeefs uw arme hart vermoeit,
Tel uw zegeningen tel ze één voor één
en ge zegt verwonderd; Hij liet nooit alleen.
Refrein:
Tel uw zegeningen, tel ze één voor één,
tel ze alle en vergeet er geen.
Tel ze alle, noem ze één voor één,
en ge ziet Gods liefde dan door alles heen.
Drukken 's levens zorgen u soms zwaar terneer,
schijnt het kruis te zwaar u, zeg het aan de Heer.
Tel uw zegeningen, wil op Jezus zien,
dan zal 't harte zingen en de zorgen vliên.
Als ge ziet op and'ren met veel geld en goed,
weet, uw Hemelvader geeft u overvloed.
Tel uw zegeningen, voor geen geld te koop,
schatten in de hemel zijn uw blijde hoop.
Zo in alle moeiten, zorgen zonder tal,
wees toch nooit ontmoedigd, God is overal.
Tel uw zegeningen, Eng'len luist'ren toe,
troost en hulp schenkt Hij u, volg dan blij te moe.
'Wat zullen wij dan tot deze dingen zeggen? Zo God voor ons is, wie zal tegen ons zijn?'
Re: gedichten
When This Passing World Is Done
When this passing world is done,
When has sunk yon glaring sun,
When we stand with Christ in glory,
Looking o’er life’s finished story,
Then, Lord, shall I fully know—
Not till then—how much I owe.
When I hear the wicked call,
On the rocks and hills to fall,
When I see them start and shrink
On the fiery deluge brink,
Then, Lord, shall I fully know—
Not till then—how much I owe.
When I stand before the throne,
Dressed in beauty not my own,
When I see Thee as Thou art,
Love Thee with unsinning heart,
Then Lord, shall I fully know—
Not till then—how much I owe.
When the praise of Heav’n I hear,
Loud as thunders to the ear,
Loud as many waters’ noise,
Sweet as harp’s melodious voice,
Then, Lord, shall I fully know—
Not till then—how much I owe.
Even on earth, as through a glass
Darkly, let Thy glory pass,
Make forgiveness feel so sweet,
Make Thy Spirit’s help so meet,
Even on earth, Lord, make me know
Something of how much I owe.
Chosen not for good in me,
Wakened up from wrath to flee,
Hidden in the Savior’s side,
By the Spirit sanctified,
Teach me, Lord, on earth to show,
By my love, how much I owe.
Oft I walk beneath the cloud,
Dark, as midnight’s gloomy shroud;
But, when fear is at the height,
Jesus comes, and all is light;
Blessed Jesus! bid me show
Doubting saints how much I owe.
When in flowery paths I tread,
Oft by sin I’m captive led;
Oft I fall—but still arise—
The Spirit comes—the tempter flies;
Blessed Spirit! bid me show
Weary sinners all I owe.
Oft the nights of sorrow reign—
Weeping, sickness, sighing, pain;
But a night Thine anger burns—
Morning comes and joy returns;
God of comforts! bid me show
To Thy poor, how much I owe.
When this passing world is done,
When has sunk yon glaring sun,
When we stand with Christ in glory,
Looking o’er life’s finished story,
Then, Lord, shall I fully know—
Not till then—how much I owe.
When I hear the wicked call,
On the rocks and hills to fall,
When I see them start and shrink
On the fiery deluge brink,
Then, Lord, shall I fully know—
Not till then—how much I owe.
When I stand before the throne,
Dressed in beauty not my own,
When I see Thee as Thou art,
Love Thee with unsinning heart,
Then Lord, shall I fully know—
Not till then—how much I owe.
When the praise of Heav’n I hear,
Loud as thunders to the ear,
Loud as many waters’ noise,
Sweet as harp’s melodious voice,
Then, Lord, shall I fully know—
Not till then—how much I owe.
Even on earth, as through a glass
Darkly, let Thy glory pass,
Make forgiveness feel so sweet,
Make Thy Spirit’s help so meet,
Even on earth, Lord, make me know
Something of how much I owe.
Chosen not for good in me,
Wakened up from wrath to flee,
Hidden in the Savior’s side,
By the Spirit sanctified,
Teach me, Lord, on earth to show,
By my love, how much I owe.
Oft I walk beneath the cloud,
Dark, as midnight’s gloomy shroud;
But, when fear is at the height,
Jesus comes, and all is light;
Blessed Jesus! bid me show
Doubting saints how much I owe.
When in flowery paths I tread,
Oft by sin I’m captive led;
Oft I fall—but still arise—
The Spirit comes—the tempter flies;
Blessed Spirit! bid me show
Weary sinners all I owe.
Oft the nights of sorrow reign—
Weeping, sickness, sighing, pain;
But a night Thine anger burns—
Morning comes and joy returns;
God of comforts! bid me show
To Thy poor, how much I owe.