Zonder Mij kunt gij niets doen. Ook niet geloven.

Nog niet eens een nacht geslapen en ik ben er al gedeeltelijk uit.
Zonder Mij kunt gij niets doen. Dus ook niet geloven. Een waarheid als een koe. Tenminste, zo lijkt het.
Maar het is maar een halve waarheid hoor. En die is weer erger dan een hele leugen.
De hele waarheid is: Zonder Mij kunt gij niets doen, maar u hoeft niet zonder Mij. Want Ik ben er voor u. U kunt Mij gratis krijgen, om niet, uit genade. Er is genoeg. Ik heb ervoor geleden en ben ervoor gestorven. En Ik ben een rantsoen voor velen.

U kunt dus niets zonder Mij, maar u hoeft niet te blijven zonder Mij.
En met Mij, in Mij, kunt u alles. Ook geloven.

Groet,
Houthakker.

Inderdaad. Als je dorst hebt mag je naar de Bron van levend water toegaan. Jezus zegt niet voor niets: Kom tot mij, allen die vermoeid en belast zijn, en ik zal je rust geven. Als je dorst hebt en naar Hem toegaat krijg je dat... en dat is puur genade, wat zonder Jezus nooit mogelijk was geweest.

Het is in ieder geval niet zo dat als je dorst hebt en naar Hem toegaat, je toch niks krijgt tenzij Hij het geeft... tenminste, Hij geeft het wel, maar niet aan sommigen die bij Hem komen, maar aan ieder die naar Hem toegaat.

Inderdaad. Als je dorst hebt mag je naar de Bron van levend water toegaan.

Exact!
En als je niet weet hoe je moet gaan, of je denkt dat je niet kunt gaan, DAN MAG JE SCHREEUWEN!!!
Net zoals, hoe heet ze ook alweer, van afgelopen Elfde Uur, die ex-prostituee!
En dan HELPT HIJ JE!!! om te komen, om te kunnen komen!!! en om dan toch te drinken, te geloven!!!

HOE GROOT IS HIJ.

Houthakker schreef:

Zonder Mij kunt gij niets doen. Ook niet geloven.

Nog niet eens een nacht geslapen en ik ben er al gedeeltelijk uit.
Zonder Mij kunt gij niets doen. Dus ook niet geloven. Een waarheid als een koe. Tenminste, zo lijkt het.
Maar het is maar een halve waarheid hoor. En die is weer erger dan een hele leugen.
De hele waarheid is: Zonder Mij kunt gij niets doen, maar u hoeft niet zonder Mij. Want Ik ben er voor u. U kunt Mij gratis krijgen, om niet, uit genade. Er is genoeg. Ik heb ervoor geleden en ben ervoor gestorven. En Ik ben een rantsoen voor velen.

U kunt dus niets zonder Mij, maar u hoeft niet te blijven zonder Mij.
En met Mij, in Mij, kunt u alles. Ook geloven.

Groet,
Houthakker.

Ik volg je wel Houthakker, maar ook het werpen van de mens op Hem is geloof en dat geloof is ook Gods gave. Zonder Mij kunt gij niets doen, maar dat hoeft ook niet, dat is waar. Zalig worden is 'niets doen': onszelf láten zaligen. Maar ook voor dit kunnen we niets zonder Hem. Je zit zelf eveneens in een cirkel. Laten we het er maar op houden dat wanneer God het geloof schenkt en we dus God geloven op Zijn Woord, we het geloof geschonken hebben gekregen. Het is een mysterie. Als Gods Woord tegen u, jouw en mij zegt: Ik ben het Brood des Levens, dan ligt daar alles in. Hij is het voedsel voor de ziel, maar het zal nodig zijn dat God ons het geloof schenkt om dit Woord te geloven.

maar het zal nodig zijn dat God ons het geloof schenkt

En Hij wil het schenken! Hoe groot is Hij! Hoe goed is Hij! Hij wil het geven! HIJ WIL HET GEVEN!!!

Houthakker schreef:

maar het zal nodig zijn dat God ons het geloof schenkt

En Hij wil het schenken! Hoe groot is Hij! Hoe goed is Hij! Hij wil het geven! HIJ WIL HET GEVEN!!!

Dat weet ik Houthakker en dat geloof ik ook, maar we moeten nooit uit het oog verliezen dat we niet zomaar in de cirkel kunnen stappen. Er is geloof voor nodig, een geschonken geloof.

Inderdaad. God is een beloner voor wie Hem ernstig zoeken. We moeten dus niet hameren op het "hopen dat het gegeven wordt" maar Hem hierom smeken, Zijn koninkrijk zoeken... en dan zal het ons geschonken worden, want God wil niet dat mensen verloren gaan.

Dat is geen hopen, afwachten, dat is de zekerheid van Gods liefde. Hij wil het aan ons geven... daar hoeven we niet over te twijfelen.

Marnix schreef:Inderdaad. God is een beloner voor wie Hem ernstig zoeken. We moeten dus niet hameren op het "hopen dat het gegeven wordt" maar Hem hierom smeken, Zijn koninkrijk zoeken... en dan zal het ons geschonken worden, want God wil niet dat mensen verloren gaan.

Dat is geen hopen, afwachten, dat is de zekerheid van Gods liefde. Hij wil het aan ons geven... daar hoeven we niet over te twijfelen.

Die zekerheid is er idd. Maar, alleen voor ware gelovigen. En, wij kunnen uit onszelf, hoe hard we proberen, hoe echt we het menen, niet geloven. Niemand kan tot Mij komen, tenzij de Vader hem trekke.

Zonder een geschonken geloof, kan ik niet geloven. Genade is een gift, die om niet geschonken wordt....

maar ontkent nergens dat mensen die keuze kunnen maken....

Volgens mij heb ik al meerdere keren op Joh. 6:44 gewezen. Om de een of andere reden beklijft dit niet.

U kunt Mij gratis krijgen, om niet, uit genade. Er is genoeg. Ik heb ervoor geleden en ben ervoor gestorven. En Ik ben een rantsoen voor velen.

U kunt dus niets zonder Mij, maar u hoeft niet te blijven zonder Mij.
En met Mij, in Mij, kunt u alles. Ook geloven.

En als je niet weet hoe je moet gaan, of je denkt dat je niet kunt gaan, DAN MAG JE SCHREEUWEN!!!

Inderdaad. God is een beloner voor wie Hem ernstig zoeken. We moeten dus niet hameren op het "hopen dat het gegeven wordt" maar Hem hierom smeken, Zijn koninkrijk zoeken... en dan zal het ons geschonken worden, want God wil niet dat mensen verloren gaan.

Inderdaad. Maar zie je dat jullie nu wat anders zeggen dan Paulus tegen de stokbewaarder? Dat dat dus wel eens nodig kan zijn? Dat dat geen schriftverdraaiing is?

Afgewezen schreef:

maar ontkent nergens dat mensen die keuze kunnen maken....

Volgens mij heb ik al meerdere keren op Joh. 6:44 gewezen. Om de een of andere reden beklijft dit niet.

U kunt Mij gratis krijgen, om niet, uit genade. Er is genoeg. Ik heb ervoor geleden en ben ervoor gestorven. En Ik ben een rantsoen voor velen.

U kunt dus niets zonder Mij, maar u hoeft niet te blijven zonder Mij.
En met Mij, in Mij, kunt u alles. Ook geloven.

En als je niet weet hoe je moet gaan, of je denkt dat je niet kunt gaan, DAN MAG JE SCHREEUWEN!!!

Inderdaad. God is een beloner voor wie Hem ernstig zoeken. We moeten dus niet hameren op het "hopen dat het gegeven wordt" maar Hem hierom smeken, Zijn koninkrijk zoeken... en dan zal het ons geschonken worden, want God wil niet dat mensen verloren gaan.

Inderdaad. Maar zie je dat jullie nu wat anders zeggen dan Paulus tegen de stokbewaarder? Dat dat dus wel eens nodig kan zijn? Dat dat geen schriftverdraaiing is?

Ik snap niet helemaal wat je bedoeld. Paulus zegt: Stel je vertrouwen op Christus Jezus en je zal behouden worden. Dat is toch wat ik hier ook aangeef?

Die zekerheid is er idd. Maar, alleen voor ware gelovigen. En, wij kunnen uit onszelf, hoe hard we proberen, hoe echt we het menen, niet geloven. Niemand kan tot Mij komen, tenzij de Vader hem trekke.

Zonder een geschonken geloof, kan ik niet geloven. Genade is een gift, die om niet geschonken wordt....

De vraag is alleen wie dat dan zijn.... Zonder God en de werking van de Geest kunnen we niet geloven, daar ben ik het helemaal mee eens. Maar ik denk dat God heel veel mensen voor die keuze stelt en ze de mogelijkheid geeft om te kiezen, maar waar de mensen hun hart verharden en God de rug toekeren. Ik denk opnieuw aan Psalm 95 waarin God dit verwijt aan Israelieten aan wie God zoveel liefde liet zien, maar die Hem toch verzochten, en vervolgens zegt: Nooit zullen ze tot mijn rust ingaan. Je kan niet zeggen dat dit komt omdat God niet aan ze trok, Hij wijt dit duidelijk aan hun eigen koppigheid.

Bovenstaande tekst mag nooit de keuzeverantwoordelijk van mensen van tafel vegen onder het motto, die verantwoordleijkheid hebben we niet want als od iemand trek gaat ie niet geloven en als iemand niet gelooft is dat puur omdat God hem niet heeft getrokken.

Bovenstaande tekst mag nooit de keuzeverantwoordelijk van mensen van tafel vegen onder het motto, die verantwoordleijkheid hebben we niet want als od iemand trek gaat ie niet geloven en als iemand niet gelooft is dat puur omdat God hem niet heeft getrokken.

Marnix, de Reformatie (en de Schrift) leert dat de mens wél verantwoordelijk is, maar dat hij niet kán. Dus: hij móet, maar hij kan niet.

Als je één van beide niet noemt, verzand je in dwalingen:
1. Hypercalvinisme: Dan zeg ik alleen dat we niet kunnen geloven, zonder te zeggen dat we t wel moeten
2. Arminianisme: Dan zeg ik alleen dat we moeten geloven, zonder te zeggen dat we niet kunnen.

Tenzij God inderdaad mogelijk maakt dat we dat wel kunnen. En dan komt de derde dwaling in het spel. Zeggen dat we niet kunnen geloven, terwijl God het in ons mogelijk maakt dat we het wel kunnen....

En helaas zie ik die dwaling ook maar al te vaak :|

Marnix schreef:Tenzij God inderdaad mogelijk maakt dat we dat wel kunnen. En dan komt de derde dwaling in het spel. Zeggen dat we niet kunnen geloven, terwijl God het in ons mogelijk maakt dat we het wel kunnen....

En helaas zie ik die dwaling ook maar al te vaak :|

Marnix, alweer een dwaling. De reformatie leert ons dat God onwederstandelijk roept. Dat betekend dat als God ons bekeerd, wij ook gaan geloven. Kortom, als God het mogelijk maakt, kan je maar één ding, en dat is geloven. Zeggen dat het mogelijk is dat God (inwendig) roept, met de mogelijkheid om die roepstem te negeren, is twijfelen aan Gods almacht, en dus de grofste blasfemie.

Is dat een dwaling omdat de reformatie (eigenlijk de nadere reformatie want de reformatie erkende wel degelijk de keuze waar God mensen voor stelt met bijbehorende consequenties, zoals die ook in de bijbel staan) dat leert?

Mijn bijbel leert me wat anders.... en bij de toetsing wat dwaling is en wat niet baseer ik me liever daarop.

De bijbel roept ons op om te strijden om in te gaan, om te volharden in de wedloop, en geeft ook aan dat niet iedereen dit doet. Dat is niet te wijten aan het feit dat de roeping dus niet goed was, maar aan eigen-wijsheid. Strijden om in te gaan, volharden... van actieve werkwoorden worden het dan passieve termen, automatismen, want als de roeping echt is kan je toch niet anders en als dat niet zo is raak je het toch vanzelf weer kwijt.

Ik kan met de bijbel als bron niks anders zeggen dan het niet met je eens zijn.

Marnix schreef:Is dat een dwaling omdat de reformatie (eigenlijk de nadere reformatie want de reformatie erkende wel degelijk de keuze waar God mensen voor stelt met bijbehorende consequenties, zoals die ook in de bijbel staan) dat leert?

Mijn bijbel leert me wat anders.... en bij de toetsing wat dwaling is en wat niet baseer ik me liever daarop.

De bijbel roept ons op om te strijden om in te gaan, om te volharden in de wedloop, en geeft ook aan dat niet iedereen dit doet. Dat is niet te wijten aan het feit dat de roeping dus niet goed was, maar aan eigen-wijsheid. Strijden om in te gaan, volharden... van actieve werkwoorden worden het dan passieve termen, automatismen, want als de roeping echt is kan je toch niet anders en als dat niet zo is raak je het toch vanzelf weer kwijt.

Ik kan met de bijbel als bron niks anders zeggen dan het niet met je eens zijn.

Jouw bijbel leert dat ook niet. Maar als jij uit het bevel tot geloof destilleert dat we dus ook zelf kunnen geloven, dan laat jij je bijbel dingen zeggen die hij niet zegt.
Heb je Joh. 6:44 al gelezen?