studiedag Gouda

[Afgewezen]

Waarop baseer je nu dat Israël niet het 10 stammen rijk is? Zowel in Jesaja als in Hebreeen krijg ik het idee dat het hier niet (alleen?) om de gemeente gaat? Kijk ik zit met het volgend probleem. Nieuwe gelovigen werden in Israël ingelijfd, dus die behoorden dan ook tot Israel. Waar blijkt nu uit dat dit in het nieuwe verbond anders zou zijn. Waar is die omschakeling te vinden? Dat van Israel naar de gelovigen, waarbij moet worden aangemerkt dat Israel er ook is uitgevallen, behalve dan als ze bleven geloven. Ik vind het erg verwarrend. Waarom koos de Heere niet voor een ander woord dan Israel voor de gelovigen in het nieuwe verbond? Zowel in vers 8 staat “huis Israel” en in vers 10 ook. Toch zeg jij dat het hier om 2 verschillende groepen gaat?

Jacob, ik vind het heel moeilijk om een aanknopingspunt te vinden bij waar jij nu staat. Kennelijk ben ik een paar sprongen te snel gegaan in mijn argumentatie, met als gevolg dat ik nu niet zo goed jouw tegenwerpingen begrijp.
Eén punt is heel belangrijk: dat het NT aangeeft hoe wij het OT moeten lezen. Als daar profetieën vervuld worden gezien in de gemeente, zie ik niet wat daar het probleem van is. De gemeente is trouwens toch gewoon de voortzetting van Israël. De gemeente is begonnen met de gelovige Joden in Jeruzalem. In de loop der eeuwen zijn daar joden en heidenen bij gekomen. Samen vormen zij de gemeente, het nieuwe volk Gods (1 Petr. 2:9). Het volk Israël in nationale zin speelt nu geen speciale rol meer in de heilsgeschiedenis. Matth. 21:43.
Wat de argumentatie van ds. Vreugdenhil betreft, ik ken die wel zo'n beetje, dus ik hoef die preek daarvoor niet te horen. Probleem is dat men de profetieën niet (alleen) leest vanuit het NT, maar met de blik naar Midden-Oosten gericht. En dan ga je brokken maken. Mensen raken onder de indruk van de zgn. letterlijke interpretatie van de profetieën en krijgen de indruk, dat de kerk het al die eeuwen toch maar helemaal verkeerd gedaan heeft!
Je laatste opmerking, dat God het toch ook andersom kan doen en mensen eerst terugbrengen en dan bekeren, is natuurlijk juist. Maar daar gaat het hier niet om. Het gaat er om: wat is vervulling van de profetie! En dan is de Bijbel niet onduidelijk.

[Afgewezen]

Oorspronkelijk gepost door Toeschouwer
Ook attendeer ik je er op dat in Ezechiël 37:19 het niet over de heidenen gaat, maar over de tien stammen die na de dood van Salomo van het huis van David zijn afgevallen en in de profetie weer verenigd worden zie vers 24. Dit heeft niets met Efeze 2:12 en 13 te maken.

Ons verschil in visie heeft te maken met onze verschillende visie op de gemeente.
Alleen wie de gemeente ziet als vervulling van de profetieën (en het NT is daar niet onduidelijk over), kan in de samenvoeging van jood en heiden tot één lichaam de vervullling zien van de profetieën, waarin de hereniging van Juda en Efraïm wordt geprofeteerd.
Ik kan begrijpen dat jij dit vanuit jouw standpunt een volstrekt onaanvaardbare opvatting vindt. Als 'argument' kan het in deze discussie dan ook niet fungeren en ik had het vanuit dat oogpunt ook beter ongenoemd kunnen laten.
Overigens leg ik jou dan wel de vraag voor: wat is volgens jou 'de nijd tussen Juda en Efraïm'?

[Aangepast op 16/6/05 door Afgewezen]

[Pim]

Oorspronkelijk gepost door Afgewezen
(..)
Eén punt is heel belangrijk: dat het NT aangeeft hoe wij het OT moeten lezen. (..)

Hier heb je m.i. wel een punt. Dit is ook de argumentatie om niet van alles uit het OT te vergeestelijken. 'Als er in het OT typen van Christus staan, dan wordt dat aangegeven in het NT'.

Misschien mogen we stellen: als je in het OT allerlei beloften voor het volk Israel leest, moet je ook niet moeilijk doen over vergeestelijking van andere OT-gedeelten.

??

[Filologos]

Oorspronkelijk gepost door Pim

Oorspronkelijk gepost door Afgewezen
(..)
Eén punt is heel belangrijk: dat het NT aangeeft hoe wij het OT moeten lezen. (..)

Hier heb je m.i. wel een punt. Dit is ook de argumentatie om niet van alles uit het OT te vergeestelijken. 'Als er in het OT typen van Christus staan, dan wordt dat aangegeven in het NT'.

Misschien mogen we stellen: als je in het OT allerlei beloften voor het volk Israel leest, moet je ook niet moeilijk doen over vergeestelijking van andere OT-gedeelten.

Dat laatste begrijp ik niet goed? Als je het OT als beloften voor Israël leest, vergeestelijk je juist niet.

Trouwens, als je in het OT de beloften van een nieuw verbond enz. enz. op het Godsvolk uit jood en heiden betrekt, vergeestelijk je ook niet.

[Ereunao]

Afgewezen:

Omdat ik zag dat de onhebbelijke wijze waarop je op mijn postings reageerde de andere forummers irriteerde en ik wil voorkomen dat de discussie over zulke serieuze zaken eindigt in een ordinaire ruzie had ik mij vast voorgenomen van mijn recht op repliek af te zien en jou het veld te laten. Maar dit Godonterende gebazel mag ik niet onweersproken laten. De profeet was tenminste nog zo bescheiden om op de vraag of deze beenderen leven zullen te antwoorden: “ Gij weet het Heere”. Maar jij meent zeker te weten dat zelfs God niet weet waar de tien stammen gebleven zijn en zelfs Hij niet bij machte is om de dorre doodsbeenderen tot leven te brengen. Daarom sleep je Efeze 2 erbij en tracht Hem heidenen in de plaats van Zijn volk Israël in de hand te stoppen, hoewel het hier uitdrukkelijk over hetzelfde volk gaat dat eertijds samen met Juda onder de dynastie van Davids huis één volk en één koninkrijk was. Want ja,Israël is nu eenmaal dood en dan is een levende hond natuurlijk altijd nog beter dan een dode leeuw. En levende heidenen zijn er altijd genoeg.

Maar weet je dan niet dat wij een God hebben Die de doden levend maakt en roept de dingen die niet zijn alsof ze waren? ( Rom.4:17) Dat Gods werk nooit aansluit op wat bij ons mensen mogelijk is, maar dat Hij pas gaat werken als de natuur uitgewerkt en aan het eind gekomen is?( Rom. 4:19). God werkt altijd en alleen in de kracht van de opstanding,dit principe loopt als een gouden draad door al de boeken van oud-en nieuw testament. Izak werd geboren toen het volgens de natuur niet meer kon. En toen Abraham hem offerde kreeg hij hem bij gelijkenis uit de dood weder (Hebr.11:19). En dit principe vind je terug in heel de geschiedenis van Israël en zijn Messias. Leven uit de doden’ Job 26:5: De doden zullen geboren worden van onder de wateren, en hun inwoners. En dat is nu precies wat er in Ezech.37 gebeurt; eeuwenlang zijn de tien stammen begraven geweest onder de volken en hier wekt God ze op uit hun graf. (Rom.11:15). Ook hier deelt Israël in het lot van zijn Messias. Een opstanding paste niet in de theologie van het sanhedrin, dus het graf verzegeld en een wacht ervoor. Hetzelfde zien we nu bij de opstanding van het volk van de Messias. Dit kan en dit mag natuurlijk nooit gebeuren,dat past niet in de theologie van de kerk. Want wij zijn nu Israël en wij leven en dus moet Israël in zijn graf blijven en daarom het zegel van een verdraaide theologie erop en een wacht van rechtzinnige,
gereformeerde theologen ervoor! Maar heb je dan nooit gelezen wat ook Jes.27: 13 zegt: En het zal te dien dage geschieden, dat er met een grote bazuin geblazen zal worden; dan zullen die komen, die in het land van Assur verloren zijn, en de heengedrevenen in het land van Egypte; en zij zullen den HEERE aanbidden op den heiligen berg te Jeruzalem. Van dezelfde bazuin lezen wij in Matth.24: 31 En Hij zal Zijn engelen uitzenden met een bazuin van groot geluid, en zij zullen Zijn uitverkorenen bijeenvergaderen uit de vier winden, van het ene uiterste der hemelen tot het andere uiterste derzelve. Want ook hier spreekt Christus als de Profeet van Israël, Hij was niet gezonden dan tot de verloren schapen van het huis Israëls

En nu begin jij natuurlijk weer te roepen om bewijzen, maar ik spreek als tot verstandigen die de Geest ontvangen hebben en de Schrift verstaan. Deze lijn loopt door heel de Schrift heen. Jozef wordt eerst verworpen door zijn broeders, trouwt in de vreemde een bruid en openbaart en verenigt zich in de staat van zijn verhoging weer aan en met zijn broeders. Jakob kwam voor Rachel, maar kreeg eerst Lea en toen hij nog zeven jaren gediend had kreeg hij ook Rachel. En Rachel is de stammoeder van Jozef, (Ezech.37:19). In Lev.23 vinden wij hetzelfde in de zeven hoge feesten de Heeren. De eerste drie behoren bij de komst van de Messias in het vlees; pesach stelt de dood van het Lam voor, de eerstelingen van de oogst is het type van Zijn opstanding (1 Kor.15:20) en het feest van de ongezuurde broden stelt Hem voor als de zondeloze, gerechtvaardigd in de Geest. En op het pinksterfeest wordt in de twee beweegbroden de gemeente als onlosmakelijk met Hem verbonden in Zijn opstanding bewogen voor het aangezicht des Heeren.

En dan blijft het stil tot het najaar in de zevende maand. Zie Jer.8: 20 De oogst is voorbijgaande, de zomer is ten einde; nog zijn wij niet verlost. En dan volgt op de eerste van de zevende maand het feest der bazuinen, , een type van de hervergadereing van Israël, en op de tiende de grote verzoendag ( Zach.13:1 ). En vanaf de 14e tot de 21e het loofhuttenfeest als een type van het Messiaanse rijk als God weer als vanouds onder Zijn volk zal wonen. Zie Jes.62: 5 Want gelijk een jongeling een jonkvrouw trouwt, alzo zullen uw kinderen u trouwen; en gelijk de bruidegom vrolijk is over de bruid, alzo zal uw God over u vrolijk zijn. En dit wil jij allemaal aan Israël ontroven en toepassen op de kerk? Dan moet je toch wel met verblindheid geslagen zijn. Maar het ergste vind ik nog dat je niet beseft dat Gods werk nooit aansluit bij wat bij ons mensen mogelijk is, maar dat Hij altijd werkt uit kracht van de opstanding. Want of wij nu tot Israël of tot de gemeente van Christus behoren,het gaat in oud-en nieuw testament wel om dezelfde God, hetzelfde geloof en dezelfde strijd tussen dood en leven. En als wij deze dingen niet weten dan is het zeer de vraag of wij met al onze rechtzinnigheid wel ooit waarachtig leven uit God ontvangen hebben.

Ook je uitleg van Efeze 2 getuigt van deze onwetendheid. Want hier worden geen heidenen bij Israël ingelijfd, maar gelovigen uit Israël en uit de heidenen door het kruis in één lichaam met God verzoend en in Christus tot een nieuwe mens geschapen. En die nieuwe mens is niet Israël en geen heidendom, maar volgens hetzelfde principe van het leven uit de doden een totaal nieuwe schepping die er tevoren niet was en ook niet kon zijn voordat Christus als de Eersteling uit de doden opgewekt was. Daarom zeg ik je met de hand op Gods Woord dat je grotelijks dwaalt, niet wetende de Schriften ,noch de kracht Gods. Ik hoop dat de andere forumleden het mij ten goede houden, maar dit moest eens gezegd worden. Verder zal ik mij wel weer buiten deze discussie houden, ondanks het feit dat deze topic door mij en niet door jou is geopend. Ereunao.

[Afgewezen]

Ereunao,

Lees Rom. 9:25 met de kanttekeningen SV (ik neem aan dat je die hebt). Je zult zien dat de kanttekenaren zich schuldig maken aan hetzelfde Godonterende gebazel als ik doe.
Rom. 9:25 verwijst terug naar Hos. 2:22, een profetie over de tien stammen. Paulus ziet dat dus als een profetie van de toebrenging der heidenen.

Jacob,
Het lukt me niet om die preek van ds. Vreugdenhil te openen.

[Filologos]

Oorspronkelijk gepost door Ereunao
Maar jij meent zeker te weten dat zelfs God niet weet waar de tien stammen gebleven zijn

Dat is volgnes mij door niemand opgemerkt. Feit is dat de 10 stammen uit de geschiedenis zijn verdwenen.

en tracht Hem heidenen in de plaats van Zijn volk Israël in de hand te stoppen,

Dat is ook niet gezegd. Trouwens, de h. Geest heeft zelf opdracht gegeven om heiden onder de hoede van de handen van Israëls God te brengen. Is het dan vreemd dat de NTische auteurs daar de vervulling in zagen van de profeten?

En dat is nu precies wat er in Ezech.37 gebeurt; eeuwenlang zijn de tien stammen begraven geweest onder de volken en hier wekt God ze op uit hun graf.

Dat lijkt me uiterst onwaarschijnlijk. De eerste hoorders en de profeet hebben zeker gedacht aan Israël na de ballingschap. Daar moet je de vervulling zoeken, als je althans per se wilt dat profetie toekomstvoorspelling is.

Want ook hier spreekt Christus als de Profeet van Israël, Hij was niet gezonden dan tot de verloren schapen van het huis Israëls

In context citeren zou beter zijn. Deze woorden zijn gesproken in de periode dat de verkondiging vooral op Israël was gericht. Dat sluit latere wendingen niet uit.

En nu begin jij natuurlijk weer te roepen om bewijzen, maar ik spreek als tot verstandigen die de Geest ontvangen hebben en de Schrift verstaan.

Bewijzen lijkt me heel legitiem. Een beroep op de Geest is nauwelijks te controleren en dus niet relevant.

(...) En dit wil jij allemaal aan Israël ontroven en toepassen op de kerk?

Het is niet: Israël<=>Kerk, maar: Gods volk Israël => Gods volk uit jood en heiden.

Maar het ergste vind ik nog dat je niet beseft dat Gods werk nooit aansluit bij wat bij ons mensen mogelijk is, maar dat Hij altijd werkt uit kracht van de opstanding.

Dat is ook helemaal niet gezegd.

[Afgewezen]

Trouwens, de h. Geest heeft zelf opdracht gegeven om heiden onder de hoede van de handen van Israëls God te brengen. Is het dan vreemd dat de NTische auteurs daar de vervulling in zagen van de profeten?

Dit klinkt wat 'modern', Filologus! De Geest van Christus heeft hun dit geopenbaard, zie 1 Petr. 1:10-12.
Dit bijbelgedeelte (zoals vele andere meer) laat zien dat profetie ook zeker betrekking heeft op de toekomst en niet alleen gezien moet worden als een tijdbetrokken prediking.

[Filologos]

Oorspronkelijk gepost door Afgewezen

Trouwens, de h. Geest heeft zelf opdracht gegeven om heiden onder de hoede van de handen van Israëls God te brengen. Is het dan vreemd dat de NTische auteurs daar de vervulling in zagen van de profeten?

Dit klinkt wat 'modern', Filologus! De Geest van Christus heeft hun dit geopenbaard, zie 1 Petr. 1:10-12.
Dit bijbelgedeelte (zoals vele andere meer) laat zien dat profetie ook zeker betrekking heeft op de toekomst en niet alleen gezien moet worden als een tijdbetrokken prediking.

Ja, daar heb je wel gelijk in. Maar mijn nadruk op tijdbetrokkenheid komt voort uit het aan de andere kant benadrukken van de vraag naar de vervulling. De vervulling is echter wel beter te peilen als je eerst de tijdbetrokkenheid nagaat.

Een model voor het lezen van de Bijbel die mij wel aanspreekt, is het volgende:
1. Feiten/historische omstandigheden leiden tot
2. Interpretatie en openbaring bij de bijbelschrijver over die feiten;
3. De betekenis in de historische context wordt in de openbaringshistorische context (heel de Bijbel) verdiept, of beter gezegd, uitgediept.
4. De betekenis voor ons vloeit voort uit 2 en 3, waarbij een spits naar de actualiteit wordt gemaakt.

Toegepast op Ez. 37 krijg je het volgende, even uit de losse pols:
1. Israël zit in ballingschap en heeft geen uitzicht.
2. Ezechiël ontvangt een visioen hoe God Israël weer zal herstellen, om de mensen hoop te geven en opdat ze uit de belofte zullen leven.
3. Na de ballingschap blijkt a. het 10stammenrijk verdwenen; b. De nieuwe start met Ezra en Nehemia is goed, maar nog niet helemaal; c. Jezus komt die het volk naar het koninkrijk van God voorgaat en creëert rondom de 12 (!) leerlingen een nieuw Israël, later gaan hier de heidenen bij horen.
4. Dat laat ik aan de dominee over.

Uiteindelijk behoud je één Schriftzin en je doet recht aan de oorspronkelijke tekst én de heilshistorie.

Er blijft toch m.i. een spanning tussen de directe betekenis 2 en wijdere betekenis 3, omdat bijv. het NT soms een citaat een heel nieuwe inhoud geeft, en het OT typologisch interpreteert. Binnen de éne Schriftzin moet je dus wel met twee woorden spreken.

[Ereunao]

De profetieën.

De profetie des Ouden Testaments verdeelt zich voor ons in twee grote delen: in vervulde en onvervulde profetie. Al de profetieën van het lijden en sterven van Christus zijn vervuld #Lu 22.37; doch niet al de profetieën van de vrucht van dat lijden en sterven, van Christus, heerlijkheid zijn vervuld #Mt 19.28 Lu 17.24, 25 Ac 1.7 Heb 12.26 1Pe 1.11 #2Pe 3.3 de grote vraag is dus: Welke profetieën van heerlijkheid zijn vervuld, en welke niet? Er is in dit opzicht groot verschil onder de uitleggers, en nog groter verschil over de zin, waarin men de profetieën van de heerlijkheid moet opvatten. Sommigen zijn voor de enkel letterlijke, anderen voor de enkel geestelijke opvatting; nog anderen houden de letterlijke zin van de profetieën vast, zonder de geestelijke toepassing uit te sluiten. Wij rangschikken ons onder de laatsten, omdat Christus zich geopenbaard heeft als tegelijk naar de letter en naar de geest de Verlosser van de zondaar te zijn. Hij genas zowel de eigenlijk blinden, lammen en melaatsen, als die het op geestelijke wijze waren. En wat nu de bepaling van de nog onvervulde profetieën van heerlijkheid betreft, alle Schriftgelovigen verwachten de persoonlijke wederkomst van Christus in heerlijkheid, doch sommigen verwachten geen andere wederkomst van Christus dan ten oordeel bij de ondergang van de wereld, terwijl anderen (en onder deze scharen wij ons) Christus’ wederkomst in heerlijkheid verwachten een grote tijd vóór de ondergang van de wereld, een tijd, vertegenwoordigd door het getal van de duizend jaren in de Openbaring van Johannes, tot vervulling van profetieën, die men gewoonlijk meent te moeten onderscheiden in:

1. De bekering van Israël als volk, of van het overblijfsel in zijn geheel, #Ro 11.25-27.

2. De vernietiging van de koninkrijken van de wereld, #Da 2.44 Heb 12.27, 28.

3. De wederoprichting van het koninkrijk onder Israël, #Am 9.11 Lu 21.24 Ac 1.6 15.14-16.

4. Christus’ regering over de aarde op de troon van David als de koning van Israël en van alle volken, #Ho 3.5 Zec 14.9 Re 11.15.

5. De gelijktijdige opwekking van al zijn heiligen om met Hem te regeren als koningen op de aarde, #Da 7.27 Re 5.10 20.4-6.

6. Opwekking van de overige doden; het laatste oordeel en eeuwige scheiding van goddelozen en rechtvaardigen, #Mal 3.18 Mt 25.31-46 Joh 5.28, 29.

7. Het vergaan van deze wereld en het ontstaan van nieuwe hemelen en een nieuwe aarde, waarin alleen gerechtigheid woont, #Isa 65.17 2Pe 3.13.

Hier kan ik mij geheel in vinden,het was te wensen dat men naar deze bekeerde Jood geluisterd had i.p.v. de Roomse kerk te volgen in haar eschatologie van dood en schande voor de Jood en glorie en leven voor de kerk ereunao

[Afgewezen]

Oorspronkelijk gepost door Filologos

Oorspronkelijk gepost door Afgewezen

Trouwens, de h. Geest heeft zelf opdracht gegeven om heiden onder de hoede van de handen van Israëls God te brengen. Is het dan vreemd dat de NTische auteurs daar de vervulling in zagen van de profeten?

Dit klinkt wat 'modern', Filologus! De Geest van Christus heeft hun dit geopenbaard, zie 1 Petr. 1:10-12.
Dit bijbelgedeelte (zoals vele andere meer) laat zien dat profetie ook zeker betrekking heeft op de toekomst en niet alleen gezien moet worden als een tijdbetrokken prediking.

Ja, daar heb je wel gelijk in. Maar mijn nadruk op tijdbetrokkenheid komt voort uit het aan de andere kant benadrukken van de vraag naar de vervulling. De vervulling is echter wel beter te peilen als je eerst de tijdbetrokkenheid nagaat.

Een model voor het lezen van de Bijbel die mij wel aanspreekt, is het volgende:
1. Feiten/historische omstandigheden leiden tot
2. Interpretatie en openbaring bij de bijbelschrijver over die feiten;
3. De betekenis in de historische context wordt in de openbaringshistorische context (heel de Bijbel) verdiept, of beter gezegd, uitgediept.
4. De betekenis voor ons vloeit voort uit 2 en 3, waarbij een spits naar de actualiteit wordt gemaakt.

Toegepast op Ez. 37 krijg je het volgende, even uit de losse pols:
1. Israël zit in ballingschap en heeft geen uitzicht.
2. Ezechiël ontvangt een visioen hoe God Israël weer zal herstellen, om de mensen hoop te geven en opdat ze uit de belofte zullen leven.
3. Na de ballingschap blijkt a. het 10stammenrijk verdwenen; b. De nieuwe start met Ezra en Nehemia is goed, maar nog niet helemaal; c. Jezus komt die het volk naar het koninkrijk van God voorgaat en creëert rondom de 12 (!) leerlingen een nieuw Israël, later gaan hier de heidenen bij horen.
4. Dat laat ik aan de dominee over.

Uiteindelijk behoud je één Schriftzin en je doet recht aan de oorspronkelijke tekst én de heilshistorie.

Er blijft toch m.i. een spanning tussen de directe betekenis 2 en wijdere betekenis 3, omdat bijv. het NT soms een citaat een heel nieuwe inhoud geeft, en het OT typologisch interpreteert. Binnen de éne Schriftzin moet je dus wel met twee woorden spreken.

Je zegt een hoop ware dingen, maar je hebt niet direct gereageerd op mijn posting. De pericoop uit 1 Petr. 1 vind ik toch wel maatgevend. Als de Heilige Geest de NT bijbelschrijvers heeft geïnspireerd (en daar gaan we toch van uit?), valt het met de door jou gesignaleerde spanning denk ik wel mee.

[Filologos]

Op dat niveau (inspiratie) is er ook geen spanning.

Wel als je precies gaat vergelijken wat de profetie op zichzelf betekent en hoe vrij daarmee wordt omgegaan in het NT. Het valt niet te ontkennen dat in het NT soms tekstaanhalingen voorkomen die ons de wenkbrauwen doen fronsen. Vaak valt het dan wel weer mee als je beide teksten goed bestudeert (en zie je dat een OTische tekst een diepere dimensie blijkt te bevatten), maar toch blijft er een zekere spanning tussen het bijbelgebruik van de schrijvers van het NT en onze manier van Bijbelbenadering.
Die van het NT is maatgevend, inderdaad, maar dat neemt niet weg dat je mag nagaan welke methode zij gebruikten bij het citeren van het OT en hoe wij daarover denken.

[Afgewezen]

Memento zou iets gaan posten van John Gill. Wellicht opent hij een nieuwe topic. (niet John Gill, maar Memento).

[Gian]

Oorspronkelijk gepost door Afgewezen
Memento zou iets gaan posten van John Gill. Wellicht opent hij een nieuwe topic. (niet John Gill, maar Memento).

Ik denk dat hij het boekje kwijt is...

:,:,:,

[Jelle]

Misschien ligt het wel op de zolder en dan duurt het even voor je het gevonden hebt. Maar ik denk wel dat het voor de dag zal komen.