Lizzy, het gaat om de manier hoe je er mee om gaat. En op het risico af dat ik heel persoonlijk word wil ik toch aan jou en aan alle forummers het volgende vragen: heb je Christus als Zaligmaker in je hart?Oorspronkelijk gepost door LizzyAls je niet voelt hoe ver je van af bent als onbekeerde en je beseft alles verzondigt te hebben dan ga je volgens mij zoeken.Oorspronkelijk gepost door PimAchteraf zal iedereen het hier mee eens zijn, alleen wij weten het vooraf al te vertellen, namelijk dat we missend gemaakt moeten worden. Tja en dan staat de wagen weer stil.Oorspronkelijk gepost door Lizzy
Als ik deze discussie volg dan zijn er inderdaad twee lijnen.
Ik blijf erbij dat je het niet kun grijpen, maar dat je moet gaan inzien dat je God kwijt bent. Dat je niet kunt sterven zoals je geboren bent en wederomgeboren moet worden en ik geloof zeker dat dat niet ongemerkt zal blijven. Dan praat ik niet over hoe diep hoe zwaar enz.
Maar hoe moeten we nou missend gemaakt worden? Nou, door de prediking, maar nee dat soort prediking zegt alleen maar hoe het er aan toe moet gaan.
De prediking moet m.i. niet zozeer over bevindingen gaan, maar moet de noodzakelijke bevindingen uitwerken!! En da's een heel verschil.
Maar goed, Lizzy, waar zegt de Heere Jezus tegen iemand: 'je moet eerst gaan inzien dat je God kwijt bent.'
Waar in de bijbel vinden we in de prediking dat bevindelijke/dogmatische uitgangspunt.
Ja waar moet je zoeken, hoe moet je zoeken? Weet je het wordt er alleen maar ingewikkelder door vind ik soms.
Ik heb altijd geleerd: missen, zoeken, vinden.
Iedereen die hier nee op zegt, die mist dus iets, ja die is dus missend.
Ja maar, zegt men, het moet missend in de beleving zijn en niet alleen met het verstand. OK. Maar dan hebben we het dus over een heel ander probleem, namelijk niet dat we niet missend gemaakt zijn, maar dat het feit dat we God niet als onze Heere hebben, dat Jezus onze Jezus (dat is Zaligmaker) niet is, ons KOUD laat! We zijn verstandelijk missend, maar in ons gevoel laat het ons KOUD!
Dat is dus het probleem! En dan is er maar een veroorzaker van het probleem en dat ben IK. Opgegroeid met Gods Woord en het jarenlang naast me neer gelegd. Het ene moment met een onverschillig excuus, het andere moment met een vroom excuus. Maar dat alles maar met 1 reden en dat om mijn eigen hachie te redden en mijn verantwoordelijkheid te ontlopen.
Kennen we al die terugkerende echo in ons leven? GIJ HEBT NIET GEWILD, GEWILD, GEWILD, GEWILD.
Laat je niet voor de gek houden mensen, we WILLEN niet. En de Heere wil dat ons duidelijk maken door de prediking en misschien (hoe bizar) ook wel door een gesprek of een discussie op een forum.......