Verontrustende berichten

[eilander]

Ik geloof echt dat je hier een denkfout maakt. Je koppelt de Woordverkondiging teveel los van het sacrament. Het gaat, zoals je terecht zegt, om dezelfde beloften. En daaruit concludeer jij dat je dan aan het Woord genoeg hebt, terwijl de Heere heeft bepaald dat Hij de belofte wil verzegelen in de doop.
Als je jouw gedachten volgt, had de moorman toch ook niet gedoopt hoeven te worden? Wat werd aan hem méér toegezegd dan wat hij van Filippus had gehoord?
Zie mijn voorbeeld over de trouwring.

En jullie willen de doop te veel losmaken van het geloof. Het gaat om de drieslag: woord-geloof-sacrament. Als een van de drie ontbreekt, is er geen sprake van verzegeling. Als het geloof ontbreekt, wordt er niets verzegeld, want er wordt niets geloofd. Daarom geloof ik niet dat in de kinderdoop beloften worden verzegeld aan dit kind, zolang het niet wedergeboren is. De doop heeft hier de functie van een appèl op het kind, om bij het opgroeien tot dat geloof te geraken!

Als je dit niet gelooft (ik heb het even onderstreept), dan heb je gelijk: dan is er geen (of weinig) basis voor de kinderdoop.
Maar ik geloof het tegendeel.

[-DIA-]

Dit was u eerste reactie op het stukje over Thessalonicensen. Hieruit veronderstelde ik dat u dit een ongefundeerd stukje vond. Maar mijn vraag dáárop is weer wat u hier nu mee bedoelt. Gods woord is toch niet ongefundeerd?

Verder zou ik graag ook willen weten wat u nu van het stukje van ds. Verschuure vindt. U schrijft dat hij een rechte prediker is. Maar wat hij zegt over de doop klopt toch (in de verste verten) niet? Het is gewoon een dwaalleer! Waarom worden onze kindertjes anders (nog) gedoopt als het voor henzelf toch niets meer betekent dan een 'grote verantwoording'?
Want u komt de belofte toe, en uw kinderen, en allen, die daar verre zijn, zo velen als er de Heere, onze God, toe roepen zal. (Handelingen 2 vers 39)
De kanttekeningen zeggen dit (Zie met name kanttekening 82!):
80) de belofte; namelijk, die tevoren is verhaald uit Joël 2 vers 28, en dat ook volgens het verbond Gods, dat Hij met Abraham en zijn zaad gemaakt heeft; Genesis 17 vers 7.
81) uw kinderen; dat is, uwe zonen en dochteren; gelijk er staat Joël. 2 vers 28.
82) verre zijn; dat is, die nog namaals zullen geboren worden, van geslacht tot geslacht; of den heidenen; want die worden ook gezegd verre geweest te zijn; Jesaja 57 vers 19; Efeze 2 vers 13.
In de kanttekeningen worden zelfs de heidenen genoemd dus!
83) toe roepen zal; dat is: namelijk tot de uitverkoren Joden, door de predikatie des Evangelies.

Ik kan het stukje van ds. Verschuure niet terugvinden. Stond het in het verslag van de Zendingsdag?
Ik kan het ook niet nalezen, want voor verder lezen moet je een account aanmaken, of zo.
Kan iemand (die daar toegang heeft) de tekst plaatsen, als dat nodig geacht wordt??

[Curatorium]

Staat op de vorige pagina. Komt overigens op hetzelfde neer als wat hij in de Daniel heeft geschreven (http://www.refoforum.nl/forum/viewtopic ... 8&start=30).

[DGG]

Ik kan het artikel helaas niet online vinden.
En de krant is ook al weggegooid.

Dit artikel

Als je nog jong bent… Artikelen van en voor jongeren in de eindtijd, J. M. van Wijk (red.); uitg. Gebr. Koster, Barneveld, 2016; ISBN 978 90 555 1851 7; 181 blz.; € 19,90.

tekst Sandor van Leeuwen beeld Fotolia
Met een potje voetbal is niks mis, aldus ds. A.C. Uitslag, christelijk geformeerd predikant te Urk. Maar „doe het met mate, doe het ontspannend, doe het zonder druk, laat het vooral leuk blijven.”

Voetbal is een van de vele onderwerpen die aan bod komen in het boek ”Als je nog jong bent…”. Het boek bestaat voor een groot deel uit interviews en artikelen die grotendeels door jongeren zijn geschreven. Voetbal wordt besproken interviewvorm; de ideeën over een duizendjarig rijk worden als beschouwend artikel gepresenteerd. Die afwisseling in vorm is een voordeel van zo’n verzamelbundel.

Een ander voordeel is dat er zo veel verschillende onderwerpen kunnen worden behandeld. In het boek worden naast de genoemde onderwerpen ook de heilige doop, belijdenis doen, het verschil in talenten, popmuziek en apologetiek besproken.

Dat voordeel is echter tegelijkertijd een nadeel: het verband tussen sommige artikelen is niet helemaal duidelijk. Een artikel over abortus wordt bijvoorbeeld geflankeerd door een interview over christen-zijn op het werk en een bijdrage over lesgeven.

Indrukwekkend is het verslag van het sterven van Annemarie van den Bosch, die in haar tienerjaren overleed. „Toen de dominee afscheid van haar nam, gaf ze hem een krachtige handdruk en zei: „Tot ziens, tot boven!””

Duidelijk is het artikel van godsdienstdocent Bart Bolier. Na een beschrijving van de geschiedenis van popmuziek eindigt hij zijn bijdrage met een appel: „Wie de Heere liefheeft, gaat ook zoeken naar muziek die Hem eert op een wijze die bij Hem past en overeenkomstig Gods Woord is.”

Van een heel andere orde is een interview met een aantal kerkelijke jongeren uit Zuid-Afrika. „In elke katkisasieles bespreek ons nie noodwendig die vrae van ”Hellenbroek”, maar ook doen ons ’n preek bespreking.”

Die verscheidenheid maakt het lastig een oordeel over het hele boek te geven. Een aandachtspunt is in de waarschuwende toon van veel artikelen. Voorbeelden zijn de bijdragen van ds. A. van Voorden en B. J. van Boven, die een- en andermaal wijzen op ”de moderne media”. Daardoor blijft het allesdoordringende karakter van de zonde –alles wat Gods plaats wil innemen– buiten beeld.

Nog een punt: bij het interview over de doop met ds. A. Verschuure (Gereformeerde Gemeenten) zijn serieuze vraagtekens te zetten. „De doop is niet tot versterking van het kind dat gedoopt wordt. Het is alleen tot versterking van Gods kinderen”, aldus de predikant. Om die reden mogen kinderen en jongeren dan ook niet pleiten op de doop. In plaats daarvan zij moeten zij „bedelen”, want de „beloften bij de Doop gelden alleen Gods kinderen.”

Niet iedereen in de gereformeerde traditie dacht daar zo over. Calvijn schrijft wat anders, namelijk dat God „kleine kinderen niet verstoken houdt van de hoop op Zijn barmhartigheid, maar hen daar juist van verzekert.” En klinken er ook binnen de Gereformeerde Gemeenten geen andere geluiden? Ds. J. van Haaren schreef: „Doch bij de doop word je als het ware uitgehaald, en bij je naam genoemd: Jan, jij wordt ondergedompeld in de naam van een drie-enig God. Als jij verloren gaat, is het je eigen schuld. Want Ik zweer je, er is zelfs voor jou genade: je kunt een kind van Mij worden; je kunt genade krijgen.” Het is jammer dat die waarde van de doop in het interview wordt versmald tot „een grote verantwoordelijkheid” voor de jongeren – en niet meer dan dat.

De bundel ”Als je nog jong bent…” geeft een dubbel gevoel: aan de ene kant is het goed die besproken thema’s te behandelen, anderzijds overheersen hier en daar waarschuwende woorden.

© Reformatorisch Dagblad | Pagina 16 | 15 juni 2016

Dit is het stukje.

[-DIA-]

Dit artikel.

Nog een punt: bij het interview over de doop met ds. A. Verschuure (Gereformeerde Gemeenten) zijn serieuze vraagtekens te zetten. „De doop is niet tot versterking van het kind dat gedoopt wordt. Het is alleen tot versterking van Gods kinderen”, aldus de predikant. Om die reden mogen kinderen en jongeren dan ook niet pleiten op de doop. In plaats daarvan zij moeten zij „bedelen”, want de „beloften bij de Doop gelden alleen Gods kinderen.”

Niet iedereen in de gereformeerde traditie dacht daar zo over. Calvijn schrijft wat anders, namelijk dat God „kleine kinderen niet verstoken houdt van de hoop op Zijn barmhartigheid, maar hen daar juist van verzekert.” En klinken er ook binnen de Gereformeerde Gemeenten geen andere geluiden? Ds. J. van Haaren schreef: „Doch bij de doop word je als het ware uitgehaald, en bij je naam genoemd: Jan, jij wordt ondergedompeld in de naam van een drie-enig God. Als jij verloren gaat, is het je eigen schuld. Want Ik zweer je, er is zelfs voor jou genade: je kunt een kind van Mij worden; je kunt genade krijgen.” Het is jammer dat die waarde van de doop in het interview wordt versmald tot „een grote verantwoordelijkheid” voor de jongeren – en niet meer dan dat.


© Reformatorisch Dagblad | Pagina 16 | 15 juni 2016
Dit is het stukje.

Is dit het hele artikel? Ik kan er nu niet op ingaan. Ik wordt vanmiddag op mijn plaats verwacht. Dan wellicht vanavond.

[Martijn]

Ik kan het artikel helaas niet online vinden.
En de krant is ook al weggegooid.

Dit artikel

Als je nog jong bent… Artikelen van en voor jongeren in de eindtijd, J. M. van Wijk (red.); uitg. Gebr. Koster, Barneveld, 2016; ISBN 978 90 555 1851 7; 181 blz.; € 19,90.

tekst Sandor van Leeuwen beeld Fotolia
Met een potje voetbal is niks mis, aldus ds. A.C. Uitslag, christelijk geformeerd predikant te Urk. Maar „doe het met mate, doe het ontspannend, doe het zonder druk, laat het vooral leuk blijven.”

Voetbal is een van de vele onderwerpen die aan bod komen in het boek ”Als je nog jong bent…”. Het boek bestaat voor een groot deel uit interviews en artikelen die grotendeels door jongeren zijn geschreven. Voetbal wordt besproken interviewvorm; de ideeën over een duizendjarig rijk worden als beschouwend artikel gepresenteerd. Die afwisseling in vorm is een voordeel van zo’n verzamelbundel.

Een ander voordeel is dat er zo veel verschillende onderwerpen kunnen worden behandeld. In het boek worden naast de genoemde onderwerpen ook de heilige doop, belijdenis doen, het verschil in talenten, popmuziek en apologetiek besproken.

Dat voordeel is echter tegelijkertijd een nadeel: het verband tussen sommige artikelen is niet helemaal duidelijk. Een artikel over abortus wordt bijvoorbeeld geflankeerd door een interview over christen-zijn op het werk en een bijdrage over lesgeven.

Indrukwekkend is het verslag van het sterven van Annemarie van den Bosch, die in haar tienerjaren overleed. „Toen de dominee afscheid van haar nam, gaf ze hem een krachtige handdruk en zei: „Tot ziens, tot boven!””

Duidelijk is het artikel van godsdienstdocent Bart Bolier. Na een beschrijving van de geschiedenis van popmuziek eindigt hij zijn bijdrage met een appel: „Wie de Heere liefheeft, gaat ook zoeken naar muziek die Hem eert op een wijze die bij Hem past en overeenkomstig Gods Woord is.”

Van een heel andere orde is een interview met een aantal kerkelijke jongeren uit Zuid-Afrika. „In elke katkisasieles bespreek ons nie noodwendig die vrae van ”Hellenbroek”, maar ook doen ons ’n preek bespreking.”

Die verscheidenheid maakt het lastig een oordeel over het hele boek te geven. Een aandachtspunt is in de waarschuwende toon van veel artikelen. Voorbeelden zijn de bijdragen van ds. A. van Voorden en B. J. van Boven, die een- en andermaal wijzen op ”de moderne media”. Daardoor blijft het allesdoordringende karakter van de zonde –alles wat Gods plaats wil innemen– buiten beeld.

Nog een punt: bij het interview over de doop met ds. A. Verschuure (Gereformeerde Gemeenten) zijn serieuze vraagtekens te zetten. „De doop is niet tot versterking van het kind dat gedoopt wordt. Het is alleen tot versterking van Gods kinderen”, aldus de predikant. Om die reden mogen kinderen en jongeren dan ook niet pleiten op de doop. In plaats daarvan zij moeten zij „bedelen”, want de „beloften bij de Doop gelden alleen Gods kinderen.”

Niet iedereen in de gereformeerde traditie dacht daar zo over. Calvijn schrijft wat anders, namelijk dat God „kleine kinderen niet verstoken houdt van de hoop op Zijn barmhartigheid, maar hen daar juist van verzekert.” En klinken er ook binnen de Gereformeerde Gemeenten geen andere geluiden? Ds. J. van Haaren schreef: „Doch bij de doop word je als het ware uitgehaald, en bij je naam genoemd: Jan, jij wordt ondergedompeld in de naam van een drie-enig God. Als jij verloren gaat, is het je eigen schuld. Want Ik zweer je, er is zelfs voor jou genade: je kunt een kind van Mij worden; je kunt genade krijgen.” Het is jammer dat die waarde van de doop in het interview wordt versmald tot „een grote verantwoordelijkheid” voor de jongeren – en niet meer dan dat.

De bundel ”Als je nog jong bent…” geeft een dubbel gevoel: aan de ene kant is het goed die besproken thema’s te behandelen, anderzijds overheersen hier en daar waarschuwende woorden.

© Reformatorisch Dagblad | Pagina 16 | 15 juni 2016

Dit is het stukje.

Deze vraag en antwoord van Refoweb is misschien ook wel interessant om er bij te betrekken:

Vraag


Ik ben belijdend lid van de Gereformeerde Gemeente, een gemeente waar de rijkdom van het verbond (door God aan ons getoond in de doop) duidelijk naar voren wordt gebracht. Nu hoor en lees ik regelmatig dat er binnen de Gereformeerde Gemeenten ook anders wordt gedacht over de waarde van de doop. Waar mij altijd geleerd is dat de doop een pleitgrond is, wordt door anderen (ook predikanten) juist gezegd dat dit niet zo is.

Voor alles is dit natuurlijk verwarrend voor jongeren, maar ik ben vooral benieuwd hoe het kan dat er op zo'n punt als de doop verschillende visies bestaan binnen een kerkverband? Zou het niet goed zijn om daar op een synode het gesprek over te voeren? Er worden ook besluiten genomen over bijv. de vertaling die in de eredienst wordt gebruikt, dan kan misschien ook het gesprek over de leer van de doop gevoerd worden? Nu lijkt het soms alsof de twee visies op de doop naast elkaar kunnen bestaan.

Als ik de vraag anders stel: is het mogelijk binnen de Ger. Gem. het gesprek te voeren over de inhoud van de doop? Of moet ik accepteren dat er verschillen zijn op dit punt en mij er verder niet druk over maken?

Antwoord


U hebt inderdaad gelijk: ds. L. G. C. Ledeboer zegt in zijn vragenboekje voor de kleine kinderen dat zij in hun doop grond hebben om tot God te gaan. Weest daarom werkzaam met je doop. Laat je gedoopte voorhoofd aan de HEERE zien. Als je het veracht, zal het eenmaal tegen je getuigen!

Wezenlijk zal er binnen ons kerkverband hierover geen verschil van mening zijn, lijkt mij. Wel zijn er accentverschillen. Die zijn er altijd geweest. Die zullen er blijven... Accepteer dat. Als reactie op een activistisch verbondsautomatisme kan het zijn dat we tekort doen aan de rijkdom van het verbond der genade, waarbinnen wij een plaats ontvangen. Aan de andere kant moeten we waken voor een Bijbelse invulling daarvan. Een gesprek of discussie hierover binnen het kerkverband is niet nodig. Wel het gebed om het licht en de leiding van Gods Geest (Ps. 119:3).

Heere, leer mij/ons de waarde van de doop op een rechte manier verstaan. Daarin raak je nooit uitgeleerd. De verwondering zal alleen maar groter worden. Dat bid ik u toe.

Pastorale groet,
Ds. W. Tuinier

[Leerling]

Ds. Ledeboer heeft dan toch echt iets anders gezegd, dan Ds. Verschuure leert.

Voor de rest vind ik het antwoord van Ds. Tuinier niet sterk. Als je Ds. Ledeboer aanhaalt, dan stem je daarmee in. Dan besef je mijn inziens ook dat er verschillend over gedacht wordt binnen je kerk. Bij mij komt het over 'om de lieve vrede wil' gaan we de discussie over de doop niet voeren. Kan het mis hebben hoor, dan laat ik mij graag corrigeren.

Al behoort de doop mijn inziens zeker bij verontrustende berichten. Aan de ene kant wordt de waarde ervan zeer onderschat, maar aan de andere kant zeer overschat. En geen één kerk brand z'n handen eraan. De GerGem niet, de HHK. Terwijl in beide kerken dus predikanten zijn met een ongereformeerde visie op de doop. Terwijl de visie op de doop van fundamenteel belang is voor de prediking (!).

[Johannes 3:16]

Ds. Ledeboer heeft dan toch echt iets anders gezegd, dan Ds. Verschuure leert.

Voor de rest vind ik het antwoord van Ds. Tuinier niet sterk. Als je Ds. Ledeboer aanhaalt, dan stem je daarmee in. Dan besef je mijn inziens ook dat er verschillend over gedacht wordt binnen je kerk. Bij mij komt het over 'om de lieve vrede wil' gaan we de discussie over de doop niet voeren. Kan het mis hebben hoor, dan laat ik mij graag corrigeren.

Al behoort de doop mijn inziens zeker bij verontrustende berichten. Aan de ene kant wordt de waarde ervan zeer onderschat, maar aan de andere kant zeer overschat. En geen één kerk brand z'n handen eraan. De GerGem niet, de HHK. Terwijl in beide kerken dus predikanten zijn met een ongereformeerde visie op de doop. Terwijl de visie op de doop van fundamenteel belang is voor de prediking (!).

Kun je aangeven wat dé gereformeerde visie is op de doop?

[Johann Gottfried Walther]

Ds. Ledeboer heeft dan toch echt iets anders gezegd, dan Ds. Verschuure leert.

Voor de rest vind ik het antwoord van Ds. Tuinier niet sterk. Als je Ds. Ledeboer aanhaalt, dan stem je daarmee in. Dan besef je mijn inziens ook dat er verschillend over gedacht wordt binnen je kerk. Bij mij komt het over 'om de lieve vrede wil' gaan we de discussie over de doop niet voeren. Kan het mis hebben hoor, dan laat ik mij graag corrigeren.

Al behoort de doop mijn inziens zeker bij verontrustende berichten. Aan de ene kant wordt de waarde ervan zeer onderschat, maar aan de andere kant zeer overschat. En geen één kerk brand z'n handen eraan. De GerGem niet, de HHK. Terwijl in beide kerken dus predikanten zijn met een ongereformeerde visie op de doop. Terwijl de visie op de doop van fundamenteel belang is voor de prediking (!).

Ds. Tuinier heeft pas een boekje geschreven waarin hij het Avondmaalsformulier behandeld.

[Panny]

Ds. Ledeboer heeft dan toch echt iets anders gezegd, dan Ds. Verschuure leert.

Voor de rest vind ik het antwoord van Ds. Tuinier niet sterk. Als je Ds. Ledeboer aanhaalt, dan stem je daarmee in. Dan besef je mijn inziens ook dat er verschillend over gedacht wordt binnen je kerk. Bij mij komt het over 'om de lieve vrede wil' gaan we de discussie over de doop niet voeren. Kan het mis hebben hoor, dan laat ik mij graag corrigeren.

Al behoort de doop mijn inziens zeker bij verontrustende berichten. Aan de ene kant wordt de waarde ervan zeer onderschat, maar aan de andere kant zeer overschat. En geen één kerk brand z'n handen eraan. De GerGem niet, de HHK. Terwijl in beide kerken dus predikanten zijn met een ongereformeerde visie op de doop. Terwijl de visie op de doop van fundamenteel belang is voor de prediking (!).

Ds Tuinier schrijft:
Wezenlijk zal er binnen ons kerkverband hierover geen verschil van mening zijn, lijkt mij. Wel zijn er accentverschillen. Die zijn er altijd geweest. Die zullen er blijven... Accepteer dat

Volgens mij gaat het wel om meer dan 'accentverschillen'. Het is gewoon een totaal andere visie. En deze visie klinkt vervolgens door in de hele Evangelieprediking. Dus daar ben ik het niet helemaal mee eens.
Met 'accepteer dat' ben ik het vervolgens wel weer mee eens. Er mag in een kerkverband best ruimte zijn voor verschillende visies.

[Panny]

Dus eigenlijk drijft vervolging, armoede, etc. de ware kinderen van God uit tot Hem.

Je mag niet naar vervolging, armoede en tegenslag verlangen. Maar de Heere Jezus zei het toch Zelf? Dat het voor een rijke moeilijker is om het Koninkrijk binnen te gaan, dan een arme? Wij zitten in het rijke westen vastgeklampt aan het aardse. Wij leven voor het hier en nu. Alleen als je met beide voeten in de werkelijkheid van het menselijk bestaan gezet wordt, ga je zien hoe vreselijk leeg de wereld is en hoe ontzaglijk arm wij zijn. En in de kerken hebben wij die leegheid opgevuld met uiterlijk vertoon, opgeklopte vroomheid en waardeloze godsdienst. En daarmee denken wij dit leven uit te kunnen, pure dwaasheid. Ja ik heb het ook over mijzelf. Want hoeveel vormendienst is er niet bij? Gewoonten, tradities, 'omdat het hoort'? Dit zijn vragen die mij momenteel bezig houden. Wat is het 'hart' van ons/mijn geloof?

Helemaal mee eens!
We nemen de opdrachten van Christus eigenlijk helemaal niet zo serieus.
Leven we niet vooral voor onze eigen aardse pleziertjes, verlangens, dromen, idealen, ambities...?
Hoe besteden we het meeste van onze tijd en geld? Is dat vooral voor God koninkrijk en ten nut van onze naaste?
Wat interesseert het ons eigenlijk dat miljarden medemensen om ons heen verloren gaan? Of arm zijn, honger hebben, eenzaam zijn, moeten vluchten, etc.
Hebben we ooit iets opgeofferd wat ons echt iets koste? Of gaan we vooral voor ons eigen gemak?
We worden als christen toch geroepen het Evangelie te delen door er over te spreken maar ook door het Evangelie zichtbaar uit te leven. Door te laten zien dat we geen schatten vergaderen op aarde. Maar dat we God liefhebben en hierdoor ook onze naaste.
(ik sta hier net zo goed schuldig aan)

We houden ons wel bezig met allerlei discussies over de kleinste leerverschillen. Maar we vergeten hierbij dat een christelijk leven meer te maken heeft met praktijk dan met theorie.
Er is ook bijna geen verlangen om onze naasten het Evangelie te brengen of iets te betekenen voor onze naasten. De kerken zijn meestal erg naar binnen gericht en we hebben misschien zelfs een bepaalde cultuur gecreëerd die vooral gericht is op onze eigen zogenaamde rechtzinnigheid maar waardoor we bijna alle evangeliserende kracht verloren zijn.
Wij zitten lekker veilig met mensen van onze eigen soort in onze kerken en natuurlijk zijn de medeburgers best welkom in onze kerken. Dan moeten ze wel zelf komen want we gaan ze niet zelf opzoeken (en ze moeten ook geen heel warm welkom verwachten).
En we zijn eigenlijk nog best heel tevreden over onze kerken. Natuurlijk zijn er wereldwijd nog best wel andere christenen. Maar die zijn meestal toch niet zo rechtzinnig als wij.

Mark 10
24b Maar Jezus wederom antwoordende, zeide tot hen: Kinderen! Hoe zwaar is het, dat degenen, die op het goed hun betrouwen zetten, in het Koninkrijk Gods ingaan!

Lukas 9
25 Want wat baat het een mens, die de gehele wereld zou winnen, en zichzelven verliezen, of schade zijns zelfs lijden?
26 Want zo wie zich Mijns en Mijner woorden zal geschaamd hebben, diens zal de Zoon des mensen Zich schamen, wanneer Hij komen zal in Zijn heerlijkheid, en in de heerlijkheid des Vaders, en der heilige engelen.

Mattheus 25
41 Dan zal Hij zeggen ook tot degenen, die ter linker hand zijn: Gaat weg van Mij, gij vervloekten, in het eeuwige vuur, hetwelk den duivel en zijn engelen bereid is.
42 Want Ik ben hongerig geweest, en gij hebt Mij niet te eten gegeven; Ik ben dorstig geweest, en gij hebt Mij niet te drinken gegeven;
43 Ik was een vreemdeling; en gij hebt Mij niet geherbergd; naakt, en gij hebt Mij niet gekleed; krank, en in de gevangenis, en gij hebt Mij niet bezocht.

[Leerling]

Ds. Ledeboer heeft dan toch echt iets anders gezegd, dan Ds. Verschuure leert.

Voor de rest vind ik het antwoord van Ds. Tuinier niet sterk. Als je Ds. Ledeboer aanhaalt, dan stem je daarmee in. Dan besef je mijn inziens ook dat er verschillend over gedacht wordt binnen je kerk. Bij mij komt het over 'om de lieve vrede wil' gaan we de discussie over de doop niet voeren. Kan het mis hebben hoor, dan laat ik mij graag corrigeren.

Al behoort de doop mijn inziens zeker bij verontrustende berichten. Aan de ene kant wordt de waarde ervan zeer onderschat, maar aan de andere kant zeer overschat. En geen één kerk brand z'n handen eraan. De GerGem niet, de HHK. Terwijl in beide kerken dus predikanten zijn met een ongereformeerde visie op de doop. Terwijl de visie op de doop van fundamenteel belang is voor de prediking (!).

Kun je aangeven wat dé gereformeerde visie is op de doop?

Lees het doopformulier. Daar staat niet 'het heeft je niks te zeggen', maar daarin belooft God de Vader de zaligheid in Christus door het werk van de Heilige Geest. De Heere zegt als 't ware: Ik wil je God en Vader zijn. En op grond van die belofte mogen wij pleitend komen tot de Heere U heeft het toch belooft? Ook al heb ik er geen recht op. God heeft een verbond opgericht in de doop met ieder kind! En de eisen van dat verbond zijn wedergeboorte, geloof en bekering. De weldaden van dat verbond zijn Christus en al Zijn weldaden.
En daarom is het zo vreselijk als de doop wordt tot een 'je bent geplaatst op het erf van het verbond, apart gezet van de wereld' en voor de rest wordt het alleen als dreigmiddel gebruikt. Ja je bent in de doop apart gezet, met een gedoopt voorhoofd heb je je niet te begeven op bepaalde plaatsen en heb je bepaalde dingen niet te doen, maar er is zo veel meer rijkdom in de doop. Het predikt ook de mogelijkheid voor iedereen van vergeving der zonden in Christus. En wie daar niet op ingaat, pleegt verbondsbreuk.
Het beeld van een cheque wordt vaak gebruikt. Wij hoeven onze doop alleen nog maar 'in te wisselen' bij de hemelse Bloedbank. Hetgeen wij in Christus hebben (!), wil Hij ons door de Heilige Geest ons toe-eigenen. Het is ons toegezegd en het is ons beloofd. Zouden wij op deze grote zaligheid geen acht slaan? God wil een vergevend God zijn voor iedere zondaar. En daar is de doop het teken van, maar ook het zegel. Het beeld de gewilligheid van Christus uit het gedoopte kind te redden en het leven te schenken in Hem. En dat beeld wordt verzegeld, bevestigt en bekrachtigt met de doop. Er staat iets in de trant van 'Zo zeker wil Ik dit kind in genade aannemen'.

[Leerling]

Ds. Ledeboer heeft dan toch echt iets anders gezegd, dan Ds. Verschuure leert.

Voor de rest vind ik het antwoord van Ds. Tuinier niet sterk. Als je Ds. Ledeboer aanhaalt, dan stem je daarmee in. Dan besef je mijn inziens ook dat er verschillend over gedacht wordt binnen je kerk. Bij mij komt het over 'om de lieve vrede wil' gaan we de discussie over de doop niet voeren. Kan het mis hebben hoor, dan laat ik mij graag corrigeren.

Al behoort de doop mijn inziens zeker bij verontrustende berichten. Aan de ene kant wordt de waarde ervan zeer onderschat, maar aan de andere kant zeer overschat. En geen één kerk brand z'n handen eraan. De GerGem niet, de HHK. Terwijl in beide kerken dus predikanten zijn met een ongereformeerde visie op de doop. Terwijl de visie op de doop van fundamenteel belang is voor de prediking (!).

Ds Tuinier schrijft:
Wezenlijk zal er binnen ons kerkverband hierover geen verschil van mening zijn, lijkt mij. Wel zijn er accentverschillen. Die zijn er altijd geweest. Die zullen er blijven... Accepteer dat

Volgens mij gaat het wel om meer dan 'accentverschillen'. Het is gewoon een totaal andere visie. En deze visie klinkt vervolgens door in de hele Evangelieprediking. Dus daar ben ik het niet helemaal mee eens.
Met 'accepteer dat' ben ik het vervolgens wel weer mee eens. Er mag in een kerkverband best ruimte zijn voor verschillende visies.

Met 'accepteer dat' ben ik het dus niet eens. Verschillende visies w.b.t. kleine accentverschillen en dat accepteren: ja. Maar in de kringen van Ds. Verschuure wordt wel eens de vreselijk verdrietige uitspraak gedaan 'morsen met doopwater'. En dat vind ik geen leer en geen visie die geaccepteerd mag en kan worden. Want het doortrekt je hele evangelieprediking. Die verwordt dan tot een voorstellen van Christus voor een Volk, (en vergeef mij de uitdrukking) die met de armen over elkaar zalig wordt. Want wie is dat Volk? En hoe weet je dat je bij dat Volk hoort? Dat brengt een mens in de lijdelijkheid 'als God mij moet hebben, vind Hij mij wel'.

Ooit heb ik wel eens de uitspraak gehoord: Ds. Kuyper doopt op grond van verondersteld wedergeboren, Ds. Kersten doopt op verondersteld uitverkoren, maar wij dopen op grond van Gods Verbond. En daar sta ik van harte achter. Niet om de personen of om kerken, maar dopen op grond van Gods Verbond dat is de Bijbelse lijn.

[DGG]

Ik vroeg me af hoe ds. A. Verschuure Psalm 105 vers 5 dan kan plaatsen hierin? Dat laat hij zeker (vooral tijdens een doopdienst) nooit zingen? Wat dan weerlegt hij zijn eigen theorie.

Psalm 105 vers 5:
God zal Zijn Waarheid nimmer krenken,
maar eeuwig Zijn verbond gedenken!
Zijn Woord wordt altoos trouw volbracht,
tot in het duizendste geslacht!
't Verbond met Abraham, Zijn vrind
bevestigt Hij van kind tot kind!

Onberijmd staat er dit:
Psalm 105 vers 8: Hij gedenkt Zijns verbonds tot in der eeuwigheid, des woords, dat Hij ingesteld heeft, tot in duizend geslachten.
Psalm 105 vers 9: Des verbonds, dat Hij met Abraham heeft gemaakt, en Zijns eeds aan Izak.
De kanttekeningen hierbij zeggen het volgende:
kanttekening 10: ...Zijns verbonds... Te weten, dat Hij met ons gemaakt heeft.
kanttekening 11: ...ingesteld heeft... In het Hebreeuws is dit bevolen; dat is, Zijn belofte, die zo vast en zeker is alsof het een ingestelde en bevolen wet ware. Zie van het Hebreeuwse woord: 2 Samuël 7 vers 11.
kanttekening 12: ...tot in duizend... Dat is, vele geslachten.
kanttekening 13: ...dat Hij met... Zie hiervan hetgeen geschreven staat in Genesis 15 vers 18, Genesis 17 vers 2 e.v., en Geneeis 22 vers 16; Lukas 1 vers 73; Hebreeën 6 vers 13.

[Leerling]

Ik vroeg me af hoe ds. A. Verschuure Psalm 105 vers 5 dan kan plaatsen hierin? Dat laat hij zeker (vooral tijdens een doopdienst) nooit zingen? Wat dan weerlegt hij zijn eigen theorie.

Psalm 105 vers 5:
God zal Zijn Waarheid nimmer krenken,
maar eeuwig Zijn verbond gedenken!
Zijn Woord wordt altoos trouw volbracht,
tot in het duizendste geslacht!
't Verbond met Abraham, Zijn vrind
bevestigt Hij van kind tot kind!

Onberijmd staat er dit:
Psalm 105 vers 8: Hij gedenkt Zijns verbonds tot in der eeuwigheid, des woords, dat Hij ingesteld heeft, tot in duizend geslachten.
Psalm 105 vers 9: Des verbonds, dat Hij met Abraham heeft gemaakt, en Zijns eeds aan Izak.
De kanttekeningen hierbij zeggen het volgende:
kanttekening 10: ...Zijns verbonds... Te weten, dat Hij met ons gemaakt heeft.
kanttekening 11: ...ingesteld heeft... In het Hebreeuws is dit bevolen; dat is, Zijn belofte, die zo vast en zeker is alsof het een ingestelde en bevolen wet ware. Zie van het Hebreeuwse woord: 2 Samuël 7 vers 11.
kanttekening 12: ...tot in duizend... Dat is, vele geslachten.
kanttekening 13: ...dat Hij met... Zie hiervan hetgeen geschreven staat in Genesis 15 vers 18, Genesis 17 vers 2 e.v., en Geneeis 22 vers 16; Lukas 1 vers 73; Hebreeën 6 vers 13.

En neem het psalmversje dat je waarschijnlijk als eerste geleerd heb:
"Opent uwen mond;
Eist van Mij vrijmoedig,
Op Mijn trouwverbond;
Al wat u ontbreekt,
Schenk Ik, zo gij 't smeekt,
Mild en overvloedig."