Jaarboek 15 GG

[-DIA-]

Ik weet niet of het al opgemerkt is, maar met het institueren van Rijssen-West heeft Rijssen-Noord veel jonge mensen verloren. Immers de meeste jonge gezinnen wonen juist in die wijk. Ook (zij het in mindere mate) komt de groei uit Rijssen-Zuid.

Toch is er nog steeds een leegloop uit Noord, ik hoor het van vrienden uit Rijssen en zelfs heeft de kerkenraad het betreurd in het kerkblad dat er zoveel vertrekken. Toch heb ik niet het idee dat men er iets aan wil doen.

Hoe komt het dat er zoveel vertrokken zijn uit Noord dan? De andere twee gemeenten zijn wel gegroeid zag ik, best apart. Komt dit door verhuizingen etc. Of is er iets aan de hand binnen de gemeente Noord?

Een rol kán spelen dat mensen liever een minder bevindelijke preek horen... Maar daar kan en wil ik me niet over uitlaten. Gezien de algemene ontwikkelingen ligt dit echter wel voor de hand. Op de laatste ledenvergadering, alweer een poosje geleden, omdat ik door omstandigheden niet zo makkelijk meer naar de kerk kan, werd gesproken van een meer normale situatie, omdat de stroom Westwaarts wat tot stilstand kwam, maar dat houdt wel in de Noord de meest vergrijsde gemeente van de drie is.

[GGBeroopingswerk]

tsja, er gaan steeds meer mensen naar de geref.bond, dat zie je ook in de ggin en de ogg. Ik snap het wel.
in Zeist men wil gaan nieuwbouwen op dezelfde plaats zover ik weet. natuurlijk hebben ze ook een dominee die er al heel lang staat. Hoe fijn en hoe goed je dan ook preekt (want dat doet deze ds. naar mijn mening!!) na een tijd ga je leden verliezen. het is daarom naar mijn mening niet goed dat een predikant zo lang op dezelfde plaats staat.

Toch lijkt God daar anders over te denken. Hij heeft ds. Eckeveld nooit laten vertrekken daar.

[Vorst]

Zo zou je het kunnen zien. Of dat een terechte zienswijze is, is een tweede.

[CvdW]

Ik weet niet of het al opgemerkt is, maar met het institueren van Rijssen-West heeft Rijssen-Noord veel jonge mensen verloren. Immers de meeste jonge gezinnen wonen juist in die wijk. Ook (zij het in mindere mate) komt de groei uit Rijssen-Zuid.

Toch is er nog steeds een leegloop uit Noord, ik hoor het van vrienden uit Rijssen en zelfs heeft de kerkenraad het betreurd in het kerkblad dat er zoveel vertrekken. Toch heb ik niet het idee dat men er iets aan wil doen.

Hoe komt het dat er zoveel vertrokken zijn uit Noord dan? De andere twee gemeenten zijn wel gegroeid zag ik, best apart. Komt dit door verhuizingen etc. Of is er iets aan de hand binnen de gemeente Noord?

Een rol kán spelen dat mensen liever een minder bevindelijke preek horen... Maar daar kan en wil ik me niet over uitlaten. Gezien de algemene ontwikkelingen ligt dit echter wel voor de hand. Op de laatste ledenvergadering, alweer een poosje geleden, omdat ik door omstandigheden niet zo makkelijk meer naar de kerk kan, werd gesproken van een meer normale situatie, omdat de stroom Westwaarts wat tot stilstand kwam, maar dat houdt wel in de Noord de meest vergrijsde gemeente van de drie is.

Opmerkelijk dat u 'het Schriftuurlijk' weglaat. Gaat het bij u alleen om bevinding?

[-DIA-]

Opmerkelijk dat u 'het Schriftuurlijk' weglaat. Gaat het bij u alleen om bevinding?

Daar gaan we weer... Als je toch eens per ongeluk een woordje vergeet...
Het tekent naar mijn gevoel een opmerkelijke reactie, die meer van de vrager openbaart dan hij wellicht zelf weet.

[CvdW]

Opmerkelijk dat u 'het Schriftuurlijk' weglaat. Gaat het bij u alleen om bevinding?

Daar gaan we weer... Als je toch eens per ongeluk een woordje vergeet...
Het tekent naar mijn gevoel een opmerkelijke reactie, die meer van de vrager openbaart dan hij wellicht zelf weet.

http://www.theologienet.nl/documenten/B ... ersten.pdf

Het mag duidelijk zijn dat Kersten hierin een eigen weg is gegaan; de gedachte dat er opwas in de genade nodig is, heeft hij overgenomen van Comrie, maar de wijze waarop hij dat heeft ingevuld, blijkt te zijn overgenomen uit het gezelschapsleven. Opnieuw: de bevinding van Gods kinderen bleek toch een belangrijker norm te zijn dan het objectieve, onveranderlijke Woord van God.

Op bladzijde 57 van scriptie staat bovenstaande alinea.

Bij Schriftuurlijk-bevindelijke prediking gaat het om de verhouding. De één gaat voor 100% Schriftuurlijk en de ander 100% bevindelijk.
Het moet in ieder geval 100% Schriftuurlijk zijn en een stukje bevinding. Uit uw bijdragen lees ik dat u neigt naar 100% bevinding en dat is niet juist. Bij de oudvaders is daar een gezond evenwicht te vinden.

[Martijn]

Opmerkelijk dat u 'het Schriftuurlijk' weglaat. Gaat het bij u alleen om bevinding?

Daar gaan we weer... Als je toch eens per ongeluk een woordje vergeet...
Het tekent naar mijn gevoel een opmerkelijke reactie, die meer van de vrager openbaart dan hij wellicht zelf weet.

http://www.theologienet.nl/documenten/B ... ersten.pdf

Het mag duidelijk zijn dat Kersten hierin een eigen weg is gegaan; de gedachte dat er opwas in de genade nodig is, heeft hij overgenomen van Comrie, maar de wijze waarop hij dat heeft ingevuld, blijkt te zijn overgenomen uit het gezelschapsleven. Opnieuw: de bevinding van Gods kinderen bleek toch een belangrijker norm te zijn dan het objectieve, onveranderlijke Woord van God.

Op bladzijde 57 van scriptie staat bovenstaande alinea.

Bij Schriftuurlijk-bevindelijke prediking gaat het om de verhouding. De één gaat voor 100% Schriftuurlijk en de ander 100% bevindelijk.
Het moet in ieder geval 100% Schriftuurlijk zijn en een stukje bevinding. Uit uw bijdragen lees ik dat u neigt naar 100% bevinding en dat is niet juist. Bij de oudvaders is daar een gezond evenwicht te vinden.

Bevinding is wat wij beleven, voelen, ervaren. Er is een kokervisie gemaakt van de bekering en wat je moet ervaren. Wat de Bijbel daar over zegt dat schuiven we maar even opzij.
Discussies genoeg hierover.....

[-DIA-]

Opmerkelijk dat u 'het Schriftuurlijk' weglaat. Gaat het bij u alleen om bevinding?

Daar gaan we weer... Als je toch eens per ongeluk een woordje vergeet...
Het tekent naar mijn gevoel een opmerkelijke reactie, die meer van de vrager openbaart dan hij wellicht zelf weet.

http://www.theologienet.nl/documenten/B ... ersten.pdf

Het mag duidelijk zijn dat Kersten hierin een eigen weg is gegaan; de gedachte dat er opwas in de genade nodig is, heeft hij overgenomen van Comrie, maar de wijze waarop hij dat heeft ingevuld, blijkt te zijn overgenomen uit het gezelschapsleven. Opnieuw: de bevinding van Gods kinderen bleek toch een belangrijker norm te zijn dan het objectieve, onveranderlijke Woord van God.

Op bladzijde 57 van scriptie staat bovenstaande alinea.

Bij Schriftuurlijk-bevindelijke prediking gaat het om de verhouding. De één gaat voor 100% Schriftuurlijk en de ander 100% bevindelijk.
Het moet in ieder geval 100% Schriftuurlijk zijn en een stukje bevinding. Uit uw bijdragen lees ik dat u neigt naar 100% bevinding en dat is niet juist. Bij de oudvaders is daar een gezond evenwicht te vinden.

Bevinding is wat wij beleven, voelen, ervaren. Er is een kokervisie gemaakt van de bekering en wat je moet ervaren. Wat de Bijbel daar over zegt dat schuiven we maar even opzij.
Discussies genoeg hierover.....

Hier valt niet over te discussieren, want de natuurlijke mens begrijpt nooit de dingen die des Geestes Gods zijn,
al is hij nog zo schrander wat zijn natuurlijke verstand betreft.

[CvdW]

Inderdaad arglistig is het hart, meer dan enig ding. Daarom dus niet te veel bevinding, maar Schriftuurlijk!

De twaalf artikelen zijn duidelijk.
Ik geloof in God den Vader ....
Ik geloof in enz.

[eilander]

Inderdaad arglistig is het hart, meer dan enig ding. Daarom dus niet te veel bevinding, maar Schriftuurlijk!

Je zet nu 'bevindelijk' en 'Schriftuurlijk' tegen over elkaar. Daar klopt niets van: er moet een goede verhouding zijn. Maar deze twee begrippen 'bijten' elkaar niet!
Zoals je het nu zegt, kán het dus niet eens.

[CvdW]

Inderdaad arglistig is het hart, meer dan enig ding. Daarom dus niet te veel bevinding, maar Schriftuurlijk!

Je zet nu 'bevindelijk' en 'Schriftuurlijk' tegen over elkaar. Daar klopt niets van: er moet een goede verhouding zijn. Maar deze twee begrippen 'bijten' elkaar niet!
Zoals je het nu zegt, kán het dus niet eens.

Ik begrijp je opmerking. Dia blijft steken in bevinding en dat is niet juist.
Laten we eerst Schriftuurlijk zijn en daaruit komt de bevinding voort.

[eilander]

Inderdaad arglistig is het hart, meer dan enig ding. Daarom dus niet te veel bevinding, maar Schriftuurlijk!

Je zet nu 'bevindelijk' en 'Schriftuurlijk' tegen over elkaar. Daar klopt niets van: er moet een goede verhouding zijn. Maar deze twee begrippen 'bijten' elkaar niet!
Zoals je het nu zegt, kán het dus niet eens.

Ik begrijp je opmerking. Dia blijft steken in bevinding en dat is niet juist.
Laten we eerst Schriftuurlijk zijn en daaruit komt de bevinding voort.

Dat is wel een gevaar, maar DIA geeft aan dat hij een keer een woordje vergeten is. Ook DIA zal geen voorstander zijn van bevinding buiten het Woord om. Dat is trouwens alleen maar valse bevinding.

[Ezen]

Wat is bevinding eigenlijk precies?

[eilander]

Wat is bevinding eigenlijk precies?

Korte vraag, maar daar wordt nogal eens over gediscussieerd zoals je wellicht weet
Ik zou het in elk geval definiëren als: de ondervinding dat de Heere Zijn Woord wáár maakt, dus dat je bijvoorbeeld niet alleen in de Bijbel leest over schuldvergeving maar die ook ervaart in je eigen geweten.

Dit schreef ik eerder in een ander topic: http://www.refoforum.nl/forum/viewtopic ... 47#p706647

Niet alleen maar dat Hij het belooft, maar ook waar maakt. Dat laatste is bevinding volgens mij: dat een ziel bevindt/ondervindt/ervaart dat de Heere Zijn belofte vervult.

[Ezen]

Vandaar die onduidelijkheid in het geloof tegenwoordig.
Pas was hier een hele discussie over wat echt en niet echt was. Zonderling en Afgewezen wisten het precies en huisman zat er naast. Zoiets las ik.
Maar als je definitie klopt kan niemand zeker zijn van zijn geloof. Want wat is echt en wat verbeelding?! Wat de ene echt vindt vinden andere verbeelding.